 | Pobierz cały dokument empiriokrytycyzm.pedagogika.opiekuncza.doc Rozmiar 22 KB |
Empiriokrytycyzm, pozytywistyczny kierunek filozofii z końca XIX i początku XX w., stworzony przez E. Macha i R. Avenariusa, usiłował znieść przeciwstawności idealizmu i materializmu wysuwając teorię o psychologicznej naturze wrażeń (teorię tzw. czystego doświadczenia), do których sprowadzał całą rzeczywistość (stanowiącą sumę elementów naturalnych, tj. danych zmysłowych).
Wg. empiriokrytycyzmu rzeczywistość jest tylko jedna, mieszcząca w sobie treści naszych wrażeń. "Doświadczenie czyste" nie jest rozdwojone i wszelkie doznania wrażeniowe są w sobie jedne i niezależne ani od czynników zewnętrznych (światło, drgania dźwiękowe), ani od czynników wewnętrznych (zmiany w organach zmysłowych), wyklucza ono wszelkie dodatki albo wykłady subiektywno-indywidualne.
 | Pobierz cały dokument empiriokrytycyzm.pedagogika.opiekuncza.doc rozmiar 22 KB |