PLYNY4 3, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów


Politechnika Wrocławska

Instytut Techniki Cieplnej

i Mechaniki Płynów

Temat: Napór hydrodynamiczny.

Nr. ćw: 4.3

Grzegorz Grodzki nr ind. 79709

Mech. - Energ. rok II gr I sekcja I

Data wykonania ćwiczenia:

05.05.1998 r.

Data i ocena:

Uwagi prowadzącego:

Podstawy teoretyczne:

1. Cel ćwiczenia

Doświadczalne i teoretyczne wyznaczenie wartości naporu hydrodynamicznego na powierzchnię płaską i kulistą ustawioną pod kątem

prostym do strumienia cieczy.

2. Podstawy teoretyczne:

Naporem hydrodynamicznym nazywamy siłę, z jaką strumień cieczy działa na przegrodę znajdującą się w odległości mniejszej od długości zwartej części strumienia. W wyniku uderzenia w przegrodę strumień ulega rozbiciu, a poszczególne strugi wtórne rozchodzą się w różnych (wynikających z kształtu powierzchni) kierunkach. Dla całego układu słuszna jest zasada zachowania pędu według której zmiana pędu równa jest naporowi sił zewnętrznych tzn. naporowi hydrodynamicznemu. Biorąc też pod uwagę zależności:

natężenie strumienia pierwotnego równe jest sumie natężeń

strumieni powstałych w wyniku reakcji z przegrodą ;

prędkości wszystkich strumieni są równe ;

przekrój strumienia pierwotnego jest równy sumie przekrojów strumieni powstałych po zderzeniu z przegrodą ;

możemy określić równanie wyrażające wartość siły naporu hydrostaty -

cznego:

0x01 graphic
;

gdzie : ρ - gęstość płynu;

v0 - prędkość strumienia;

β - kąt wektora siły naporu;

A0 - średnica strugi pierwotnej;

A1 , A2 - średnice strug wtórnych;

α1 , α2 - kąt wektora prędkości strug wtórnych;

Ostatecznie jednak równanie zależy od charakteru przegrody i kąta

padania strumienia cieczy. Np:

0x01 graphic

0x01 graphic

Należy jednak pamiętać, że wzory teoretyczne są prawdziwe tylko

w warunkach idealnych, a takie spełniają następujące założenia:

ciecz tworząca strumień swobodny jest nielepka i nieważka,

dzięki czemu pole prądu jest symetryczne względem osi

strumienia;

rozkład prędkości w przekroju poprzecznym strumienia jest

równomierny;

strumień porusza się w ośrodku nie wywierającym

wyczuwalnego wpływu na przebieg zjawiska;

ruch cieczy jest ustalony;

powierzchnia przegrody jest doskonale gładka;

Na wylocie z dyszy wypływowej struga cieczy posiada prędkość :

0x01 graphic

Ponieważ przebywając drogę od dyszy do przegrody energia kinetyczna strugi cieczy zamieniana jest w energię potencjalną, prędkość po dotarciu jej do przegrody będzie mniejsza :

0x01 graphic

gdzie h - odległość wylotu dyszy wypływowej od przegrody.

Wzór na siłę naporu hydrodynamicznego będzie miał wtedy postać :

0x01 graphic
- dla przegrody płaskiej ;

0x01 graphic
- dla przegrody półkulistej.

Siłę naporu hydrodynamicznego rzeczywistą uzyskam stosując wzór :

0x01 graphic

gdzie : m - masa ciężarka ;

r - ramię na jakim się ten ciężarek znajduje (rys);

lo - odległość przegrody od środka masy wagi ;

3. Schemat układu pomiarowego :

4. Przebieg doświadczenia:

Kolejno na przegrodę płaską i półkulistą oddziaływuje strumień cieczy o:

średnicy d = 6 mm = 0,006 m;

przekroju Ao = π(d/2)2 = 3,141592654 ⋅ 9 ⋅10-6 = 2,8274 ⋅10-5 m2;

temperaturze 297 K

gęstości ρ = 997,296 0x01 graphic
.

Wartość naporu hydrodynamicznego dla kolejnych wartości natężenia przepływu jest równoważona przez odważniki ( 30g, 60g, 90g ) umieszczone na ramieniu siły przymocowanym do aparatu pomiarowego. Natężenie przepływu ustalamy przy pomocy zaworu regulującego, a mierzymy za

pomocą rotametru.

5. Tabele pomiarowe.

Przegroda pLaska

Lp

Odczyt z

rotometru

Q

Wartość strumienia masy Q

Odważnik

0,03 [ kg ]

ramie r

Odważnik

0,06 [ kg ]

ramie r

Odważnik

0,09 [ kg ]

ramie r

Prędkość

strugi

vo

Prędkość strugi

vB

Siła reakcji Pr

(średnia)

Siła naporu hydrodynam Pt

teoretyczna

0x01 graphic

0x01 graphic

[m]

[m]

[m]

0x01 graphic

0x01 graphic

[ N ]

[ N ]

1

400

1,111⋅10-4

0,035

-

-

3,929

3,750

0,343

0,415

2

450

1,250⋅10-4

0,044

-

-

4,421

4,263

0,431

0,531

3

500

1,388⋅10-4

0,055

0,033

-

4,909

4,767

0,593

0,670

4

550

1,528⋅10-4

0,070

0,037

-

5,404

5,276

0,706

0,804

5

600

1,667⋅10-4

0,095

0,045

0,038

5,896

5,778

0,879

0,961

6

650

1,805⋅10-4

0,112

0,055

0,035

6,383

6,275

1,069

1,130

7

700

1,944⋅10-4

0,130

0,065

0,042

6,875

6,775

1,262

1,313

8

750

2,083⋅10-4

0,160

0,079

0,047

7,367

7,273

1,500

1,511

9

800

2,222⋅10-4

0,180

0,090

0,054

7,858

7,771

1,677

1,722

10

850

2,361⋅10-4

0,202

0,103

0,062

8,350

8,268

1,942

1,947

11

900

2,500⋅10-4

-

0,116

0,071

8,842

8,764

2,182

2,185

12

950

2,639⋅10-4

-

0,138

0,080

9,333

9,260

2,530

2,437

13

1000

2,778⋅10-4

-

0,145

0,093

9,825

9,755

2,789

2,703

Przegroda pólkolista

Lp

Odczyt z

rotometru

Q

Wartość strumienia masy Q

Odważnik

Ramie r

Prędkość

strugi

vo

Prędkość strugi

vB

Siła reakcji Pr

(średnia)

Siła nap. hyd. Pt

teoretyczna

0x01 graphic

0x01 graphic

[kg]

[m]

0x01 graphic

0x01 graphic

[ N ]

[ N ]

1

400

1,111⋅10-4

0,03

0,055

3,929

3,750

0,539

0,831

2

450

1,250⋅10-4

0,03

0,063

4,421

4,263

0,618

1,063

3

500

1,388⋅10-4

0,06

0,035

4,909

4,767

0,686

1,320

4

550

1,528⋅10-4

0,09

0,031

5,404

5,276

0,912

1,608

5

600

1,667⋅10-4

0,09

0,040

5,896

5,778

1,177

1,921

6

650

1,805⋅10-4

0,09

0,047

6,383

6,275

1,383

2,259

7

700

1,944⋅10-4

0,09

0,051

6,875

6,775

1,500

2,627

8

750

2,083⋅10-4

0,09

0,068

7,367

7,273

2,000

3,022

9

800

2,222⋅10-4

0,09

0,075

7,858

7,771

2,206

3,444

10

850

2,361⋅10-4

0,09

0,080

8,350

8,268

2,354

3,893

11

900

2,500⋅10-4

0,06

0,095

8,842

8,764

3,315

4,370

12

950

2,639⋅10-4

0,06

0,110

9,333

9,260

3,726

4,874

13

1000

2,778⋅10-4

0,06

0,121

9,825

9,755

3,962

5,405

Wnioski.

Obliczenia dokonane na podstawie pomiarów oraz obliczenia teoretyczne wykazały, iż wartości naporu hydrodynamicznego na przeszkodę są w rzeczywistości mniejsze niż to wynika z obliczeń teoretycznych. Wynika to z założeń przyjmowanych przy wyprowadzeniach wzoru na napór hydrodynamiczny w których idealizujemy to zjawisko. Szczególnie dla przegrody półkulistej zaobserwowany napór był dużo mniejszy niż teoretyczny.

Dla wartości strumienia Q mniejszych od 1,111⋅10-4 0x01 graphic
napór był niezauważalny (strumień nie dotyka przegrody, oraz waga posiada własne opory). Wartość Q od której napór hydrodynamiczny jest mierzalny zależy tylko od odległości między dyszą wylotową i przegrodą oraz bezwładności wagi, nie zależy jednak od kształtu przegrody.

Doświadczalne wyniki wartości siły naporu hydrodynamicznego były dla płaskiej przegrody bardzo bliskie wynikom teoretycznym. Wraz ze wzrostem strumienia Q siła naporu doświadczalna zbliża się do wartości teoretycznych, by dla Q ≈ 2,5⋅10-4 0x01 graphic
nieznacznie ją przekroczyć. Spowodowane jest to błędami pomiarowymi, których pomimo zastosowania wielokrotnych pomiarów dla tych samych wartości strumienia (różne ciężarki) nie udało się uniknąć. Wartości tych pomiarów obrazują jak duży wpływ miała dokładność ustalenia wartości strumienia Q. Błędy pomiarowe były więc spowodowane niedokładnością odczytu strumienia Q ze skali rotametru, następnie zaś błędami spowodowanymi przez odczyt odległości ciężarka od przegrody. Nie bez znaczenia było dokładne zrównoważenie siły naporu hydrodynamicznego, którego dokładność zależała od wielkości oporów w wadze (jej czułości), czasu ustabilizowania się ramienia wagi oraz od zdolności manualnych osoby przeprowadzającej doświadczenie.

Wykresy teoretyczne sił naporu wskazują, że dla przegrody półkolistej powinny być one dwa razy większe niż w przypadku przegrody płaskiej. Wykres wartości zmierzonych sił naporu hyd. Wskazuje, że są one większe dla przegrody półkolistej, jednak nie o 100 % a zaledwie o 20 -25 %. Spowodowane jest to tym, że struga wody nie uderzała w przegrodę dokładnie w jej osi. Wyidealizowany model jaki posłużył do obliczeń sił naporu nie uwzględniał także strat miejscowych i liniowych jakie występują w całym układzie.

1

5



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PLYNY4~1, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
PLYNY44, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
PLYNY4~1(1), Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
PLYNY42, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
PLYNY42B, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
PLYNY4~1, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
Newton jest jak Herkules z bajki, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
Podstawowe charakterystyki temperatury powietrza, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika G
ruch laminarny2, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
POLITE~2, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
Koral 13, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
Koral 14, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
OBLICZ~1, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
4 9 OK, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
Pyny 1 termin, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów
ruch laminarny, Księgozbiór, Studia, Mechanika Płynów i Dynamika Gazów

więcej podobnych podstron