LABORATORIUM OBROBKI PLASTYCZNEJ
LABORATORIUM
Temat: Gięcie.
Rzeszów 2000
1.)Cel ćwiczenia.
- wyznaczanie charakterystyki gięcia materiału ułatwiającej obliczanie momentu gnącego.
- wyznaczanie przebiegu siły wyginania pod kątem
w tłoczniku gnącym.
- określenie wartości sprężynowania po gięciu.
2.)Wiadomości podstawowe.
Gięcie jest procesem kształtowania przedmiotów o powierzchniach rozwijalnych , w których zachowana zostaje prostoliniowość tworzących , a zmiana krzywizny giętego materiału zachodzi w jednej płaszczyźnie. W zależności od ruchu narzędzia rozróżniamy :
gięcie na prasach
gięcie przez walcowanie
gięcie przez przeciąganie
Stan naprężeń i odkształceń występujący przy gięciu zależy od geometrycznych warunków procesu tj. od stosunku wymiarów przekroju poprzecznego b/g i krzywizny 1/ρ.
W przekroju poprzecznym giętej części występuje warstwa obojętna naprężeń , na której zmienia się znak przyrostów odkształceń osiowych . Po zewnętrznej stronie
występuje osiowe naprężenie rozciągające a przyrost odkształceń jest dodatni , po stronie wewnętrznej naprężenie osiowe są ujemne i przyrost jest ujemny.
Przebieg procesu gięcia.
a.)faza odkształceń sprężystych materiału - dla której w skrajnych punktach przekroju poprzecznego wartość naprężeń i odkształceń wynosi :
g - grubość giętego pasma
ρ - promień gięcia
E - moduł Younga
Rozkład naprężeń i odkształceń jest liniowy .Faza gięcia sprężystego kończy się z chwilą gdy w skrajnych włóknach naprężenia osiągną wartość naprężeń uplastyczniających σp.
b.)faza odkształceń plastycznych - przy dalszym zwiększaniu krzywizny , już w zakresie odkształceń plastycznych zachowany zostaje w przybliżeniu prostoliniowy
rozkład odkształceń , w obu warstwach zewnętrznych o grubości f odkształcenie osiowe przekracza wartość graniczną
=
, wobec czego warstwy te znajdują się w stanie plastycznym podczas gdy leżąca między nimi warstwa jest jeszcze w stanie sprężystym naprężenia wzrastają liniowo w miarę oddalania się od warstwy neutralnej , by na granicy z obszarem uplastycznionym osiągnąć
.Dalszy ich wzrost w obszarze plastycznym spowodowany zjawiskiem umocnienia nie jest proporcjonalny do odległości od warstwy obojętnej.
c.)faza powrotnych odkształceń sprężystych.
Po całkowitym zdjęciu obciążenia w zgiętym pasmie pozostaną naprężenia własne pierwszego rodzaju. Rozkład tych naprężeń można wyznaczyć przez nałożenie na rzeczywisty rozkład naprężeń w stanie obciążonym rozkładu naprężeń jaki powstałby pod wpływem przeciwnie skierowanego obciążenia momentu MB przy założeniu , że pasmo znajduje się w stanie sprężystym. Naprężenia własne , otrzymane w wyniku sumowania w warstwie zewnętrznej , która w czasie gięcia była rozciągana pojawia się ściskające naprężenia własne i odwrotnie w skrajnej warstwie wewnętrznej powstają naprężenia rozciągające.
-Sprężynowanie po gięciu.
W biernej fazie procesu gięcia , gdy wartość momentu gnącego zmaleje do zera krzywizna materiału 1/ρ zmniejszy się do wartości 1/ρ
J - osiowy moment bezwładności
Podstawowa zależność między momentem zginającym a przyrostem krzywizny po odciążeniu (dla pasów wąskich).
dla pasów szerokich.
Niejednorodność wartości sprężynowania po gięciu określa się w mierze kątowej wykorzystując zależność :
υ =
β =
Innym miernikiem wartości sprężystych odkształceń powrotnych jest tzw. współczynnik sprężynowania:
Czynniki określające zjawisko sprężynowania po gięciu można podzielić na trzy grupy:
-geometryczne(ρ,g),
-materiałowe(Re,Re/Rm) - rodzaj struktury, orientacje wiązań,
-technologiczne(temperatura prędkość odkształcenia),
-Wyginanie na prasach:
Do najczęściej spotykanych procesów gięcia blach należy wyginanie za pomocą matrycy w kształcie litery V.
W operacji tej zginaniu podlegają odcinki zawarte między krawędziami gnącymi matrycy i stempla. Po zakończeniu fazy odkształceń sprężystych , w strefie zetknięcia krawędzi gnącej stempla z blachą pojawiają się odkształcenia plastyczne ,które stopniowo obejmują coraz większy obszar kształtowanego materiału. Jednocześnie następuje przemieszczenie punktów przyłożenia sił gnących i zmniejszenie ramion działania tych sił. Wskutek liniowo zmieniających się wartości momentu gnącego zakrzywione odcinki blach określonej długości C mają krzywiznę , zmieniającą się w sposób ciągły. Krzywizna ta zależy również od właściwości plastycznych materiału.
Długość ramienia Cmax oblicza się ze wzoru :
Cmax = (rs+0.5g)
rs - promień zaokrąglenia stempla,
ρt - kąt tarcia,
λ - współczynnik zależny od rodzaju materiału i wskaźnika rs/g
Wykonacie ćwiczenia:
Do ćwiczenia wykorzystaliśmy próbki:
- stali niskowęglowej gr. 2mm , szerokość 40mm,
- mosiądzu M63 gr.2mm , szerokość 39.5mm,
aluminium A1 gr.2mm , szerokość 40.7mm,
Stal niskowęglowa
Siła P[kN] |
Strzałka ugięcia pod obciążeniem fg[mm] |
Strzałka ugięcia odciążona f[mm] |
Kąt ugięcia pod obciążeniem γg |
Kąt ugięcia po odciążeniu γs |
Współczynnik sprężynowania K |
1,1 |
3,5 |
2,2 |
6,65 |
4,2 |
0,63 |
1,25 |
6,2 |
4,9 |
11,7 |
9,3 |
0,8 |
1,3 |
9,1 |
7,9 |
16,9 |
14,7 |
0,87 |
1,3 |
12,1 |
10,8 |
22 |
19,8 |
0,8 |
1,3 |
15,5 |
13,5 |
27,3 |
21,2 |
0,89 |
1,25 |
18,3 |
16,4 |
31,4 |
28,7 |
0,91 |
1,2 |
21 |
19,4 |
35 |
32,9 |
0,94 |
1,65 |
24 |
21,8 |
39 |
36 |
0,92 |
Mosiądz M63
Siła P[kN] |
Strzałka ugięcia pod obciążeniem fg[mm] |
Strzałka ugięcia odciążona f[mm] |
Kąt ugięcia pod obciążeniem γg |
Kąt ugięcia po odciążeniu γs |
Współczynnik sprężynowania K |
0,85 |
3,3 |
1,6 |
6,3 |
3 |
0,5 |
1,05 |
6,2 |
3,1 |
11,7 |
7,8 |
0,66 |
1,1 |
9,3 |
7,2 |
17,2 |
13,5 |
0,78 |
1,1 |
12,7 |
10,2 |
23 |
18,8 |
0,82 |
1,1 |
15,4 |
12,7 |
27,2 |
23 |
0,86 |
1,1 |
19,1 |
16,2 |
32,5 |
28,4 |
0,87 |
1,05 |
22,3 |
19,3 |
36,6 |
32,8 |
0,89 |
2,3 |
23,7 |
21 |
38,3 |
35 |
0,91 |
Aluminium A1
Siła P[kN] |
Strzałka ugięcia pod obciążeniem fg[mm] |
Strzałka ugięcia odciążona f[mm] |
Kąt ugięcia pod obciążeniem γg |
Kąt ugięcia po odciążeniu γs |
Współczynnik sprężynowania K |
0,35 |
3,7 |
2,6 |
7 |
5 |
0,72 |
0,4 |
6,2 |
5,1 |
11,7 |
9,6 |
0,82 |
0,45 |
9,5 |
8,3 |
17,6 |
15,5 |
0,88 |
0,45 |
12,2 |
11 |
22,13 |
20 |
0,9 |
0,45 |
15,4 |
14,1 |
27,2 |
25,2 |
0,93 |
0,45 |
18,3 |
16,9 |
31,4 |
29,4 |
0,94 |
0,45 |
20,6 |
18,9 |
34,5 |
32,2 |
0,95 |
2 |
23,9 |
22,8 |
38,5 |
37,2 |
0,966 |
γg = arctg
Cmax = (rs+0.5g)
ρt = 60
γ = 450
ρ = 2
rs/ρ = 5 z tabeli rs/ρ = 4 odczytujemy λ
λ = 0,803 - stal,
λ = 0,763 - mosiądz,
λ = 0,723 - aluminium,