ćw 3, IB PWr, Podstawy elektroniki i elektrotechniki 2


LABORATORIUM

z Hydrogeologii

Sprawozdanie z ćwiczenia przeprowadzonego dnia 08.12.2005r.

Temat ćwiczenia:

Wyznaczenie współczynnika porowatości efektywnej metodą naftową.

Skład sekcji:

Danuta Bogdan

Łukasz Aleksy

sem. V GG

  1. Charakterystyka metody badań

Porowatość jest to własność skał wynikająca z występowania w skałach pomiędzy poszczególnymi ziarnami mineralnymi lub kryształami wolnych przestrzeni zwanych porami.

Pory mogą być:

Współczynnik porowatości rzeczywistej n to stosunek objętości wszystkich porów zawartych w skale Vp do objętości całej skały V.

Współczynnikiem porowatości efektywnej ne nazywamy stosunek objętości porów biorących czynny udział w procesie filtracji Ve do objętości całej skały V.

W zależności od wielkości współczynnika porowatości skały dzielą się na:

Aby określić współczynnik porowatości efektywnej danej skały należy zmierzyć objętość porów czynnych (otwartych) Ve oraz całkowitą objętość próbki V.

Objętość porów czynnych oznaczamy nasycając próbkę naftą (wodą). Przeprowadza się to poprzez zanurzenie próbki w nafcie (wodzie), wówczas ciecz wypełnia pory w skale komunikujące się ze sobą, wypierając z nich powietrze.

Dla potrzeb danego ćwiczenia użyto następujących skał:

Przygotowane próbki zważono na wadze laboratoryjnej. Następnie umieszczono je w naczyniu z wodą, tak aby próbki były całkowicie zanurzone. Naczynie to zostało umieszczone w komorze próżniowej, z której następnie zostało odpompowane powietrze. Odpompowywanie powietrza trwało 20 minut, aż do czasu, po którym z próbek przestały ulatniać się pęcherzyki powietrza. Naczynie z próbkami zostało wyjęte z komory próżniowej, a próbki zostały zważone na wadze hydrostatycznej. Po wyjęciu próbek z naczynia z wodą zostały one ponownie zważone na wadze laboratoryjnej oraz hydrostatycznej.

Ćwiczenie przeprowadzono na stanowisku wyposażonym w: