Nazwa:	Ośrodek Profilaktyki Rodzinnej	Schronisko dla Kobiet	Dieciezialny dom samotnej matki im. Jana Pawła II	Ośrodek dla matek z dziećmi i osób starszych	MARKOT VII
Prowadzący:	Pomorskie Centrum Pomocy Bliźniemu Monar-Markot	MOPS	Caritas Archidiecezji Gdańskiej	MONAR	MONAR
Adres:	81-200 Gdynia ul. Leszczynki 153	81-376 Gdynia ul. Fredry 3	80-294 Gdańsk ul. Matenblewska 9	Gdańsk ul.Kochanowskiego 7a	Gdańsk ul. Sztutowska 16a
Telefon:	[phone]	[phone]	[phone]	(0-58) 341-74-40	[phone]
Specjalizacja:	rodziny, kobiety z dziećmi	kobiety, kobiety z dziećmi	kobiety z dziećmi, samotne matki	kobiety z dziećmi, osoby starsze	kobiety z dziećmi

29. Rola i zadania Domu Samotnej Matki / Marzena Chrost // Rocz. Sekc. Pedag. WSF-P Krak. 2002 s. 195-208

Róża Pawłowska; Elżbieta Jundziłł

Pedagogika człowieka samotnego

ROZDZIAŁ III
Domy Samotnej Matki jako instytucje pomagające przezwyciężyć
samotność kobiet (Elżbieta Jundziłl)
1. Krótki rys historyczny
2. Teoretyczne zagadnienia związane z rodziną samotnej matki.·2.1. Typologia rodzin niepełnych
2.2. Środowisko opiekuńczo-wychowawcze rodziny samotnej matki.·3. Funkcjonowanie domów samotnej matki
4. Ruch „Amazonek" w Polsce - przeciwdziałanie samotności kobiet po mastektomii.

Funkcjonowanie domów samotnej matki.

Zadaniem domów samotnej matki jest zabezpieczenie odpowiednich warunków dla kobiet w ciąży oraz matkom wychowującym dziecko lub dzieci do pełnej realizacji ich potrzeb biologicznych, psychicznych i społecznych. Przede wszystkim skupiają one te kobiety, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, a praca z nimi dąży w kierunku ich usamodzielnienia i pomocy w rozwiązywaniu własnych problemów. Domy samotnej matki pracują w oparciu o przyjęty przez radę domu statut oraz regulamin. Domy, powołane jako integralna część zespołu opiekuńczego jako placówki miejskiego ośrodka pomocy społecznej, w swoich regulaminach zwracają uwagę przede wszystkim na takie sprawy jak:

1. Domy samotnej matki służą tym kobietom, które z racji swojego macierzyństwa znalazły się w trudnej sytuacji życiowej.

2. Przyjęcie do domu odbywa się na podstawie wniosku o pobyt czasowy nie dłuższy niż 6 miesięcy.

3. Każda mieszkanka domu zobowiązana zostaje do wykonywania czynności porządkowych na rzecz domu oraz dbania o sprzęt stanowiący wyposażenie placówki.

4. Matki samodzielnie wykonują czynności związane z pielęgnacją dziecka, są zobowiązane do jak najdłuższego karmienia go piersią.

5. Na terenie domu zabrania się przebywającym tam matkom spożywania alkoholu i palenia papierosów.

6. Matki mogą przyjmować w domu gości, ale dni i godziny odwiedzin są z góry ustalone i muszą być przez matki przestrzegane. Osoby odwiedzające nie mogą przebywać w pokojach mieszkalnych kobiet, nie mogą być w stanie nietrzeźwym, nie zapewnia się im także możliwości przenocowania.

7. Matki mogą oddalać się od domu, ale musi to być uzgodnione z kierownikiem placówki; w przypadku nie powrócenia na noc matka może być dyscyplinarnie usunięta z domu.

- niektóre z matek są zobowiązane do częściowej odpłatności za pobyt w domu, i zobowiązane są do regulowania tych odpłatności

- w zakresie pracy wychowawczej prowadzi się systematyczne pogadanki, prelekcje, gdzie matki muszą brać w nich czynny udział

Diecezjalne domy samotnej matki

- przyjmują matkę na jej prośbę i opinię właściwego ośrodka pomocy społecznej

- pobyt jest odpłatny, jednak osoby które nie mogą się z tych opłat wywiązać mogą być z nich zwolnione

- dom zapewnia noclegi, wyżywienie oraz sprzęt do realizacji podstawowych potrzeb biologicznych

- obowiązuje zakaz palenia papierosów i picia alkoholu

- muszą być przestrzegane godziny ciszy nocnej oraz przyjmowania gości w określonych dniach i godzinach za zgodą siostry kierowniczki

- odwiedzający nie mogą być pod wpływem alkoholu, nie mogą przebywać w pokojach matek oraz nie mogą pozostawać na noc

- na czas wyjścia z domu matki są zobowiązane zapewnić opiekę swojemu dziecku i muszą wrócić na czas uzgodniony z kierownictwem

Diecezjalne DSM opracowały również statut wg. którego starają się realizować podstawowe zadania:

- stworzenie warunków dla ochrony poczętego życia

- przeżycia przez kobiety okresu ciąży w spokoju

- resocjalizacja młodocianych matek i przygotowanie ich do samodzielnego życia

Starają się zapewnić swoim podopiecznym fachową opiekę lekarską, prawniczą, psychologiczną i pedagogiczną. O życie religijne dba kapelan wyznaczony przez Dyrektora Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej i zatwierdzony przez Metropolitę Gdańskiego. W myśl statusu kobiety mają prawo do 3 miesięcznego pobytu po urodzeniu dziecka, muszą jednak moralnie się poprawić. Gdy samotna matka nie ma możliwości opiekowania się dzieckiem może prosić o pomoc w znalezieniu rodziny zastępczej.

Programy pracy:

Do zajęć obowiązkowych zalicza się: zajęcia z psychologiem, poradnictwo rodzinne, porady lekarza pediatry dla matek, porady pracownika socjalnego, a w domach diecezjalnych - spotkania z księdzem. Przed rozpoczęciem pracy indywidualnej z matką przeprowadza się:

- wywiad środowiskowy

- testy psychologiczne

- obserwacje psychologiczno - pedagogiczne

Praca podzielona jest na kilka etapów

1. Trwa około miesiąca, przeprowadzane są konieczne badania lekarskie, kobieta uczestniczy w zajęciach terapii psychologicznej, (które maja na celu wyciszenie napięć i stresów, wypływających z konfliktów z najbliższym otoczeniem).

Rozmowy indywidualne, które przygotowują do przyjęcia dziecka. Zajęcia z położną - w celu zapoznania z przebiegiem ciąży.

W czasie spotkań personel stwarza atmosferę życzliwości, akceptacji i poczucia bezpieczeństwa- zwłaszcza w sytuacji, gdy kobity zostały wyrzucone z domu przez rodziców po dowiedzeniu się, że ich córka jest w ciąży.

2. Etap to przygotowanie dziewczyny do porodu i przyjęcia dziecka. W okresie tym przyszłe matki biorą udział w zajęciach „szkoły rodzenia”, dowiaduja się o zaletach karmienia piersią, o opiece na noworodkiem, a także przygotowują wyprawkę dla swojego dziecka. Spotkania w szkole rodzenia odbywają się raz w tygodniu. W domach działających przy MOPS-ach dziewczyny otrzymują wyprawkę . W domachj diecezjalnych kładzie się duży nacisk na samodzielne przygotowanie wyprawki - w tym celu organizowane są zajęcia w szwalnii.

3. Etap to nacisk na zapewnienie godnych warunków pobytu matki w szpitalu oraz pełną współpracę personelu szpitala i placówki.

4. Etap trwa od 1-3 miesięcy po urodzeniu dziecka. Cotygodniowe spotkania z psychologiem i pediatrą mają przeciwdziałać szokowi poporodowemu oraz pogłębiać uczucie miłości do dziecka. Matka zdobywa praktyczne umiejętności w opiece na dzieckiem wykonując samodzielnie wszystkie niezbędne czynności.

5. Etap obejmuje okres do 6 miesiąca życia dziecka, jest teoretycznie ostatnim okresem pobytu matki w placówce. Personel skupia się w tym okresie na pomocy przy poszukiwaniu mieszkania, pracy, kierowanie matek na kursy zawodowe. Matki uczą się także przygotowywać posiłki dla dzieci, prać, prasować itp.