Pratotechniczne uwarunkowania produkcji pasz na użytkach zielonych.
Nawożenie UZ:
Źródła zapotrzebowania na składniki pokarmowe na UZ: nawożenie, naturalna żyzność gleby, ścieki i namuły rzeczne, odchody zwierzęce, procesy biologiczne zachodzące w glebie, masa roślinna niewykorzystana pod względem paszowym, opady atmosferyczne.
Ocena zasobności gleb torfowych w azot i potrzeby ich nawożenia:
Zawartość N-NO3 w mg/dm3 gleby |
Wycena zasobności |
Nawożenie |
0-5 |
B. mała |
Intensywne |
5-10 |
Mała |
Niezbyt intensywne |
10-20 |
Średnia |
Umiarkowane |
20-40 |
Średnia |
Umiarkowane |
>40 |
B. duża |
Zbędne |
Wartość nawożenia namułów rzecznych: N=100kg/ha, P= 33kg/ha, K= 183kg/ha, Ca= 250kg/ha.
Efekt symbiozy Rhizobium z roślinami motylkowymi w runi: 1% udziału motylkowych w runi pozwala na oszczędność 3-5kg azotu podawanego w nawozach w przeliczeniu na ha.
Kryteria ustalania potrzeb nawozowych na użytkach zielonych: zasobność gleby jako odzwierciedlenie plonotwórczego potencjału siedliska. Oczekiwana wydajność runi. Sposób użytkowania. Przyswajalność składników pokarmowych przez ruń. Termin stosowania w okresie wegetacji.
Zasady nawożenia azotem: zmniejszenie dawki na glebach torfowych. Maksymalny poziom nawożenia- plon krańcowy 1kg azotu nie mniej niż 10 kg suchej masy (2-3 krotny zysk energii w plonie). Zmniejszenie nawożenia w przypadku obecności motylkowatych w runi. Dzielenie dawki azotu na części (pod odrost max 60-70kg/ha)kryterium nawożenia jest obecność N-NO3 poniżej 0,2% w s.m.
Formy nawozów azotowych na UZ:
- mineralne: saletrzane (saletra wapniowa), saletrzano- amonowe (saletra amonowa, saletrzak, Salmag), mocznik, RSM, agramid, dicyjanoamid.
- organiczne: gnojowica, gnojówka, obornik, wermikompost.
Zasady nawożenia UZ fosforem: zwiększenie dawki na glebach torfowych. Zwiększenie nawożenia w przypadku obecności motylkowatych w runi. Stosować jednorazowo jesienią lub wczesną wiosną. Uwzględnić niska przyswajalność fosforu przez rośliny łąkowe 40-60%.
Formy nawozów fosforowych na UZ:
- mineralne: Granulowane superfosfaty prosty, potrójny, magnesowany (na glebach o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym). Mączka fosforytowa (na gleby kwaśne, torfowe).
- organiczne: obornik, kompost.
Zasady nawożenia UZ potasem: zwiększenie dawki na glebach torfowych. Zwiększenie nawożenia w przypadku obecności motylkowych w runi. Dzielenie dawki potasu (pod odrost max 50kg/ha). Kryterium nawożenia jest obecność potasu na optymalnym poziomie 1,7% w s.m. Uwzględnić luksusową przyswajalność potasu 90-100%. Ograniczyć dawkę na pastwiskach 20kg/ha ze względu na obecność odchodów.
Formy nawozów potasowych na UZ:
- mineralne: sole potasowe (60%), siarczan potasu, kalimagnezja, kainit magnezowy, kamex.
- organiczne: gnojowica, gnojówka, obornik, kompost.
Nawożenie magnezem: ważne wiosna zwłaszcza na pastwiskach. Głównym źródłem Mg jest wapno magnezowe dostarczone wystarcza na 2-3 lata. Nawożenie siarczanem magnezu najskuteczniej likwiduje niedobory Mg. Nawożenie solą kizerytowo- karnalitową uzupełnia zasobność gleby w ten składnik. Stosowanie Mg w nawozach wieloskładnikowych.
Zasady nawożenia mikroelementami UZ: na pastwiska z niedoborem runi kobalt (0,08-0,1 mg/kg s.m.) aplikować siarczan kobaltu oraz chelat- jako domieszkę do superfosfatu. Gdy w runi jest powyżej 0,1-0,5 mg selenu w kg s.m. należy nawozić pastwiska selenianem sodu. Na zagospodarowanych pomelioracyjnie UZ na glebach torfowych stosować siarczan miedzi.