Giełda . 2000

Grupa I mechanizmy i fenotypy oporności bakterii na antybiotyki

1. W badaniu wrażliwości szczepu Proteus mirabilis na leki uzyskano między innymi następujące wyniki: amoksycylina - 6 mm (O), amoksycylina z klawulanianem - 6 mm (O), piperacylina - 11 mm (O), piperacylina z tazobaktamem - 19 mm (ŚW), cefalotyna - 6 mm (O), cefuroksym - 6 mm (O), cefotaksym - 9 mm (O), ceftazydym - 12 mm (O), imipenem - 20 mm (W). Jaki typ mechanizmu oporności decydował o tym fenotypie:

1. ograniczenie przepuszczalności błony zewnętrznej komórek szczepu wskutek utraty kanału porynowego

2. wytwarzanie zmodyfikowanych białek PBP o niskim powinowactwie do ß-laktamów

3. wypompowywanie cząsteczek ß-laktamów na zewnątrz komórek

4. żaden z wyżej wymienionych typów

2. Wskaż przykład niemożliwych fenotypów oporności (interpretacja kliniczna):

Fenotyp oporności (in vitro) Drobnoustrój

A. Cefoksytyna^R Citrobacter freundii, Enterobacter spp.

B. Gentamycyna^R, inne aminoglikozydy^S Staphylococcus aureus

C. Cefamandol lub cefuroksym^S Proteus vulgaris, Serratia spp.

D. Kolistyna^S Proteus spp., Providencia spp., Serratia spp.

E. Wszystkie przykłady prezentują niemożliwe fenotypy oporności na leki przeciwbakteryjne

R - oporny, S - wrażliwy

3. W badaniu wrażliwości szczepu Pseudomonas aeruginosa na leki uzyskano między innymi następujące wyniki: tikarcylina - 18 mm (W), tikarcylina z klawulanianem - 20 mm (W), piperacylina - 20 mm (W), piperacylina z tazobaktamem - 23 mm (W), ceftazydym - 21 mm (W), imipenem - 11 mm (O). Jaki typ mechanizmu oporności decydował o tym fenotypie:

1. ograniczenie przepuszczalności błony zewnętrznej komórek dla karbapenemów wskutek utraty kanału porynowego

2. wytwarzanie zmodyfikowanych białek PBP o niskim powinowactwie do ß-laktamów

3. wypompowywanie cząsteczek ß-laktamów na zewnątrz komórek

4. żaden z wyżej wymienionych typów

4. Wskaż przykład niemożliwych fenotypów oporności (interpretacja kliniczna):

Fenotyp oporności (in vitro) Drobnoustrój

A. Penicylina^R Paciorkowce grupy A, C, G

B. Gentamycyna^R, inne aminoglikozydy^S Staphylococcus aureus

C. Cefamandol lub cefuroksym^R Proteus vulgaris, Serratia spp.

D. Kolistyna^R Proteus spp., Providencia spp, Serratia spp.

E. Wszystkie przykłady prezentują niemożliwe fenotypy oporności na leki przeciwbakteryjne

R - oporny, S - wrażliwy

5. W badaniu wrażliwości szczepu Serratia marcescens na leki uzyskano między innymi następujące wyniki: tikarcylina - 6 mm (O), tikarcylina z klawulanianem - 8 mm (O), piperacylina - 6 mm (O), piperacylina z tazobaktamem - 9 mm (O), cefotaksym - 8 mm (O), ceftazydym - 16 mm (ŚW), cefepim - 21 mm (W), imipenem - 20 mm (W). Jaki typ mechanizmu oporności najprawdopodobniej decydował o tym fenotypie:

1. wytwarzanie β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym - ESBL

2. derepresja gatunkowo specyficznej β-laktamazy AmpC

3. ograniczenie przepuszczalności osłon komórkowych dla ß-laktamów

4. derepresja gatunkowo specyficznej β-laktamazy AmpC wraz z ograniczeniem przepuszczalności osłon komórkowych dla ß-laktamów

6. Wskaż przykład niemożliwych fenotypów oporności (interpretacja kliniczna):

Fenotyp oporności (in vitro) Drobnoustrój

A. Cefoksytyna^S Citrobacter freundii, Enterobacter spp.

B. Meticylina lub oksacylina^R, cafalosporyny^S, Staphylococcus aureus

karbapenemy^S

C. Gentamycyna^S, inne aminoglikozydy^R Staphylococcus aureus

D. Kolistyna^S Proteus spp., Providencia spp, Serratia spp.

E. Wszystkie przykłady prezentują niemożliwe fenotypy oporności na leki przeciwbakteryjne

R - oporny, S - wrażliwy

7. W badaniu wrażliwości szczepu Escherichia coli na leki uzyskano między innymi następujące wyniki: ampicylina - 6 mm (O), amoksycylina z klawulanianem - 12 mm (O), piperacylina - 10 mm (O), piperacylina z tazobaktamem - 20 mm (ŚW), cefalotyna - 10 mm (O), cefotaksym - 27 mm (W), ceftazydym - 22 mm (W), imipenem - 24 mm (W). Wynik tzw. “testu dwóch krążków” (DDST) był negatywny. Jaki typ mechanizmu oporności najprawdopodobniej decydował o tym fenotypie:

1. wytwarzanie β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) na niskim poziomie

2. podwyższenie poziomu produkcji gatunkowo specyficznej ß-laktamazy AmpC

3. ograniczenie przepuszczalności osłon komórkowych dla ß-laktamów

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

8. Wskaż przykład niemożliwych oporności (interpretacja kliniczna):

Fenotyp oporności (in vitro) Drobnoustrój

A. Penicylina^S Paciorkowce grupy A, C, G

B. Gentamycyna^R, inne aminoglikozydy^S Staphylococcus aureus

C. Cefamandol lub cefuroksym^S Proteus vulgaris, Serratia spp.

D. Kolistyna^R Proteus spp., Providencia spp., Serratia spp.

E. Wszystkie przykłady prezentują niemożliwe fenotypy oporności na leki przeciwbakteryjne

9. W badaniu wrażliwości szczepu Escherichia coli na leki uzyskano między innymi następujące wyniki: ampicylina - 8 mm (O), amoksycylina z klawulanianem - 15 mm (ŚW), piperacylina - 10 mm (O), piperacylina z tazobaktamem - 22 mm (W), cefalotyna - 9 mm (O), cefotaksym - 26 mm (W), ceftazydym - 21 mm (W), imipenem - 24 mm (W). Wynik tzw. “testu dwóch krążków” (DDST) był pozytywny. Jaki typ mechanizmu oporności najprawdopodobniej decydował o tym fenotypie:

1. wytwarzanie β-laktamazy o szerokim spektrum substratowym (TEM-1) na wysokim poziomie

2. podwyższenie poziomu produkcji gatunkowo specyficznej ß-laktamazy AmpC

3. wytwarzanie β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) o wysokiej aktywności na przeciętnym poziomie

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

Grupa II wewnątrzlaboratoryjna kontrola jakości wykonywania oznaczenia lekowrażliwości drobnoustrojów.

10. Jak często laboratorium mikrobiologiczne rozpoczynające pracę powinno wykonywać wewnątrzlaboratoryjną kontrolę oznaczania lekowrażliwości drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne poprzez badanie pełnego zestawu używanych krążków i podłoży:

1. jeden raz w miesiącu.

2. przez 30 kolejnych dni, a następnie co 5 dni.

3. raz na dwa tygodnie.

4. co tydzień.

11. Szczep wzorcowy Escherichia coli ATCC 35218 służy do:

1. kontroli prawidłowej zawartości kationów Mg⁺⁺ i Ca⁺⁺ w podłożu agarowym Mueller-Hinton

2. standaryzacji oznaczania lekowrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki β-laktamowe z inhibitorami

3. standaryzacji oznaczania wytwarzania ESBL przez szczepy Escherichia coli i Klebsiella spp.

12. Szczep wzorcowy Enterococcus faecalis ATCC 29212 służy do:

1. kontroli prawidłowej zawartości kationów Mg⁺⁺ i Ca⁺⁺ w podłożu agarowym Mueller-Hinton

2. standaryzacji oznaczania lekowrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki β-aktamowe z inhibitorami

3. standaryzacji oznaczania wytwarzania ESBL przez szczepy Escherichia coli i Klebsiella spp.

4. kontroli zawartości tyminy i tymidyny w podłożu agarowym Mueller-Hinton, przy oznaczaniu wrażliwości drobnoustrojów na trimetoprim/sulfametoksazol

13. Szczep wzorcowy Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853 służy do:

1. kontroli prawidłowej zawartości kationów Mg⁺⁺ i Ca⁺⁺ w podłożu agarowym Mueller-Hinton

2. standaryzacji oznaczania lekowrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki β-laktamowe z inhibitorami

3. standaryzacji oznaczania wytwarzania ESBL przez szczepy Escherichia coli i Klebsiella spp.

4. kontroli zawartości tyminy i tymidyny w podłożu agarowym Mueller-Hinton, przy oznaczaniu wrażliwości drobnoustrojów na trimetoprim/sulfametoksazol.

14. Szczepami wzorcowymi stosowanymi przy oznaczaniu MIC dla szczepów Streptococcus pneumoniae są:

1. Streptococcus pneumoniae ATCC 49619 i Escherichia coli ATCC 35218

2. Streptococcus pneumoniae ATCC 49619 i Escherichia coli ATCC 25922

3. Streptococcus pneumoniae ATCC 49619

4. Streptococcus pneumoniae ATCC 49619 i Haemophilus influenzae ATCC 49247

15. Szczep wzorcowy Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 służy do:

1. kontroli prawidłowej zawartości kationów Mg⁺⁺ i Ca⁺⁺ w podłożu agarowym Mueller-Hinton

2. standaryzacji oznaczania lekowrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki β-laktamowe z inhibitorami

3. standaryzacji oznaczania wytwarzania ESBL przez szczepy Escherichia coli i Klebsiella spp.

Grupa III metody identyfikacji drobnoustrojów oraz sposoby opracowywania materiałów diagnostycznych.

16. Krew pobrana do odpowiednich podłoży w kierunku badania bakteriologicznego powinna być dostarczona do laboratorium mikrobiologicznego:

1. w temperaturze pokojowej 4-8°C

2. jak najszybciej bez dopuszczenia do schłodzenia próbki , następnie materiał umieścić w cieplarce w temp. 35-37°C

3. nie mają znaczenia warunki transportu

4. w przypadku braku możliwości dostarczenia pobranej krwi do laboratorium, należy przechowywać materiał w lodówce

17. Które wartości wyników badań biochemicznych mogą sugerować bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

1. płyn lekko mętny, białko- 5,0g/l, glukoza- 2,2mmol/l, 450 komórek/mm³ (głównie limfocyty)

2. płyn przejrzysty, białko- 0,5g/l, glukoza- 2,7mmol/l, 250 komórek/mm³ (granulocyty, limfocyty)

3. płyn mętny, białko- 2,5g/l, glukoza- 0,5mmol/l, 1300 komórek/mm³ (granulocyty)

18. W jakich warunkach należy przechowywać płyn mózgowo-rdzeniowy w wypadku gdy badanie mikrobiologiczne nie może być przeprowadzone natychmiast po jego otrzymaniu:

1. 18-21°C, warunki tlenowe

2. 35°C, warunki tlenowe

3. 37°C, atmosfera z 5-10 % CO2

4. 2-4°C

19. Na jakie podłoża posiewa się standardowo płyn mózgowo-rdzeniowy:

1. agar krwawy, agar McConkey'a, bulion tryptozowo-sojowy

2. agar krwawy, agar czekoladowy, bogate podłoże płynne

3. agar czekoladowy, agar Sabourand, agar Mueller-Hintona

4. agar tryptozowo-sojowy, podłoże płynne do posiewu krwi

20. Izolacja z jednorazowego posiewu krwi koagulazo-ujemnego gronkowca wymaga:

1. kontaktu z lekarzem i podania dodatkowych informacji na temat pacjenta

2. pobrania kolejnych próbek krwi do badania

3. wydania wyniku na oddział bez dodatkowych informacji

4. powiadomienia zespołu ds. zakażeń szpitalnych

5. prawidłowe B i C

21. Które z wymienionych testów pozwalają na rozróżnienie Streptococcus agalactiae od Listeria monocytogenes?

1. test na ruch w 37^oC

2. hodowla na agarze krwawym

3. test na ruch w 22-24^oC

4. próba na produkcję katalazy

5. wzrost w 4^oC

6. prawidłowe c, d, e

Grupa IV interpretacja oznaczenia lekowrażaliwości drobnoustroju oraz współpraca laboratorium z lekarzem oraz z zespołem d/s zakażeń.

22. Jaką największą korzyść daje przeprowadzenie ilościowego testu wrażliwości, w postaci oznaczenia MIC (najmniejszych stężeń hamujących)?

1. uzyskanie kolejnych informacji umożliwiających poznanie ewolucji oporności drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne

2. dostosowanie indywidualnych dawek leku dla pacjenta

3. wykrycie swoistych mechanizmów oporności drobnoustrojów na antybiotyki

4. prowadzenia terapii w oparciu o leki charakteryzujące się najniższymi wartościami MIC

5. kontrola jakości półilościowych metod oznaczania lekowrażliwości

23. Izolacja w tym samym czasie Serratia marcescens z krwi od 2 pacjentów tego samego oddziału wymaga:

1. nie wymaga interwencji zespołu zakażeń szpitalnych

2. informacja powinna być zgłoszona do ordynatora oddziału

3. informacja powinna być zgłoszona do zespołu zakażeń szpitalnych

4. należy zachować szczepy do dalszych badań epidemiologicznych

5. prawidłowe B,C i D

24. Izolacja od hospitalizowanego pacjenta zakażonego wankomycyno-opornym szczepem Enterococcus faecium wymaga:

1. porozumienia z lekarzem oddziałowym

2. zachowania szczepu do dalszych badań

3. nie wymaga żadnego specyficznego postępowania

4. porozumienia z krajowym ośrodkiem referencyjnym ds. oporności

5. prawidłowe A,B i D

---