nr æw. 109 |
data 22.05.03 |
Tomasz Żmuda |
Wydział MRiT |
Semestr IV |
grupa T6
|
prowadzący : dr J.Ruczkowski
|
przygotowanie |
wykonanie |
ocena końcowa |
Badanie Ruchu jednostajnie zmiennego
Wprowadzenie:
By przejść do badania ruchu jednostajnie zmiennego należy zapoznać się z kinematyką.
Oto podstawowe wzory, które będą później potrzebne.
W ruchu jednostajnie zmiennym drogę przebytą można wyrazić wzorem:
S=0,5*a*t2+t*V0+S0
Ciekawe efekty wywołuje również siła tarcia. Będziemy ją badać za pomocą równi pochyłej.
W tym przypadku tarcie można wyrazić wzorem:
T=mw*g*sin(a)-mp*g-a(mw+mp):
Gdzie:
mp, mw - masa przeciwwagi i wózka
a - przyspieszenie wózka jakie wyznaczymy
Obliczenia:
T=mw*g*sin()-(mp*g)-a(mw+mp)
gdzie:
- kąt nachylenia równi pochyłej
mp, mw - masa przeciwwagi i wózka
a - przyspieszenie wózka jakie wyznaczymy
Wynik dla danej serii pomiarów został wyliczony ze średniej arytmetycznej poszczególnych pomiarów. Obliczyłem także odchylenie standardowe.
Wyznaczanie siły tarcia dla wózka |
|||||
|
|||||
1 Seria |
|
W. Obl |
inne dane |
|
|
L.p |
a |
T |
|
Kąt A |
25 |
1 |
1,01945 |
0,01131 |
T śr |
mw [kg] |
0,35 |
2 |
1,03309 |
0,00517 |
0,00201 |
mp [kg] |
0,1 |
3 |
1,06779 |
-0,0104 |
Odch St T |
|
|
|
|
|
0,011215 |
|
|
|
|
|
|
|
|
2 Seria |
|
W. Obl |
inne dane |
||
L.p |
a |
T |
|
Kąt A |
20 |
1 |
0,42283 |
0,00305 |
T śr |
mw [kg] |
0,35 |
2 |
0,38796 |
0,01874 |
0,011352 |
mp [kg] |
0,1 |
3 |
0,40237 |
0,01226 |
Odch st T |
|
|
|
|
|
0,007885 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 Seria |
|
W. obl |
inne dane |
||
L.p |
a |
T |
|
Kąt A |
15 |
1 |
0,054374 |
0,00742 |
T śr |
mw [kg] |
0,4 |
2 |
0,07246 |
-0,0016 |
0,000344 |
mp [kg] |
0,1 |
3 |
0,07874 |
-0,0048 |
Odch st T |
|
|
|
|
|
0,006325 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 Seria |
|
W. Obl |
inne dane |
||
L.p |
a |
T |
|
Kąt A |
10 |
1 |
0,17686 |
0,0026 |
T śr |
mw [kg] |
0,44 |
2 |
0,17238 |
0,00487 |
0,004581 |
mp [kg] |
0,067 |
3 |
0,1696 |
0,00628 |
Odch St T |
|
|
|
|
|
0,001857 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Wydruk z arkusza kalkulacyjnego:
Wyznaczanie przyspieszenia |
||
ziemskiego |
|
|
L.p. |
g |
|
1 |
9,7376 |
|
2 |
9,6928 |
|
3 |
9,8095 |
|
4 |
9,6978 |
|
Średnia ar |
9,733367 |
|
odch. Standardowe |
0,065981 |
Dyskusja Błędu:
Trudno jest mi określić dokładność pomiarową przyrządów. Podawały one już wyniki częściowo przeliczone. Niestety nie miałem takich informacji jak na przykład dokładność masy wózka, czy masa przeciwwagi. W doświadczeniu A komputer podawał tylko gotowe wyniki. Nie pokazywał wartości dt (czasu w którym następny szczebel drabinki zasłaniał fotokomórkę). Granice błędu policzyłem z odchylenia standardowego.
Dla doświadczenia A można było wyrazić je wzorem
Uwzględnianie współczynnika Studenta-Fishera jest konieczne, dla n = 4 równy 1,3.
Zatem na końcu doświadczenia uzyskałem wynik :
W doświadczeniu B średnia arytmetyczna była obliczona z 3. Zatem dodatkowo uwzględniłem jeszcze współczynnik Studenta-Fishera.
Dla 3 pomiarów miał on wartość 1,4 .
Więc granicę błędu można wyrazić wzorem:
Na końcu uzyskałem wyniki:
Seria |
Tarcie [N] |
Granica błędu [N]: |
1 |
0,002 |
0,009 |
2 |
0,011 |
0,006 |
3 |
-0,002 |
0,005 |
4 |
0,004 |
0,001 |
Wnioski:
Doświadczenie A pozwoliło na wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego z dużą dokładnością. Główną zasługę odegrał w tym komputer. Mógł on bardzo precyzyjnie mierzyć odstępy czasu. Wystąpił natomiast duży błąd pomiarów wynikający z nieprecyzyjnego rzucania drabinką przez fotokomórkę.
Doświadczenie B bardzo wyraźnie pozwala określić siłę tarcia w zależności od różnych czynników (kąt nachylenia równi, siła nacisku na równię, masa wózka). Rośnie wraz ze wzrostem masy wózka. Widać to wyraźnie przy serii . Maleje natomiast wraz ze wzrostem kąta nachylenia równi pochyłej. Widać to na przykładzie serii. Siła tarcia maleje, mimo iż wzrasta masa wózka i przeciwwagi. Dzieje się tak ponieważ wzrasta kąt a przez to maleje siła nacisku wózka na równię. Uważam, że zastosowanie komputera do tego doświadczenia jest w pełni uzasadnione, gdyż był potrzebny bardzo precyzyjny przyrząd by uchwycić tak małe różnice. Siła tarcia była rzędu 0.1 - 0.2 niutona, a siła ciężkości działająca na wózek i przeciwwagę rzędu 50 niutonów.
Strona: 1