Galwanizacja

Przeciwwskazania:

- uczulenie na prąd galwaniczny

- ropne i zapalne stany skóry

- uszkodzenia skóry takie jak skaleczenia i ubytki skóry

- aktywna forma trądziku pospolitego

- ciąża

- choroby tarczycy

- daleko posunięta miażdżyca

- ropne stany około zębowe lub po ekstrakcji zęba

- metalowa zastawka

- aparat ortodontyczny

- kolczyki w twarzy

Technika przeprowadzenia zabiegu:

1. Przeprowadzenie wywiadu z pacjentem

2. Alergia

3. Odczucie mrowienia i pieczenia (metaliczny posmak w ustach)

4. Demakijaż i zabezpieczenie drobnych ubytków

5. Sprawdzenie i wyzerowanie aparatu

6. Na elektrody nakładamy podkłady z gazy lub waty o równej grubości zwilżone:

- elektroda czynna (NaCl) 9%

- elektroda bierna - woda destylowana

7. Prosimy pacjenta o zdjęcie wszystkich metalowych przedmiotów

8.Umieszczamy elektrody na ciele pacjenta:

- elektrodę bierną pacjent trzyma w ręce lub jest ona przytwierdzona do jego ramienia

- elektrodę czynną kładziemy na podbródku

Podczas galwanizacji omijamy czoło lub skracamy czas zabiegu

9. Dopiero po przyłożeniu elektrody do ciała włączamy aparat i stopniowo zwiększamy natężenie

W trakcie zabiegu nie wolno odrywać elektrody od skóry

10. Po zakończonym zabiegu aparat wyzerowujemy i wyłączmy. Dopiero wtedy możemy odsunąć elektrody od ciała pacjenta

Dawki natężenia prądu:

- słaba: 0,01 - 0,1 mA/cm2

- średnie: do 0,3 mA/cm2

- mocna: do 0,5 mA/cm2

Jonoforeza

Prąd stały. Polega na wprowadzeniu w głąb skóry jonów leczniczych. Do jonoforezy mogą być użyte tylko te leki które ulegają dysocjacji elektrolitycznej (elektrolity). Lek po wprowadzeniu w głąb skóry nie wnika głęboko, szybko traci swój ładunek łącząc się z jonami o ładunkach przeciwnych. Wtedy powstałe zneutralizowane związki chemiczne odkładają się w powierzchniowych warstwach skóry. Skąd stopniowo dostają się do krwioobiegu. Podczas zabiegu musimy przestrzegać czasu, ilości preparatu oraz zalecanego natężenia prądu - skóra ma bowiem ograniczoną pojemność jonową.

Wskazania:

- cera naczyniowa

- trądzik różowaty

- teleangiektazje

- trądzik młodzieńczy

- blizny

- zwiotczenie skóry, zwiotczenie mięsni

- słabe odżywienie i dotlenienie skóry

Technika wykonania:

1.Dezynfekcja rąk

2. Wywiad

3. Demakijaż

4. Dobór odpowiedniego preparatu (ampułka)

5. Sprawdzenie zaleceń producenta dotyczących wprowadzania ampułki

6. Upewnienie się, że zostały zdjęte wszystkie metalowe przedmioty

7. Elektrodę czynną owijamy gazą lub watą i moczymy w wodzie

8. Elektrodę bierną owijamy gazą, ligniną lub watą i nasączamy w wodzie destylowanej.

9. Elektrodę bierną klientka trzyma w ręce lub zostaje przytwierdzona do ramienia.

10. Nadmiar płynu odciskamy

11. Ampułkę rozprowadzamy po skórze klientki

12. Sprawdzamy aparat

13. Upewniamy się, że aparat jest wyzerowany

14. Wręczenie pacjentce elektordy biernej

15. Przyłożenie elektrody czynnej do twarzy (podbródek)

16. Włączamy aparat

17. Ustalamy natężenie

18. Elektrodą czynną wykonujemy masaż twarzy (bez odrywania)

19. Elektroda cały czas musi być wilgotna

20. Zmniejszamy natężenie do zera i wyłączamy aparat

21. Nakładamy odpowiedni krem

22. Zalecamy klientce by przez minimum 8 godzin nie nakładała makijażu i nie korzystała z solarium

23. Mycie i dezynfekcja elektrod

Jonoforeza z użyciem elektrody Bergoniego (półmaska)

Do zabiegu jonoforezy jako elektroda czynna użyta może zostać specjalna maska (elektroda Bergoniego), którą kładzie się na dwóch podkładach:

- zwilżony roztworem leku, grubość ok. 0,5 cm. Na ten podkład dajemy drugi zwilżony wodą destylowaną. Maskę nakłada się na tych podkładach, dokładnie ją wygładza i podłącza do aparatu

Elektrodę bierną klientka trzyma w ręce lub jest przymocowana do ramienia. Koniecznie zabezpieczamy okolice oczu oraz ust (suche płaty waty, ewentualnie folia - ceraty)

Zabieg z wykorzystaniem ampułek kosmetycznych można wykonywać nawet codziennie. Seria to 10 - 20 zabiegów - co drugi dzień

Ampułki lecznicze - zabieg 1 x w tygodniu, w przypadku cer szczególnie wrażliwych 1 x dwa tygodnie.

Rodzaje jonoforezy:

a) kataforeza - jest to proces, w którym wykorzystujemy roztwór zawierający jony dodatnie (kationy), a elektrodą czynną jest elektroda dodatnia

b) anaforeza - do skóry wprowadzane są jony ujemne

ANODA - elektroda dodatnia

KATIONY - jony dodatnie

KATODA - elektroda ujemna

ANIONY - jony ujemne

Odmianą jonoforezy jest elektroforeza. Polega na wprowadzeniu w głąb skóry wyłącznie z polecenia lekarza, który ustala rodzaj maści, natężenie, ilość zabiegów oraz czas.

Najczęstsze leki używane do zabiegu jonoforezy:

- chlorek wapnia CaCl2

Zastosowanie: nerwice naczyniowe skóry, trądzik różowaty, teleangiektazje, cera płytko unaczyniona, odmorżenia. Ma działanie łagodzące, uszczelniające ściany naczyń, odczulające, przyspiesza regenerację tkanki nerwowej, działa przeciwzapalnie.

- jodek potasu KJ

Zastosowanie: blizny, bliznowce, rozstępy, zgrubienia łączno-tkankowe, zrosty skóry.

Wywiera działanie rozluźniające na tkankę łączną.

- kwas askorbinowy (witamina C)

Zastosowanie: nerwica naczyniowa, trądzik różowaty, trądzik młodzieńczy, odmrożenia, zwiotczenia skóry, przebarwienia.

Uszczelnia naczynia, wpływa na syntezę kolagenu, ma działanie przeciwzapalne.

- soda oczyszczona NaHCO3

Zastosowanie: łojotok i trądzik pospolity

Ma działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne i rozmiękczające.

Związki używane do jonoforezy przed dopuszczeniem do obrotu muszą zostać poddane badaniu konduktometrycznemu (jego celem jest określenie zależności przewodnictwa elektrycznego w zależności od stężenia jonów). Badania pomagają określić optymalne stężenie roztworu w stałej temperaturze.

---