Kucie jest obróbka na goraco, która polega na plastycznymodkształcaniu metalu przez zgniatanie naciskiem przez uderzenie lub statycznieW zalenosci od kształtu i rodzaju narzedzi stosowanych w procesie
technologicznym kucia, odkuwki mona podzielic na kute swobodnie imatrycowane.
Proces kucia matrycowego mona podzielic na:
• kucie na młotach,
• kucie na prasach
• kucie na kuzniarkach,
• kucie na maszynach specjalnych, np. automatach kuzniczych,
Przy kuciu na młotach konieczna jest wieksza liczba uderzen, kucie na prasie srubowej wymaga pare skoków prasy, a kucie na prasie korbowej lub kolanowej odbywa sie przy jednym ruchu suwaka.
Kucie matrycowe a swobodne: Kucie matrycowe w porównaniu z kuciem swobodnym wyrónia sie wysoka wydajnoscia, dokładnoscia wykonania i wysoka gładkoscia powierzchni.
Podział matryc: Zalenie od konstrukcji wykrojów matryce mona podzielicna zamkniete i otwarte. Matryce zamkniete maja zamknieta konstrukcje wykrojów, nie pozwalajaca na swobodne wypływanie materiału na zewnatrz wykroju. W matrycach otwartych boczne sciany wykroju sa dzielone, a nadmiar materiału wypływa w czasie kucia na zewnatrz wykroju, tworzac tzw. Wypływke. Podział jest konieczny do ułoenia materiału wsadowego w wykroju i aby umoliwic wyjecie gotowej odkuwki z matrycy.
Wypływka to wypływający nadmiar materiału w procesie kucia w matrycach otwartych, powoduje dokładne wypełnienie objetosci wykroju. Zadaniem wypływki jest te odprowadzenie nadmiaru materiału oraz zabezpieczenie przed uderzeniem jednej matrycy o druga.
Kucie matrycowe na kuzniarkach charakteryzuje sie wysoka wydajnoscia, moliwoscia wykonywania odkuwek o złozonym kształcie z dua dokładnoscia wymiarowa.
Walcowanie mona podzielic na walcowanie wzdłune i poprzeczne. Walcowanie wzdłune mona podzielic na walcowanie płaskie oraz na walcowanie kształtowe. Do walcowania poprzecznego zaliczamy walcowanie gwintów i zarysów ewolwentowych.
Walcowanie płaskie stosuje sie do wytwarzania blach grubych i cienkich. Blachy stalowe grube sa walcowane na goraco, a blachy cienkie na zimno. Umowna orientacyjna granica okreslajaca w/w grupy jest wymiar grubosci g = 2 mm. Przy obecnym wysokim poziomie technologii, zakłady metalurgiczne walcuja blachy na goraco nieznacznie poniej tej wymienionej granicy. Walcowanie blach cienkich na zimno wynika z koniecznosci zachowania odpowiednio duej wytrzymałosci materiału na rozerwanie.
W czasie walcowania poprzecznego materiał płynie prostopadle do osi kształtowanego elementu. Za pomoca tego typu procesu mona uzyskac np. gwinty
1. Walcowanie rolkami dwiema lub trzema
2. Walcowanie zebatkami tzw. metoda Roto - Flo .
3. Walcowanie szczekami o wewnetrznej powierzchni kształtujacej
4. Walcowanie slimakami tzw. metoda Maaga
5. Walcowanie uderzeniowe profilowanymi rolkami tzw. Metoda Groba
Ciagnienie materiału moe byc realizowane poprzez układ wyprofilowanych obracajacych sie swobodnie walców lub te poprzez specjalne narzedzie zwane ciagadłem. Podczas ciagnienia oprócz zmiany wymiarów przekroju poprzecznego elementu mona uzyskac zmiane jego kształtu.
Jeeli kształtowany materiał bedzie przepychany przez zweajacy sie wyprofilowany otwór narzedzia to tego rodzaju operacja bedzie nazywana procesem przepychania. Rónica miedzy przepychaniem a ciagnieniem polega na tym, e siła działa na nie odkształcona czesc przedmiotu. Przepychaniu poddaje sie zwykle przedmioty o niewielkiej długosci.
Wyciskanie jest procesem, w wyniku którego pod działaniem nacisku stempla nastepuje wypływanie materiału z matrycy.
Tłoczenie to proces technologiczny obróbki plastycznej na zimno lub na goraco, obejmujacy ciecie i kształtowanie blach, tasm, drutów, folii oraz płyt niemetalowych lub przedmiotów o małej grubosci. Tłoczenie jest realizowane za pomoca przyrzadów zwanych tłocznikami zamocowanych na prasach.
Ciecie jest metoda polegajaca na oddzieleniu jednej czesci materiału od drugiej. Takiemu oddzieleniu towarzysza znaczne odkształcenia plastyczne, które doprowadzaja do naruszenia spójnosci materiału. W celu przeciecia materiału w adanym przekroju trzeba doprowadzic w tym miejscu do odpowiedniego nacisku za posrednictwem dwóch krawedzi tnacych.
Przy gieciu zewnetrzne warstwy materiału ulegaja rozciaganiu, a wewnetrzne sciskaniu. Granica miedzy warstwami rozciaganymi a sciskanymi nosi nazwe warstwy obojetnej. W procesie giecia wskutek istniejacych napreen wewnatrz gietego materiału powstaje zjawisko polegajace na niewielkim rozgieciu materiału
z chwila ustapienia momentu gnacego o pewien kat zwany katem sprezynowania. Giecie moe byc realizowane za pomoca tłoczników lub specjalnych przystosowany do tego procesu walców. Do giecia słua równie prasy krawedziowe.