Pytania pomocnicze do zaliczenia z podstaw prawa cywilnego.

Warunki egzaminu: Należy odpowiedzieć w ciągu 30 minut na 30 pytań testowych jednokrotnego wyboru (na każde pytanie testowe możliwa jest tylko 1 prawidłowa odpowiedź = 1 punkt). Na pytania odpowiadamy zaznaczając lub podkreślając jedną właściwą odpowiedź.

0 - 19 punktów (ocena: niedostateczny); 20 - 21 punktów (ocena: dostateczny)

22 - 23 punktów (ocena: dostateczny plus); 24 - 25 punktów (ocena: dobry)

26 - 27 punktów (ocena dobry plus); 28 - 30 punktów (ocena: bardzo dobry)

1. Prawo w znaczeniu przedmiotowym jest to zbiór:

a) norm zachowania,

b) sankcji,

c) uprawnień.

2.Prawo w znaczeniu podmiotowym to:

a) możliwość samowolnego zachowania się,

b) uprawnienie,

c) uprawnienie jakiejś konkretnej osoby.

3.Prawo cywilne reguluje:

a) wyłącznie stosunki majątkowe,

b) tylko stosunki niemajątkowe,

c) własność i inne prawa rzeczowe.

4.Stosowanie prawa cywilnego polega na :

a) kontrolowaniu podmiotów prawa cywilnego,

b) posługiwaniu się przez kontrahentów umowami,

c) wydawaniu decyzji.

5.Źródłami prawa cywilnego są:

a) decyzje,

b) umowy,

c) tylko normy, stanowione przez upoważnione do tego organy państwowe.

6.Podstawowym źródłem prawa cywilnego formalnego jest:

a) ustawa o pełnieniu służby wojskowej,

b) kodeks postępowania cywilnego,

c) kodeks cywilny.

7.Deliktem prawa cywilnego nie jest.:

a) czerpanie korzyści z publikowania czyjegoś wizerunku,

b) chodzenie po gruncie sąsiada bez jego zgody,

c) wysyłanie sms-ów bez naszej zgody.

d) uniemożliwianie korzystania z drogi publicznej.

8.Stosunek prawny to więź społeczna, regulowana przez normy prawne, z którą prawo łączy:

a) określone sankcje prawne,

b) określone skutki prawne,

c) określone stosunki społeczne.

9.Do elementów każdego stosunku prawnego zaliczamy:

a) przedmiot uprawniony i przedmiot zobowiązany,

b) prawo podmiotowe i obowiązek odpowiadający prawu podmiotowemu,

c) prawo przedmiotowe i obowiązek odpowiadający prawu przedmiotowemu,

10.Do zasad prawa cywilnego nie należy zasada:

a) parytetu,

b) ochrony osoby ludzkiej,

c) autonomii woli stron.

11. Do zasad prawa cywilnego nie należy zasada:

a) pełnej ochrony rodziny i dobra dziecka,

b) dziedziczenia,

c) ochrony praw na dobrach niematerialnych (praw autorskich, z patentu),

d) ochrony praw cywilnych przez sądy administracyjne.

12. Do stosunków prawnych zalicza się stosunki:

a) cywilnoprawne, oparte ona zasadzie podrzędności podmiotów,

b) administracyjno-prawne, oparte na zasadzie dobrowolności,

c) cywilnoprawne, oparte ona zasadzie równorzędności stron umowy.

13. Do elementów każdego stosunku prawnego zaliczamy:

a) przedmiot uprawniony i przedmiot zobowiązany,

b) prawo podmiotowe i obowiązek odpowiadający prawu podmiotowemu,

c) prawo przedmiotowe i obowiązek odpowiadający prawu przedmiotowemu,

14. Zdarzenie prawne to zdarzenie wywołujące skutki:

a) realne,

b) karne,

c) prawne.

15. Skutkiem prawnym jest:

a) powstanie stosunku prawnego,

b) zmiana stosunku prawnego,

c) powstanie, zmiana lub ustanie stosunku prawnego.

16. Zdarzeniem prawnym nie jest:

a) zawarcie umowy kredytu i spłata kredytu,

b) zobowiązanie się do rzeczy niemożliwej,

c) zawarcie związku małżeńskiego,

d) upływ czasu.

17. Zdarzeniem prawnym nie jest:

a) obietnica przyjaźni,

b) śmierć człowieka,

c) warunek.

18. Do zdarzeń prawnych nie należy:

a) działanie człowieka jako zdarzenie niezależne od woli ludzkiej,

b) kradzież rzeczy,

c) zdarzenie niezależne od woli ludzkiej.

Czyny to zdarzenia prawne dokonywane:

a) z zamiarem wywołania skutków prawnych,

b) bez zamiaru wywołania skutków prawnych,

c) z zamiarem uzyskania skutków faktycznych i prawnych.

Czyny niedozwolone dzielimy na:

a) przestępstwa i czyny zabronione przez prawo karne,

b) delikty i czyny zabronione przez prawo cywilne)

c) przestępstwa i delikty.

Prawo cywilne reguluje:

a) wyłącznie stosunki majątkowe,

b) tylko stosunki niemajątkowe,

c) własność i inne prawa rzeczowe.

Podstawowym źródłem prawa cywilnego materialnego jest ustawa:

a) Kodeks postępowania cywilnego,

b) Kodeks cywilny,

c) Kodeks spółek handlowych.

Własność jest to uprawnienie:

a) nieograniczone,

b) tylko do posiadania rzeczy i do korzystania z rzeczy,

c) do nieograniczonego rozporządzania rzeczą.

Ochrona prawa własności jest uregulowana:

a) w Konstytucji RP i prawie cywilnym,

b) tylko w prawie karnym,

c) w wielu gałęziach prawa.

W prawie cywilnym wyróżnia się sankcje:

a) represyjną, która oznacza konieczność wymierzenia kary,

b) nieważności, która oznacza nieważność działań sprzecznych z prawem,

c) egzekucyjną, która wymusza wykonanie obowiązku prawnego. ??

Przedsiębiorcą według prawa cywilnego jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna prowadząca we własnym imieniu:

a) przedsiębiorstwo,

b) działalność gospodarczą,

c) działalność gospodarczą lub zawodową.

Przedsiębiorstwo to:

a) zespół składników majątkowych,

b) zorganizowany zespół składników majątkowych,

c) zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Składnikami przedsiębiorstwa nie mogą być:

a) nazwa przedsiębiorstwa,

b) dobra osobiste przedsiębiorcy,

c) tajemnice przedsiębiorstwa,

d) autorskie prawa niemajątkowe.

Prawo cywilne wskazuje na przedsiębiorcę jako na kogoś, kto jest:

a) biznesmenem,

b) konsumentem,

c) podmiotem prawa.

Zgodnie z prawem cywilnym, podmiotem prawa jest ten, kto posiada:

a) zdolność prawną,

b) zdolność do czynności prawnych,

c) zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych.

Przedsiębiorcą nie może być:

a) osoba fizyczna,

b) osoba prawna,

c) jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną,

d) osoba całkowicie ubezwłasnowolniona.

Osoba fizyczna jako indywidualna osoba ludzka uzyskuje zdolność prawną z chwilą:

a) poczęcia,

b) narodzin,

c) rejestracji w urzędzie.

Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo:

a) tylko z ppowodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych,

b) tylko z powodu pijaństwa lub narkomanii,

c) gdy potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.

Prawo nie przyznaje dziecku poczętemu, jeszcze nie narodzonemu, prawa:

a) przyznania odszkodowania za szkody, których doznało w okresie życia płodowego,

b) bycia spadkobiercą, jeżeli w chwili otwarcia spadku było poczęte i urodzi się żywe;

c) bycia uznanym przez matkę.

Zdolność do czynności prawnych to:

a) umiejętność posługiwania się prawem,

b) prawnie przyznana możliwość dokonywania określonych działań,

c) możliwość dokonywania czynności faktycznych.

Celem tworzenia osób prawnych jest:

a) umożliwienie osobom fizycznym bezkonkurencyjnego realizowania wspólnych interesów,

b) łączenie i koncentracja kapitału,

c) zwiększenie odpowiedzialności inwestorów.

Osoba prawna jako jednostka organizacyjna zdolność prawną uzyskuje:

a) przez przyznanie jej przez wspólników,

b) z chwilą wpisu do rejestru,

c) z chwilą wykreślenia z rejestru,

d) z chwilą powstania.

Osobowość prawna to nadana przez prawo zdolność do czynności:

a) prawnych,

b) fizycznych,

c) faktycznych.

Osoba prawna może działać:

a) tylko poprzez swoje organy,

b) przez swoich wspólników,

c) przez członków rodziny wspólników.

Osobowości prawnej nie uzyskują:

a) przedsiębiorstwa państwowe,

b) spółdzielnie,

c) spółka z o.o. i spółka akcyjna,

d) spółki cywilne.

e) powiaty, gminy, związki zawodowe,

f) samodzielne publiczne ZOZ-y.

Jednostka organizacyjna inna niż osoba prawna, to:

a) osoba fizyczna,

b) jednostka, która nie posiada osobowości prawnej,

c) jednostka, która nie posiada osobowości prawnej, lecz której przepisy przyznają zdolność prawną.??

Do jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej zalicza się:

a)spółki osobowe,

b) spółkę z o.o. w organizacji.

c) jednoosobową spółkę z o.o.

Zdolność prawna to możliwość bycia:

a) podmiotem praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego,

b) posłem w zakresie prawa państwowego,

c) pracownikiem w zakresie prawa pracy.

Czynnościami prawnymi nie są.

a) nabywanie praw, ??

b) zaciąganie zobowiązań,

c) wyznaczenie granicy nieruchomości,

d) dokonywanie czynności procesowych w sądzie.

Zgodnie z prawem cywilnym można mieć zdolność do czynności prawnych:

a) pełną lub ograniczoną,

b) zawieszoną,

c) warunkową.

Pełną zdolność do czynności prawnych posiadają:

a) osoby prawne,

b) osoby pełnoletnie i te, które nie są ubezwłasnowolnione,

c) przedsiębiorstwa państwowe.

Ograniczoną zdolność do czynności prawnych posiadają:

a) osoby nieletnie, które ukończyły 7 lat,

b) osoby niepełnoletnie, które ukończyły 16 lat,

c) osoby małoletnie, które ukończyły 13 lat i osoby ubezwłasnowolnione częściowo.

Brakiem zdolności do czynności prawnych odznaczają się osoby, które

a) nie ukończyły 13 lat,

b) nie ukończyły 13 lat lub są ubezwłasnowolnione częściowo.

c) nie ukończyły 13 lat lub są całkowicie ubezwłasnowolnione.

Przy pomocy umów poszczególne podmioty gospodarcze:

a) kształtują między sobą stosunki produkcji,

b) doprowadzają do powstania, zmiany lub ustania różnych stosunków prawnych,??

c) rozstrzygają zaistniałe między sobą spory.

Treść lub cel umowy cywilnoprawnej nie może sprzeciwiać się:

a) zasadom moralnym,

b) ustawie,

c) zasadom współżycia towarzyskiego.

Umowa cywilnoprawna jest zgodnym oświadczeniem woli:

a) strony podpisującej umowę,

b) dwu lub większej ilości stron,

c) które nie musi wywoływać skutków prawnych.

Umowne oświadczenie woli musi wyrażać zamiar:

a) zawarcia ugody,

b) wywołania skutków prawnych,

c) wywołania zdarzeń faktycznych.

Koniecznym składnikiem każdej czynności prawnej jest oświadczenie woli zakomunikowane innej osobie, czuli

a) każde zachowanie się osoby, z którego wynika zamiar wywołania skutków prawnych.

b) milczenie,

c) niedziałanie.

Oświadczenie woli złożone innej osobie jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej:

a) pocztą i zostało odebrane,

b) w sposób umożliwiający jej zapoznanie się z jego treścią,

c) drogą elektroniczną.

Odwołanie oświadczenia woli jest skuteczne jeśli doszło:

a) po oświadczeniu,

b) tylko wcześniej niż oświadczenie,

c) jednocześnie z oświadczeniem lub wcześniej.

Zasadą jest, że oświadczenie woli (np. w umowne) może być złożone w dowolnej formie tzn.:

a) przez milczenie,

b) przez niedziałanie,

c) ustnie lub pisemnie.

Polskie prawo cywilne wyróżnia następujący rodzaj formy szczególnej oświadczenia woli, tzn. formę:

a) pisemną zwykłą i pisemną w postaci aktu notarialnego,

b) ustną z niepoświadczonym podpisem elektronicznym,

c) pisemną nadzwyczajną.

Forma aktu notarialnego wymagana jest przez prawo:

a) tylko dla umowy przeniesienia własności nieruchomości,

b) umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości,

c) dla umowy założenia spółki cywilnej.

W zależności od konsekwencji niezachowania formy szczególnej wyodrębnia się formę czynności prawnej:

a) pisemną,

b) dowolną,??

c) dla celów dowodowych.

Niezachowanie formy aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości:

a) powoduje względną nieważność

b) powoduje bezwzględną nieważność czynności prawnej.

c) nie powoduje nieważności umowy sprzedaży.

Niezachowanie formy pisemnej czynności prawnej dla celów dowodowych w sytuacjach gdy jest ona wymagana:

a) powoduje nieważność czynności prawnej,

b) ogranicza jedynie lub uniemożliwia obronę swoich racji przed sądem,

c) nie ogranicza przedstawiania niektórych dowodów na piśmie.

Niezachowanie formy aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości powoduje nieważność:

a) aktu notarialnego,

b) umowy sprzedaży,

c) niektórych postanowień umowy sprzedaży.

Niezachowanie przez strony umowy formy pisemnej umowy dla celów dowodowych:

a) powoduje nieważność umowy,

b) nie powoduje nieważność umowy,

c) ogranicza lub uniemożliwia obronę swoich racji przed sądem.

Niezachowanie formy dla wywołania oznaczonych skutków prawnych (ad eventum):

a) powoduje nieważność umowy,

b) nie powoduje nieważności umowy,

c) powoduje, że umowa nie wywoła wszystkich skutków prawnych.

Przy umowach zobowiązujących wierzyciel może żądać o drugiej strony:

a) spełnienia określonego świadczenia,

b) samej zapłaty,

c) zapłaty nieokreślonej wierzytelności.

Umowy konsensualne dochodzą do skutku:

a) przez samo działanie faktyczne stron,

b) przez samo oświadczenie woli stron,

c) przez kompromis stron.

Umowy realne dochodzą do skutku:

a) przed wydaniem rzeczy,

b) dopiero po wydaniu przedmiotu świadczenia,

c) po wyrażeniu woli przez jedną ze stron.

Umowy negocjowane to umowy zawarte w drodze:

a) rokowań,

b) przetargu,

c) ugody.

W umowach przez przystąpienie (adhezyjnych) strona przystępująca:

a) przystępuje do umowy zawierającej treść ustaloną przez drugą stronę,

b) może umowę przyjąć lub odrzucić,

c) może umowę negocjować.

Umowa nazwana:

a) to umowa uregulowana wyraźnie w kodeksie cywilnym lub w innych przepisach,

b) to umowa sprzedaży, pożyczki, o roboty budowlane,

c) to umowa sponsoringu.

Umowa nienazwana to umowa:

a) użyczenia,

b) która nie została unormowana co do treści w żadnych przepisach.

c) unormowana w kodeksie cywilnym umowa leasingu.

Umowę można zawrzeć w następującym trybie:

a) przez ofertę i jej przyjęcie,

b )przez milczącą zgodę,

c) na targu.

W umowach gospodarczych stronami czynności prawnej są:

a) przedsiębiorcy,

b) przedsiębiorca i konsument,

c) konsumenci.

Za konsumenta uważa się osobę:

a) wyłącznie fizyczną,

b) prawną,

c) fizyczną lub prawną.

Za konsumenta uważa się osobę dokonującą czynności prawnej która jest bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową:

a) związana,

b) niezwiązana,

c) związana w sposób zróżnicowany.

Kwestie prawa własności rzeczy normuje część prawa cywilnego nazywana:

a) prawem zobowiązań,

b) prawem rzeczowym,

c) prawem umów.

Prawo cywilne reguluje korzystanie z dóbr majątkowych a przedmiotem korzystania są:

a) wartości,

b) rzeczy,

c) rzeczy i prawa (wierzytelności),

d) sprawy rodzinne i opiekuńcze.

W znaczeniu ekonomicznym własność to wszelkie sposoby dysponowania (rozporządzania, władania) przez lub w interesie właściciela:

a) prawami,

b) pieniędzmi,

c) środkami produkcji i produktami.

Własność ma związek:

a) tylko z posiadaniem,

b) z władaniem dobrami osobistymi,

c) z władaniem mieniem i majątkiem.

Mieniem (majątkiem) jest według prawa cywilnego:

a) tylko rzecz,

b) tylko własność,

c) także inne prawa majątkowe.

W znaczeniu prawnym własność to:

a) posiadanie rzeczy,??

b) posiadanie majątku,

c) prawo majątkowe.

Na treść prawa własności składają się:

a) pobieranie pożytków i innych dochodów z rzeczy,

b) rozporządzanie rzeczą niczyją,

c) posiadanie rzeczy znalezionej.

Prawo własności nie obejmuje takiego uprawnienia właściciela jak:

a) uprawnienie do korzystania z rzeczy,

b) uprawnienie do rozporządzania rzeczą,

c) prawa żądania od innych osób aby nie naruszały jego nietykalności cielesnej.

Posiadanie to władanie rzeczą:

a) faktyczne,

b) nietrwałe i przypadkowe,

c) bezprawne.

Rzeczy to wyłącznie przedmioty materialne rozumiane jako

a) części świata ściśle z nim połączone,

b) tylko części przyrody w stanie przetworzonym,

c) części przyrody wyodrębnione w sposób naturalny lub sztuczny na tyle, żeby można było w stosunkach gospodarczych traktować je jako dobra istniejące samoistnie.

Nieruchomość gruntowa to:

a) wyodrębniony przy pomocy granic przedmiot materialny,

b) rzecz nie występująca samodzielnie w obrocie,

c) całość powierzchni ziemskiej, nie stanowiąca odrębnego przedmiotu własności.

Budynek według art. 3 ustawy prawo budowlane:

a) to nieruchomość budowlana,

b) to obiekt budowlany, który nie jest związany z gruntem,

c) to obiekt budowlany, który jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych.

Nieruchomość lokalowa to:

a) część nieruchomości budynkowej,

b) część budynku, jeżeli stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności,

c) lokal mieszkalny lub użytkowy, jeżeli stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności.

Granice nieruchomości gruntowej wyznaczają linie na powierzchni ustalone przy rozgraniczeniu:

a) tylko umową właścicieli gruntów sąsiednich,

b) tylko w stosownym postepowaniu administracyjnym lub sądowym,

c) bądź umową właścicieli gruntów sąsiednich, bądź w stosownym postepowaniu administracyjnym lub sądowym.

Nieruchomość gruntowa to:

a) przedmiot niematerialny,

b) ziemia, którą można wydobywać z gruntu i przewozić pod inne uprawy,

c) część powierzchni ziemskiej, stanowiąca odrębny przedmiot własności.

Nieruchomość rolna:

a) to szczególny rodzaj nieruchomości budowlanej,

b) to nieruchomość, która jest lub może być wykorzystywana do prowadzenia działalności wytwórczej,

c) to nieruchomość, która jest wykorzystywana tylko w zakresie produkcji roślinnej.

Nieruchomość budynkowa to:

a) budowla,

b) budynek trwale z gruntem związany,

c) budynek trwale z gruntem związany, jeżeli na mocy przepisów szczególnych nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności.

Nieruchomością budynkową jest:

a) budynek tymczasowy, przewidziany jako przenoszalny lub do rozbiórki,

b) domek w ogródku działkowym,

c) budynek skonstruowany z założenia jako nierozbieralny.‏

Do części składowych nieruchomości gruntowej nie należą:

a) budynki,

b) rzeki,

c) drzewa,

d) prawa.

Częścią składową rzeczy jest:

a) stelaż na narty na dachu samochodu,

b) służebość,

c) wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości.

Prawem rzeczowym nie są:

a) posiadanie i wierzytelność,

b) użytkowanie i służebność,

c) zastaw i hipoteka.

Prawo własności nie obejmuje takiego uprawnienia właściciela jak:

a) uprawnienie do pobierania pożytków z prawa,

b) uprawnienie do rozporządzania rzeczą,

c) uprawnienie do uprawiania nieruchomości niezasiedzianej.

Zastawnik, któremu rzecz została wydana, powinien:

a) czuwać nad jej zachowaniem zgodnie z przepisami o przechowaniu za wynagrodzeniem,

b) po wygaśnięciu zastawu sprzedać rzecz zastawcy,

c) po wygaśnięciu zastawu oddać rzecz komornikowi.

Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem:

a) dostępu do drogi publicznej,

b) potrzebnej służebności drogowej,

c) wytyczenia dojazdu.

Właściciel gruntu nie może:

a) bezwzględnie wchodzić na grunt sąsiada,

b) wejść na grunt sąsiedni w celu usunięcia zwieszających się z jego drzew gałęzi lub owoców,

c) obciąć i zachować dla siebie korzenie przechodzące z sąsiedniego gruntu oraz gałęzie i owoce zwieszające się z sąsiedniego gruntu, bez wyznaczania wczesniej sąsiadowi odpowiedni termin do ich usunięcia.

Wierzytelność jest to:

a) prawo wierzyciela,

b) prawo do żądania od wierzyciela spełnienia świadczenia,

c) dług niesolidnego wierzyciela.

Świadczeniem, którego może domagać się wierzyciel od dłużnika może być:

a) tylko jakieś działanie,

b) tylko zaniechanie określonego działania,

c) zarówno zachowanie negatywne jak i pozytywne,

Zawierając umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się:

a) przenieść tylko na kupującego własność rzeczy,

b) wydać jedynie kupującemu rzecz,

c) przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać rzecz kupującemu.

Zawierając umowę sprzedaży kupujący zobowiązuje się

a) tylko odebrać rzecz,

b) zapłacić sprzedawcy cenę,

c) odebrać rzecz i zapłacić sprzedawcy cenę.

Momentem wydania rzeczy przy umowie sprzedaży jest:

a) chwila podpisania umowy sprzedaży,

b) faktyczne przekazanie jej bezpośrednio kupującemu,

c) chwila powierzenia jej przez sprzedawcę przewoźnikowi, jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia.

Zawierając umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do:

a) używania,

b) użytkowania,

c) użyczenia,

d) zużywania i pobierania pożytków.

W umowie najmu wynajmujący zobowiązuje się:

a) wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku,

b) utrzymywać rzecz najęta w stanie zdatnym do użytku na początku najmu,

c) dokonywać wszystkich napraw rzeczy oddanej w najem.

Najemca uzyskuje:

a) tylko uprawnienie do korzystania z rzeczy (ruchomej lub nieruchomości),

b) tylko uprawnienie do zużywania rzeczy.

c) tylko możliwość posiadania rzeczy,

d) możliwość pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy..

Najemca może żądać od wynajmującego:

a) obniżenia czynszu, w każdym przypadku,

b) dokonania napraw powodujących nie przydatność rzeczy do użytku,

c) dokonania drobnych nakładów połączonych ze zwykłym używaniem rzeczy.

Najemca:

a) powinien używać rzeczy najętej tylko w sposób określony w kodeksie cywilnym,

b) może wypowiedzieć umowę najmu w każdej sytuacji bez zachowania terminów wypowiedzenia,

c) może wypowiedzieć umowę najmu w wypadkach określonych przez umowę lub ustawę.

Najemca może wypowiedzieć umowę najmu bez zachowania terminów wypowiedzenia jeżeli:

a) wynajmujący nie usunął wad rzeczy, mimo otrzymanego zawiadomienia od najemcy

b) w chwili wydania najemcy rzecz miała wady, nie uniemożliwiające używania rzeczy,

c) wady dadzą się usunąć dopiero po trzech miesiącach od ich zauważenia.

Wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu bez zachowania terminów wypowiedzenia jeżeli najemca:

a) remontuje lub modernizuje rzecz na własny koszt,

b) dopuszcza się zwłoki w zapłacie czynszu co najmniej za jeden miesiąc,

c) używa czasem rzec:y w sposób sprzeczny z jej przeznaczeniem.

Po zakończeniu najmu najemca jest zobowiązany:

a) zwrócić rzecz w stanie ulepszonym,

b) przywrócić na żądane wynajmującego rzecz do stanu poprzedniego jeśli dokonał ulepszeń rzeczy,

c) przywrócić na żądane wynajmującego rzecz do stanu poprzedniego jeśli dokonał ulepszeń rzeczy, a wynajmujący chce za ulepszenia zapłacić ich równowartość.

Jeżeli umowa najmu tego nie zabrania najemca ma prawo oddać rzecz najętą osobie trzeciej:

a) do odpłatnego użytkowania,

b) do nieodpłatnego używania,

c) nieodpłatnie w podnajem,

d) w dzierżawę.

Wynajmującemu przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych do przedmiotu najmu w celu zabezpieczenia:

a) spokoju i porządku domowego,

b) czynszu dzierżawnego,

c) świadczeń podatkowych najemcy,

d) świadczeń dodatkowych, z którymi najemca zalega nie dłużej niż rok.

Najemca lokalu jest zobowiązany do nakładów, do których należą w szczególności:

a) wszystkie naprawy i malowanie podłóg, drzwi i okien,

b) odśnieżanie drzwi wejściowych,

c) drobne naprawy instalacji i urządzeń technicznych, zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody.

Najemca może założyć w najętym lokalu oświetlenie elektryczne, gaz, telefon, radio i inne potrzebne urządzenia:

a) nawet jeśli sposób ich założenia sprzeciwia się nieznacznie umowie i przepisom,

b) jeżeli sposób ich założenia zagraża w niewielkim stopniu poczuciu bezpieczeństwa,

c) współdziałając z wynajmującym i zwracając mu wynikłe stąd koszty.

Najemca lokalu:

a) powinien stosować się zawsze do porządku domowego,

b) może nie stosować się do porządku domowego, jeżeli jest on sprzeczny z postanowieniami umowy,

c) liczyć się z wszystkimi potrzebami innych mieszkańców i sąsiadów.

Najemca lokalu może wypowiedzieć umowę bez zachowania terminów wypowiedzenia jeżeli wady najętego lokalu zagrażają:

a) zdrowiu sąsiadów,

b) zdrowiu najemcy, jego domowników albo osób przez niego zatrudnionych,

c) wyłącznie zdrowiu jego rodziny.

Wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu lokalu bez zachowania terminów wypowiedzenia jeżeli najemca:

a) narusza zasady współżycia społecznego,

b) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu,

c) przez swoje zachowanie uniemożliwia korzystanie z telefonów i innych urządzeń.

V umowie dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do:

a) posiadania i użytkowania,

b) używania i pobierania czynszu najmu,

c) używania i pobierania pożytków,

d) rozporządzania nieruchomością rolną.

e) stosowania odpowiednio przepisów o najmie.

Przedmiotem dzierżawy może być:

a) rzecz, która nie przynosi pożytków,

b) tylko przedsiębiorstwo lub nieruchomość rolna,

c) nieruchomość, która przynosi pożytki.

Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do:

a) dokonywania dla siebie określonych działań faktycznych,

b) dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie,

c) prowadzenia spraw prywatnych zleceniodawcy.

Samo faktyczne świadczenie usług, bez składania oświadczeń woli:

a) jest wykonywaniem zlecenia,

b) może być uważane za wykonywanie zlecenia,

c) jest wykonywaniem umowy o pracę.

Jeżeli ktoś świadczy usługi edukacyjne, doradztwa, prowadzenia ksiąg rachunkowych, na podstawie umowy agencyjnej, komisu, przewozu, spedycji, składu, przechowania, ubezpieczenia to do takich czynności stosuje się odpowiednio przepisy:

a) o pracy,

b) o zleceniu,

c) o dziele,

d) o usługach.

Umowa zlecenia jest umową:

a) wykonywaną pod kierownictwem zleceniodawcy,

b) starannego działania,

c) rezultatu,

d) w której zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania określonej pracy i odpowiada za to, że rezultat do jakiego dąży zleceniodawca zostanie osiągnięty.

Przyczyną odpowiedzialności cywilnoprawnej zleceniobiorcy jest:

a) naruszenie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy,

b) niedbalstwo i brak wyników pracy,

c) niezachowania należytej staranności.

Zleceniobiorca:

a) dokonuje czynności w imieniu własnym,

b) pracuje na swoją rzecz lecz w imieniu zleceniodawcy,

c) działa w imieniu i na rachunek dającego zlecenie.

Zlecenie powinno być wykonane:

a) całkowicie samodzielnie przez zleceniobiorcę,

b) w sposób określony przez zleceniodawcę,

c) bez udzielania wskazówek przez zleceniodawcę,

d) bez zgody zleceniodawcy.

Zleceniobiorca może wykonać zlecenie:

a) wyłącznie osobiście,

b) przez zastępcę lub pomocnika,

c) pod kierownictwem zleceniodawcy tylko wtedy gdy wynika to z umowy lub zwyczaju,

d) w ramach umowy o pracę.

Zleceniobiorca w czasie realizacji umowy zlecenia powinien:

a) wykonywać dzieło starannie,

b) wydać wszystko co uzyskał od pracodawcy,

c) udzielać zleceniodawcy potrzebnych informacji o przebiegu wykonywania zlecenia.

Zleceniodawca powinien:

a) udzielić zaliczki na każde żądanie zleceniobiorcy,

b) zapłacić zleceniobiorcy wynagrodzenie zawsze w czasie wykonania zlecenia,

c) zwrócić zleceniobiorcy wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia.

Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania:

a) konkretnie określonej pracy,

b) zlecenia lub dzieła,

c) określonego dzieła,

d) określonego zamówienia.

Umowa o dzieło jest umową:

a) o pracę,

b) zlecenia,

c) rezultatu,

d) starannego działania,

e) o roboty budowlane.

Dzieło jest to efekt:

a) kontrolowanej pracy pracownika,

b) samodzielnej pracy zleceniobiorcy lub jego pomocników i zastępców,

c) indywidualnej pracy i działań przyjmującego zamówienie.

Dziełem może być:

a) przedmiot materialny,

b) także rzecz niematerialna, utrwalona na papierze lub na elektronicznym nośniku informacji,

c) tylko dzieło sztuki lub wytwór działalności artystycznej, naukowej lub wynalazczej.

Dzieło może posiadać charakter:

a) wyłącznie twórczy i niepowtarzalny,

b) odtwórczy i powtarzalny.

c) prawny.

Dziełem w rozumieniu prawa cywilnego są:

a) wszystkie pomysły, idee, projekty, modele, plany, ekspertyzy, opinie, wykłady.

b) wynalazki i programy komputerowe,

c) patenty,

d) papier i elektroniczne nośniki informacji.

W umowie o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się

a) wykonać i sprzedać dzieło w terminie,

b) przenieść własność dzieła na zamawiającego,

c) sporządzić sprawozdanie o wykonaniu dzieła.

Przyjmujący zamówienie wykonawca dzieła ma prawo do:

a) pracy pod kierownictwem i nadzorem pracodawcy,

b) wynagrodzenia, nawet mimo niewykonania dzieła,

c) wypowiedzenia umowy w razie złego współdziałania dającego zamówienie.

Obowiązkiem zamawiającego dzieło jest:

a) dostarczyć środki potrzebne do sprzedania dzieła,

b) współpracować przy wykonaniu dzieła,

c) zapłacić wynagrodzenie przed wykonaniem dzieła.

Zamawiający wykonanie działa ma prawo:

a) określać sposób wykonania dzieła,

b) dokonywania poprawek i usuwania wad dzieła,

c) odstąpienia od umowy przed wykonaniem dzieła bez zapłaty wynagrodzenia.

d) kontrolować jakość i termin wykonania dzieła.

13

---