Tworzenie i funkcjonowanie europejskiej spółki akcyjnej
Tworzenie i funkcjonowanie europejskiej spółki akcyjnej (dalej również jako SE lub societas europea) uregulowane jest w prawie europejskim przepisami rozporządzenia nr 2157/2001/WE w sprawie statutu spółki europejskiej (dalej jako rozporządzenie 2157/2001) oraz dyrektywy 2001/86/WE w zakresie zasad zaangażowania pracowników w spółce europejskiej (dalej jako dyrektywa 2001/86). Rozporządzenie obowiązuje bezpośrednio od 8.10.2004 r., a dyrektywa powinna była być przez Państwa Członkowskie do tego terminu implementowana. Chociaż zasadniczo rozporządzenie jest aktem prawnym, który cechuje się bezpośrednią stosowalnością, co oznacza, że: „akt ten ze swej natury staje się częścią krajowych systemów prawnych bez potrzeby dokonywania jakichkolwiek czynności transpozycyjnych i wywiera skutki bezpośrednie w stosunku do jednostek”1 - to rozporządzenie 2157/2001zawiera przepisy upoważniające Państwa Członkowskie do wydania norm uzupełniających. Dlatego też polski prawodawca uchwalił 4.3.2005 r. ustawę o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej (dalej jako SpEurU)2, która reguluje dwa nowe typy spółek: europejskie zgrupowanie interesów gospodarczych (EZIG) i SE, zawiera przepisy regulujące rejestrację i niektóre zasady organizacji EZIG oraz reguluje powstanie, organizację i działalność SE w zakresie nieskodyfikowanym prawem wspólnotowym, a także implementuje postanowienia dyrektywy 2001/86. Cechą charakterystyczną SE i EZIG, odróżniającą je od spółek polskiego prawa handlowego, jest ich transgraniczność, tj. funkcjonowanie w polskim systemie prawnym jako podmiotów prowadzących działalność wykraczającą poza ramy jednego Państwa Członkowskiego UE.
Charakter prawny SE
Societas europea jest spółką akcyjną posiadającą osobowość prawną. Jej kapitał, podzielony na akcje, nie może być niższy niż 120 000 euro. Zgodnie z art. 7 rozporządzenia 2157/2001 spółka powinna być zarejestrowana w tym samym państwie, w którym znajduje się jej statutowa siedziba. Państwo członkowskie może wymagać przy tym od spółki umiejscowienia zarządu i siedziby statutowej w tej samej miejscowości. Zgodnie z art. 12 rozporządzenia 2157/2001 każdą SE rejestruje się w rejestrze państwa członkowskiego3 - w którym ma ona statutową siedzibę - określonym przez prawo tego państwa zgodnie z art. 3 Pierwszej dyrektywy Rady Nr 68/1514.
Zarówno rejestrację SE, jak i jej wykreślenie z rejestru ogłasza się, w celach informacyjnych, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, po opublikowaniu w publikatorze krajowym5, zgodnie z art. 13 rozporządzenia 2157/2001 6. Ogłoszenie to powinno zawierać firmę SE, numer, datę i miejsce rejestracji SE, datę i miejsce opublikowania oraz tytuł publikacji, jak również statutową siedzibę SE i sektor jej działalności7.
Hierarchia źródeł prawa
Ponieważ akty prawne regulujące SE stanowią „kunsztowną wielowarstwową piramidę praw” przepis art. 9 rozporządzenia 2157/2001 przewiduje następującą ich hierarchię:
1) przepisy rozporządzenia 2157/2001;
2) w przypadku, gdy jest to wyraźnie określone w rozporządzeniu 2157/2001, przepisy statutu SE;
3) przepisy SpEurU;
4) przepisy prawa Państw Członkowskich, mające zastosowanie do spółek akcyjnych utworzonych zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, w którym SE ma swoją statutową siedzibę8,
5) przepisy statutu SE, w taki sam sposób jak spółki akcyjne utworzone zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, w którym SE ma swoją statutową siedzibę.
Tworzenie SE
Przepisy rozporządzenia 2157/2001 zawierają zamknięty katalog sposobów powstania SE. A zatem SE może powstać poprzez:
- fuzję spółek akcyjnych powstałych zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, ze statutowymi siedzibami i siedzibami zarządu znajdującymi się na terytorium Wspólnoty, wymienionymi w załączniku I; pod warunkiem, że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych Państw Członkowskich (art. 2 ust. 1 oraz art. 17-31 rozporządzenia 2157/2001);
- utworzenie grupy kapitałowej SE przez spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzone zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, ze statutowymi siedzibami i siedzibami zarządu mieszczącymi się na terenie Wspólnoty, wymienionymi w załączniku II - pod warunkiem, że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych Państw Członkowskich lub posiadają od co najmniej dwóch lat spółkę zależną podległą prawu innego Państwa Członkowskiego lub oddział usytuowany w innym Państwie Członkowskim (art. 2 ust. 2 oraz art. 32-34 rozporządzenia 2157/2001);
- utworzenie spółki zależnej przez co najmniej dwie spółki; są to spółki w rozumieniu art. 48 ust. 2 TWE oraz inne osoby prawne prawa publicznego lub prywatnego, powstałe zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, ze statutowymi siedzibami i siedzibami zarządu na terenie Wspólnoty, poprzez subskrypcję ich akcji - pod warunkiem, że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych Państw Członkowskich lub posiadają od co najmniej dwóch lat spółkę zależną podległą prawu innego Państwa Członkowskiego lub też oddział usytuowany w innym Państwie Członkowskim (art. 2 ust. 3 oraz art. 35-36 rozporządzenia 2157/2001);
- przekształcenie spółki akcyjnej, utworzonej zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, mającej swoją siedzibę statutową i główną siedzibę na terytorium Wspólnoty, jeżeli od co najmniej dwóch lat posiada ona spółkę zależną podległą prawu innego Państwa Członkowskiego (art. 2 ust. 4 oraz art. 37 rozporządzenia 2157/2001).
Warto zauważyć, że rozporządzenie przewiduje również możliwość utworzenia przez SE jednoosobowej spółki - córki w formie SE (art. 3 ust. 2 rozporządzenia 2157/2001)9.
Struktura organów SE
W Państwach Członkowskich UE obowiązują dwa różne systemy administrowania spółkami akcyjnymi: system monistyczny i dualistyczny. Regulując funkcjonowanie SE, prawodawca europejski uwzględnił te różnice i przewidział prawo wyboru przez akcjonariuszy SE pomiędzy tymi systemami. I tak, przepis art. 38 rozporządzenia 2157/2001 stanowi, że wśród organów SE należy wyróżnić: walne zgromadzenie akcjonariuszy oraz w sytuacji przyjęcia systemu dualistycznego: organ nadzorujący i organ zarządzający albo wobec przyjęcia systemu monistycznego: organ administrujący stosownie do formy wybranej w statucie. Ustawodawca europejski podkreślił jednak konieczność wyraźnego rozgraniczenie pomiędzy odpowiedzialnością osób, które zarządzają spółką, a osób, którym powierzono nadzór.
A. Walne zgromadzenie. Konstrukcje i kompetencje walnego zgromadzenia determinują przepisy: rozporządzenia 2157/2001, dyrektywy 2001/68 oraz zawarte w ustawodawstwie kraju, w którym SE ma siedzibę statutową, bądź statut zgodny z tym prawem (art. 52 rozporządzenia 2157/2001). Niewątpliwie podstawową rolę odgrywają jednak przepisy krajowe Państwa Członkowskiego, w którym SE ma siedzibę; to one decydują o organizacji walnego zgromadzenia, jego przebiegu oraz procedurze głosowania.
Walne zgromadzenie jest zwoływane co najmniej raz w roku kalendarzowym w ciągu sześciu miesięcy po zakończeniu roku obrotowego10 przez organ określony w prawie krajowym państwa siedziby SE. Rozporządzenie 2157/2001 stanowi ponadto, że uprawnienie to przysługuje jednemu lub więcej spośród akcjonariuszy, którzy reprezentują co najmniej 10% kapitału subskrybowanego SE. Mają oni również prawo ustalenia porządku obrad bądź jego uzupełnienia. W przypadku braku innych regulacji w prawie krajowym państwa siedziby uchwały walnego zgromadzenia podejmowane są większością ważnie oddanych głosów11.
Rozporządzenie 2157/2001 określa również warunki zmiany statutu SE, która powinna nastąpić uchwałą walnego zgromadzenia podjętą większością co najmniej 2/3 głosów oddanych, o ile prawo krajowe nie przewiduje wyższej większości, bądź zwykłą większością głosów, jeżeli na walnym zgromadzeniu reprezentowana jest przynajmniej połowa subskrybowanego kapitału (art. 59 rozporządzenia 2157/2001).
Zgodnie z art. 38 rozporządzenia 2157/2001 struktura SE obejmuje organ nadzorujący i organ zarządzający, jeżeli przyjęto system dualistyczny, albo tylko organ administrujący w przypadku stosowania systemu monistycznego. Słusznie zwraca przy tym uwagę K. Oplustil12, że te regulacje, zawarte w tytule III rozporządzenia 2157/2001, są jedynie fragmentaryczne.
B. Członkowie organów spółki - regulacje wspólne. Przepisy wspólne zarówno dla systemu monistycznego, jak i dualistycznego ( art. 46-51) przewidują, że członkowie organów spółki powoływani są na okres czasu ustalony w statucie, ale trwający nie dłużej niż sześć lat.13 Ponadto rozporządzenie 2157/2001 stanowi, że statut SE może przewidywać, iż członkiem organu spółki może być spółka lub inna osoba prawna, o ile prawo obowiązujące w państwie siedziby SE nie stanowi inaczej14. Wówczas jednak spółka lub inna osoba prawna powinna wyznaczyć osobę fizyczną w celu wykonywania funkcji w organie SE.
Członkowie organów SE są zobowiązani, nawet po zakończeniu sprawowania funkcji, do nieujawniania jakichkolwiek informacji dotyczących SE, których ujawnienie mogłoby zaszkodzić interesom spółki. Obowiązek zachowania tajemnicy jest wyłączony w sytuacjach, w których ujawnienie jest wymagane lub dopuszczone przez prawo krajowe regulujące spółki akcyjne lub gdy uzasadnione jest to interesem publicznym (art. 49 rozporządzenia 2157/2001).
Zgodnie z ust. 2 art. 47 rozporządzenia 2157/2001 członkiem organu SE lub przedstawicielem członka w rozumieniu ust. 1 art. 47 nie mogą być osoby, które zgodnie z ustawodawstwem państwa siedziby SE na podstawie wyroku sądowego lub decyzji administracyjnej są wykluczone z zasiadania w organach spółki akcyjnej podlegającej prawu tego państwa.
Statut SE określa rodzaje czynności prawnych, które w systemie dualistycznym wymagają zgody organu nadzorczego udzielonej organowi zarządzającemu, a w systemie monistycznym w wyraźny sposób sformułowanej uchwały organu administracyjnego (art. 48 ust. 1). Prawo Państwa Członkowskiego może przewidzieć przy tym, że w systemie dualistycznym organ nadzorczy może uzależnić dokonanie niektórych rodzajów czynności prawnych od swojej zgody. W przypadku naruszenia przez spółkę tego przepisu zastosowanie znajduje art. 9 ust.1 pkt c) ii).15 Ustęp 2 art. 48 rozporządzenia 2157/2001 zawiera upoważnienie dla Państw Członkowskich do określenia kategorii czynności, które co najmniej muszą zostać zawarte w statutach SE zarejestrowanych na jego terytorium.
Rozporządzenie 2157/2001 przewiduje, że jeżeli statut nie reguluje w inny sposób zasad dotyczących kworum i podejmowania uchwały przez organy SE, to obowiązuje norma zawarta w ust. 1 art. 50. Zgodnie z tym przepisem kworum ma miejsce wówczas, gdy jest obecna lub reprezentowana co najmniej połowa członków, natomiast uchwały powinny być podejmowane większością głosów obecnych lub reprezentowanych. Głos przewodniczącego każdego organu ma rozstrzygające znaczenie w przypadku równości głosów, jeżeli statut nie przewiduje inaczej. Statut nie może zawierać innych postanowień, jeżeli połowę członków organu nadzorczego stanowią przedstawiciele pracowników (art. 50 ust. 2 rozporządzenia 2157/2001).
W zakresie odpowiedzialności członków organu zarządzającego, nadzorczego lub administrującego za szkody wyrządzone SE wskutek naruszenia ich ustawowych, statutowych lub innych obowiązków, związanych z pełnioną przez nich funkcją, rozporządzenie 2157/2001 odsyła do przepisów państwa siedziby SE regulujących to zagadnienie w odniesieniu do spółek akcyjnych.
C. System dualistyczny. Zasady dotyczące systemu dualistycznego zostały uregulowane w art. 39-42 rozporządzenia 2157/2001 i przewidują istnienie dwóch organów: nadzorczego i zarządzającego16. Organ nadzorczy, zgodnie z art. 40 rozporządzenia 2157/2001, sprawuje nadzór nad prowadzeniem spraw przez organ zarządzający, nie może natomiast prowadzić spraw spółki. Jego członkowie powoływani są przez walne zgromadzenie SE, ale pierwszy skład może określać statut, który również określa liczbę członków organu nadzorczego lub zasady jego wyznaczania. Prawo wewnętrzne Państwa Członkowskiego może jednak wprowadzić własne zasady dotyczące liczby członków organu nadzorczego wobec SE, które mają siedzibę na jego terytorium. Organ nadzorczy wybiera spośród swych członków przewodniczącego (art. 42 zd. 1 rozporządzenia 2157/2001).17
Organ zarządzający, który jest odpowiedzialny za prowadzenie spraw SE, jest zobowiązany również do informowania organu nadzorczego, przynajmniej raz na trzy miesiące, o przebiegu spraw SE i o przewidywanym ich rozwoju oraz do szybkiego informowania o wszelkich zdarzeniach, które mogą mieć istotny wpływ na funkcjonowanie SE (art. 39 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2157/2001). Państwo Członkowskie może przy tym przewidzieć, że jeden (lub więcej) członek tego organu jest odpowiedzialny za bieżące prowadzenie spraw spółki na takich samych warunkach, jakie obowiązują w odniesieniu do spółek akcyjnych mających siedzibę na terytorium tego państwa. Słusznie zauważa K. Oplustil, że: „Z upoważnienia tego będą mogły korzystać te Państwa Członkowskie UE, których prawo narodowe przewiduje możliwość powierzenia prowadzenia bieżących spraw spółki określonym członkom zarządu, wymagając decyzji całego gremium zarządu w przypadku spraw wykraczających poza zakres bieżących spraw”18. Członka (lub członków) organu zarządzającego powołuje organ nadzorczy, ale statut może odmiennie - zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Państwa Członkowskiego - określać zasady powoływania członków organu zarządzającego. Statut ponadto reguluje liczbę członków organu zarządzającego lub sposób jej ustalenia. Ustęp 3 art. 39 rozporządzenia 2157/2001przewiduje zakaz łączenia funkcji członka organu nadzorczego i zarządzającego. Zawiera on też zastrzeżenie, że organ nadzorczy może jednak wyznaczyć jednego ze swoich członków (któremu w tym czasie zawieszeniu ulega mandat członka organu nadzorczego19) do wykonywania zadań członka organu zarządzającego, jeżeli stanowisko w tym organie jest nieobsadzone. Należy podzielić tutaj pogląd K. Oplustila, który uważa, że przepis ten nie dotyczy wyłącznie sytuacji, w których nie nastąpiło powołanie nowego członka zarządu po tym, jak ustał mandat jego poprzednika, ale obejmuje również przypadki faktycznej niemożności sprawowania przez członka zarządu jego funkcji, np. z powodu choroby.20
D. System monistyczny. Rozporządzenie 2157/2001 wprowadza do polskiego systemu prawnego system monistyczny organów spółki akcyjnej. Z uwagi na fragmentaryczne regulacje zawarte w przepisach rozporządzenia 2157/2001 kluczową rolę odgrywają w przypadku SE z siedzibą na obszarze RP rozwiązania zawarte w przepisach art. 27-47 SpEurU.
System monistyczny nie przewiduje „przymusu funkcjonalnego zróżnicowania członków organu administrującego w zakresie prowadzenia zarządu i wykonywania nadzoru”21, a struktura organów opiera się na radzie administrującej, która prowadzi sprawy SE, reprezentuje jej sprawy oraz sprawuje stały nadzór nad jej działalnością (por. art. 28 SpEurU). Członek lub członkowie rady administrującej powoływani są przez walne zgromadzenie, ale pierwszy skład może określać statut, który również określa liczbę członków rady administrującej lub zasady jej wyznaczania22. Prawo wewnętrzne Państwa Członkowskiego może wprowadzić własne zasady dotyczące liczby członków organu administrującego wobec SE, które mają siedzibę na jego terytorium. Jednakże w tych przypadkach, w których współdecydowanie pracowników uregulowane jest zgodnie z dyrektywą 2001/86/WE, organ administracyjny musi się składać przynajmniej z trzech członków. Na czele organu administrującego stoi przewodniczący.23 Celem omówienia spraw spółki organ administracyjny zbiera się przynajmniej raz na trzy miesiące, a każdy członek tego organu uprawniony jest do zapoznania się ze wszystkimi informacjami dostarczonymi organowi administrującemu (art. 44 rozporządzenia 2157/2001).
Rada administrująca może powierzyć prowadzenie spraw SE dyrektorowi wykonawczemu, lub dyrektorom wykonawczym (delegacja kompetencji), którym może zostać również członek rady administrującej (art. 40 ust.1 SpEurU). Jeżeli statut nie stanowi inaczej, kompetencje dyrektora wykonawczego są ustalane uchwałą rady administrującej.
Przeniesienie siedziby statutowej SE
Warto zwrócić uwagę na przepis zawarty w art. 8 rozporządzenia 2157/2001, który przewiduje możliwość przeniesienia siedziby statutowej SE do innego Państwa Członkowskiego, co nie prowadzi ani do rozwiązania SE, ani do założenia nowej osoby prawnej24. Tym samym prawodawca europejski jednoznacznie opowiada się za zastosowaniem teorii inkorporacji (założenia), a nie teorii siedziby25. Zarówno przepisy rozporządzenia 2157/2001, jak i SpEurU (art.48-57) szczegółowo regulują procedurę przeniesienia siedziby statutowe SE, mając na celu przede wszystkim ochronę akcjonariuszy mniejszościowych i wierzycieli spółki.
Zaangażowanie pracowników w SE
Niewątpliwie jedną z najbardziej spornych kwestii, uniemożliwiających uchwalenie przepisów dotyczących SE, była regulacja dotycząca udziału pracowników w zarządzaniu spółką. Dlatego też treść regulacji zawartych w dyrektywie Rady (WE) nr 2001/86/WE z 8.10.2001 r. uzupełniającej statut spółki europejskiej w odniesieniu do uczestnictwa pracowników (dalej jako dyrektywa 2001/86/WE) stanowi kompromis pomiędzy Państwami Członkowskimi, co wpływa na zakres regulacji. Pokazuje to również sama forma aktu, tj. dyrektywa, która jest bardziej „elastyczna” niż rozporządzenie, pozostawiając Państwu Członkowskiemu wybór środków i metod harmonizacji prawa. Polski ustawodawca niezwykle szczegółowo uregulował zagadnienia dotyczące zaangażowania pracowników w SE (Tytuł IV: art. 58-121 SpEurU).
Celem dyrektywy jest zagwarantowanie, aby ustanowienie SE nie spowodowało zniesienia lub ograniczenia praw pracowników, posiadanych przez nich dotychczas w spółkach uczestniczących w tworzeniu SE (ochrona praw nabytych).
Pod pojęciem „zaangażowania pracowników” należy wyodrębniać dwie formy:
informowanie i konsultacje. Zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2001/86/WE „informowanie” oznacza informowanie organu reprezentującego pracowników lub przedstawicieli pracowników przez właściwy organ SE o sprawach dotyczących samej SE lub jakiejkolwiek jej spółki zależnej lub zakładu, znajdujących się w innych Państwach Członkowskich, lub wykraczających poza uprawnienia organów decyzyjnych w jednym Państwie Członkowskim.
„Konsultacja”- zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2001/86/WE - oznacza prowadzenie dialogu i wymianę poglądów pomiędzy organem reprezentującym pracowników i/lub przedstawicielami pracowników a właściwym organem.
Należy przy tym zauważyć, że prawodawca europejski kładzie nacisk na to, aby informowanie i konsultacje miały charakter realny, a nie pozorowany26.
„Uczestnictwo” polega na wywieraniu wpływu przez organ reprezentujący pracowników i/lub przedstawicieli pracowników na sprawy spółki poprzez prawo wyboru lub wyznaczenia części członków organu nadzorczego lub administrującego spółki bądź prawo rekomendacji i/lub sprzeciwu wobec powołania części lub wszystkich członków organu nadzorczego lub administrującego spółki.
Zgodnie z dyrektywą 2001/86/WE szczegółowe procedury informowania, konsultacji oraz uczestnictwa powinny zostać ustalone w drodze porozumienia stron. W tym celu zostaje powołany specjalny zespół negocjacyjny, którego celem jest zawarcie z właściwymi organami spółek uczestniczących porozumienia w sprawie zasad zaangażowania pracowników. Zarówno dyrektywa 2001/86/WE (art. 3), jak i SpEurU (art. 59-70) precyzyjnie regulują liczbę oraz sposób wyborów członków tego specjalnego zespołu negocjacyjnego, a także zasady jego funkcjonowania. Od chwili ustanowienia takiego zespołu rozpoczynają się negocjacje, które mogą trwać maksymalnie 6 miesięcy, przy czym strony w drodze porozumienia mogą przedłużyć ten okres do 1 roku (art. 5 dyrektywy 2001/86/WE). Zespół podejmuje uchwały „absolutną większością głosów”27, jeżeli większość ta reprezentuje również absolutną większość pracowników.
Przepis art. 4 dyrektywy 2001/86/WE precyzuje treść porozumienia, które powinno określać m.in.:
- zakres zastosowania porozumienia,
- skład, liczbę i rozdział miejsc w organie reprezentującym, który będzie właściwym partnerem negocjacyjnym dla właściwego organu SE w ramach porozumienia o informowaniu i konsultacji pracowników SE i jej spółek-córek/zakładów,
- uprawnienia i postępowanie w celu informowania i konsultacji organu reprezentującego,
- treść porozumienia o uczestnictwie, jeżeli takie zostanie w trakcie negocjacji zawarte,
- datę wejścia w życie i okres obowiązywania porozumienia.
Jeżeli w wyniku negocjacji nie zawarto porozumienia o treści ww. lub strony tak postanowiły, to zastosowanie mają zasady standardowe. Przepis art. 7 zobowiązuje Państwa Członkowskie do wprowadzenia w ustawodawstwie krajowym zasad standardowych uczestnictwa pracowników, które polski prawodawca uregulował przepisami art. 84-111 SpEurU.
Tym samym dyrektywa 2001/86/WE nie wprowadza jednolitych zasad uczestnictwa pracowników, do przyjęcia których zobowiązane byłyby Państwa Członkowskie, lecz ustala reguły, które rozstrzygają o zastosowaniu regulacji zawartych w ustawodawstwach krajowych, co tym samym może prowadzić do ich konkurencji28.
1 C. Mik, Europejskie prawo wspólnotowe. Zagadnienia teorii i praktyki, t. I, s. 496
2 Dz.U. Nr 62, poz. 551.
3 Zgodnie z prawem polskim będzie to rejestr przedsiębiorców w myśl KrRejSU. Szerzej na ten temat: E. Marszałkowska-Krześ, Wpisy w rejestrze przedsiębiorców dotyczące spółek handlowych, Warszawa 2004, s. 204-229.
4 Dyrektywa z 9.3.1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 ust. 2 TWE, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak i osób trzecich (Dz.Urz. L 65 z 14.3.1968 r., s. 8 ze zm.).
5 W przypadku SE z siedzibą na terenie RP będzie to Monitor Sądowy i Gospodarczy.
6 Artykuł 13 rozporządzenia 2157/2001 przewiduje, że dokumenty i szczegółowe informacje dotyczące SE, które muszą zostać opublikowane na podstawie niniejszego rozporządzenia, publikuje się w sposób określony przez prawo Państwa Członkowskiego, w którym SE ma swoją statutową siedzibę, zgodnie z dyrektywą 68/151/EWG.
7 Szczegółowe informacje określone w ust. 1 muszą zostać przekazane do Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich w ciągu jednego miesiąca od opublikowania zgodnego z art. 13 rozporządzenia 2157/2001.
8 W przypadku SE z siedzibą na obszarze RP, np. przepisy ustawy z 21.8.1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (t. jedn.: Dz. U z 2002 r. Nr 49, poz. 447 ze zm.).
9 Przepisy prawa krajowego wykonujące Dwunastą dyrektywę Rady Nr 89/667/EWG z 21.12.1989 r. dotyczącą jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością stosuje się do SE mutatis mutandis.
10 Rozporządzenie 2157/2001 dopuszcza jednak możliwość, że pierwsze walne zgromadzenie może się odbyć w ciągu 18 miesięcy od założenia SE (art. 54 ust. 1 in fine).
11 Do głosów oddanych nie zalicza się głosów przypisanych do akcji, których posiadacz nie wziął udziału w głosowaniu, wstrzymał się od głosu lub zwrócił pustą bądź nieprawidłowo wypełnioną kartę do głosowania.
12 K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 73.
13 Zgodnie z art. 369 § 1 KSH maksymalny okres kadencji członka zarządu nie może być dłuższy niż 5 lat.
14 W Polsce taka sytuacja nie będzie możliwa z uwagi na brzmienie art. 18 KSH, który przewiduje, że członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej albo likwidatorem może być tylko osoba fizyczna (podkreślenie - E. S.), mająca pełną zdolność do czynności prawnych.
15 W prawie polski tę problematykę reguluje art. 17 § 3 KSH, stanowiący, że czynność prawna dokonana bez zgody właściwego organu spółki, wymaganej wyłącznie przez umowę spółki lub statut, jest ważna, jednakże nie wyklucza to odpowiedzialności członków zarządu wobec spółki z tytułu naruszenia umowy spółki lub statutu.
16 W przypadku SE mającej siedzibę na obszarze RP będzie to rada nadzorcza i zarząd.
17 Jeśli połowa członków organu nadzorczego został powołana przez pracowników, przewodniczącym może zostać jedynie członek wybrany przez akcjonariuszy (art. 42 zd. 2 rozporządzenia 2157/2001).
18 K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 81. Por. przepis art. 371 § 1 polskiego KSH.
19 Państwo Członkowskie może określić czasowe ograniczenie dla takiej delegacji (art. 39 ust. 3 in fine rozporządzenia 2157/2001).
20 K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 82.
21 A. Cieśliński, Wspólnotowe..., op.cit., s. 262.
22 Por. przepis art. 33 SpEurU.
23 Jeśli połowa członków organu nadzorczego została powołana przez pracowników, przewodniczącym może zostać jedynie członek wybrany przez akcjonariuszy (art. 45 zd. 2 rozporządzenia 2157/2001).
24 Por. art. 459 pkt. 2 in fine KSH, który wymienia wśród przesłanek rozwiązania spółki przeniesienie siedziby spółki za granicę, zgodnie z założeniami teorii siedziby.
25 Szerzej na ten temat, m.in.: J. Napierała, Teoria siedziby a swoboda zakładania przedsiębiorstw w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Ueberseering, „Studia Prawnicze” z. 1/2003, s. 95 i nast., oraz E. Skibińska, Transgraniczne przeniesienie siedziby spółki, MoP Nr 9/2004, s. 423 i nast.
26 Tak: A. Rachwał w: K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 162.
27 Przez co należy rozumieć „większość bezwzględną”; tak: A. Rachwał w: K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 165.
28 Tak trafnie: A. Rachwał w: K. Oplustil, Europejska..., op.cit., s. 161.
1