5726

Pobierz cały dokument 5726.doc Rozmiar 57 KB

Fragment dokumentu:

GRUPA	ZESPÓŁ	ĆWICZENIE		DATA	OCENA
33	4	8		21.11.2000
IMIĘ I NAZWISKO			TEMAT	ĆWICZENIA
Anna Chrzan Dominika Heród Grzegorz Leszczyński			Pomiar siły elektromotorycznej ogniw i potencjałów półogniw

1. WSTĘP TEORETYCZNY:

Elektrodą (półogniwem) w elektrochemii nazywa się układ złożony z dwóch faz przewodzących, z których przynajmniej jedną jest elektrolit. Elektrodę stanowi najczęściej faza metaliczna, granicząca z elektrolitem. Fazy te graniczą ze sobą w ten sposób, że możliwy jest przepływ jonów lub elektronów przez powierzchnie między fazowe. Każdy metal w zetknięciu z roztworem elektrolitu wykazuje dążność do przechodzenia do roztworu w postaci jonowej. Elektrodę na której zachodzi proces utleniania nazywa się anodą, zaś tę na której zachodzi proces redukcji- katodą

Wartość potencjału elektrody zależy od właściwości metalu, stężenia kationu(aktywności) i temperatury.

Zależność potencjału elektrody od aktywności jonu metalu w roztworze, liczby elektronów biorących udział w reakcji i temperatury przedstawia równanie Nernsta:

E = E⁰ + (RT/nF) ln a_M/a_M

Gdzie: E⁰ - normalny potencjał elektrody

R - stała gazowa

T - temperatura bezwzględna

F - stała Faradaya

n - liczba elektronów biorących udział w reakcji

a_M - aktywność jonów metalu

Ogniwa galwaniczne zbudowane są z dwóch elektrod współpracujących z roztworem elektrolitu. Elektrolit może być wspólny, ale częściej występują dwa elektrolity, dla każdej elektrody inny i wówczas kontakt między roztworami elektrolitu realizowany jest przez klucz elektrolityczny. Zachodzi tu proces przemiany energii chemicznej w energię elektryczną, możliwą do zmierzenia i praktycznego wykorzystania.

Siła elektromotoryczna ogniwa równa jest różnicy między potencjałem przewodnika przyłączonego do elektrody prawej a potencjałem przewodnika z tego samego materiału dołączonego do elektrody lewej. W ogniwie występuje bezpośredni związek między siłą elektromotoryczną ogniwa i zmianą swobodnej energii Gibbsa dla samożutnych reakcji w ogniwie:

∆G = - nEF

Pobierz cały dokument 5726.doc rozmiar 57 KB