1. Oznaczenie wilgotności bezwzględnej drewna.

Wilgotność jest to masa jednostki wody wchłoniętej przez materiał do masy materiału suchego i wyrażana jest w procentach.

w = (m_w - m_s) · 100% / m_s [g/cm³ ]

w - wilgotność [g / cm³]

m_w - masa próbki w stanie wilgotnym [g]

m_s - masa próbki w stanie suchym [g]

Badanie polega na zważeniu próbki w stanie wilgotnym, wysuszeniu próbki drewna do stałej masy w temperaturze ok.103^oC i zważeniu w stanie wysuszonym.

Do określenia wilgotności pobiera się trzy próbki z danej partii. Każda próbka powinna mieć w zasadzie kształt prostopadłościanu o wymiarach 20x20x25mm.

Wynik Badania

Płyta pilśniowa miękka -8%

Płyta pilśniowa twarda - <8%

Drewno (lipa)

-próbka 1=<8%

-próbka 2=10%

-próbka 3=12%

2. Oznaczenie gęstości pozornej drewna oraz materiałów drewnopochodnych.

Gęstość pozorna jest to masa jednostki objętości materiału (w stanie naturalnym) wraz z zawartymi w nim porami

ρ_p = m / V [ g/cm³ ]

m - masa próbki suchej [g]

V - objętość próbki w stanie naturalnym [cm³]

Badanie gęstości pozornej dla drewna przeprowadza się używając metody na próbkach regularnych. Do badania należy dokładnie zmierzyć i zważyć próbkę. Obliczamy objętość danej próbki i podstawiamy do powyższego wzoru.

Taka metoda nazywana jest metodą bezpośrednią.

Oznaczenie	Masa próbki [g]		Objętość próbki [cm^3]		Gęstość pozorna [g/ cm^3]
1.Płyta pilśniowa miękka	28,4		120		0,23
2.Płyta pilśniowa twarda	33,5		31,82		1,05
3.próbka1 (lipa)	10,1		16,94		0,59
4.próbka 2 (lipa)		10,2		19,36	0,52
5.próbka 3 (lipa)		8,2		14,76	0,55

3. Oznaczenie wytrzymałości drewna na ściskanie wzdłuż włókien.

Wytrzymałość na ściskanie określa się stosunkiem siły ściskającej (powodującej zniszczenie materiału) do pierwotnego pola przekroju poprzecznego próbki, na którą ta siła działa.

R_c = P_c / F [MPa]

P_c - siła zgniatająca próbkę [N],

F - powierzchnia przekroju próbki [cm²]

Badanie to przeprowadza się na próbkach drewna o kształcie prostopadłościanu o wymiarach podstaw równych 20-25mm i wysokościach równych 30mm.Próbka przed badaniem powinna być dokładnie zmierzona.. Tak przygotowaną próbkę umieszczamy w maszynie niszczącej. Ważne jest również ustawienie próbki w maszynie. Siła powinna być przyłożona do próbki wzdłuż włókien. Następnie nastawiamy maszynę na zakres do ok.40kN. Maszyna ściska próbkę do momentu jej uszkodzenia i wyłącza się. Ze wskaźnika przy maszynie otrzymujemy siłę jaką wytrzymała badana próbka.

Oznaczenie	Pole powierzchni [cm^2]	Siła niszcząca [kN]	Wytrzymałość na ściskanie [Mpa]
1.	30,2	24,2

4. Oznaczenie wytrzymałości drewna na zginanie statyczne.

Wytrzymałość na zginanie - to stosunek niszczącego momentu zginającego M do wskaźnika wytrzymałości przekroju W, przy obciążeniu siłą skupioną belki o przekroju prostokątnym z materiału jednorodnego.

Oznaczenie wykonuje się na próbkach o wymiarach 20x20x300 mm przy rozstawie podpór 240 mm .

R_z = M / W [MPa]

R_z - wytrzymałość na zginanie [MPa]

M - moment zginający [N · m]

W - wskaźnik wytrzymałości [m³]

M = P · l / 4 [N · m]

P - siła niszcząca [N]

l - rozpiętość próbki między podporami [m]

W wypadku beleczki o przekroju prostokątnym wskaźnik wytrzymałości W oblicza się wg wzoru:

W = bh² /6 [cm³]

b - szerokość beleczki [cm]

h - wysokość beleczki [cm]

Wynik badania:

5. Oznaczenie twardości drewna metodą Janki.

Twardością drewna nazywamy opór, jaki stawia ono przy wciskaniu weń obcego ciała.

Twardość określa się przeważnie metodą Janki, która polega na wciskaniu w drewno kulki stalowej o przekroju średnicowym równym 1 cm². Można również przeprowadzić to badanie używając zamiast kulki metalowego trzpienia. Wielkość siły przy ustalonym zagłębieniu kulki.

Przygotowanie próbek:

Badania dokonuje się na próbkach o wymiarach 50x50x50 [mm]. Przy badaniu wciskamy stalową kulkę w odległości min 15 mm od brzegu aby uniknąć `ścięcia drewna' co zafałszuje wynik. Rozstaw między `otworami' pozostałymi po wciskaniu wynosi ok. 200 mm

W czasie badania wgnietliśmy kulkę działając na próbkę siłą-

6.Nasiakliwośc

Nasiąkliwość wagowa jest to stosunek masy wody pochłoniętej przez materiał do masy tego materiału w stanie suchym.

N=( m_n - m_s )*100% / m_s

m_n - masa próbki materiału nasyconego wodą [g]

m_s - masa próbki materiału wysuszonego do stałej masy [g].

Oznaczenie wykonuje się na próbkach w kształcie kwadratu o wymiarach 25x25 mm - dla płyt pilśniowych i wiórowych oraz 100x100 mm dla płyt wiórowych i paździerzowych.

Oznaczenie	Masa próbki suchej [g]	Masa próbki nasyconej wodą [g]	Nasiąkliwość [%]
1.	4,4	10,2	131,81
2.	4,6	10,6	130,43
3	4,5	10,5	133,33

7. Asortymenty drewna tartacznego, przykłady ich zastosowania w budownictwie.

Drewno okrągłe jest to drewno stanowiące część pnia bez wierzchołków i gałęzi. Okrąglaki mogą mieś bezpośrednio zastosowanie jako pale, słupy rusztowań, stemple, itp., jako drewno tartaczne, ciosane, do różnych wyrobów i zastosowań przemysłowych.

Materiał z drewna okrągłego tartacznego dzieli się na iglasty i liściasty.

Tarcica - drewno okrągłe grubsze podlega przeróbce w tartakach na tarcicę obrzynaną (boki i czoła mają kształt prostokątów) i nieobrzynaną ( ma nieobrobione boki).

Tarcica podłogowa:

Produkowana z desek i bali do podłóg jednowarstwowych. Powierzchnia tarcicy podłogowej może pochodzić z przetarcia lub strugania.

Deszczułki posadzkowe lite.

Produkuje się je z twardego drewna liściastego przez struganie i odpowiednie wyprofilowanie krawędzi. Grubość deszczułek wynosi 16, 9, 22 mm a szerokość od 30 do 100 mm , długość od 180 do 500mm. Można wyróżnić 4 rodzaje deszczułek:

Płyty mozaikowe posadzkowe.

Produkowane są z tych samych gatunków drewna liściastego co deszczułki lite. Mają kształt kwadratu. Wykonywane są z listewek o grubości 8 lub 10 mm, szerokości 20 - 22 mm i długości 100 - 111 mm. Listewki układane są po pięć sztuk, kolejne zestawy są do siebie prostopadłe. Zespolone są ze sobą przez naklejenie na wierzchnią płytę papieru , który po przyklejeniu płyty mozaikowej do podłoża , zostaje po namoczeniu go wodą zdjęty.

Deski posadzkowe.

Składają się z trzech warstw deseczek o łącznej grubości 19 lub 15 mm. Dla oszczędności tylko górna warstwa (licowa) jest z drewna twardego , warstwa dolna (przeciwlicowa) to deseczki z drewna iglastego. Warstwa środkowa to listwy drewna iglastego połączone sznurkiem lub klejone. Całość sklejana jest klejem mocznikowym. Deski te łączone są na wpust i pióro .

Kostka brukowa drewniana.

Produkowana jest z odpadów drewna iglastego i liściastego. Dla uodpornienia na zgniliznę nasyca się ją w kąpieli odpowiednimi środkami impregnacyjnymi. Stosowana jest do wykładania podłóg w halach fabrycznych , magazynach oraz do układania nawierzchni ulic, mostów. W zależności od kształtu dzielimy ją na trzy rodzaje:

Okleiny i obłogi (forniry)

Są to płasko strugane płaty drewna o grubości od 0,6 do 4 mm. Okleiny o grubości od 0,6 do 1 mm otrzymane z dębu , jesionu itp. Szlachetnych odmian drewna służą do oklejania drewna dla nadania mu szlachetnego wyglądu ( meblarstwo , boazerie). Obłogi o grubości od 1 do 1,5 mm stosowane są na warstwy zewnętrzne sklejki , płyt stolarskich itp. Wewnętrzne warstwy płyt mogą być grubości od 1 do 4 mm. Okleiny wykonuje się głównie z drewna liściastego, obłogi natomiast z drewna iglastego ale także z olchy , brzozy , buka , lipy , czy topoli.

Sklejki są to to płyty sklejane z nieparzystej liczby fornirów tak , aby włókna sąsiadujących arkuszy były do siebie skierowane prostopadle. Takie sklejenie powoduje wyrównanie niejednakowej wytrzymałości i skurczu , wynikających z anizotropowości drewna. Płyty takie nie paczą się , nie pękają przy zmianach wilgotności.. Powleczone klejem arkusze forniru ściska się w prasach zimnych i gorących. Zależnie od rodzaju i właściwości użytego kleju , rozróżnia się trzy typy sklejek :

• suchotrwałe na kleju albuminowym lub kazeinowym

• półwodoodporne na kleju mocznikowym , melaminoformaldehydowym

• wodoodporne na kleju bakielitowym

Sklejka suchotrwała może być stosowana w pomieszczeniach o temperaturze do 35 stopni i wilgotności powietrza poniżej 75 %. Sklejki wodoodporne można używać w zmiennych warunkach atmosferycznych i w wodzie o temperaturze do 30 stopni.

Grubość sklejek wynosi od 4 do 20 mm, szerokość płyty 650 mm do 2240 mm a długość 1220 do 2440 mm.

Zależnie do rodzaju obłogów rozróżnia się sklejkę: iglastą oraz liściastą. Sklejka może być szlifowana lub nie szlifowana. Produkowane są również sklejki okleinowe tzm. Takie które zewnętrzną warstwę mają z drewna szlachetnego

---