KATEDRA GEOTECHNIKI 20.01.2008

POLITECHNIKA ŚLĄSKA

Geotechnika

Sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego.

Badanie właściwości gruntów metodą makroskopową.

Prowadzący ćwiczenia Piotr Culic

Dr. Inż A. Soczawa BKiI

Mgr. Inż. R. Uliniarz GR. A.

1. Zasada metody i jej zastosowanie.

Metoda makroskopowa jest uproszczonym badaniem rodzaju i stanu gruntów - wyniki mają charakter przybliżony w stosunku do ustaleń wg PN-86/B-02480.

Stosując metodę makroskopową w celu określenia rodzaju i stanu gruntów należy wyniki co najmniej 5% badanych próbek porównać z wynikami analogicznych badań wg niniejszej normy.

2. Oznaczenie rodzaju gruntu.

1. Wstępne ustalenia spoistości gruntu.

Grunt nr 1 - grunt spoisty

Grunt nr 2 - grunt spoisty

Grunt nr 3 - grunt niespoisty

Grunt nr 4 - grunt niespoisty

Grunt spoisty został określony na podstawie zwartych grudek. Grunt niespoisty - po wyschnięciu do stanu powietrznosuchego tworzy cząstki lub grudki, rozpadające się pod wpływem lekkiego nacisku palcem.

2. Oznaczenie rodzaju gruntów spoistych.

• próba wałeczkowania

Pobieramy próbkę gruntu bez frakcji kamienistej lub żwirowej i formujemy z niej kulkę
o średnicy ok. 7mm. Kulkę kładziemy na dłoni i nasadą kciuka drugiej dłoni wałeczkujemy grunt do momentu aż wałeczek będzie miał średnicę ok. 3mm.

Jeśli wałeczek nie wykazuje uszkodzeń i nie pęka podczas podnoszenia za jeden koniec pod wpływem własnego ciężaru, ugniatamy go i ponownie formujemy kulkę, powtarzamy wałeczkowania.

Próbę wałeczkowania przeprowadzamy na 2 próbkach (jeśli wyniki są bardzo zbliżone do siebie, jeśli nie - wprowadzamy większą ilość próbek)

Grunt nr 1 - 3/4/3 - próbka pierwsza wytrzymała 3 wałeczkowania, próbka druga wytrzymała 4 wałeczkowania , wykonano więc dodatkowe badanie na trzeciej próbce, które wykazało 3 wałeczkowania przed zniszczeniem. Przyjmujemy więc, że średnio wałeczkowanie dało wynik 3.

Od początku do końca wałeczkowania powierzchnia wałeczka bez połysku. Wałeczek pęka poprzecznie.

Grunt nr 2 -Pobrana została próbka namułów. Próby wałeczkowania zostały zaniechane po 12 próbach. Próbka do tego czasu nie wykazała oznak zniszczenia.

• próba rozcierania w wodzie

Próbkę gruntu przeznaczonego do badań rozcieramy między dwoma palcami zanurzonymi
w wodzie, określamy ilość ziaren piasku wyczuwalną pomiędzy palcami.

Grunt nr 1 - zakwalifikowany do grupy I, gdyż wyczuwamy dużo ziaren piasku

Grunt nr 2 - zakwalifikowany do grupy III, gdyż nie wyczuwamy ziaren piasku

Na podstawie wyników możemy określić wskaźnik plastyczności gruntów:

Grunt nr 1 - średnio spoisty

Grunt nr 2 - namułów nie bada się poprzez te badania, więc nie można ich przyporządkować do żadnej z grup wg. tabeli nr.3 opracowania.

3. Oznaczenie rodzaju gruntów niespoistych.

Rodzaj gruntów niespoistych oceniamy na podstawie wielkości i zawartości ziarna poszczególnych frakcji.

Grunt 3 - pasiek gruby - ziarna dostrzegalne z odległości ok. 3m. Ziarna o średnicy 0,5mm

Grunt 4 - pasiek drobny - ziarna dostrzegalne z odległości ok. 1m. Ziarna o średnicy 0,2mm

3. Oznaczenie stanu gruntów spoistych.

Stan gruntów spoistych oceniamy na podstawie liczby kolejnych wałeczkowań tej samej kulki gruntu biorąc pod uwagę ile razy uzyskano wałeczek o średnicy 3 mm bez jego uszkodzeń.

runt nr 1 - należy do gruntów plastycznych, gdyż próba wałeczkowań mieści się
w przedziale 2 ≤ x ≤ 4.

4. Oznaczenie wilgotności gruntów.

Grunt nr 1, 2 - grunt wilgotny - papier przyłożony do gruntu staje się wilgotny.

Grunt nr 3, 4 - grunt suchy - nie wykazuje zawilgocenia na papierze.

5. Oznaczenie barwy gruntu.

Barwę gruntu należy określać na przełomie bryły gruntu o naturalnej wilgotności. W opisie barwy gruntu należy podać najpierw odcień i intensywność barwy, a następnie barwę podstawową.

Grunt nr 1 - barwa brązowo - rdzawa

Grunt nr 2 - barwa czarna/grafitowa

Grunt nr 3 - barwa żółto - pomarańczowa

Grunt nr 4 - beżowo - kremowa

6. Oznaczenie klasy zawartości węglanów.

Próbkę gruntu przygotowanego do badań należy zwilżyć kilkoma kroplami 20% kwasu solnego (HCl), a następnie obserwując reakcję należy ustalić zawartość węglanów.

Wszystkie rodzaje badanych gruntów (1, 2, 3, 4) nie reagują z 20% kwasem solnym (HCl). Nie zaobserwowano wydzielenia się gazów. Przybliżona zawartość procentowa CaCO wynosi poniżej 1 %.

7. Tabelaryczne zestawienie wyników.

Rodzaj i nazwa gruntu	Stan fizyczny gruntów spoistych	Barwa, przewarstwienia, zanieczyszczenia, domieszki	Wilgotność	Zawartość węglanów wapnia
Glina piaszczysta (G) grunt średnio spoisty (ss)	plastyczny (pl.)	barwa brązowo - rdzawa	wilgotny (w)	<1 brak reakcji z 20% kwasem HCl
Namuł () bardzo spoisty (bs)		Barwa czarna / grafitowa	wilgotny (w)	<1 brak reakcji z 20% kwasem HCl
Piasek gruby (Pr) grunt niespoisty (ns)	-	barwa żółto - pomarańczowa	suchy (su)	<1 brak reakcji z 20% kwasem HCl
Piasek drobny (Pd) grunt niespoisty (ns)	-	beżowo - kremowa	suchy (su)	<1 brak reakcji z 20% kwasem HCl

---