KURS WALUTOWY I RYNEK WALUTOWY

KURS - cena jednej waluty wyrażona drugiej walucie. FUNKCJE KURSU WALUT:

• informacyjna - kurs waluty informuje osoby fizyczne i prawne w danym kraju o cenie walut obcych

• cenotwórcza -polega na przenoszeniu, poprzez kurs waluty, zagranicznego układu cen (i zagranicznych relacji cen) na krajowy układ cen wraz ze wszystkimi wynikającymi stąd ekonomicznymi konsekwencjami dla gospodarki krajowej. Funkcja ta występuje w gosp.rynkowej przy istnieniu wymienialności walut. Może być ona ograniczona przez system cel, oplat i podatkow od importu

• kursotwórcza - ceny wewnątrz kraju wplywaja na poziom kursu waluty krajowej

• ceny strategicznej - kurs waluty wpływa na cene towarow i instrumentow przeznaczonych na rynek krajowy i zagraniczny

• instrument polityki pieniężnej - może kształtować ilość pieniadza w obiegu

• alokacyjna - kurs waluty wpływa na rozmieszczenie zasobow na swiecie

RODZAJE KURSÓW WALUT:

1.wolnorynkowy - określany jest wyłącznie przez popyt i podaz na waluty obce na krajowym rynku walutowym. Nie jest korygowany. 2.czarnorynkowy - kształtowany jest przez nielegalne transakcje kupna i sprzedazy walut. Ten typ kursu wystepuje w sytuacji, gdy oficjalny kurs waluty ustalony jest na poziomie niezgodnym z układem popytu i podazy walut obcych. Wystepuje, gdy wolny rynek jest ograniczony. Panstwo samo chce narzucic ten kurs. 3.plynny (elastyczny) - jest ustalany przede wszystkim przez popyt i podaz walut obcych, ale czasem korygowany przez wladze walutowe w drodze interwencji na rynkach walutowych. Waluta interwencyjna jest wtedy dolar USA 4.sztywny - nie zmieniany w b.dlugim okresie mimo, ze taka zmiana byłaby pożądana ze względu na stan bilansu płatniczego. Może przyczynic się on do czarnorynkowego. To panstwo ustala wartość waluty 5.stały krótkookresowy (pełzający) - często się zmienia, glownie pod wpływem wyższego tempa inflacji w kraju w porównaniu z zagranica. To wlasnie roznica w stopach inflacji wpływa na częstotliwość zmian kursu. 6.stały o szerokiej marży wahań wokół parytetu (kurs centralny) - ma szeroki zakres wahań wokół parytetu, co pozwala eliminowac krótkookresowe lub przejściowe zakłócenia w bilansie płatniczym. 7.jednolity - całość obrotow płatniczych z zagranica odbywa się po jednolitym kursie. Do wszystkich transakcji stosuje się jeden kurs. Jutro może być on inny. 8.podwójny (dualny) - stosowany sporadycznie. Wprowadza się wtedy dwa oficjalne kursy walutowe jeden dla obrotow handlowych i drugi dla obrotow kapitalowych. Konieczność wprowadzenia takiego kursu wynika stąd, ze jednolity kurs jest szkodliwy albo dla wymiany handlowej, albo dla przepływów kapitalu. 9.system zróżnicowanych kursów - polega na ustalaniu odrębnych poziomów kursow walutowych dla poszczególnych kategorii eksportu i importu 10.kurs walutowy równowagi: *kurs walutowy wyrównuje podaż na waluty obce na krajowym rynku walutowym z popytem na nie; *to taki kurs, który zapewnia równowagę bilansu płatniczego gdy nie ma transakcji wyrównawczych;

KURSY WALUTOWE, które: *wymagają ograniczonej ingerencji państwa - są to: kursy plynne, które wymagaja okresowych ingerencji walutowych, kursy stale rozszerzonej marzy wahan i kursy pełzające. *wymagaja nie tylko interwencji na rynkach walutowych, lecz także zastosowania innych srodkow polityki gospodarczej w celu utrzymania danego systemu kursu walutowego - są to: kursy sztywne, a przede wszystkim kursy dualne i roznicowane

kurs efektywny - bierze się pod uwage rozmiary zmian kursu walutowego oraz udzial głównych partnerow handlowych w eksporcie i imporcie. Ustalenie tego kursu oparte jest na metodzie udzialu w handlu w stosunkach bilateralnych. Dla poszczególnych grup krajow uzyskuje się odmienne wyniki. kurs nominalny - jest wynikiem roznic w stopach inflacji.np im wyzsza jest stopa inflacji w danym kraju w porównaniu z innymi stopami tym wiekszy jest stopien deprecjacji waluty krajowej. Uwzglednia inflację. kurs realny - uzyskuje się przez wyeliminowanie z obliczeń zmian kursow roznic w stopach inflacji. kurs bieżący (kasowy) - ustalany jest dla transakcji gdzie dostawa waluty nastepuje natychmiast, np. kantory. kurs terminowy - kiedy dostawa walut nastepuje w pozniejszym terminie (z opóźnieniem) kurs terminowy może być wyższy lub nizszy od bieżącego.

MIĘDZYNARODOWY RYNEK WAL.

rynek walutowy - całokształt transakcji wymiany walut wraz z instytucjami pomagającymi je przeprowadzac (glownie banki komercyjne) oraz zespol regul, wg których zawierane sa transakcje walutowe, a także ogół urządzeń i czynności prowadzacych do zawierania transakcji rynek walutowy - międzynarodowy rynek, na którym dokonuja się przepływy walut miedzy krajami RODZAJE RYNKU WALUTOWEGO: *rynek transakcji bieżących - na którym kupno i sprzedaz walut nastepuje z mysla o ich natychmiastowej dostawie. *rynek transakcji terminowych - na którym kupno i sprzedaz walut nastepuje z mysla o dostawie w przyszłości. Sa to transakcje, w których w chwili zawarcia ustala się kurs, po którym w scisle określonym momencie w przyszłości nastapi transakcja kupna i sprzedazy. termin takiej transakcji jest na ogol wyznaczany na 20,90 i 180 dni.

deprecjacja - spadek wartości jednej waluty względem drugiej, np.1$=3zl, a teraz 1$=3,5zl. Dolar ulegl aprecjacji. Żeby dostać 1$ trzeba zapłacić wiecej zlotowek. aprecjacja - wzrost wartości jednej waluty względem drugiej. (dzieje się to na wolnym rynku walutowym, bez ingerencji panstwa) dewaluacja/rewaluacja - spadek/wzrost wartości jednej waluty względem drugiej (ingerencja panstwa) FUNKCJE M.NAR.RYNKU WAL: 1.przesuwanie sily nabywczej w formie pieniężnej między różnymi krajami 2.stworzenie możliwości niewyrównywania obrotów zagranicznych 3.zabezpieczenie przed ryzykiem (zmiany kursu walutowego) Uczestnicy rynku mogą zajmowac pozycje walutowa: *zamkniętą - kiedy należności w danej walucie sa równe zobowiązaniom w tej walucie *otwartą - kiedy należności nie sa rowne zobowiązaniom Pozycja walutowa otwarta: *długa - gdy należności > zobowiązania, obawia się spadku kursu *krótka - zobowiązania > należności, obawia się, że kurs wzrośnie. Aby się zabezpieczyc podmioty stosują instrumenty ochronne, tzw. HEDGING.

Metody zabezpieczania się: 1.terminowe kontrakty walutowe FORWARD - kupno bądź sprzedaż w określonym terminie w przyszłości, określonej kwoty w jednej walucie obcej za drugą walutę wg kursu terminowego ustalonego w dniu zawarcia kontraktu. Jeżeli jest firma i ma pozycję długą, to powinna zrównoważyć ją pozycją krotką, tzn sprzedać pewną kwotę waluty na rynku, które sa zagrożone. 2.operacje na rynku pieniężnym - niwelowanie ryzyka kursowego, zaciąganie lub udzielanie pożyczek 3.swapy walutowe - sprzedaż jednej waluty za drugą z równoczesnym jej odkupem za te sama walutę z inną datą dostawy. Składa się z dwóch transakcji walutowych, z których druga jest odwróceniem pierwszej. Swap jest używany przede wszystkim w celu czasowej zmian struktury walutowej środków i zabezpieczenia ryzyka. 4.kompensata ryzyka kursowego - łączenie pozycji walutowych w dwoch roznych walutach. Straty na jednej pozycji są kompensowane zyskiem drugiej pozycji. 5. odwracanie ryzyka - zawierając umowę z kontrahentem zakładamy, że zapłaci nam w naszej walucie. To on ponosi ryzyko. 6.podzial ryzyka kursowego - umawiające się strony dzielą się ryzykiem. Część ryzyka bierze na siebie jeden, a część - drugi. 7.opcje walutowe - to instrument pochodny, który daje posiadaczowi tego instrumentu prawo do kupna waluty (opcja call) lub sprzedaży (opcja put) w określonym w kontrakcie dniu. Właściciel opcji może skorzystać z przysługującego mu prawa sprzedazy bądź kupna chociaż nie jest do tego zobowiązany.

CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE POZIOM KURSU WAL.: -mechanizm popytu i podazy; -zmiany wielkości jego PKB, wazne sa tu roznice w dynamice wzrostu miedzy dwoma krajami; -zmiany realnej stopy% zmniejszonej o stope inflacji; -zmiany roznic cen miedzy krajami; -parytet sily nabywczej; -dlugookresowe tendencje rozwoju gospodarki danego kraju; -czynniki oddziałujące na wielkosc dopływających do danego kraju kapitałów zagranicznych; -czynniki polityczne; -oczekiwania zmian kursow, mogą być spowodowane przez: *spodziewany wzrost stopy%, *prowadzona w danym kraju ekspansywna polityka podatkowa moze doprowadzic do przyspieszenia wzrostu gospodarczego, *pod wpływem przewidywanych zmian politycznych, *czynniki polityczne innego typu, niekiedy bardzo luzno związane z wystepowaniem czynnikow ekonomicznych wpływających na zmiany kursu, *długookresowe tendencje gospodarcze, *spekulacje na temat zmiany kursow

M.NAR. RYNEK FINANSOWY: ogół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajow, które okresaja warunki i sposoby funkcjonowania pieniadza w sferze. SYSTEM KURSOWY: system kursow stalych i s.k. zmiennych

ETAPY ROZWOJU SYSTEMU WAL.: system waluty złotej - był pierwszym m.nar. systemem walutowym. Funkcjonowal w latach 1870-1914. Przed jego pojawieniem się nie istnial m.nar. system wal. obejmujący swoim zasiegiem większość panstw. bimetalizm - system ten istniał w XVIII i XIXw. w krajach europejskich. Jego istota było jednoczesne wystepowanie zlota i srebra w charakterze pieniadza w obiegu krajowym i międzynarodowym. W czasie jego wystepowania koszty produkcji srebra i zlota zmienialy się nierównomiernie. Powinna być miedzy nimi stala relacja. Problemem wiec był brak stabilności. prawo Kopernika-Greshama mowi,ze kruszec, którego podaz wzrastala, traci na wartości i wypiera z obiegu pieniadz lepszy, o wyższej wartości. Wielka Brytania jako pierwsza przeszla tylko na zloto, wprowadzila system waluty zlotej. Chiny zas przeszly na srebro, nie na zloto. Nad sprawnością tego systemu czuwaly Banki Centralne danego kraju. Cechy systemu waluty zlotej: *kazda waluta, każdego kraju, miala parytet (cene) w złocie, wiązał się z tym obowiązek pokrywania w złocie emisji swojej waluty; *waluty bedace w obiegu były wymieniane na złoto a Banki Centralne zobowiazywaly się, że cena złota będzie stała; *złoto może swobodnie przepływać miedzy krajami (swoboda transferu złota miedzy krajami)

mechanizmy, które zapewnialy prawidłowe funkcjonowanie tego systemu: 1.mechanizm bilansu płatniczego: a)mech.wydatkowy; b)mech.cenowy - przy spadku cen mniej się opłaca importować a bardziej się oplaca eksportowac; Spadek cen towaru, a wzrost cen pieniadza czyli stóp% prowadzi do tego,ze zaczely napływać z zagranicy kapitaly. W związku z tym bilans się wyrownuje. 2.mechanizm kontroli podazy złota Każdy kraj posiada kopalnie zlota i wydobywa je wg swoich potrzeb. Ale im wiecej jest pieniadza na rynku to pojawia się inflacja. Była urzedowa stala cena zlota. Jeśli wydobywano wiecej - rosly koszty a cena była stara. W związku z tym przestano wydobywac. Podaz zlota nie była nadmierna, wiec nie było inflacji. 3.mechanizm stabilizacji kursów walutowych: Były określone stale parytety walut. Kurs walutowy odchylal się od kursu parytetowego o „punkty złota”. Były one wyznaczane poprzez koszty transportu i ubezpieczenie zlota. Dlaczego sys.waluty złotej przestał istniec: *doprowadzil do dysproporcji miedzy krajami *złoto jest w ograniczonej ilości w przyrodzie *wymiana miedzy krajami była coraz bardziej wzmozona wiec trzeba było wiecej zlota, którego zaczęło brakowac. proces ekonomizacji złota - złoto w funkcji rynkowej było zastepowane przez niektóre inne waluty, które były wymieniane na złoto (GBP, USD, DM) W krotkim okresie zapobiegalo to upadkowi systemu,ale z drugiej strony - osłabiało to mechanizm, ponieważ pojawialy się nowe waluty, a znaczenie złota spadalo. Jednak system ten działał dalej. (gospodarki zniszczone podczas wojny mialy malo zlota wiec musiały pojawic się nowe rozwiązania): 1.system sztabowo-złoty -podobny do syst.waluty złotej ale okresowo w nim minimalna sume wymiany waluty krajowej na złoto. Trzeba było nazbierac tyle waluty, aby można było kupic cala sztabke zlota. 2.system dewizowo-złoty - walute danego kraju, która nie była wymienialna należało wymienic na inna, np. na $ (wymienialna) i dopiero na sztaby złota. Lipiec 1944r. konferencja w Bretton Woods: USA zainicjowaly powstanie nowego systemu tzw. z Breton Woods, gdzie utworzono MFW i Bank Światowy. cele syst.z Bretton: *przywrócenie wymienialności walut *stabilizacja kursow walut *stworzenie szybkiego, swobodnego i korzystnego rozwoju m.nar powiązań gospodarczych. zasady funkcjonowania systemu: *główną rezerwową walutą będzie złoto, ale nie jedyną *wymienialne waluty będą określone złocie lub $ wymienialnych na złoto przez banki centralne *stałe kursy walutowe, ale utworzono marżę wahań o +/- 1% ;gdy odchylenia były bliskie temu, to władze danego kraju były zobowiązane do interweniowania aby nie dopuścić do zmiany kursu.

Postanowiono ustanowić instytucję, która będzie stała na czele tego systemu. Ustanowiono więc Międzynarodowy Fundusz Walutowy 25.12.1947r.Członkowie tego funduszu mieli wpłacić ¼ udziałów w złocie lub $ a resztę czyli ¾ udziałów w swojej walucie. Polska-120min$, USA-2mln$.

Stabilizacja trwała od 1971r. Wtedy pojawiły się rysy nz systemie, które doprowadziły do upadku.

Przyczyny upadku systemu z Bretton Woods:

Rygorystyczne założenia,*pogłębienie się kryzysu,*trudności płatnicze, pogorszał się bilans płatniczy USA (pomoc krajom europejskim, wydatki militarne, wydatki w działanie NATO) USA zaczęły prowadzić działania wojenne,*powstanie rynku europejskiego,*wzrost inwestycji korporacji amerykańskich,*wzrost wydatków turystów amerykańskich za granicą,*coraz mniejsza sił nabywcza $,*zaczęła rosnąć cena rynkowa złota, bo złoto było potrzebne nie tylko do celów walutowych i np. do wyrobów biżuterii,*spadek rezerw złota w USA.

15.08.1971r. prezydent Nixon zawiesił wymienialność $ na złoto. Wiele krajów przeszło na płynne kursy. Kraje podpisały umowę Szmitowską, gdzie przywrócono stałe kursy ale z szerszą marżą walut(+-2.25%). Podniesienie ceny złota w $-z35$ do 38$.

W 1973r. podniesiono cenę złota do 42$ ale to nie pomogło. USA zrezygnowały ze stałego kursu $ do złota.

W 1976r. na Jamajce ustalono kształt nowego systemu walutowego(który funkcjonuje od 78r.). Jest to system współczesny, wielodewizowy. Jest całkiem oderwany od złota. Funkcję pieniądza światowego pełni kilka walut a nie jedna lub dwie.

Założenia:*zlikwidowano parytety walut w złocie,*zniesiono oficjalną cenę złota,*zwolniono członków MFW od wniesienia części wkładów w złocie,*wprowadzenie płynnych kursów,*zaproponowano 3 rodzaje systemów kursowych:'syst. Kursów płynnych nieograniczony `syst. Kurs. Płynn. Kierowany `kurs centralny. Członkowie MFW mogli stosować jeden z tych systemów.

System kursów płynnych nieograniczony-kurs kształtowany na rynku walutowym bez ingerencji państwa. Stosowały:USA, Kanada, Japonia, Australia.

System kursów płynnych kierowany-kurs, który wymaga ingerencji władz monetarnych. Władze ustalają kurs, który uważają za właściwy.Jeżeli ten płynny kurs zaczyna się różnić od właściwego, to władze monetarne muszą interweniować na rynku monetarnym. System ten funkcjonował w ramach Europejskiego Systemu Walutowego.

Kurs centralny-władze monetarne zobowiązują się, że będą utrzymywały kurs walutowy na stałym poziome do danej waluty. W Polsce był na początku lat 90-tych. Teraz jest rzadko stosowany.

Jako waluta największą rolę spełnia: $, Euro, frank szwajcarski.

Rodzaje walut: transakcyjne, rezerwowe, lokacyjne, kredytowe, interwencyjne.

Obecnie od 1978r. mamy system wielodewizowy.

MIĘDZYNARODOWY RYNEK FINANSOWY: I. Główne centra finansowe świata:

1. Jakie są główne centra finansowe świata? Wg jakiego kryterium się je wyróżnia?

Londyn, Tokio, Nowy Jork:-wg tego jaki mają zasięg,-wg wielkości obrotów w stolicach tych krajów. Obecnie centra te obsługują 50% transakcji walutowych na świecie, tzn: Londyn-20%, Nowy Jork-16%, Tokio-10%. Londyn- historycznie był pierwszym centrum, działa tam najwięcej zagranicznych banków. Nowy Jork- znaczenie tej giełdy wzrosło po II wojnie św. Po wprowadzeniu systemu z Breton Woods. Rola i znaczenie firm amerykańskich na świecie zaczęło rosnąć, na których odbywa się najwięcej operacji swapowych. Tokio- najmłodsze, rozwinęło się wraz ze wzrostem Japonii. W Tokio działa ok. 250 banków zagranicznych.

2. Co to są: centra główne, regionalne i peryferyjne? Centra główne- mają zasięg ogólnoświatowy, oferują wszystkie rodzaje transakcji handlowych, spełnia wszystkie funkcje finansowe np. transfer krajowy funduszy z zagranicy, może dostarczać zagranicy funduszy z kraju lub dostarczać funduszy zagranicznych kontrahentom z zagranicy. Centra regionalne- mają zasięg państwa, kontynentu. Spełnia tylko niektóre funkcje. Są to np. UE, Paryż, Frankfurt, Singapur, Genewa. Centrum peryferyjne- są na uboczu, np. Wyspy Bahama. Tzw. Offshore. Mają bardzo ograniczoną funkcję, tzn. ograniczenie środków finansowych i dostarczanie w określone miejsce np. Luxemburg, Wyspy Bahama.

3. Jakie są rodzaje międzynarodowych rynków finansowych?

-wg pozyskiwania środków i ich rozdysponowania:*centrum główne, *centrum rejestracji transakcji, *centrum gromadzenia funduszy, *centrum rozdysponowujące fundusze Centrum rejestracji- mogą być tam mniejsze podatki, albo nie ma ich wcale. Dlatego tam są banki lub robione są transakcje, tzw. Oazy Podatkowe.

-ze względu na instrumenty finansowe: *rynek pieniężny- instrumenty międzybankowe; krótkookresowe (depozyty i pożyczki, krótkookresowe papiery wartościowe). Transakcje zawierane są na dużą skalę. Przedmiotem obrotu są depozyty i pożyczki, krótkookresowe pap. Wartościowe emitowane przez rządy i banki. Średnia transakcja zawierana jest na 1$. *rynek kapitałowy- podmiotem obrotu są akcje, obligacje, gdzie okres wykupu jest dłuższy niż 1rok, *rynek instrumentów pozabilansowych (pochodny)- opcje, swapy, *rynek kredytowy- kredyty udzielane bankom zagranicznym.

-ze wzgl na warunki zawierania transakcji: *rynki narodowe o znaczeniu międzynarodowym- transakcje są zawierane na rynkach w kraju, w którym działa rynek. Obsługuje wierzycieli i dłużnika z zagranicy ale w walucie kraju, w jakim działa rynek,

*eurorynki

4.Jakie jest znaczenie międzynarodowego rynku finansowego? Przeciwdziałają monopolizacji sektora bankowego i umożliwiają zaciąganie kredytów przez kraje rozwijające się. II. Eurorynki pieniężne i kapitałowe:

1.Co to jest eurorynek i skąd się wzięła nazwa? Najpierw rynki te rozwijały się w Europie. Transakcje pieniężne i kapitałowe odbywają się w walucie poza krajem, z którego ta waluta pochodzi. Jest niezależny od kraju .Np. transakcje w dolarach ale poza USA. Obecnie jest e różnych miejscach na całym świecie.

2.jakie były przyczyny powstania eurorynków? -wprowadzono wymienialności zewnętrzne walut,

-rozwój infrastruktury bankowej, Wprowadzenie podatku wyrównawczego (stopy% były małe w USA dlatego Amerykanie nie chcieli, aby przedsiębiorstwa z zagranicy brały niskie kredyty. Wprowadzono więc ten podatek, a tym samym kredyty nie były takie tanie). -wzmożona działalność inwestycyjna przedsiębiorstw,

Depozyty były nisko oprocentowane, bo Amerykanie wprowadzili limity stóp% i dotyczyły depozytów terminowych, zaś wkłady awista były nie oprocentowane (zniesienie ich oprocentowanie).Szukano więc innych miejsc do ich ulokowania,

-dobrowolne ograniczenie transportu kapitału w USA aby ograniczyć deficyt bilansu płatniczego. Spowodowało to, że korporacje USA mające filie za granicą nie mogły eksportować dolarów i zainwestować w swoją filię np. w Europie, więc szukali kredytów w Europie,

-internacjonalizacja działalności gospodarczej i rozwój handlu zagranicznego,

-zakaz używania (1957) kredytów w funtach do finansowania handlu nie brytyjskiego,

-kraje socjalistyczne (Zw. Radziecki) posiadały fundusze w $ i chciały je ulokować. Bali się lokować w USA, bo np. Amerykanie zablokują im, więc szukali kredytów w Europie,

-liberalizacja, przepisów dewizowych(przepisy-surowe), przepływy tych kapitałów były coraz bardziej dostępne.

3. Jakie są segmenty eurorynku? :rynek pieniężny, kapitałowy, eurowalut, euroobligacji, eurokredytów, euroakcji, euronot.

4. Czym się charakteryzuje się rynek eurowalut? Rynek eurowalut-rtansakcje walutowe przeprowadzane są poza krajami: -bardzo płynny-nie jest regulowany-rynek między bankowy, dużych transakcji-pierwszy rynek, który się rozwinął to był rynek eurodolarów.

5. Wady i zalety rynku eurowalut: zalety:płynny; dysponuje dużym potencjałem kapitałowymddd

wady:nie jest kontrolowany; istnienie tego rynku powoduje konflikty w polityce kraju; kryje w sobie znaczne strukturalne niebezpieczeństwo, które tkwią w niedostatecznej przejrzystości rynku. 6. Euroobligacje: obligacja o zasięgu międzynarodowym.jest emitowana w eurowalutach tzn.dolar, euro, jen.

Euroobligacje emituje:*sektor publiczny (rządy, przedst.. państwowe i władze terytorialne), *sektor prywatny finansowy(banki komercyjne i wyspecjalizowane instytucje finansowe), *sektor prywatny nie finansowy(przeds. Prywatne, sp. Akcyjne, wielkie korporacje ), *sektor organizacji międzynarodowych(grupa Banku Światowego, regionalne banki rozwoju, Europejski Bank Inwestycyjny) Emisja taka kosztuje a ten kto emituje musi być podmiotem znanym i pewnym (na skalę międzynarodową).

7. Kto kupuje euroobligacje?: *indywidualni iwestorzy(oszczędzający)-60% wszystkich euroobligacji, *inwestorzy instytucjonalni, *banki komercyjne-15%,

Powody dla których indywidualni inwestorzy nabywają euroobligacje: *rentowność, *bezpieczeństwo, *próba unikania opodatkowania, *mogą być kupowane przez konta anonimowe, zachowanie anonimowości.

8. Czym się charakteryzują rynki euronot, euroakcji, eurokredytów?

Euronot(euroweksel)- weksle własne nie abezpieczone na kwoty co najmniej 500tys $, emitują je rządy, korporacje najczęściej w $, w Londynie. Eurokredyty- rozwój handlu międzynarodowego i inwestycji zagranicznych spowodowało zapotrzebowanie na gotówkę, co przekraczało możliwości banków danego kraju. Dlatego rozwinął się ten rynek, na którym udzielane były kredyty przez konsorcja finansowe co pozwalało rozłożyć ryzyko. Udzielane były na 5-6 lat. Euroakcje- mniejszy rynek, rozwija się wolniej. Możliwe jest ulokowanie emisji akcji, możliwe jest rozproszenie akcjonariuszy. Euroakcje emitują banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, producenci samochodów, firmy telekomunikacyjne, linie lotnicze.

III. 1.Kryzys zadłużeniowy i jego przyczyny.

Na kryzys zadłużeniowy składa się: *olbrzymi wzrost zadłużenia międzynarodowego dużej części krajów rozwijających się i niektórych państw Europy Środkowej i Wschodniej, *wzrost kosztów obsługi długu, *załamanie dopływów kapitału do tych krajów i związany z tym transfer zasobów do krajów wierzycielskich oraz poważne ekonomiczne i społeczne następstwa tych zjawisk.

ETAPY KRYZYSU ZADŁUŻENIOWEGO: I.lata 1982-84 najbardziej zadłużone:Meksyk, Brazylia, Argentyna, Polska. Kryzys spowodował spadek eksportu o 60%. II.lata 1984-89 jest to okres poszukiwań wyjścia z kryzysu III.lata po 1989 rozwój technik restrukturyzacji długów: *wymiana zadłużenia międzynarodowego bankami, *sprzedaż z dyskontem instrumentów dłużnych (kupują je inwestorzy bezpośredni), *bezpośredni wykup długu (Cash buyback)- odsprzedaż długu w sposób bezpośredni, *konwersja długu- zamiana dotychczasowych instrumentów zadłużenia, np. na akcje, obligacje. PRZYCZYNY ZADŁUŻENIA: *wzrost cen ropy naftowej w latach 70-tych, *osłabienie dynamiki gospodarczej krajów rozwijających się- szukanie oszczędności w kosztach produkcji, *zmiany w term sof trade krajów dłużniczych, *wahania stopy% od niskiej do coraz większej, *załamanie koniunktury gospodarczej w latach 1980-82.

Kraje najbardziej zadłużone:Polska87mld USD, Brazylia244, Rosja173, Meksyk166, Chiny154, Jndonezja150, Argentyna147,…, Japonia Norwegia, USA-najniższe.

Jak próbuje się rozwiązać problem zadłużenia: *w rozwiązywaniu problemu brały udział MFW i BŚ, *uporządkowanie przy udziale MFW swych gospodarek

Plan Beckena

---