Laboratorium z wytrzymałości materiałów |
||
Kierunek: MiBM |
Temat i numer ćwiczenia:
3. Pomiar twardości sposobem Brinella, Vickersa i Poldi |
|
Wydział: BMiZ |
|
|
Rok: II |
|
|
Semestr: IV |
|
|
Grupa: M3 |
|
|
|
|
|
Weronika Moniuszko |
|
|
Piotr Przybył |
|
|
Tomasz Izydorczyk |
|
|
Mariusz Naraziński |
|
|
Michał Dymek |
|
|
Data wykonania ćwiczenia: |
Data oddania sprawozdania: |
|
15.03.2012r. |
22.03.2012r. |
|
Pomiary twardości:
sposobem Brinella
Ćwiczenie polegało na zbadaniu twardości stalowego krążka o średnicy D = 5 mm. Na podstawie materiału został wybrany właściwy współczynnik obciążenia - K = 30 kG/mm2.
Odpowiedni dobór średnicy kulki oraz obciążenia jest zależny od danego materiału i zakresu twardości. Znając współczynnik obciążenia K można łatwo obliczyć siłę obciążenia F korzystając ze wzoru:
przy czym:
F - [N] - siła obciążenia zależna od twardości HB
K - [kG/mm2] - współczynnik obciążenia (wg aktualnej normy PN-EN ISO 6506-1, przyjmuje wartości 30; 15; 10; 5; 2,5 bądź 1)
D - [mm] - średnica kulki wciskanej w próbkę, materiał
Dodatkowo, warto zaznaczyć, że istnieje potrzeba zachodzenia zależności, tak aby średnica odcisku spełniała poniższy warunek:
przy czym:
d - [mm] - średnica odcisku
Poniżej znajduje się tabela, która przedstawia zależność średnicy kulki D oraz współczynnika obciążenia K od siły obciążenia F:
Współczynnik obciążenia K [kG/mm2] |
Średnica kulki D [mm] |
|||
|
10 |
5 |
2,5 |
1 |
|
Siła obciążająca F [N] |
|||
30 |
29420 |
7355 |
1839 |
294,2 |
15* |
14710 |
- |
- |
- |
10 |
9807 |
2452 |
612,9 |
98,07 |
5 |
4903 |
1226 |
306,5 |
49,03 |
2,5 |
2452 |
612,9 |
153,2 |
24,52 |
1 |
980,7 |
245,2 |
61,29 |
9,807 |
*współczynnik K = 15 może być zastosowany jedynie do kulki o średnicy D = 10 mm. |
Wyniki, które zostały odczytane ze specjalnej aparatury oraz zamieszczone w poniższym protokole pomiaru twardości można też obliczyć ze wzoru na twardość Brinella HB:
przy czym:
F - [N] - siła obciążająca
D - [mm] - średnica kulki wciskanej w próbkę, materiał
d - [mm] - średnica odcisku
Protokół pomiaru twardości sposobem Brinella wg PN-EN ISO 6506-1:2002
Typ twardościomierza : BZ
Temperatura otoczenia [°C] : 23,3
Średnica kulki [mm] : 5
Siła obciążająca [ N ] : 7355
Czas działania obciążenia [ s ] : 15
Pomiar |
1 |
2 |
||
Średnica 1 |
d1 |
mm |
2,256 |
2,270 |
Średnica 2 |
d2 |
mm |
2,255 |
2,280 |
Średnica odcisku |
d |
mm |
2,256 |
2,275 |
Twardość Brinella |
HBW 5/750 |
177,7 |
174,5 |
|
Średnia twardość Brinella |
HBW 5/750 |
176 |
sposobem Vickersa
Badaniu twardości został poddany uchwyt noża tokarskiego.
Protokół pomiaru twardości sposobem Vickersa wg PN-EN ISO 6507-1:1999
Typ twardościomierza : HPO250
Temperatura otoczenia [ °C] : 23,0
Siła obciążająca [ N ] : 294,2
Czas działania obciążenia [ s ] : 15
Pomiar |
1 |
2 |
||
Przekątna 1 |
d1 |
mm |
0,278 |
0,275 |
Przekątna 2 |
d2 |
mm |
0,292 |
0,269 |
Średnia przekątna odcisku |
d |
mm |
0,285 |
0,272 |
Twardość Vickersa |
HV 30 |
685 |
752 |
|
Średnia twardość Vickersa |
HV 30 |
719 |
sposobem Poldi
W przypadku metody Poldi badaną próbką był ten sam krążek, który został użyty w przypadku metody Brinella.
Protokół pomiaru twardości sposobem Poldi
Typ twardościomierza : przyrząd, młot Poldi
Twardość pręta wzorcowego [ HB ] : 136
Temperatura otoczenia [ °C] : 23,0
Pomiar |
1 |
2 |
||
Średnica 1 na próbce |
d1 |
mm |
2,7 |
2,7 |
Średnica 2 na próbce |
d2 |
mm |
2,6 |
2,7 |
Średnia średnica odcisku na próbce |
d |
mm |
2,7 |
2,7 |
Średnica 1 na pręcie wzorcowym |
dw1 |
mm |
3,0 |
2,9 |
Średnica 2 na pręcie wzorcowym |
dw2 |
mm |
3,1 |
2,8 |
Średnia średnica odcisku na pręcie |
dw |
mm |
3,1 |
2,9 |
Współczynnik |
k |
- |
1,34 |
1,15 |
Twardość |
HB |
182,24 |
156,4 |
|
Średnia twardość |
HB |
169,32 |
Wnioski do ćwiczenia:
Badana próbka w postaci stalowego krążka została poddana dwóm różnym metodom pomiaru twardości - Brinella i Poldi. Oba wyniki są do siebie dość zbliżone, a ich różnica jest rzędu ok. 4%. Świadczy to o dobrze dokonanych pomiarach sposobem Poldi, który z definicji jest metodą polową, a opieranie się jedynie na wynikach z tej metody jest, bardzo często, obarczone dużym błędem pomiarowym. Wynik otrzymany ze sposobu Brinella jest dokładniejszy ze względu na użycie specjalnej aparatury i osprzętu oraz wykorzystanie normy do pomiarów.
Trzeciej metodzie - Vickersa - została poddana próbka ze stali narzędziowej. Jej twardość powinna być większa od wcześniejszej próbki, co też zostało udowodnione na konkretnych protokołach. Warto jednak zauważyć, że wynik tej twardości jest zawyżony i może to wynikać z nie do końca poprawnie przeprowadzonych przez nas pomiarów.
Wszystkie trzy badania twardości przyniosły spodziewane efekty w postaci bardzo zbliżonych wyników dla metod Brinella i Poldi oraz wyniku uzyskanego sposobem Vickersa, który jest większy od pozostałych ze względu na właściwości badanego materiału.