Gospodarka przestrzenna II
Rewitalizacja - jest terminem odnoszonym w Polsce do starych dzielnic śródmiejskich. Oznacza wprowadzanie nowego życia do starych zasobów budowlanych. Może polegać m.in. na:
Przeprowadzaniu remontów budynku
Przebudowie infrastruktury technicznej i komunikacyjnej
Zmianach użytkowania obiektów
Zmianach organizacji ruchu komunikacyjnego
Rehabilitacja - jest odnoszona do zespołów blokowisk powstałych w latach 50-70 ubiegłego stulecia i wymagających różnorodnych zabiegów w celu dostosowania budynków i mieszkań do obecnych standardów. Dotyczy to m.in.:
Ocieplenia budynków
Zróżnicowania elewacji
Lepszego wyposażenia mieszkań i klatek schodowych
Restrukturyzacja - odnoszona jest do obszarów i obiektów poprzemysłowych i powojskowych wymagających różnorodnych zabiegów przystosowawczych do współczesnych potrzeb i standardów. Restrukturyzacja takich obszarów lub obiektów może wiązać się z:
Zachowaniem części obszarów jako zabytkowych
Przekształceniem części obiektów i wprowadzaniem do nich nowoczesnych funkcji przemysłowych lub innych
Wyburzeniem dawnych obiektów, rekultywacją obiektów i wprowadzaniem nowych obiektów i funkcji (usług handlowych i usług z zakresu kultury, mieszkalnictwa, zieleni, rekreacji, itp.)
Własność terenu jest główną trudnością w restrukturyzacji.
Prawne podstawy gospodarki przestrzennej
Prawo Polskie
Prawo międzynarodowe
Prawo unijne
Prawo Polskie
Prawo powszechnie obowiązujące
Podstawowym aktem prawa ustrojowego jest Konstytucja RP z 1997 r
Źródłami prawa powszechnie obowiązującymi są stanowione na szczeblu krajowym:
Ustawy
Rozporządzenia ministrów, Rady Ministrów, wyjątkowo Prezesa Rady Ministrów
Na obszarze działania poszczególnych jednostek podziału terytorialnego kraju
Źródłem prawa powszechnie obowiązującym jest prawo miejscowe, np. rozporządzenia:
Wojewodów
Dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej
Uchwały rad gmin i powiatów
Nie są źródłami prawa powszechnie obowiązującymi:
Uchwały Rady Ministrów
Zarządzenia poszczególnych ministrów
Wiążą one wyłącznie te jednostki organizacyjne, które są podporządkowane organom wydającym te akta prawne
Prawo kierownictwa wewnętrznego - obowiązuje wewnątrz danej jednostki lub organa podległe tej jednostce
Prawo międzynarodowe
Umowy międzynarodowe - konwencje:
Ratyfikowane przez Prezydenta RP
Niekiedy do ratyfikacji wymagana jest zgoda Parlamentu
Niektóre umowy międzynarodowe nie wymagają ratyfikacji, wówczas zatwierdzane są przez Radę Ministrów
Zasięg przestrzenny konwencji:
Ogólnoświatowy
Regionalny
Prawo UE
Dyrektywy parlamentu i rady wytyczają kierunek przyszłej regulacji i przyczyniają się do standaryzacji określonych wymagań. Są wiążące dla państw członkowski w zakresie rezultatów, które mają być osiągnięte, lecz pozostawiają organom państwowym swobodę form i sposobów realizacji
Rozporządzenia - wiążą bezpośrednio państwo członkowskie. Są narzucone do natychmiastowego wykonania, bez uprzedniego wpisania do narodowego ustawodawstwa
Decyzje - obowiązuje we wszystkich elementach tych, do których są skierowane. Decyzja może dotyczyć jednego, kilku lub wszystkich państw
Zalecenia i opinie - nie wiążą, ale są realizowane
Programy działania - między innymi w dziedzinie ochrony środowiska, np. dotyczy to edukacji ekologicznej, popierania czystych technologii produkcji, itd.
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(27 III 2003r. Dz. U. nr 80, poz. 717)
Ustawa określa:
Zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organa administracji rządowej
Zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalanie zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań
Planowanie przestrzenne
Planowanie przestrzenne - działalność zmierzająca do planowego zagospodarowania przestrzeni pod kątem potrzeb człowieka
Zadania różnych szczebli zarządzania:
Do zadań własnych gminy należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłączonej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych
Do zadań samorządów powiatu należy prowadzenie, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analiz i studiów z zakresu zagospodarowania przestrzennego obszaru powiatu
Do zadań województwa należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego województwa
Do zadań Rady Ministrów należy kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa wyrażonej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju
Organa doradcze w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego:
Główna Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna
Wojewódzka Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna
Gminna Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna
Powiatowa Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna
System planowania przestrzennego w Polsce:
Na szczeblu krajowym sporządzana jest koncepcja zagospodarowania przestrzennego kraju - podstawowy dokument określający zasady polityki państwa w dziedzinie polityki zagospodarowania kraju w perspektywie kilkunastu lat
Na szczeblu wojewódzkim sporządzane są dokumenty planistyczne:
Strategia rozwoju
Plan zagospodarowania przestrzennego
Wieloletnie programy wojewódzki
Dokumenty te uchwalane są przez sejmik wojewódzki. Powinny być spójne z koncepcją przestrzenną zagospodarowania kraju oraz z planami zagospodarowania przestrzennego sąsiednich województw
Plany zagospodarowania przestrzennego województwa ani żaden inny z wymienionych dokumentów nie są aktami prawa miejskiego i nie naruszają uprawnień gminy
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa wg A. Lipińskiego - zbiór koncepcji i zamierzeń planistycznych, które bezpośrednio nie określają przeznaczenia terenu, jednak mogą być wiążące dla planu miejscowego
Na szczeblu powiatowym organa powiatowe mogą prowadzić analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego
Na szczeblu gminy opracowywane są dwa podstawowe dokumenty:
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzeni (dla całej gminy lub dla jej części)
Do planu miejscowego dołącza się prognozę skutków wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze. Spośród wszystkich dokumentów planistycznych tylko miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi prawo miejscowe.
Istotnym elementem procedury są negocjacje pomiędzy władzami województwa i gminy na temat sposobu uwzględniania ponadlokalnych zadań rządowych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Powiązania między opracowaniami planistycznymi:
Koncepcja zagospodarowania
Przestrzennego kraju
Strategie rozwoju województwa Plan zagospodarowania przestrzennego
Województwa
Strategie rozwoju gminy Studium uwarunkowań i kierunków
Zagospodarowania przestrzennego gminy
Miejscowy plan Miejscowy plan Miejscowy plan
Zagospodarowania zagospodarowania zagospodarowania
Zakres przestrzennych opracowań planistycznych
Koncepcja zagospodarowania przestrzennego kraju |
W granicach państwa |
1 : 1 500 000 |
Strategie rozwoju województwa, plan zagospodarowania przestrzennego województwa |
W granicach województwa |
1 : 300 000 1 : 250 000 1 : 100 000 |
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy |
W granicach gminy |
1 : 25 000 1 : 10 000 |
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy |
W granicach gminy lub jej części |
1 : 1000 |
Planowanie na szczeblu kraju
Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju określa uwarunkowania, cele i kierunki zrównoważonego rozwoju kraju oraz działania niezbędne do jego osiągnięcia a w szczególności:
Podstawowe elementy krajowej sieci osadniczej z wyodrębnieniem obszarów metropolitarnych
Wymagania z zakresu ochrony środowiska i zabytków z uwzględnieniem obszarów podlegających ochronie
Rozmieszczenie infrastruktury społecznej o znaczeniu międzynarodowym i krajowym
Rozmieszczenie obiektów infrastruktury technicznej i transportowej, strategicznych zasobów wodnych i obiektów gospodarki wodnej o znaczeniu międzynarodowym i krajowym
Obszary problemowe o znaczeniu krajowym, w tym obszary zagrożeń wymagających szczegółowych studiów i planów
Rada Ministrów przyjmuje koncepcje przestrzennego zagospodarowania kraju oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania kraju. Przyjmując koncepcje Rada Ministrów ustala w jakim zakresie koncepcja będzie stanowiła podstawę sporządzania programów zadań rządowych
Prezes Rady Ministrów przedstawia Sejmowi RP koncepcję przestrzenną zagospodarowania kraju oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju
Minister do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej koordynuje zgodność planów zagospodarowania przestrzennego województwa z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju
Program zadań rządowych
Podstawą do sporządzania programów zadań rządowych, czyli programów służących realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym jest koncepcja zagospodarowania przestrzennego kraju
Organa odpowiedzialne za planowanie przestrzenne na szczeblu krajowym:
Minister do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
Państwowa Rada Gospodarki Przestrzennej
Planowanie na szczeblu wojewódzkim należy do kompetencji samorządu województwa. Organa samorządu województwa:
Sporządzają strategie rozwoju
Sporządzają plan zagospodarowania przestrzennego województwa
Prowadzą analizy i studia
Opracowują koncepcję i programy odnoszące się do obszarów i problemów zagospodarowania przestrzennego odpowiednio do potrzeb celów podejmowanych w tym zakresie prac
Strategie rozwoju województwa - opracowywane są przez samorząd województwa (marszałka) na podstawie ustawy z 5 VI 1998 o samorządzie wojewódzkim. W strategii zawarta jest polityka rozwoju województwa. Strategia jest aktem kierownictwa wewnętrznego, wiąże organa samorządowe województwa przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa. Uchwalana jest przez sejmik
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa
Opracowanie projektu planu:
Uchwałę o przystąpieniu do sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego województwa podejmuję sejmik województwa
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych województwa
W planie zagospodarowania przestrzennym województwa uwzględnia się:
Ustalenia koncepcji zagospodarowania przestrzennego kraju
Programy zadań rządowych
Ustalenia strategii rozwoju województwa
Dla obszaru metropolitalnego uchwala się plan zagospodarowania przestrzennego obszaru metropolitalnego jako część planu zagospodarowania przestrzennego województwa
W planie zagospodarowania przestrzennego województwa uwzględnia się strategie rozwoju województwa oraz określa się w szczególności:
Podstawowe elementy sieci osadniczej województwa i ich wzajemne powiązania komunikacyjne oraz infrastrukturalne
System obszarów chronionych w tym obszarów ochrony środowiska, przyrody, kulturowego, uzdrowisk oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
Rozmieszczenie inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym
Obszary problemowe wraz z zasadami ich zagospodarowania oraz obszary metropolitalne
Obszary wsparcia
Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi
Granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych
Obszary występowania udokumentowanych złóż kopalin
Tok sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa:
Uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa podejmuje sejmik wojewódzki
Następnie marszałek województwa:
Ogłasza w prasie ogólnopolskiej oraz obwieszcza w urzędach gmin, starostwach powiatowych, urzędzie marszałkowskim i urzędzie wojewódzkim o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin składania wniosków dotyczących planu, nie krótszy niż trzy miesiące od dnia ogłoszenia
Zawiadamia na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzaniu planu instytucje i organa właściwe do uzgadniania i opiniowania planu
Rozpatruje wnioski
Sporządza projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z prognozą oddziaływania na środowisko
Uzyskuje od wojewódzkiej komisji urbanistyczno-architektonicznej opinię o projekcie planu
Występuje o opinię o projekcie planu do właściwych instytucji i organów, a także wojewody, zarządów powiatów, wójtów, burmistrzów, prezydentów miast położonych na terenie województwa oraz rząd i samorząd organów administracji publicznej na terenach przyległych do granic województwa oraz uzgadnia projekty z organami określonymi w przepisach odrębnych
Przedstawia projekt planu ministrowi do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w celu stwierdzenia jego zgodności z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju i programów rządowych
Przedstawia projekt planu sejmikowi wojewódzkiemu do uchwalenia
Uchwalenie planu:
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa uchwala sejmik
Uchwałę sejmiku o uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z dokumentacją prac planistycznych marszałek województwa przekazuje wojewodzie w celu:
Oceny zgodności z przepisami prawnymi
Ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym
Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego województwa następuje w trybie, w jakim jest uchwalany ten plan
Koszty sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego województwa obciążają budżet województwa
W przypadku inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym koszty sporządzania planu obciążają budżet państwa albo inwestora realizującego tę inwestycję w części, w jakiej sporządzenie tego planu jest bezpośrednią konsekwencją realizacji tej inwestycji
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podlega okresowej ocenie. Zarząd województwa co najmniej raz w czasie kadencji sejmiku:
Dokonuje przeglądu zmian
Opracowuje raport
Sporządza ocenę realizacji i inwestycji celu publicznego
Realizacja ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego województwa następuje poprzez wprowadzenie odpowiednich ustaleń do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego