Zaprawy klejące do płytek

Zaprawy klejące potocznie nazywane po prostu klejami do płytek powinny mieć określone właściwości, w zależności od podłoża, na które będą stosowane, warunków pogodowych, rodzaju i wielkości płytek, które będą kładzione.

Spis treści

• WŁASNOŚCI ZAPRAW KLEJĄCYCH DO PŁYTEK

• ZAPRAWY PODSTAWOWE

• ZAPRAWY ELATYCZNE/UELASTYCZNIONE

• ZAPRAWY RENOWACYJNE

• ZAPRAWY DO KAMIENI I MARMURU

• ZAPRAWY PÓŁPŁYNNE DO GRESU

• ZAPRAWY KLEJĄCE NA BAZIE ŻYWIC

WŁASNOŚCI ZAPRAW KLEJĄCYCH DO PŁYTEK

Podstawowym składnikiem tych zapraw jest cement o bardzo drobnej granulacji. Dodatki zmieniają jego właściwości - przedłużają czas stosowania, własności wiążące, zabezpieczają przed wpływem wilgoci, niskich temperatur, zapewniają twardość, ognioodporność, nadają pewną elastyczność, dostosowując do "pracy" podłoża.

Podstawowe własności zapraw klejacych do płytek:

Mogą mieć różne własności, które są niezbędne w jednych warunkach, a niekoniecznie w innych. Podstawowe własności różniące kleje to:

1.	Elastyczność. Kleje elastyczne zalecane będą tam, gdzie na skutek zmian temperatur może następować praca podłoża i przyklejonych płytek
2.	Ognioodporność. W miejscach zagrożonych bliskością ognia i wyższą temperaturą niż standardowa (np. przy obudowach kominków) stosuje się zaprawy ognioodporne.
3.	Wodoodponość. Podstawowa cecha większości zapraw klejowych - umożliwia ich stosowanie w pomieszczeniach narażonych na wilgoć (np. kuchnia, łazienka)
4.	Mrozoodporność. Odporność zaprawy na ujemne temperatury jest szczególnie ważna przy kładzeniu płytek na zewnątrz.
5.	Podwyższona przyczepność. Do płytek gresowych (słabo nasiąkających), jak też do okładzin klinkierowych stosować trzeba kleje specjalne - o podwyższonej przyczepności.

ZAPRAWY PODSTAWOWE

Są z mniejszą ilością dodatków. Podłoże powinno być stabilne, suche oraz wolne od zanieczyszczeń i warstw słabo związanych z podłożem, w pomieszczeniach suchych. TYPOWE ZASTOSOWANIA: Do przyklejania glazury i terakoty itp. płytek o nasiąkliwość powyżej 3% w pomieszczeniach suchych, wilgotnych i mokrych Na beton (co najmniej 6-cio miesięczny), cementowe podkłady samopoziomujące, jastrychy cementowe (co najmniej 28-dniowe), cegły ceramiczne, silikatowe, bloczki z betonu komórkowego, keramzytobetonu, mocne tynki cementowe i cementowo-wapienne (co najmniej 28-dniowe)

ZAPRAWY ELATYCZNE/UELASTYCZNIONE

Zalecane będą tam, gdzie na skutek zmian temperatur może następować praca podłoża i przyklejonych płytek - przy ogrzewaniu podłogowym, na elewacjach, ale także w miejscach narażonych na drgania (np. przy ciężkich drzwiach). Ponadto generalnie poleca się je płytek dużych, o wymiarach ponad 30 x 30 cm. Kleje tego typu zalecane są również do przyklejania płytek na płytach kartonowo-gipsowych. TYPOWE ZASTOSOWANIA: Do przyklejania glazury, terakoty, płytek klinkierowych, kamionkowych, gresowych itp. Na płyty gipsowo-kartonowe, na podłoża z betonu, cegieł ceramicznych, silikatowych, bloczków z betonu komórkowego, keramzytobetonowych oraz mocne tynki cementowe i cementowo-wapienne

ZAPRAWY RENOWACYJNE

Kleje renowacyjne to wysokoelatyczne mieszanki charakteryzujące się bardzo dobrą przyczepnością do podłoża i płytek nawet przy cienkiej warstwie. Niezastąpione wszędzie tam gdzie płytki narażone są na zmienne warunki atmosferyczne oraz znaczne wahania temperatur. TYPOWE ZASTOSOWANIA: Do przyklejania glazury, terakoty, płytek klinkierowych, kamionkowych, gresowych itp. w pomieszczeniach eksploatowanych jako suche, wilgotne lub mokre oraz na zewnątrz budynków. Na trudne podłoża: powierzchnie malowane farbami olejnymi, stare płytki ceramiczne i kamionkowe, wykładziny PVC, lastriko, szkło, stabilne ścienne płyty drewnopochodne, na płyty gipsowo-kartonowe (bez konieczności dodatkowego gruntowania ich powierzchni). Do wykonywania warstwy pośredniej pomiędzy starymi podłożami betonowymi, a nowymi wyprawami betonowymi czy tynkarskimi, również w metodzie "mokre na mokre".

ZAPRAWY DO KAMIENI I MARMURU

Zaprawy na białym cemencie stosuje sie głównie do przyklejania okładzin z kamienia naturalnego oraz marmuru. Zastosowanie zwykłej zaprawy na bazie szarego cementu może spowodować przebarwienia i wykwity. Zatem w tym przypadku zastosowanie maja zaprawy na białym, droższym cemencie. TYPOWE ZASTOSOWANIA: Do przyklejania płytek z marmuru, jasnych wapieni i innych kamieni naturalnych i sztucznych, jasnej ceramiki oraz mozaiki szklanej, luxferów itp. Do wnętrz (pomieszczenia suche, wilgotne i mokre) i na zewnątrz budynków. Na podłogach, ścianach, cokołach, kolumnach, tarasach, balkonach itp.

ZAPRAWY PÓŁPŁYNNE DO GRESU

Stosuje się je do przyklejania płytek podłogowych (o wymiarach do 60x60 cm), gresowych, klinkierowych itd. Kleje te charakteryzuja sie półpłynną konsystencją ułatwiającą układanie płytek o dużych rozmiarach. Kleje te mają również podwyższona przyczepność i elastyczność. TYPOWE ZASTOSOWANIA: Na podłoża z systemem ogrzewania podłogowego (również do wklejania mat grzejnych). Na podłoża z betonu, cementowe podkłady samopoziomujące, jastrychy cementowe, płyty gipsowo-kartonowe.

ZAPRAWY KLEJĄCE NA BAZIE ŻYWIC

Stosuje się je w miejscach trudnych, tam gdzie np. także od kleju wymagana będzie wodoodporność, czy zdolność do dodatkowego uszczelnienia przeciw wilgoci, albo duża elastyczność. Są to kleje poliuretanowe i - bardziej sztywne, ale o wyższej sile łączenia - kleje epoksydowe.

Kleje te mogą być jednoskładnikowe - w postaci gotowych do nanoszenia past lub dwuskładnikowe - uzyskujące pożądane własności po wymieszaniu składników w podanej proporcji.

W tej grupie mieszczą się też np. stosowane do napraw kleje, które można stosować w temperaturach ujemnych, na wilgotne podłoża.

---