1)herpeswirusy
2)czynniki chorobotworczosci paciorkow beta
3)beta-laktamazy
4)znamienna bakteriuria
charakterystyka i chorobotwórczość - Clostridia,
Diagnostyka kiły,
Ściana bakterii G(-),
makrolidy - działanie, spektrum, przykłady, oporność,
E.Coli - char.+chorob.,
czynniki ryzyka zak. grzybiczych,
WZW B - epidemiologia i diagnostyka
glikopeptydy
1. Charakterystyka i chorobotwórczość Pseudomonas aeruginosa.
2. Czynniki etiologiczne atypowych zapaleń płyc, scharakteryzuj jeden z nich.
3. WZW A, charakterystyka wirusa i diagnostyka
4. Makrolidy - przykłady, spektrum, mechanizm działania i oporności.
1. Wymień czynniki etiologiczne ropnych i nieropnych zakażeń opon m-r. z podziałem na wiek pacjenta
2. Charakterystyka i chorobotwórczość Orthomyxoviridae
3. Opisać toksyny bakteryjne
4. Chinolony- przykłady, spektrum, mechanizm działania i oporności.
1) zakazenia endogenne - definicja i przyklady
2) paleczki gram (-) beztlenowe - choroby i czynnik etiolog
3) wirusy powodujace biegunke - charakterystyka
4) mechanizmy oporności enterococcus
1. Actinomyces israeli - charakt, choborotw, oporności na antybiotyki.
2. Char, chorob. rodzaju candida
3. Char i chorob Paramyxoviridae.
4. Mechanizm oporności g "-" pałeczek na antybiotyki.
Ściana komorkowa bakterii Gram(-):
- Peptydoglikan - 5-20% składnikow ściany komorkowej; zwykle pojedyncza warstewka mureiny
zlokalizowana w przestrzeni periplazmatycznej.
- Błona zewnętrzna ściany komorkowej - podwojna warstwa fosfolipidow, w ktorej zewnętrzna warstewka
została zastąpiona lipopolisacharydem. W skład błony zewnętrznej wchodzą:
_ lipopolisacharyd (LPS) - zbudowany z 3 części: lipidu A (warunkuje aktywność endotoksyny),
oligosacharydu rdzeniowego (antygen wspolny — CA = common antigen) oraz O-swoistego łańcucha
bocznego (antygen somatyczny O),
_ białka
_ białka porynowe (np. OmpC) - umoŜliwiają swobodną dyfuzję cząsteczek przez błonę,
_ białka receptorowe dla bakteriofagow (np. Lam B),
_ białka nieporynowe (np. OmpA, receptor fimbrii płciowych),
_ białka enzymatyczne: proteazy, fosfolipazy, białka wiąŜące penicyliny - PBP
- Przestrzeń periplazmatyczna - między błoną wewnętrzną (cytoplazmatyczną) a błoną zewnętrzną; zawiera
liczne białka enzymatyczne (transportowe, degradujące (hydrolazy),syntetyzujące.
- Lipoproteina (LP) — tworzy mostki między peptydoglikanem a błoną zewnętrzną.
17. Metody hodowli bakterii beztlenowych
Beztlenowe metody hodowli bakterii prowadzi się eliminując ze środowiska hodowlanego tlen następującymi
metodami:
• fizycznymi - np. wypompowanie tlenu ze środowiska lub przez hodowlę bakterii w poŜywce płynnej
zawierającej tkankę zwierzęcą (kawałki wątroby, nerki lub mięśnia sercowego np. poŜywka Wrzoska) lub
tkankę roślinną (marchew, ziemniak), ktore adsorbują tlen ze środowiska hodowlanego;
• chemicznymi - zastosowanie substancji wiąŜących tlen, np. podsiarczynu sodu, alkalicznego roztworu
trioksybenzenu, a takŜe środkow chemicznych redukujących tlen glukoza, kwas askorbinowy, cysteina,
siarczyn sodowy);
• biologicznymi - wspolna hodowla drobnoustrojow tlenowych i beztlenowych w dwoch oddzielonych od
siebie częściach płytki Petriego szczelnie oklejonej parafilmem lub plasteliną. Wyrastający wcześniej
organizm tlenowy wykorzystuje tlen ze środowiska umoŜliwiając rozwoj organizmu beztlenowego (metoda
Fortnera). Niezbędnym warunkiem prowadzenia tej metody jest zastosowanie składniku poŜywki, ktora jest
optymalna zarowno dla tlenowcow jak i beztlenowcow. Metodę tą moŜna zastosować do hodowli
beztlenowych bakterii amylolitycznych (Clostridium acetobutylicum, Clostridium pasterianum) w obecności
Bacillus subtilis, Serratia marcescens lub Candida mycoderma.
Metody hodowli beztlenowcow:
- poŜywki z dodatkiem czynnikow redukujących, np. podłoŜe tioglikolanowe (wskaźnik rezorcyna przyjmuje
kolor czerwony w warunkach tlenowych)
- poŜywki odpowietrzane przez gotowanie, nawarstwione parafiną, np. podłoŜe Tarrozziego - Wrzoska,
- metody biologiczne - odwrotna płytka Fortnera,
- inkubacja hodowli w atmosferze beztlenowej uzyskanej:
_ w anaerostatach (odpompowanie powietrza z pojemnika)
_ metodą chemiczną w tzw. Ŝarach, z wykorzystaniem związkow pochłaniających tlen, np. alkaliczny
pirogalol,
_ w eksykatorach: świeczka → hodowla mikroaerofili
beztlenowe g+ laseczki zarodnikujące clostridium- perfringens, tetani, difficile, botulinum niezarodnikujące: actinomyces israeli, eubacterium, bifidobacterium, propionibacterium,lactobacillus ziarenkowce;peptostreptococcus(ropnie narz wewn, zak Ginko, ukl moczo) peptococcus (zak przer mocz, często flora towarzyszace innym zak)
g- paleczki bacteroides -fragilis, ureolyticus (ropnie narzadow wewn, zak Gino, posocznice, zap dr mocz,wyrostka, otrzewnej, zgorzel pluc) Fusobacterium necroforum, nucleatum (posocznice), porphyromonas gingivalis, prevotella ziarenkowce-veilonella
Bakteriemia- stan w ktorym we krwi sa obecne zdolne do zycia bakterie, nie wszyscy chorzy z dodatnimi posiewami krwi maja kliniczne objawy, nie zawsze prowadzi do rozwoju choroby i nie zawsze jest wymagane leczenie.Przejsciowa(usuniecie zeba,badania endoskopowe,zak drog moczowych, zak jelit o ciezkim przebiegu, pneumokokowi zap pluc-str pneumoniae) nawracajaca (sepsa-paleczki G-, ropien narządowy) stala (zap wsierdzia-streptococcus spp,aureus, bakteriemia odcewnikowa<donaczyniowe>-aureus,epidermidis,paleczki g-). Sepsa wywodzaca się z jamy brzusznej-paleczki g-,bacteroides fragillis,enterococcus feacalis. Zakaz rany, oparzenia- Staph ureus,str pyogenes,paleczki enterob., zap kosci-aureus, zatr pokarmowe-salmonella, campylobacter spp, zap opon m-r: pneumonia re, neisseria m, haemophilus influenzae, pacj z zab odponosci; palki g-, aureus
Zakażenie okołoporodowe - do zakażenia może dojść po pęknięciu błon płodowych lub podczas przechodzenia przez kanał rodny ( najczęściej bakterie, rzadziej wirusy )
Najczęstszymi powikłaniami infekcji okołoporodowych są:
zaburzenia oddychania, neutro- i trombocytopenia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, wstrząs septyczny, zapalenie płuc, posocznica (przy wchłanianiu zakażonych wód płodowych)
1.Wczesna posocznica noworodkowe -streptokoki ၢ hemolizujące grupy B (które są najczęściej przyczyną zapalenia opon mózgowych) oraz aureus2.Streptococcus gr.B, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae-zap pluc3.chlamydia trachomatis -atypowe zapalenie płuc i zapalenie spojówek4.herpes Simple, hiv5. Neisseria gonorhoeae,meningitidis
Czynnik R - geny RTF (tra) - przenoszenie plazmidu (resistence transfer factor), determinanty R odpowiadają za oporność na antybiotyki. Może być przekazywanie informacji poza swój gatunek (rodzinę, rodzaj!). Przekazywanie podczas koniugacji (pałeczki G (-) jelitowe) - oporność na leki. Bakterie G (+) - Bacillus, Streptococcus faecalis.
W koniugacji jest wysunięcie fimbrii płciowej, związane z receptorem (białkowym lub LPS), obkurczenie fimbrii, stworzenie mostka cytoplazmatycznego. Potem dorobienie dwóch w obu komórkach.
Przekazywanie oporności i innych cech -
- koniugacja
- transdukcja - - laktamaza (Staphylococcus i Salmonella)
- transformacja
- transpozycja - plazmid genofor, między plazmidami
- przekazywanie wertykalne