BIOLOGIA MEDYCZNA -ćw

Dr Sebesta

TKANKA MIĘŚNIOWA

1. poprzecznie prążkowana ( szkieletu)

2. poprzecznie prążkowana serca

3. mięśnie gładkie

AD. 3.

Miocyty otoczone są przez tkankę łączną właściwą luźną+ blaszka środkowa

• wydłużony, wrzecionowaty kształt

• długość komórek do 500μm, szerokość do 10μm

• występują pojedynczo lub w grupach ( kosmki jelitowe, żołądek, ściany naczyń

• impuls powodujący skurcz pochodzi z układu nerwowego autonomicznego, hormonów lub samoczynnie

AD. 2.

Kardiomiocyt= tkanka łączna właściwa+ blaszka podstawna

• jedno jądro komórkowe

• wstawka- połączenie między komórkami mięśnia sercowego

• boczne rozgałęzienia między sąsiadującymi szeregami komórek

• długość komórek 10-15 μm

• podział na poprzecznie prążkowane sarkomery

(jedna komórka- jedno jądro)

sarkoplazma- obszar w komórce poprzecznie prążkowanej, gdzie występują w cytoplazmie aparaty Golgiego, jądra, mitochondrium;

sarkolemma- błona cytoplazmatyczna pobudliwa

neurolemma- błona wrażliwa na bodźce w komórce nerwowej

prążek jasny- izotropowy

prążek ciemny- anizotropowy

I

A

Z

jądra M

Z- błona graniczna sarkomerów

(Fibryl białka aktyna) ?

I- cienkie białko, aktyna, jest jasne, bo cienkie

A- ciemny krążek anizotropowy; krótkie, grube, załamują światło; zbudowane z białka- miozyny

M- strefa M- krążek środkowy, medialny, przejaśnienie, nie posiada aktyny- jedynie miozynę

Dystrofia mięśniowa- zanik mięśni, choroba letalna( śmiertelna)

Białka miofibryli połączone są wiązaniami peptydowymi

miozyna

konwerter

Aktyna T

dołek

Konwerter- ruchliwa część miozyny- główka

Dołki zamknięte przy pomocy tropomiozyny ( T)

Tityna- włókna białkowe biegnące od prążka Z do prążka M, centruje filamenty miozyny; „kształtuje”, „prowadzi” miozynę; (największe białko cc. 3mln)

Tropomina- białko regulatorowe

Tropomiozyna- białko regulatorowe, odpowiada za połączenie tropomiozyny i aktyny. Powstały kompleks wiąże jony Ca, powodując odłączenia aktyny i miozyny, i rozkurcz

Desmina- Filamenty odpowiedzialne za stabilizacje położenia fibryl w sarkomerze

Dystrofina i utrofina- łączą miofibryle z sarkolemmą

MECHANIZM SKURCZU

1. główka miozyny ustawiona pod kątem prostym do filamentów aktyny. Miejsce wiązania miozyny i aktyny zasłonięte przez tropomiozynę

2. depolaryzacja- jony Ca wnikają do środowiska filamentów i łączą się z tropomiozyną

3. tropomina- zmienia kształt i odsłania miejsce połączenia aktyny i miozyny

M

A T

M

T

A

M

A

4. aktywacja ATP- azu w główce miozyny

5. Hydroliza ATP- energia powoduje obrót główki (konwerter) miozyny i ruch= ślizg aktyny względem miozyny

6. Ponowne przyłączenie ATP powoduje odłączenie główki miozyny od aktynyrozkurcz

7. Na ( ? ) powoduje cyklazę guadenylową- synteza cGMP ; cGMP powoduje spadek jonów Ca rozkurcz

Przy skurczu zanika część jasna sarkomeru

Zasada „wszystko albo nic”- włókno mięśnia kurczy się z maksymalną siłą.

Siła skurczu zależy od ilości skurczonych włókien, a nie od długości( stopnia) skurczu

Warunkiem powrotu konwertera do pierwotnego połóżenia jest odtworzenia ATP:

ADP + P~k ATP + kreatyna

Cyklaza guadenylowa- enzym powodujący cofanie jonu Ca

Anna®

---