NURKOWANIE
Nurek podlega oddziaływaniu otaczającego środowiska z wszystkimi ujemnymi skutkami fizjologicznymi i psychicznymi
ujemne oddziaływania środowiska wodnego:
- Ciśnienie powodujące utrudnienie oddychania i zwiększenie obciążenia układu krążenia
- Utrata ciepła organizmu
- Stres psychiczny
Pobyt człowieka w warunkach podwyższonego ciśnienia rozpuszczanie się w tkankach obojętnego gazu będącego składową mieszanki oddechowej, np. azotu helu, wodoru.
Ilość rozpuszczonego gazu zależy od: rodzaju i ciśnienia parcjalnego, od tkanki organizmu, wysiłku fizycznego, czasu przebywania pod danym ciśnieniem.
Uwaga!
Powrót człowieka z warunków podwyższonego ciśnienia do warunków ciśnienia atmosferycznego wymaga wyprowadzenia rozpuszczonego gazu z tkanek organizmu bez utworzenia się w nich pęcherzyków gazu.
patomechanizm działania pęcherzyków gazu
- zakłócają wymianę gazową w organizmie
- przedostają się do krążenia obwodowego
- zatykają naczynia krwionośne
powodują niedotlenienie tkanek i narządów
Powrót do ciśnienia atmosferycznego odbywa się według zasady obniżania ciśnienia (głębokości) przez czas niezbędny do bezpęcherzykowego wyprowadzenia gazu z organizmu. Proces ten nazywa się
DEKOMPRESJĄ.
WPŁYW HIPERBARII NA ORGANIZM CZŁOWIEKA
Jest to następstwo działania zwiększonego ciśnienia środowiska gazowego:
Działanie gazów obojętnych w hiperbarii niesie zagrożenia w postaci:
1. działanie narkotyczne gazów obojętnych
2. zaburzenia termolegulacji
3. zespołu neurologicznego wysokich ciśnień
l. działanie narkotyczne gazów obojętnych
Narkoza azotowa
1861 Green nurkowanie na głębokości 54 m. objawy senności, halucynacje, drgawki
1935 Behnke: azot jest przyczyną objawów występujących podczas oddychania sprężonym powietrzem
Objawy narkozy azotowej mogą pojawić się podczas nurkowania z użyciem powietrza jako czynnika oddechowego, już na głębokości 30 m. Ustępują podczas dekompresji.
objawy narkozy azotowej
- Euforia
- Zwolnienie reakcji na bodźce zmysłowe
- Ograniczenie możliwości kojarzenia, osłabienie pamięci, trudności koncentracji
- Obniżenie sprawności manualnej
- Spadek wydajności pracy
- Stany maniakalno-depresyjne
- Halucynacje
Objawy narkozy azotowej przy wykorzystaniu powietrza jako czynnika oddechowego w zależności od głębokości:
Do 50 m.
Euforia
Zwolnienie reakcji na bodźce zmysłowe
Błędy w obliczeniach i niewłaściwe decyzje
50-70 m.
stany maniakalno-depresyjne
dezorientacja
senność
70-90 m.
otępienie
halucynacje
utrata przytomności (śmierć)
Zapobieganie Narkozie Azotowej
- Na dużych głębokościach azot zastępuje się helem.
- Ograniczenie głębokości pracy nurków z powietrzem.
jako czynnikiem oddechowym do 50 m.
- Treningi ciśnieniowe w komorach dekompresyjnych-adaptacja organizmu nurka.
2. zaburzenia TERMOREGULACJi
Oddychanie zimnym gazem → zwiększenie wydzielania śluzu w drogach oddechowych→ uniedrożnienie ustnika i zakrztuszenie się
→głębsze przenikanie zimnego gazu do dróg oddechowych → zwężanie oskrzeli
3. ZESPÓŁ NEUROLOGICZNY WYSOKICH CIŚNIEŃ ( HIGH PRESSURE NERVOUS SYNDROME HPNS)
Objawy kliniczne:
- Spadek wydajności motorycznej i intelektualnej
- Senność, wymioty, mdłości drżenie rąk i ramion - drżenia helowe
- Zmiany w EEG; zaburzenia rytmu sen - czuwanie, dezorientacja, drżenie,
- Nudności, wymioty, drgawki toniczno-kloniczne
- Część objawów ma charakter nietrwały i ustępuje po zakończeniu sprężania
URAZ CIŚNIENIOWY PŁUC
(barotrauma, choroba pseudociśnieniowa, choroba pseudokesonowa).
- Jest to każde uszkodzenie miąższu płucnego, spowodowane nagłym wzrostem objętości lub ciśnienia czynnika oddechowego w płucach, przy braku możliwości jego odpływu przez drogi oddechowego.
- Dochodzi do niego podczas wynurzania się po wykonaniu wdechu z aparatu oddechowego pod powierzchnią wody. Jeżeli w takiej sytuacji nurek nie wykonuje stałego wydechu dochodzi do uszkodzenia płuc,
- Uraz ciśnieniowy jest zjawiskiem rzadkim, dochodzi do niego przy nurkowaniach płytkich, nie przekraczających głębokości 10 m.
W Polsce liczba urazów ciśnieniowych płuc zwiększa się z powodu:
* narastającej liczby osób uprawiających nurkowanie swobodnie bez nadzoru,
* łatwego dostępu do wysokiej klasy sprzętu do nurkowania
* lekceważenie przepisów normujących nurkowanie turystyczne.
Ze względu na patomechanizm uraz ciśnieniowy dzieli się na:
a. związany z wynurzaniem ( ascend)
b, występujący przy zanurzaniu się ( descend)
Wynurzanie - Ascend
Powietrze w drogach oddechowych, które dostało się tam pod zwiększonym ciśnieniem (pod wodą), nie może swobodnie opuścić dróg
oddechowych (umiejscowiony w oskrzelu czop śluzowy, zagęszczona wydzielina oskrzelowa, ciało obce).
↓
Powstanie różnicy ciśnień pomiędzy wnętrzem płuc nurka a jego otoczeniem
↓
Rozdęcie płuc przez powiększające swoją objętość (prawo Boyle'a i Mariotte'a) powietrze zatrzymane w drogach oddechowych
Prawo Boyle'a i Mariotte'a : w czasie wynurzania gaz znajdujący się w płucach rozpręża się i zwiększa swoją objętość proporcjonalnie do spadku ciśnienia.
↓
Pękanie ścian pęcherzyków płucnych i naczyń włosowatych
Zanurzanie - Descend
U nurków występuje przy niekontrolowanym, bardzo szybkim zanurzaniu się, związane to jest z szybkim zmniejszaniem się objętości powietrza w płucach podczas zbyt gwałtownego zanurzania
Przyczyny:
- Odruchowe zaciśnięcie krtani podczas wynurzania (przedostanie się wody do dróg oddechowych, utrata przytomności pod wodą)
- Świadome lub przypadkowe zatrzymanie wydechu podczas wynurzania (próba Valsalvy, kaszel, oddychanie z jednego automatu)
- Zatkanie dowolnego odcinak dróg oddechowych podczas wynurzania
- Nagłe zwiększenie ilości gazu podawanego przez automat lub ucisk na worek oddechowy
- Zbyt szybkie wynurzanie się (rozprężanie)
czynniki usposabiające do urazu ciśnieniowego:
- Astma oskrzelowa
- Torbiele płuc
- Rozstrzenie oskrzeli
- Włóknienie miąższu płuc
- Zapalenia płuc
powikłania urazu ciśnieniowego płuc:
- Rozedma chirurgiczna (uszkodzenie miąższu płuc przez rozprężający się gaz podczas wynurzania
- Odma opłucnej
ZATORY GAZOWE - najczęstsze powikłanie, dochodzi do niego , gdy powietrze w świetle pęcherzyków płucnych ulega zassaniu (lub wtłoczeniu pod ciśnieniem) do rozerwanych naczyń krwionośnych, przebiegających w uszkodzonej ścianie pęcherzyka płucnego
↓
Powietrze trafia do lewej komory serca
↓
Rozsianie powietrza w postaci pęcherzyków z prądem krwi na obwód
↓
Zamknięcie przepływu krwi w tym naczyniu
↓
Miejscowe niedotlenienie z następowym uszkodzeniem tkanek (zawał)
najbardziej niebezpieczna jest lokalizacja zatorów powietrznych:
- w krążeniu mózgowym: niedotlenienie tkanki mózgowej → objawy uszkodzenia oun
- w sercu: zaleganie dużej ilości gazów w sercu (zator gazowy lewej komory serca) → nagła śmierć sercowa
objawy urazu ciśnieniowego płuc:
Zależą od rozmiarów i lokalizacji uszkodzeń w obrębie pluc:
- krzyk o wysokiej tonacji bezpośrednio po wynurzeniu (wydech rozprężonych gazów)
- nagły, ostry ból w klatce piersiowej (już podczas wynurzania się)
- uczucie pełności w klatce piersiowej i/lub w gardle
- kaszel, krwioplucie, przyspieszenie i spłycenie oddechów
- bóle zamostkowe
- objawy odmy śródpiersiowej: duszność, płytki oddech,
- objawy odmy podskórnej: wypełnienie powietrzem okolic nadobojczykowych, okolicy podżuchwowej, trzeszczenie przy obmacywaniu, t achyarytmia
- pogarszanie się stanu chorego
- utrata przytomności (zator powietrzny tętnic mózgowych), drgawki, anizokoria, porażenie kończyn, zaburzenia widzenia, ślepota
leczenie
Rekompresja: sprężanie się poszkodowanego w komorze ciśnieniowej
Cel: zmniejszenie średnicy pęcherzyków gazowych - ułatwia to przejście pęcherzyków przez większość naczyń krwionośnych i ich ponowne rozpuszczenie
odległe następstwa nurkowania
1. CHOROBA dekompresyjna (ciśnieniowa);
jest to zespół objawów wywołanych wydzielaniem się pęcherzyków gazu w tkankach ustrojowych w wyniku obniżenia ciśnienia atmosferycznego.
jej przyczyną jest powstawanie zatorów gazowych w wyniku tworzenia się i rozprzestrzeniania w ustroju wolnych pęcherzyków gazowych pojawiających się w czasie dekompresji (nawet prawidłowo przeprowadzonej) umiejscowionych najczęściej wewnątrznaczyniowo
- zwykle nie powoduje objawów
- w tkankach delikatnych: tkanka mózgowa i siatkówka może być przyczyną nawarstwiających się mikrourazów → krwotoki w skórze powiek, spojówkach, siatkówce, wylewy do ciała szklistego,
- marmurkowatość skóry
- oczopląs
- uszkodzenie plamki żółtej
- uszkodzenie siatkówki - retinopatia dekompresyjna
- krótkowzroczność i zmętnienie soczewki
- bóle mięśni i stawów, bóle kostne, bóle wzdłuż przebiegu nerwów
Czynniki wpływające na występowanie i przebieg choroby dekompresyjnej:
Szybkość obniżania ciśnienia: zbyt. krótki czas powoduje powstawanie większej
ilości pęcherzyków gazu w tkankach
Czas przebywania w obniżonym ciśnieniu
Temperatura otaczającego powietrza: rozpuszczalność gazu w roztworach jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury roztworu
2. tętnicze zatory powietrzne
3. zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego:
- koncentracja uwagi
- pamięć
- pamięć odległa
4. zaburzenia obwodowego układu nerwowego
- parestezje dłoni i stóp
- drżenie ułożeniowe dłoni
zmniejszenie wrażliwości na rozciąganie i na ból
5. zaburzenia autonomicznego układu nerwowego
hipotonia ortostatyczna
6. zaburzenia nerwów czaszkowych.
- anizokoria
- zaburzenia widzenia
- zaburzenia słuchu
7. zmniejszenie pojemności życiowej płuc
8. spadek odporności, zwiększona podatność na infekcje
9. jałowa martwica kości
eksplozywna dekompresja
Dochodzi do niej w przypadkach gwałtownego obniżenia ciśnienia w kabinie hermetycznej w wyniku uszkodzenia ściany i ucieczki powietrza i zrównania się ciśnienia panującego w kabinie z ciśnieniem otaczającym.
Od czego zależy wpływ eksplozywnej dekompresji na organizm ludzki ?
* Objętość kabiny dekompresyjnej
* Stosunek ciśnienia początkowego do końcowego -wielokrotność dekompresji
* Szybkość przebiegu dekompresji - czas wyrównywania się ciśnień
* Wielkość powstałego otworu awaryjnego
Narządy najbardziej narażone na uszkodzenie:
Zawierające wolny gaz: płuca, przewód pokarmowy, narząd słuchu, zatoki przynosowe