KAZUSY - BEZPODSTAWNE WZBOGACENIE
W dniu 1.02.2005 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie wydał wyrok zasądzający świadczenie pieniężne na rzecz powoda, nadając wyrokowi z urzędu rygor natychmiastowej wykonalności. Po uzyskaniu wyroku wierzyciel, grożąc wszczęciem egzekucji, zażądał od pozwanego zapłaty, a pozwany wpłacił wierzycielowi żądaną kwotę. Następnie pozwany jeszcze przed uprawomocnieniem się wyroku zaskarżył go, a Sąd Okręgowy, po ponownym rozpatrzeniu sprawy uchylił wyrok SR i oddalił powództwo wierzyciela. Wyrok uprawomocnił się w dniu 15.05.2005 r. Pozwany zażądał zwrotu zapłaconej sumy. Powód odmówił, wskazując, że pozwany uiścił zapłatę dobrowolnie, a poza tym wierzyciel nie dysponuje już tymi pieniędzmi, gdyż wydał je na wycieczkę zagraniczną.
(teza : uchwała SN z 24.03.1967 r. OSN 1967 r, nr 7-8, poz. 124)
Na podstawie pisemnej umowy sprzedaży niewyodrębnionej części nieruchomości rolnej B nabył tę część w posiadanie, natomiast A, będąca „zbywcą” wg wspomnianej umowy, otrzymała cenę w wysokości 300.000 zł. A wydała uzyskane pieniądze na budowę domu, znajdującego się w obrębie tej samej nieruchomości. Następnie A notarialną umową darowizny przekazała nieruchomość synowi. Syn wytoczył powództwo windykacyjne przeciwko B, na skutek czego B został usunięty z zajmowanej części nieruchomości. Wobec tego B zażądał od A zwrotu kwoty 300.000 zł. A odmówiła zapłaty, twierdząc, że aktualnie nie jest osobą wzbogaconą.
(wyrok SN z 20.11.1997 r., OSN 1998, nr 4, poz. 72)
Umową darowizny ojciec przeniósł na syna własność mieszkania. Na skutek późniejszego nagannego zachowania syna darczyńca odwołał darowiznę i zażądał zwrotu przedmiotu darowizny. Obdarowany odmówił zwrotu wykazując, że po dokonaniu darowizny zawarł z żoną intercyzę rozszerzającą małżeńską wspólność majątkową, na mocy której małżonkowie włączyli mieszkanie do majątku wspólnego. Zdaniem obdarowanego zwrot jest niemożliwy z tego względu, że żona, jako współwłaścicielka łączna mieszkania odmawia jego wydania, a poza tym, nie można tego od niej wymagać, skoro to syn, a nie jego żona, okazał wobec darczyńcy niewdzięczność będącą podstawą odwołania darowizny.
(uchwała SN z dn. 15..1992 r., OSN 1992 r., nr 7-8, poz. 130)
Barbara Z. pomimo uregulowania należności za energię elektryczną, otrzymała od Zakładu Energetycznego ponaglenie z ostrzeżeniem, że nieuiszczenie opłaty za pobraną w lutym i marcu 2005 r. energię elektryczną w wysokości 1000 zł najpóźniej do 24.04.2005 r., spowoduje odcięcie dopływu energii elektrycznej do jej zakładu usługowego. Barbara Z., nie mogąc przedstawić zagubionych wcześniej dowodów wpłaty, uiściła powtórnie żądaną sumę. Odnalazłszy wkrótce dowody wpłaty, wystąpiła do sprzedawcy energii z roszczeniem o zwrot 1000 zł. Zakład energetyczny odpowiedział, że czuje się zwolniony z obowiązku zwrotu, gdyż Barbara Z. spełniła świadczenie wiedząc, że nie jest do tego zobowiązana.
Przed wytoczeniem powództwa powód pozostawał z pozwaną w kilkuletnim konkubinacie. Powód wykonywał pracę, z której uzyskane zarobki przeznaczał na utrzymanie konkubiny i ich dziecka. Natomiast konkubina nie była w tym czasie nigdzie zatrudniona, a zajmowała się prowadzeniem domu i wychowaniem dziecka. Konkubenci zerwali jednak pożycie, w następstwie czego kobieta zażądała zapłaty alimentów dla dziecka. Wówczas mężczyzna wytoczył powództwo o zwrot sum wydatkowanych przez okres konkubinatu na utrzymanie konkubiny.
(wyrok SN z dn. 16.05.2000 r., OSN 2000, nr 12, poz. 222)