POSTMODERNIZM

Formacja artystyczno kulturowa, która krystalizując się w Stanach Zjednoczonych od przełomu lat 60. i 70. w literaturze i innych sztukach ogarnęła swoim światopoglądowym i estetycznym wpływem kulturę europejską ostatniego ćwierćwiecza XX wieku. Stale toczące się dyskusje wokół pojęcia postmodernizmu wynikały z tego, że inaczej rozumiane było w różnych kręgach kulturowych. W krytyce literackiej (Levin, Hassan) wśród zasadniczych cech postmodernizmu wymieniano: autorefleksyjność, przemieszanie faktów i fikcji, lingwistyczność, fragmentaryzm, hybrydyzacja, symultaniczność, fantazję, humor i ironię. Uważano też (np. Barth), że powieść wyczerpała już swoje tematy i możliwości warsztatowe, może już tylko powtarzaś swoje schematy. Ważnym czynnikiem mającym wpływ na przemiany w prozie amerykańskiej była „nowa powieść”, przedstawiciele: John Barth USA (?, 1960) Literatura ta cechowała się intertekstualnością

MODERNIZM

ŚWIAT

Wywodzące się z modernizmu - w kulturze anglo - amerykańskiej termin ten określał na ogół zespół rodzinnych, nowoczesnych wobec konserwatyzmu czasów wiktoriańskich, zjawisk literackich, od początku XX wieku aż do lat 30. Pojęcie modernizmu obejmuje twórczość: W. Faulknera; D. H. Laurence'a; V. Wolf, J. Joyce'a; W.C. Williama; W.B. Yeatsa; T.S Eliota, E. Ponda Z etykietą modernizmu wiązały się zjawiska: Kubizm (literacki), imażyzm, futuryzm, konstruktywizm, wortycyzm

EUROPA

W tradycji europejskiej nazwa modernizm określała ogół zjawisk artystycznych charakterystycznych dla przełomu XIX/XX wieku, objawiający się antypozytywistycznym podejściem do sztuki, z takimi prądami jak: neoromantyzm, symbolizm, dekadentyzm, impresjonizm itp. Przedstawiciele: F. Kafka, H. Hene, R. Musil, T. Mann, A. Gide „literatura wyczerpana”

© 2008 SARA SZPADZIK. All rights reserved.

---