|
Stałe wodno-glebowe Pełna pojemność wodna - jest ilość wody w glebie, przy której wszystkie wolne przestrzenie wypełnione są wodą; objętościowo równa jest porowatości ogólnej. Polowa pojemność wodna (PPW) - jest to zawartość wody w glebie po swobodnym odcieku wody grawitacyjnej z gleby uprzednio całkowicie wysyconej wodą (jest to ilość wody jaka została w glebie po 2 - 3 dniach swobodnego odcieku), przy braku oddziaływania zwierciadła wody gruntowej i przerwanym parowaniu terenowym. Przy tej wilgotności woda utrzymywana jest z siłami wynoszącymi około pF 2 (ciśnienie równe 100cm wysokości słupa wody). Polowa pojemność wodna jest podstawową charakterystyką wodno-glebową. Wilgotność trwałego więdnięcia(WTW) - jest to zawartość wody w glebie, przy której rośliny trwale więdną, tracą cały turgor. Przy wilgotności trwałego więdnięcia woda utrzymywana jest siłami wynoszącymi pF 4,2 (ciśnienie równe 15000cm słupa wody). Woda dostępna dla roślin - jest to woda zawarta pomiędzy pF 2 - 4,2 ( zawartość wody przy PPW - zawartość wody przy WTW). Woda łatwo dostępna dla roślin - jest to 2/3 wody dostępnej dla roślin. Woda higroskopowa - jest to woda związana głównie przez koloidy glebowe z siłami od pF 4,2 - 7. Woda grawitacyjna - jest to woda odpływająca z gleby pod wpływem sił grawitacji i jest utrzymywana w glebie z siłami od pF 0 - 2 ( z siłami mniejszymi od 100cm wysokości słupa wody). Retencja wodna gleb - jest to zdolność gleby do magazynowania w profilu określonej ilości wody. Wielkość retencji określana jest przez ilość wody magazynowanej w warstwie czynnej gleby (warstwa korzenienia się roślin - najczęściej w 1 m). w danym czasie na jednostkę powierzchni. Stan retencji - jest to ilość wody zgromadzona w profilu glebowym odpowiadająca określonym wilgotnością charakterystycznym (np. PPW, WTW). Potencjalna rezerwa retencji - jest to ilość wody zawartej w strefie korzenienia się roślin, stanowiącej różnicę pomiędzy stanami retencji odpowiadającymi PPW,WTW. Metody oznaczania materii organicznej:
Stan energetyczny wody w glebie:
Skład granulometryczny - jest to stan rozdrobnienia mineralnej części fazy stałej. Jest on wyrażany za pomocą procentowego udziału poszczególnych cząsteczek mineralnych ( frakcji granulometrycznych). Faza stała gleby jest poliheterodyspersyjna, gdyż obejmuje cząstki gleby o różnych ielkościach ziaren (polidyspersyjna) a zarazem cząsteczki te różnią się składem mineralno- chemicznym (heterodyspersyjna). Frakcja granulometryczna - jest to umownie przyjęty zbiór ziaren glebowych mieszczących się w danym przedziale wielkości średnic, wyrażonych w milimetrach. Wyniku różnic w wielkości ziaren jak i innych właściwości chemicznych, frakcje granulometryczne wykazują odmienne właściwości. Grupa granulometryczna - jest jednostką podziałową mineralnych utworów glebowych, według względnego udziału części ziemistych o określonych frakcjach granulometrycznych. Grupę granulometryczną i podgrupę wydziela się na podstawie procentowej zawartości frakcji: piasku, pyłu i iłu. Podgrupa granulometryczna -dalszy podział grup granulometrycznych na podstawie zawartości określonych frakcji granulometrycznych, np. piasek słabogliniasty. Metody oznaczania składu granulometrycznego:
|
|