MOTYWY INWESTOWANIA ZA GRANICĄ 1.Czynniki rynkowe(marketin) -położenie geograf., wielkość rynku i perspektywy jego rozwoju; -zdobycie,utrzymanie i rozszerzenie rynku zbytu; -zwiększenie eksportu firmy; -podążanie za klientem, w sytuacji, gdy produkt zaspakaja jego specyficzne potrzeby; -wykorzystanie firmy jako bazy eksportowej na sąsiadujące rynki; 2.Czynniki kosztowe -bliskość źródeł zaopatrzenia -łatwy dostęp do czynników wytwórcz.:pracy,kapitału,surowców -uzyskanie dostępu do zaawansow. technologii,doświadczenia menadżer. i organizacyjnego; -niższe koszty pracy, produkcji, transportu; -kwalifikacje personelu; -zmniejszenie ryzyka poprzez jego geograficzną dywersyfikację; -omijanie barier handlowych; -zachęty finansowe; 3.Klimat inwestycyjny kraju przyjmującego -stabilizacja polityczna: siła związków zawodowych, rozmiar i radykalizm opozycji parlament., częstotliwość strajków -stabilne normy prawne, gwarancje prawne, system podatkowy; -funkcjonowanie administr.publicz.; -kształtowanie kursów walutowych; -możliwości przejęcia firmy (prywatyzacja) -ochrona własności; -przepisy dotyczące ochrony środowiska; -bliskość kulturowa i przyjazne stosunki z krajem goszczącym. RODZAJE INWESTYCJI ZAGR. 1.Inwest. portfelowe- zakup zagran. papierów wartość. przez nabywców instytucjonalnych lub indywidualnych 2.Inwest. bezpośrednie- lokaty kapitału dokonane poza granicami kraju osiedlenia inwest., w celu podjęcia tam działal. gosp. lub nabycia praw własności do istniejącego przedsięb. umożliwiając. bezpośr.zarządz. WSKAŹNIKI INTERNACJONALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTWA Udział przychod. zagr. w łącznych przych. firmy; Liczba obsługiwanych rynków zagr.; Udział majątku trwał. w łącznym majątku trwał. firmy; Udział zysków osiąganych za gran. w łącznych zyskach; Udział zatrudnionych za gran. w łącznym zatrudnieniu firmy; Formy zagr. zaangażowania w ujęciu wartościowym; Rozmiar bezpośr. inw. zagr.; Udziały przedsięb. w rynku METODY OCENY ATRAKCYJNOŚCI RYNK ZAGR. Atrakcyjność rynku należy oceniać wykorzystując jak najwięcej zmiennych. Pozwala na to metoda wieloczynnikowa, zw. metodą GE. Należy ustalić czynniki-zmienne np.: liczbę potencjalnych nabywców, dotychczasową wysokość sprzedaży określonego produktu na danym rynku, liczbę konkurentów i ich udziały w rynku, jakość prod. konkur., ceny prod., opinię konsumentów o prod. zagr., ograniczenia taryfowe i pozataryf. dotyczące prod.itd METODY OCENY PRZEDS. NA RYNKU ZAGRANICZNYM W zależności od ilości i dokładności zgromadzonych infor.pozycję przed. na rynku zagr.można określić dzięki: Metodzie wskaźnikowej, Metodzie portfelowej, zwanej metodą BCG, metodzie wieloczynnikowej W metodzie wskaźnikowej do oceny pozycji przed. na rynku zagr.wykorzystuje się wskaźniki udziału w rynku. Może to być: -udział sprzedaży produktów przedsiębiorstwa w całości sprzedaży tych produktów na zagranicznym rynku, -relacja sprzedaży produktów przedsiębiorstwa na rynku zagranicznym do sprzedaży produktów jego największego konkurenta lub trzech największych konkurentów Metoda portfelowa, zwana metodą BCG, opiera się na dwóch wskaź.: -przyroście sprzedaży, -udziale w rynku. Na tej podstawie wydziela się cztery grupy produktów: Rozwojowe, ustabilizowane, o niepewnej przyszłości, schyłkowe Metody wieloczynnikowej (GE) postępuje się tak samo jak w wypadku badania atrakcyjności rynku zagranicznego. W pierwszym etapie ustala się czynniki pozycji przeds. na rynku zagranicznym np.: -udział rynkowy, -jakość produkt.i głębokość asortymentu przeds., -wysokość ceny prod. firmy, -działania promocyjne prowadzone przez firmę, -opinie konsumentów o prod. zagranicznych, -regulacje prawne dotyczące wejścia na rynek zagraniczny, -ograniczenia taryfowe i pozataryfowe dotyczące określonych produktów, -liczbę punktów sprzedaży -wielkość sprzedaży -wielkość zysków KOOPERACJE BEZ UDZIAŁU KAPITAŁU Są to takie działania, w wyniku których nie powstaje wspólne przeds. i w które partnerzy nie angażują wspólnie kapitału. Sprzedaż licencji może odnosić się do częściowego lub pełnego korzystania z objętych patentem wynalazków, wzor. użytkow., znaków towarowych i know-how. Sprzedaż licencji jest realizowana: -utrudniony lub niemożliwy jest eksport, - wdrożenie licencji jest niemożliwe ze względu na brak środków finansowych,- następuje starzenie się moralne przedmiotu licencji. Franchising polega na tym, że przeds. przekazuje, w zamian za świadczenia pieniężne, pewne uprawnienia. Na przykład prawo do korzystania z marki przedsiębiorstwa, nazwy firmy. Stosowany jest przede wszystkim w sferze usług i handlu. Formy franchisingu: -franchising bezpośredni - uprawnienia przekazuje - na ściśle określony czas- bezpośrednio przedsi. inicjujące. -subfranchising- gdy druga strona nabywa prawa, do zawierania kolejnych umów franchisingu na ten sam przedmiot umowy z następnymi uczestnikami sieci franchisingowej.Kontrakt menedżerski przeds. daje do dyspozycji swojemu partnerowi na zagranicznym rynku zespół osób dysponujących określoną wiedzą i doświadczeniem w zakresie kierowania.Kontrakt na zarządzanie stosowany jest wówczas, gdy: -przedsiębiorstwo realizuje inwestycję za granicą na zlecenie i pozostawia swój zespół zarz. wykonanym obiektem, - przeds. przekazuje licencję i zarządza wykorzystaniem licencji przez własny zespół, -przedsiębiorstwo utworzyło z partnerem zagr. joint venture i z powodu braku doświadczenia w zarządzaniu przez lokalny personel oddało do dyspozycji własny zespół zarządzający, - ze względu na trudności ekonom. przeds. zleca innym kierowanie przez określony czas swoją firmą. Inwestycje kompleksowe - realizacja inwestycji za granicą, podczas której wykorzystuje się sprzęt, wyposażenie, know-how oraz personel. Działania przeds.obejmują: studia przed inwestycyjne, przygotowanie projektu technicz., wykonanie inwestycji, rozruch, szkolenie załogi, kontrakt na zarządzanie. Jest to najbardziej rozwinięta forma działania na rynku zagranicznym.
|
KORZYŚCI ZIB DLA KRAJU PRZY 1.Ogólnogosp. i społeczne: łagodzenie kraj. barier wzrostu, wynikłych z braku kapitału; umocnienie pieniądza kraj.; łatwiejszy dostęp do kred. zagran., presja na stabilność polityki gosp., zwłaszcza podat. Rozwój infrastruktury informa. Komunikacyjnej i finansowej; większe wpływy budżetowe; wzrost zatrudnienia; promocja pozytywnych wzorców i poprawa wizerunku kraju na arenie międzynarod. 2.Obroty zagraniczne: Poprawa salda obrotów bieżących; Wzrost ekip. I poprawa salda bilansu handlowego; Wzrost konkurencyjności gosp. 3.Nauka i technika: Rozwój sfery nauk-badawczej; Transfer myśli nauk-techniczn.; Podnoszenie kwalifikacji kadr 3.Przeds. krajowe: Wzrost kooperacji przeds. z kapitałem zagr. Z firmami kraj.; Zwiększenie rynków zbytu dla firm krajowych; Ograniczenie roli krajowych monopoli i negatywnych skutków ich funkcjonowania. ZAGROŻANIA ZIB DLA KRAJ.PRZ Ograniczenia w sprzedaży na własnym rynku rodzimych towarów(popyt gasnący); Występowanie bardzo silnej walki konkurencyjnej w kraju; Znaczne opóźnienie technologiczne w stosunku do głównych konkurentów zagran.;
KORZYŚCI WSPÓLNEGO RYNKU (UE) UE prowadzi wspólną politykę: -handlową; rolną; regionalną; konkurencyjną. 1.Wolny przepływ towarów- wszystkie towary, produkowane i sprzedawane w krajach członkowskich, mogą być oferowane w krajach wspólnoty. 2.Wolny przepływ ludzi- wolny przepływ pracowników wewnątrz UE, uznawany jako prawo do równego traktowania wszystkich obywateli Wspólnoty. 3.Swoboda świadczenia usług- obejmuje te same czynniki, co swoboda osiedlania się. 4.Swobodny przepływ kapitału i płatności- nieograniczona wymiana towarów i usług; prawo do kont bankowych w całej UE i swobodnego transferu środków.
RODZAJE HANDLU WYMIEN. Ze względu na trudności finansowe, jakie występują po stronie wielu uczestników, w handlu międzynarodowym rozwinęły się specyficzne formy handlu wymiennego. Handel wymienny stanowi od 20 do 40% handlu światowego. Do najczęściej praktykowanych form handlu wymiennego należą: 1.Barter 2.Zakup kompensacyjny 3.Kompensacja powrotna 4.Zakupy wzajemne 5.Offset. 6.Switch . 7.Clearing KOOPERACJA Z UDZIAŁEM KAPIT Joint venture tworzone jest wspólne przeds.z niezależnym partnerem zagr.. Przeds.takie powstają, gdy perspektywy ekonomiczne wejścia na obcy rynek są zadowalające, ale utworzenie własnego przeds. nie jest możliwe ze względu na przepisy prawa lokalnego lub, gdy brak wystarczającego doświadczenia i znajomości specyfiki rynku zagranicznego. Wkład partnerów może obejmować: aporty rzeczowe, środki pieniężne, know-how, znajomość rynku zagr., powiązanie z kanałami sprzedaży w kraju i za granicą. Mogą występować spółki joint venture w różnych ogniwach kanału dystrybucji (wertykalne) lub działające na tym samym szczeblu w kanale dystrybucji (horyzontalne). Mogą istnieć w różnych działach gospodarki, np. handlowe, produkcyjne, usługowe, a także ze względu na czas trwania. Korzyści, joint venture, to: -zmniejszenie ryzyka działań na rynku zagranicznym, -dostęp do tańszych surowców i siły roboczej, -dostęp do nowych rynków, -pokonanie barier handlowych wejścia na rynek zagraniczny, -zdobycie wiedzy i doświadczenia na rynku zagranicznym. Zagrożenia joint venture to: -wybór niewłaściwego partnera, -w wypadku parytetowego joint venture kłopoty z podejmowaniem decyzji taktycznych i strategicznych, -konkurencja ze strony joint venture dla partnera (w wypadku eksportu na rynku, na którym już działa). Główną przyczyną rozwoju joint ventures są ograniczenia eksportu na określony rynek zag.
BADANIA MARKETINGOWE -CECHY I CELE Badania marketingowe rynku międzynarodowego to celowe, systematyczne i obiektywne gromadzenie, przetwarzanie oraz analizowanie danych niezbędnych do podejmowania decyzji marketingowych przez przedsiębiorstwo działające na tym rynku. -Celowość oznacza, że są to działania służące rozwiązywaniu określonego problemu (mają pomóc w podjęciu konkretnej decyzji marketingowej). -Systematyczność polega na tym, że działania podejmowane są regularnie wg ściśle określonych reguł i zasad. -Obiektywność to zagwarantowanie bezstronności i niezależności wyników. Pomiędzy badaniami rynku kraj.i międzyn.występują różnice. Główna różnica to zakres badań, który jest znacznie szerszy w wypadku badań rynków zagranicznych. Wynika to z konieczności uwzględnienia wielu uwarunkowań, z jakimi mamy do czynienia na rynku międzynarodowym, a które nie występują na rynku krajowym. Cechy charakterystyczne badań rynków zagranicznych to: -złożoność procesu badań, -trudny dostęp do informacji wtórnych i pierwotnych o rynkach zagranicznych, -problemy z realizacją badań pierwotnych i ich wysoki koszt, -trudności z porównaniem wyników badań dotyczących różnych rynków zagranicznych, -duże znaczenie badań prognostycznych. BADENIA STRUKTURALNE dotyczą czynników otoczenia, które nie podlegają zmianom lub zmieniają się w długich okresach. Są to badania, które obejmują: warunki geograficzne, demograficzne, gospodarcze, prawne i kulturowe rynków zagranicznych. BADANIA KONIUNKTURALNE odnoszą się do: - elementów rynku, - elementów strategii marketingowej przedsiębiorstwa i jego konkurentów na rynkach międzynarodowych. ŹRÓDŁO INF.- WTÓRN I PIREWO Ź.pierw.- zawierają informacje zbierane po raz pierwszy na potrzeby danego badania. Ź.wtórne- obejmują inf, wcześni.j zebrane, uporządkow.i poddane analizie dla innych celów bad.
|
RODZAJE STRATEGII MARKET Można wyróżnić cztery rodzaje orientacji w stosunku do rynków zagranicznych i strategii marketingowych: 1.Etnocentryczna- przeważa w początkowych stadiach internacjonalizacji. Polega na wykorzystaniu za granicą przewagi konkurencyjnej uzyskanej na rynku krajowym i realizowaniu jej za pomocą takich samych działań market. jak w kraju macierz. 2.Policentryczna- dla wielu firm związana jest z drugim etapem internacjonalizacji. Przed. Stara się uzyskać przewagę konkur. Poprzez dostosowanie swoich produktów i działań market. do wymagań rynków zagranicznych. Tworzy się filie, spółki córki lub joint venture na danym rynku z dużą autonomią. 3.Regiocentryczna- globalna orientacja market., traktuje świat lub określony region świata jako jeden, identyczny rynek. Ignoruje istnienie granic, specyfikę poszczególnych krajów i zróżnicowane czynniki otoczenia, dostarczając jednakowy produkt na wszystkie rynki przy zastosowaniu jednakowego marketingu. 4.Geocentryczne- korzyści z globalnej integracji i konieczności dostosowania się do warunków lokalnych. Rolę tej orientacji market. można zawrzeć w stwierdzeniu: „lokalnego tyle, co konieczne, globalnego tyle, co możliwe”.
ZADANIA I CELE MARKET.M. Celem jest identyfikacja różnic występujących pomiędzy obsługiwanymi rynkami narodowymi. M.M. wymaga znacznych inwestycji, długofalowego zaangażowania się w rynek docelowy, wrażliwości kulturowej oraz gotowości do zaadoptowania strategii marketingowych. Po umocnieniu pozycji na rynku międzyn. oraz zwiększeniu liczby obsługiwanych rynków market. nabiera cech globalnych.
WSKAŹNIKI DO OCENY OTOCZENIA EKONOMICZNEG Należy porównać wskaźniki makroekonomiczne m. in. - dochód narodowy na jednego mieszkańca, - tempo wzrostu gospodarczego, - struktura gospodarki danego kraju. W krajach wysoko rozwiniętych rośnie znaczenie usług w tworzeniu PKB i ich udział w zatrudnieniu. Struktura gospodarki danego kraju kształtuje zapotrzeb. na produkty i usługi, poziom dochodów i zatrudnienia ELEMENTY W OTOCZENIU SPOŁECZNO-KULTUROWYM Różnice kulturowe przejawiają się m. in. w: -odmiennej postawie wobec konsumpcji,- w zróżnicow. poziomie edukacji, - wyznawanej religii, - w znaczeniu rodziny, - w symbol. znaczeniu kolorów. Na potrzeby marketingu stosuje się określenie kultury jako „zespołu czynników wyjaśniających zachowania ludzi, w tym ich zachowania rynkowe”. W przypadku marketingu międzyn., otoczenie społeczno-kulturowe tworzy zarówno bariery jak i szanse rozwoju. 1.) Różnice kulturowe mogą wpływać na role w rodzinie i role spełniane przez konsumentów w procesie zakupu. 2.) Innym elementem kulturowym wpływającym na zachowania ludzi jest stosunek do ludzi starszych. 3.) Kultura w otoczeniu międzynar.nakazuje także określony sposób zachowania. 4.) Jednym z najbardziej widocznych elementów zróżnicowania kulturowego jest język. Uwzględniając otoczenie społeczno-kulturowe w M.M. należy zwrócić uwagę na zróżnicowane wzorce konsumpcji na poszczególnych rynkach ELEMENTY W OTOCZ. NATUR -warunki klimatyczne, -topografia terenu, -miejscowe zasoby naturalne, -cechy antropologiczne (biologiczne) mieszkańców danego kraju czy regionu, -potencjalne zagrożenia wyjątkowymi wydarzeniami o charakterze przyrodniczym
STRATEGIA PRODUKTU M.M. Strategia produktu - proces dostosowywania produktu nowego lub istniejącego do obecnych oraz przyszłych potrzeb i wymagań nabywców. Elementy strategii produktu: - produkt - marka - opakowanie Rodzaje strategii produktu: 1.Standaryzacja produktu- wprowadzenie prod. na rynek zagr. bez zmian 2.Adaptacja produktu-polega na dostosowaniu produktu do lokalnych warunków i preferencji nabywców. 3.Wprowadzenie produktu nowego-strategia innowacji- wymaga posiadania środków finansowych i personelu o dużym doświadczeniu i wiedzy z danej dziedziny. ETAPY MIĘDZYN. ŻYCIA PRO Cykl życia produktu - Wszystkie prod. oferowane na rynku charakteryzuje pewien okres trwania ich na rynku.Cykl ten rozpoczyna się w momencie wprowadzenia na rynek pierwszej sztuki prod. i trwa do momentu wycofania go z rynku-określa się jako cykl życia produktu. Przy opracowaniu teorii c. ż. prod. oparto się na analogii do cyklu życia żywych organizmów. Ludzie zwierzęta, rośliny przechodzą przez pewne etapy rozwoju.Podobnie dzieje się z rozwojem zarówno branż jak i poszczególnych produktów czy marek.
Cykl życia produktu dzieli się na fazy.Cykl życia produktu na rynku jest to proces nabywania i utraty zdolności zaspakajania potrzeb konsumentów. Fazy: CZYNNIKI WPŁYW. NA CENY -forma działania na rynku międzynarodowym, -stopa inflacji, -kursy walut - zarówno w kraju eksportera, jak i importera, -zjawiska importu równoległego, -formy płatności w handlu zagranicznym, -przepisy w różnych krajach odnoszące się do swobody cenowej, -intensywność konkurencji, stosunek nabywców do produktów importowanych |
CZYNNIKI ATRAKCYJNOŚCI RYNKÓW ZAGRANICZNYCH Duży, chłonny rynek; Słaba konkurencja ze strony firm na rynku docelowym; Wymienna waluta krajowa; Sprawne, rozwinięte kanały dystrybucji na ryn. docelow.; Zbliżony do zagranicznych, poziom cen wyrobów finaln.; Relatywnie niski poziom płac; Możliwość zakupu nieruch. przez cudzoziemców; Możliwość zatrudnienia wykwalifik. siły roboczej; Łatwy dostęp do lokalnych surowców i materiałów; Rozw. i spraw. system bank.; Atrakcyjny system podatkowy. FORMY EKSPORTU Eksport to najczęściej wykorzystywana forma wejścia na rynki zagraniczne. Wyróżnia się: Eksport pośredni występuje wówczas, gdy producent sprzedaje swoje produkty za granicą, korzystając z jednego pośrednika lub kilku. Stosuje się go gdy przeds.: -nie ma doświadczenia w działaniach na rynkach zagr., -nie ma środków ani personelu do podjęcia bezpośrednich działań na rynkach zagranicznych, -rynek zbytu jest mały i nie opłaca się podejmować na nim samodzielnych działań. Wady eksportu pośredniego: -nie daje kontroli nad przepływem towarów, -uniemożliwia bezpośredni dostęp do nabywców -przepływ informacji o zmianach na rynku zagr. może trwać zbyt długo, -informacje mogą być zafałszowane, -osiągane są niższe przychody (marża pośredników) -uzależnienie się od pośredników Eksport bezpośredni polega na sprzedaży własnych produktów bezpośrednio odbiorcom (przedsięb.zagr. lub ostatecznym nabywcom). Eksport bezpośredni stosowany jest wówczas, gdy: -przeds. stopniowo nabiera doświadczenia w działaniach na rynkach zagranicznych, -posiada personel o odpowiednim wykształceniu, -ma środki finans. potrzebne do przejęcia na siebie dodatkowych obowiązków.
ELEMENTY W OTOCZENIU DEMOGRAFICZNYM Do najważniejszych składników demograficznych należą; -liczba ludności, -struktura wiekowa społeczeństwa, wielkość gospodarstw domowych, -gęstość zaludnienia, -geograficzne rozmieszczenie ludności. Istotnym elementem otoczenia demograficznego jest wielkość gospodarstwa domowego. W ostatnich latach w Unii obserwuje się: -wzrost wieku małżonków zawierających śluby, -spadek średniej liczby osób w gospodarstwie domowym, -wzrost liczby kobiet pracujących, -wzrost liczby osób samotnie wychowujących dzieci. ELEMENTY W OTOCZENIU POLITYCZNO-PRAWN Należy w nim uwzględnić takie elementy jak: - postawę wobec handlu międzynarodowego, - stabilność polityczną, - przepisy walutowe, - regulacje prawne dotyczące działalności gospodarczej, - instytucje rządowe, partie polityczne oraz organizacje reprezentujące społeczeństwo. Podstawowym elementem międzynarodowej polityki handlowej są środki wykorzystywane w celu ograniczania międzynarodowej wymiany towarów i usług: -cła i taryfy ochronne ograniczające import, -manipulowanie kursem walutowym, -limity kwotowe (kontrola ilościowa importu), -ustawodawstwo wspierające zakup krajowych produktów, standardów i licencji, -restrykcje dotyczące usług. ELEMENTY W OTOCZ. TECH. - narodową politykę technologiczną, - wydatki na badania i rozwój, - wynalazki i patenty, - poziom rozwoju technologicznego, - techniczną infrastrukturę, - poziom wykształcenia i liczbę naukowców, - instytuty badawcze i uniwersytety, - poziom innowacyjności przedsiębiorstw. STRATEGIA MARKI Marka to nazwa, znak, symb., Marka dla nabywcy: wyobrażenia, skojarzenia, oczekiwania, pewność CZYNNIKI SUKCESU NA RYNKACH ZAGRANICZNYCH 1.Wiedza 2.Doświadczenie 3.Jakość 4.Cena 5.Renoma 6.Zaangażowanie ZARZĄDZANIE MARKĄ NA RYNKACH ZAGRANICZNYCH 1.Wybór nazwy i znaku marki 2.Zdefiniowanie strategii mar 3.Pozycjonowanie marki 4.Wykorzystanie kanałów komunikacyjnych 5.Ochrona marki 6.Budowa wartości-kapitału Nazwa marki - łatwość wymowy (Dojlidy) - łatwość zapisu - łatwość zapamiętania - sens, znaczenie, skojarzenia Znak marki - łatwość identyfikacji - wykorzystanie na małej i dużej powierzchni , - skojarzenia Strategia marki 1. Strategia marki rodzinnej 2. Strategia marki indy wid. 3. Strategia marki łączonej CZYNNIKI WPŁ. NA DYSTRYB. -cele marketingowe przedsiębiorstwa, -wielkość przedsiębiorstwa i jego zasoby -doświadczenie przed. w działaniach za granicą i stopniu intensywności tych działań, -rodzaj produktu -marka produktu -cena produktu CZYNNIKI WPŁ NA PROMOCJ Polityka promocji polega na przekazaniu nowym potencjalnym nabywcom informacji o przeds., jego prod. oraz nakłanianiu ich do kupna tychże prod.. Dobór oraz sposób wykorzystania instrumentów potrzebnych do osiągnięcia tych celów, zależy od czynników: cel promocji na rynku zagranicznym, zasoby finansowe i doświadczenie w działaniach na rynkach zagranicznych, przepisy prawa - regulują działania promocyjne zagranicą, czynnik kulturowy, stosunek do produktów zagranicznych, konkurencja na rynku zag.,typ odbiorcy
|