Człowiek	Środowisko	Wychowanie	Koncepcja pedagogiki
Radlińska Helena	Jednostka bio-socjo-kulturowa, co wiąże się z funkcjonowaniem człowieka na tych płaszczyznach, posiadająca określone siły społeczne-uzdolnienia i cechy, wyrażające się albo mogące się wyrazić w działaniu, w koncepcji Radlińskiej człowiek zajmuje centralne miejsce, jest jednostką twórczą	Podzieliła na: przyrodnicze(naturalne), osobowe(społeczne) i kulturowe, obiektywne i subiektywne, bliższe i dalsze; Wg Radlińskiej jest to zespół warunków wśród których bytuje jednostka, i czynników przekształcających jej osobowość, oddziałujących stale lub przez dłuższy czas, wyróżniła środowisko niewidzialne, dzięki któremu może się dokonywać przekształcanie życia, ulepszanie będące celem wychowawczym	wspomaganie autonomicznych przebiegów rozwoju i wzrastania, uczenie umiejętności wyboru, stawianie celów życia i pracy, usprawnianie w korzystaniu z narzędzi i sposobów dalszej twórczości. W autorskiej koncepcji wychowania ważna jest perspektywa przyszłości - ideału lepszego jutra.	Humanistyczna i personalistyczna, koncepcja obejmująca zakres od pracy oświatowej po pracę społeczną, Autorka wyróżniła oświatę pozaszkolną i oświatę dorosłych. Działania miały wykraczać poza ustawową organizację szkolnictwa, a cele miały być realizowane przez urządzenia takie jak np. muzea i biblioteki oraz zrzeszenia. Drugim obszarem działań wychowawczych, poza praca oświatową ma być praca społeczna. Teoria służby społecznej zajmuje się zagadnieniami ratownictwa, pomocy i przezorności społecznej, opieki, zabezpieczenia. Radlińska w ramach pedagogiki wyróżniła działy: teorię pracy społecznej, teorię oświaty dorosłych, historię racy społeczno oświatowej.
Kamiński Aleksander	Kamińskiego człowiek to jednostka bio-socjo-kulturowa. Wiąże się to ze sferami jego osobowości, które się wzajemnie przenikają i stanowią jedność	Środowisko jest miejscem urzeczywistnienia człowieka, jako jednostki bio-socjo-kulturowej. Jest to struktura wpływająca na rozwój człowieka(Wroczyński). Autor dzieli środowiska na subiektywne i obiektywne(Radlińska). Wyróżnia kręgi. Ze środowiskiem wiąże koncepcję sił społecznych.	wychowanie w to ulepszanie środowiska siłami ludzi tego środowiska;	Pedagogikę społ. Kamiński wiąże z sytuacjami zagrożenia rozwoju człowieka, a odpowiedzą na nie mają być właściwe działania wychowawcze. Z własną wizją wychowania i p.s. autor wiązał pojęcia kompensacji, diagnozy społ., opieki i pomocy. Działania wychowawcze miały być realizowane w ramach pracy socjalnej i pracy kulturalnej.

	Człowiek	Środowisko	Wychowanie	Pedagogika społeczna
Wroczyński Ryszard	Miast ujmowania człowieka, jako jednostkę twórczą, autor skłaniał się bardziej ku postrzeganiu jej w kategoriach behawioralnych	Wyróżnia: naturalne, społeczne, kulturowe, a także miejskie i wiejskie, środowisko wychowawcze utożsamiał w ogóle z środowiskiem, środowisko jest zmienne, koncepcja obustronnej, funkcjonalnej współzależności człowieka, środowisko należy organizować i przekształcać, by sprzyjało rozwojowi	Wychowanie obejmuje w swej treści zarówno planowe działania w obrębie stosunku wychowawczego, jak i złożony krąg wpływów oddziałujących na wychowanka w środowisku jego życia, gł. miejscem wychowania jest szkoła, która powinna pełnić rolę integrującą do środowiska lokalnego, koncepcja instytucjonalnego wychowania pozaszkolnego, autor akcentował społeczne wpływy wychowawcze, ze swoją koncepcją wiązał p. opiekuńczą, którą utożsamiał z formami pomocy	Przyjęcie i rozwinięcie edukacji permanentnej , koncepcje funkcjonalizmu i instytucjonalizmu społecznego, pozytywistyczny sposób rozumienia pedagogiki
Kowalski Stanisław	Większą rolę przypisuje się funkcjonowaniu struktur społecznych, człowiek jest wytworem określonych warunków społecznych	Podział na: przyrodnicze, społeczne i kulturowe, przy czym podkreślał rolę środowiska społecznego, w tym na poziomie społ. lokalnej i regionalnej, to zinstytucjonalizowany system bodźców ukierunkowanych na realizację celu wychowawczego	Proces społeczny; świadoma i planowa działalność podejmowana oraz realizowana przez i na gruncie określonych instytucji. Autor wyróżniał w tym procesie 2 płaszczyzny: szeroką- niezamierzonych wpływów oddziałujących na wychowanka i wąską - na gruncie wpływów świadomych i planowego kształcenia, wychowanie ma miejsce w środowisku życia	Podejście systemowe, funkcjonalizm społeczny i instytucjonalizm, idea szkoły jednolitej, integracji wysiłków edukacyjnych i wych. na różnych poziomach systemu

---