Streszczenie Szackiej, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna


Rozdział 1.

Charakter socjologii i historyczne warunki jej powstania.

Kształtowanie się wiedzy o społeczeństwie:

 Przedsocjologiczna refleksja teoretyczna:

Wiedza potoczna : 

Wiedza naukowa:

Historyczne warunki narodzin socjologii jako dyscypliny naukowej:

Socjologia miała być lekarstwem na bolączki epoki (Comte - trzecia rewolucja!),

Instytucjonalizacja socjologii - włączenie do życia akademickiego - dokonywała się w Stanach Zjednoczonych (1892r. Chicago)

Polska:

Inne nauki społeczne:

Wewnętrzne zróżnicowanie socjologii:

Dwa wymiary zróżnicowań wewnętrznych socjologii:

Teorie socjologii współczesnej - amerykańskiej:

Teorie socjologii współczesnej:

Możliwe reakcje na zróżnicowanie socjologii:

Współcześnie w zróżnicowaniu socjologii dostrzega się szansę rozwoju wiedzy!

Empiryczne poznawanie społeczeństwa:

W terenie, w archiwum, w laboratorium!

Badanie naukowe:

  1. zdefiniowanie problemu badawczego (czynniki społeczne - zainteresowanie problemem, czynniki teoretyczne - chęć sprawdzenie czegoś),

  2. przegląd istniejącej literatury,

  3. sformułowanie pytań,

  4. wybór narzędzi badawczych i sposobu zbierania danych,

  5. zbieranie danych,

  6. analiza wyników:

  1. interpretacja wyników,

  2. sformułowanie wniosków ,

Narzędzia badawcze:

Rozdział 2.

Biologiczne podstawy życia społecznego z perspektywy biologii ewolucyjnej.

Problematykę życia zbiorowego istot żywych podejmują od różnych stron dyscypliny biologiczne:

Badanie zachowań zwierząt pozwala zdać sobie sprawę z ogólności pewnych problemów życia zbiorowego i poznać sposoby ich rozwiązywania bez udziału świadomej działalności, która wchodzi w grę w przypadku człowieka.

Człowiek może tworzyć własną rzeczywistość = kulturę!

Dziedzictwo genetyczne określa jedynie zakres możliwości, których stopień i forma realizacji zależą od wpływu środowiska, w przypadku człowieka również środowiska społecznego.

Rozdział 3.

Kultura.

Kultura jako wyróżnik człowieka - czyli cecha właściwa tylko jemu - oznacza wszystko, co jest stworzone przez człowieka, co jest przez niego nabywane przez uczenie się i przekazanie innym ludziom, a także następnym pokoleniom w drodze informacji pozagenetycznej.

Cechy kultury jako atrybutu człowieka:

Treścią kultury są wartości, wyrastające z nich wzory zachowań i normy oraz sankcje chroniące ich przestrzeganie!

Normy - prawidła i reguły według, których żyje grupa.

Sankcje - to zarówno kary, jak i nagrody;

Kultura jako twór zbiorowości - wyróżnianie odmiennych kultur = podział na odrębne zbiorowości; kryteria wyróżniające tę kulturę są bardzo różnorodne;

Subkultura (podkultura) - określenie wzorów zachowań występujących w niewielkich zbiorowościach, które dzięki odmienności tych wzorców wyodrębniają się w ramch szerszych społeczeństw.

Wielość kultur, często różniących się zasadniczo, powoduje, że ludzie, którzy wyrośli w jednej kulturze i obowiązujące w niej wzory zachowań traktują jako naturalne, stykając się z odmienną kulturą, skłonni są jej wzory zachowań postrzegać jako śmieszne.

Etnocentryzm - skłonność do wynoszenia własnej grupy ponad wszystkie inne.

Przeciwieństwem etnocentryzmu jest relatywizm kulturowy w kilku odmianach:

Kultura bytu - odnosi się do relacji z naturą, produkcji, konsumpcji dóbr, czynności obronnych i ochronnych.

Kultura społeczna - treści kulturowe odnoszące się do stosunków miedzy ludźmi, regulujące je i określające ich formy.

Kultura symboliczna - po prostu kultura.

Kultura jako przedmiot zainteresowania socjologa:

Rozdział 6.

Socjalizacja.

 Socjalizacja - złożony, wielostronny proces uczenia się, dzięki któremu człowiek, istota biologiczna, staje się istotą społeczną, członkiem społeczeństwa i reprezentantem danej kultury.

W toku socjalizacji człowiek poznaje i przyswaja:

Podczas socjalizacji człowiek kształtuje swoją osobowość i tożsamość!

W socjalizacji istnieją 3 mechanizmy:

  1. wzmacnianie - zachowania właściwe są nagradzane, natomiast negatywne karane,

  2. naśladowanie - powtarzanie zachowań innych ludzi,

  3. przekaz symboliczny - wiedza zdobywana przez pouczenia od innych i rozmaite teksty pisane,

Rola społeczna -  konfiguracja wzorów zachowań odnoszące się do różnych usytuowań ludzi w zbiorowościach.

Osobowość - w ujęciu psychologicznym - to struktura cech indywidualnych i sposobów zachowania, które decydują o sposobach przystosowania się danej jednostki do środowiska.

Osobowość autorytarna!

 Typy osobowości - są różne w różnych kulturach!

 Rola społeczna powiązana jest z pozycją społeczną.

Pozycja społeczna - to usytuowanie człowieka w zbiorowości, może być przypisana lub osiągana.

Rola społeczna - w odniesieniu do pozycji jest to zespół praw i obowiązków związanych z tą pozycją, lub schemat zachowania związanego z tą pozycją.

Trzy elementy roli:

Konflikt ról - różne role wymagają w tym samym czasie, sprzecznych ze sobą zachowań, np. pracująca matka. Konflikt można minimalizować przez dobór ról - aby role do siebie pasowały.

Podejście funkcjonalno-strukturalne do roli społecznej:

 

Osobowość wpływa na rolę, ale też rola wpływa na osobowość ( eksperyment F. Zimbarda).

Tożsamość osobista - w psychologii - to świadomość własnej spójności w czasie i przestrzeni, w różnych okresach życia, a także świadomość własnej odrębności.

Jaźń odzwierciedlona - to jak nas widzą inni i jakiego zachowania od nas oczekują, kształtują nasz własny obraz samych siebie, nasze ja odbite w oczach innych.

Socjologię bardziej interesuje tożsamość społeczna jednostki - jednostka widzi swoją osobę jako różną od innych i niepowtarzalną.

Socjalizacja pierwotna - człowiek przechodzi w dzieciństwie, dzięki niej staje się członkiem społeczeństwa, człowiek uczy się, że jest „znaczącym innym”, faza ta kończy się pojawieniem w świadomości „uogólnionego innego”. 

Socjalizacja wtórna - podczas niej człowiek nabywa wiedzę niezbędną do poprawnego odgrywania ról w społeczeństwie, człowiek sam wybiera kto może być dla niego „znaczącym innym”. 

Resocjalizacja - celem jest przemiana człowieka, wymazanie z jego świadomości dotychczasowych treści i wprowadzenie nowych.

Kontrola społeczna - to wszelkie mechanizmy uruchamiające, a niekiedy i wymuszające współdziałanie, które utrzymuje porządek społeczny.

W tworzeniu tego procesu dużą rolę odgrywa też proces instytucjonalizacji, a mechanizmem kontroli społecznej jest również proces socjalizacji!

Kontrola społeczna:

Konformizm - dostosowanie własnego zachowania i sposobu myślenia do zachowania i myślenia innych członków danej zbiorowości.

Dlaczego ludzie zachowują się konformistycznie:

 Dewiacja - zachowania, które są niezgodne ze standardami normatywnymi, składającymi się na wspólnotową, podzielna wizję ładu.

Istniej kilka pytań dotyczących dewiacji:

↑ wszystko to ukazuje, że to czy zachowanie jest akceptowane czy uznawane za dewiacje zależy od kontekstu społecznego.

Teorie dewiacji:

Dewiacja pierwotna - ludziom zdarza się zachować niezgodnie z normami, często bez złej woli.

Kariera dewiacyjna - człowiek w rezultacie dewiacji pierwotnej zostaje naznaczony i z czasem zaczyna o sobie myśleć jak o dewiancie.

Pozytywne skutki dewiacji dla zbiorowości:

Rozdział 8.

Grupa społeczna.

Grupa społeczna - wszelki zbiór osób, który możemy ujmować całość ze względu na jakiekolwiek stosunki zachodzące między nimi.

Grupa społeczna - swoista, względnie trwała i spójna całość. Kryteria grupy społecznej:

wszystkie grupy są zbiorowościami, ale zbiorowości nie spełniające warunku interakcji nie są grupami!

Diada - 2 osoby.

Triada - 3 osoby - już uznawane za grupę.

Socjometria - bada zachodzące we wszelkich grupach wzajemne oddziaływania między ludźmi.

Style przywództwa w grupie:

Spójność grupy - brak podziałów, przejawianie tych samych postaw, uznawanie tych samych norm, wspólne działanie, silna więź społeczna.

Przekroczenie spójności grupy powoduje: dezindywidualizacje jednostek (gdy grupa staje się wartością najwyższą) oraz syndrom myślenia grupowego (nie kwestionowanie poglądów grupy).

Grupa pierwotna - grupa odznaczająca się ścisłym zespoleniem jednostek poprzez stosunki osobiste i współpracę, charakteryzuje ją niewyspecjalizowany charakter kontaktów (stosunki osobowe, a nie rzeczowe) oraz względna zażyłość jej członków.

Grupy wtórne - to takie, które nie spełniają warunków grupy pierwotnej.

Grupa własna - postrzegana jako bardziej zróżnicowana i zindywidualizowana niż grupa obca, przypisywanie jej pozytywnych cech, natomiast obcej złe i negatywne.

Grupa odniesienia - jest dla danej jednostki źródłem norm i wartości, a także wzorów zachowań, wedle których jednostka modeluje własne postępowanie.

Pojęcie względnego upośledzenia - postrzeganie własnego usytuowania w stosunku do innych osób o podobnych cechach (poczuje się upośledzony ten, którego kolega po fachu zarabia więcej).

Rozdział 12.

Zróżnicowanie społeczne i ruchliwość społeczna.

Ruchliwość społeczna - możliwość przekraczania nierówności społecznych.

Wzorzec społeczeństwa merytokratycznego - miejsce człowieka w hierarchii społecznej zależy od niego samego, każdy może zająć miejsce jakie mu się należy stosownie do wyposażenia intelektualnego i cech osobowości.

Podstawowymi kategoriami opisu zróżnicowań, podziałów i nierówności społecznych są klasa i warstwa.

Trzy podstawowe ujęcia podziałów społecznych:

Historyczne pojęcie klasy - podział na dwie podstawowe klasy: klasę właścicieli środków produkcji, czyli burżuazję i kapitalistów oraz na klasę pozbawioną środków produkcji, czyli proletariat.

Zasadnicze płaszczyzny zróżnicowania społecznego:

Rozdział 13.

Zróżnicowanie społeczne społeczeństw ponowoczesnych.

Zmiany prowadzące do powstania społeczeństwa ponowoczesnego:

Śmierć klas” - utrata przez klasę dotychczasowej roli i przekształcanie się jej w jedną z wielu kategorii.

!Klasa średnia - określenie środkowego poziomu, na którym sytuują się ludzie należący do różnych kategorii społecznych, (niżej to klasa robotnicza, wyżej klasa wyższa).

Nowa klasa średnia charakteryzuje się:

Underclass i marginalizacja społeczna.

Underclass - początkowo określał społeczności getta czarnej ludności w miastach amerykańskich, później termin ten został przeniesiony również do Europy, zauważono bowiem zjawisko formowania się zbiorowości ludzi żyjących w trwałej biedzie (Anglia).

W demokratycznym społeczeństwie ponowoczesnym, cieszącym się dobrobytem istnieje kategoria ludzi, którzy nie korzystają z dobrodziejstw rozwoju gospodarczego i są w zasadzie wykluczone ze społeczeństwa.

Underclass to zatem ponowoczesna postać marginalizacji i wykluczenia, które istnieją we wszystkich typach społeczeństw.

Szybki rozwój techniki wpływa na zmianę rynku pracy, nie każdy potrafi dostosować się do tych zmian, zmienność rynku staje się wtedy mechanizmem wyrzucającym na margines społeczny.

Współczesna marginalizacja polega na niemożności korzystania z uprawnień (nie na ich braku).

Subkultura ubóstwa - wyróżnia się specyficznymi:

Czynniki wyrzucające ludzi na margines społeczny o największym znaczeniu:

Wraz z wydłużaniem się okresu pozostania bez pracy maleje szansa na jej znalezienie:

Ubóstwo ma istotne konsekwencje społeczne, gdyż prowadzi do kumulacji niedostatków - uniemożliwia nie tylko zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych, ale również ogranicza uczestnictwo w życiu społecznym.

Biedni we wszystkich krajach to przede wszystkim bezrobotni oraz osoby o niskich zarobkach i wielodzietne.

Dyskusje o zwalczaniu biedy ogniskują się wokół trzech głównych kwestii:

Europejski model radzenia sobie z biedą - wyrównywanie standardów socjalnych, czyli większy zakres redystrybucji dochodów.

Amerykański model radzenia sobie z biedą - pierwszoplanowe są równe szanse i brak barier, a nawet wyzwalanie inicjatywy oraz wspomaganie przedsiębiorczości dzięki środkom publicznym.

12



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Drogi dorastania - streszczenie, Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, Psychologia rozwojowa
Łobocki Rozdział IV, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Te
Łobocki Rozdział V, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Teo
Metody oddziaływań grupowych, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Lice
Podstawowe środowiska wychowawcze, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny
Koncepcja kształcenia wielostronnego Wincentego Okonia, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Charakterystyka nowej podstawy programowej dla przedszkoli i klas początkowych, Współczesne koncepcj
podstawa programowa 1-3, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, 3 rok
diagnostyka pedagogiczna - obserwacja, Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Przedstawiciele polskiej pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, Pedagogika wczesnoszkolna
HIPOTEZA ZLOSLIWEGO DEMONA, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
metoda perswazyjna, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Teo
DIAGNOZA- szkoła, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
WYCIECZKI SZKOLNE, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogiczny Licencjat, Moel
Dojrzałość do uczenia się matematyki, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna Uniwersytet Pedagogic
Czytanie sylabami i ze zrozumieniem- kl.I, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, ED.POLONISTYCZN
BRUDAS konspekt, pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
CIEKAWE ZADANIA z niespodzianką, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, ED.MATEMATYCZNA
Zadania tekstowe klasa III, Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, ED.MATEMATYCZNA

więcej podobnych podstron