WYKŁAD 4
Ustrój administracji rządowej i samorządowej
Pełnomocnik RM
Regulacje znajdują się w Ustawie o RM w art. 10 stanowi on, że Art. 10. 1. Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe.
2. Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym - wojewoda.
3. Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej.
5. W celu sfinansowania działalności ustanowionego pełnomocnika Rządu, Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych, wynikającego z ustawy budżetowej.) Chodzi o takie sprawy, które są z natury rzeczy doraźne i nie ma sensu powierzać ich działającym na stałe członkom RM. Bardzo często w związku z tym, że ustrój administracji podlega tektonicznym przekształceniom, zwłaszcza w przeciągu ostatnich 20 lat te zmiany są po prostu ogromne, z uwagi na liczbę reform stricte doraźnych tradycyjnie powoływano wielu pełnomocników RM. Pełnomocnik RM nie jest członkiem RM!!! On wykonuje tylko pewien mandat w imieniu RM. Nigdy sam członkiem RM nie jest. W przeciwieństwie do komitetów pełnomocnik jest powoływany stosunkowo często. W aktach kreujących pełnomocnik ten nazywany jest pełnomocnikiem rządu, był już pełnomocnik ds. ubezpieczenia zdrowotnego, obecnie jest pełnomocnik rządu ds. przystosowania organów administracji rządowej do sprawowania przez RP Przewodnictwa w Radzie Europejskiej. Przewodnictwo w Radzie Europejskiej to jest cykliczna funkcja którą wypełniają organy poszczególnych państw członkowskich w UE, Rada Unii Europejskiej to jest podstawowy organ UE, który stanowi prawo UE i składa się ta rada z przedstawicieli rządów państw członkowskich. Przewodnictwo w tej radzie zmienia się co 6 miesięcy i Polska ma przewodniczyć jej w drugiej połowie 2011r. Jest to ogromne wyzwanie dla administracji państwa członkowskiego, a przede wszystkim dla administracji rządowej i w związku z tym tą administracje czekają dość poważne przekształcenia, które to przekształcenia koordynować będzie właśnie ten pełnomocnik. Innym takim przykładem jest pełnomocnik rządu ds. wprowadzenia Euro w Polsce (wice minister Kotecki). Trzy kategorie podmiotów mogą stać sie pełnomocnikami
(…) brak nagrania
Kompetencje Ministrów
Art. 34 i art. 34a Ustawy o RM. Mowa jest o nadzorze i kierownictwie sprawowanym przez ministra.
Art. 34. 1. Minister kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów, urzędów i jednostek. W szczególności w tym zakresie:
1) tworzy i likwiduje jednostki organizacyjne, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
2) powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
3) organizuje kontrolę sprawności działania, efektywności gospodarowania oraz przestrzegania prawa przez jednostki organizacyjne.
2. Minister nadzoruje i kontroluje działalność organów i jednostek, w stosunku do których uzyskał uprawnienia nadzorcze na podstawie przepisów ustawowych - na zasadach określonych w tych przepisach. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Rada Ministrów może powołać przy ministrze komitet doradczy i określić zakres jego zadań.
Są trzy rodzaje podmiotów: organy, urzędy oraz jednostki organizacyjne, które wykonują pewne zadania w ramach zadań, które są przypisane danemu organowi stojącemu na czele resortu. Typowym przykładem takiej jednostki organizacyjnej są np. różne muzea, które należą do resortu kultury, lub jednostki rozwojowo badawcze. I te wszystkie podlegają kontroli danego ministra. Minister kreuje jednostki organizacyjne, minister powołuje i odwołuje kierowników i zastępców kierowników tych jednostek.
Art. 34a. 1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia.
2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.
3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie.
4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Art. 34a jest istotniejszy ponieważ minister może wydawać polecenia i wytyczne kierowane do wszystkich trzech kategorii podmiotów należących do jego resortu. Ustawa nam mówi wprost, że te polecenia i wytyczne maja charakter wiążący. To jest aspekt tego kierownictwa, o którym mowa jest w przepisach i aspekt tej więzi, która stanowi o tym, że administracja rządowa stanowi całość w ramach reżimu regulacyjnego kreślonego w art. 146 ust. 3 Konstytucji. To jest jeden z wielu przejawów kierownictwa.
Ust. 2 tego przepisu zawiera bardzo ważne ograniczenie przedmiotowe dotyczące spraw, które mogą być przedmiotem tych wiążących poleceń i wytycznych, nie mogą one dotyczyć istoty sprawy. Nie możne dotyczyć istoty sprawy ponieważ wtedy by było przejęcie kompetencji i to by było niezgodne z prawem.
Polecenia i wytyczne wymagają formy pisemnej.
Ust. 4 Minister nie może tych wytycznych i poleceń wydawać w stosunku do jednostek organizacyjnych wchodzących w skład administracji zespolonej chyba, ze w innych przepisach jest to dozwolone. I jest to wyłączenie podmiotowe. Czyli te polecenia i wytyczne mogą dotyczyć tylko podmioty niezespolonej administracji rządowej. Przykłady: typowymi centralnymi organami administracji rządowej są Komendant Główny Policji, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, Komendant Główny Straży Granicznej, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, Główny Inspektor Sanitarny, Główny Inspektor Sanitarny, każdy z tych organów ma własną podstawę działania (ustawy), następnie Generalny Inspektor Dróg Krajowych i Autostrad, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Prezes Urzędu Transportu Kolejowego i także inne centralne organy administracji rządowej: szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, szef Agencji Wywiadu, Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, szef Głównego Urzędu Statystycznego, szef Urzędu Zamówień Publicznych, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Centralna Komisja do stopni i tytułów. Te ostanie zostały wymienione osobno ponieważ odpowiadają Prezesowi RM, a nie ministrowi.
Przykłady centralnych organów administracji rządowej, które nie podlegają ministrowi, nie podlegają Prezesowi RM tylko podlegają samej RM: Komitet ds. Europejskich będzie podlegał bezpośrednio RM i będzie wymykał się ze struktury działowej. Kolegium ds. Służb Specjalnych powołany do życia na gruncie ustawy o ABW i AW (art. 11 i następne).
Gdzie szukać informacji o tym jakie są obecnie centralne organy administracji rządowej -jest ich dużo, te przekształcenia są dynamiczne. Jako prawnikom jako normatywne źródło informacji stanowi zawsze załącznik do rozporządzenia atrybucyjnego. Drugie źródło informacji prawniczej to Biuletyn Informacji Publicznej (BIP). Każdy organ administracji ma obowiązek być w BIP.
Ostania uwaga:
Agencje -wkraczają do Polski szeroką lawą, powstają różne agencje. Agencje to jest twór ustrojów administracyjnych państw sfery common law, to są te podmioty, które powoływane są do realizacji polityki, a nie do jej tworzenia. Ponieważ tamte agencje podporządkowane są wymogom skutecznego działania i dlatego są przejmowane u nas (bo są takie skuteczne) i wprowadzane do naszej struktury administracji publicznej. Czyni sie bezwładnie i dlatego mamy różne podmioty o różnym charakterze ustrojowym i określane mianem agencji. Można wymienić trzy kategorie podmiotów określanych mianem agencji: pierwsze to takie agencje, które są centralnymi organami administracji rządowej -ABW i AW. Drugie, mieściłyby się w ramach pojęcia jednostek organizacyjnych i są to państwowe osoby prawne, które są tworzone w drodze ustawy, do realizacji określonych celów, ale nie wyposażone w kompetencje władcze (czyli nie będące organami administracji publicznej) np. Agencja Rynku Rolnego, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Trzecia kategoria agencji również będących jednostkami organizacyjnymi (nie organy, nie urzędy) to są agencje, których funkcjonowanie nie opiera się na ustawie czyli są to po prostu podmioty prawa prywatnego czyli spółki, które są powoływane przez Skarb Państwa do realizacji określonych celów np. Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych.
Od tych agencji, należących do struktury administracji rządowej w Polsce należy odróżnić agencję, która ma siedzibę w Warszawie, ma właściwość obejmującą całe państwo i nie tylko, która realizuje uprawnienia określone w aktach prawa powszechnie obowiązującego również w Polsce -Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX). To jest jedna z licznych europejskich agencji wykonawczych, która funkcjonuje nie w oparciu o prawo Polskie, ale należąca do struktury organizacji europejskiej, zgodnie z aktami prawa europejskiego ma siedzibę w Polsce. Działa w oparciu o rozporządzenie z 2007r. (ważne do egzaminu).
Administracja rządowa w województwie
Administracja rządowa jest zcentralizowana, jednak dla skutecznej realizacji swoich zadań konieczne jest, by nastąpiła jej dekoncentracja. Istnienie wojewody jest przejawem takiego działania. Okazuje się, że nie jest wystarczająca sama dekoncentracja centrum aby administrację realizować skutecznie również potrzebne jest dekoncentrowanie w terenie, przy założeniu, że właściwość terytorialna podmiotów będzie ograniczona. Po to się dekoncentruje aby powstały organy, których obszar działania jest oznaczony i nie pokrywa się z całością obszaru państwa. I po to powoływana jest do życia terenowa administracja rządowa. Wojewoda jest zdekoncentrowany, ale nie zdecentralizowany!
Modele
Pierwszy model: We Francji jest Prefekt, który reprezentuje administrację rządową na określonym terytorium i na tym terytorium skupia w swoim ręku całość działań administracji. Czyli jest administracja centralna, która wysyła swojego człowieka i on tam rządzi w jej imieniu i w ramach jej kierownictwa.
Drugi model jest zupełnie inny: Nie w ogóle takiego człowiek, który skupiałby w swoim ręku całość administracji tylko od administracji terenowej pociągnięte są resorty. Jest centrum, jest rada ministrów, jest centralny organ administracji rządowej zajmujący sie sprawami X i on sam wysyła do terenu swojego przedstawiciela w sprawach X. I ten przedstawiciel nie ma żadnego pojęcia co robi np. przedstawiciel innego resortu w tym samym terenie. Ponieważ szefowie resortów porozumiewają się miedzy sobą i potem każdy ze swoim podwładnym.
Jest też model trzeci - amerykański gdzie w terenie w ogóle nie ma administracji rządowej. Administracja rządowa jest tylko centralna. W terenie są tylko podmioty administracji niezależne od administracji centralnej.
U nas to możemy powiedzieć, że na szczeblu administracji wojewódzkiej model najbliżej odpowiada temu pierwszemu modelowi. W województwie administracja jest zespolona, a wojewoda jest takim prefektem z modelu pierwszego, ale też są podmioty które jemu nie podlegają i to będą elementy podobne do modelu drugiego. U nas raczej jest przewaga pierwszego. Natomiast na szczeblu gminy to już mamy tylko trzeci model. W gminie już mamy tylko administrację samorządową, tam nie ma państwa. W powiecie sprawa jest bardziej skomplikowana bo Inspekcje, Służy i Straże należą administracji rządowej mimo, że pozostają pod zwierzchnictwem starostwa.
Katalog organów administracji rządowej w województwie zawiera art. 2 Ustawy z dnia 23 stycznia 2009r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie Art. 2. Zadania administracji rządowej w województwie wykonują:
1) wojewoda;
2) organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży;
3) organy niezespolonej administracji rządowej;
4) jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw lub z zawartego porozumienia;
5) starosta, jeżeli wykonywanie przez niego za dań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw; -to jest związane z tym, że niektóre organy w powiecie są związane zwierzchnictwem ze starostą.
6) inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw.
Zakres regulacji ustawy o wojewodzie są w art. 1
Art. 1. Ustawa określa:
1) zakres działania oraz zasady funkcjonowania wojewody;
2) tryb powoływania i odwoływania wojewody;
3) organizację rządowej administracji zespolonej w województwie i niezespolonej administracji rządowej.
Wojewoda
Jest zasadniczym ogniwem administracji rządowej w terenie. W Konstytucji są artykuły dotyczące wojewody:
Art. 171 Konstytucji
1 Działalność samorządu terytorialnego podlega nadzorowi z punktu widzenia legalności.
2. Organami nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego są Prezes Rady Ministrów i wojewodowie, a w zakresie spraw finansowych regionalne izby obrachunkowe.
3. Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może rozwiązać organ stanowiący samorządu terytorialnego, jeżeli organ ten rażąco narusza Konstytucję lub ustawy.
i art. 152 Konstytucji
1. Przedstawicielem Rady Ministrów w województwie jest wojewoda.
2. Tryb powoływania i odwoływania oraz zakres działania wojewodów określa ustawa.
W Konstytucji nie ma mowy o centralnych organach administracji rządowej, ale jest mowa o organach terenowej administracji rządowej czyli o wojewodzie. Więc w sensie ustrojowym wojewoda jest ważniejszy niż centralne organy administracji rządowej.
Inne regulacji dotyczące wojewody są w Ustawie o wojewodzie i administracji rządowej w województwie. Niektóre przepisy dotyczące wojewody znajdują się w Ustawie o RM. Są również Ustawy samorządowe, w których o wojewodzie mówi się w kontekście nadzoru. W różnych innych przepisach ustrojowych i procesowych jest również mowa o wojewodzie. Liczba tych szczegółowych ustaw dotyczących wojewody maleje, w toku kolejnych przekształceń można zauważyć tendencję do eliminowania kompetencji wojewody i przekazywania tych kompetencji samorządom terytorialnym. Ale jest to bardzo powoli i niekonsekwentnie.
Status osobowy wojewody
Wojewoda jest typowym średnim ogniwem administracyjnej struktury zcentralizowanej. Wojewoda podlega organom wobec niego nadrzędnym ale również istnieją podmioty, które są mu podległe. Status wojewody ma bardzo polityczny charakter, wiemy o tym z art. 38 Ustawy o RM który stanowi -W razie przyjęcia dymisji Rządu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dymisję składają sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i wicewojewodowie. O przyjęciu dymisji Prezes Rady Ministrów rozstrzyga w ciągu trzech miesięcy od dnia powołania Rady Ministrów. Kariera wojewody jest bardzo ściśle związana z karierą tego centrum. Istnieje pewien mechanizm niejako chroniący czasową integralność tej struktury, tzn. jeśli wojewoda w związku z dymisją RM skład swoją dymisję to kolejny Prezes RM może ją przyjąć w ciągu 3 miesięcy.
Służbowo i osobowo wojewoda podlega Prezesowi Rady Ministrów, a nie całej RM. To jest element kanclerski naszego ustroju, czyli silna pozycja Prezesa RM. Prezes RM wcale nie jest pierwszy pośród równych przeciwnie jego pozycja jest zdecydowanie silniejsza od pozycji innych członków RM.
Kompetencje dotyczące służbowej i osobowej podległości wojewody Prezesowi RM -są w art. 6 Ustawy o wojewodzie (Prezes RM powołuje i odwołuje wojewodę, czyni to jednak na wniosek właściwego ministra ds. administracji publicznej). Novum ustawy o wojewodzie w stosunku do poprzedniej ustawy o administracji rządowej w województwie w art. 6 ust. 2 wskazano wymogi dotyczące wojewody (2. Na stanowisko wojewody może być powołana osoba, która:
1) posiada obywatelstwo polskie;
2) posiada tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny;
3) posiada 3-letni staż pracy w zakresie kierowania zespołami ludzkimi;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) korzysta z pełni praw publicznych;
6) cieszy się nieposzlakowaną opinią.)
To były kompetencje kreacyjne (powołuje odwołuje)
Druga kategoria kompetencji Prezesa RM w stosunku do wojewody jest w art. 8 ust. 2 -Prezes Rady Ministrów kieruje działalnością wojewody, w szczególności wydając w tym zakresie wytyczne i polecenia, żądając przekazania sprawozdań z działalności wojewody oraz dokonując okresowej oceny jego pracy.
Kolejne kompetencje mają charakter nadzorczych -Prezes RM uchyla akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę jeśli uzna, że są niezgodne z prawem. Jeżeli uzna, że są niezgodne z prawem musi je uchylić, natomiast jeśli uzna, ze są niezgodne z polityką rządu art. 8 ust. 2 ust o wojewodzie, może uchylić te akty (fakultatywnie). Kolejne uprawnienie Prezes RM ma w art. 10 ust o wojewodzie Art. 10. Spory między wojewodami oraz między wojewodą a członkiem Rady Ministrów lub centralnym organem administracji rządowej rozstrzyga Prezes Rady Ministrów. W związku z zespoleniem te ostatnie mogą się pojawiać bardzo często. W ramach zespolenia dochodzi do podwójnego podporządkowania -niektóre organy są w jednych sprawach podporządkowane wojewodzie, a w innych właściwemu ministrowi czy innemu organowi centralnemu.
Określone (na gruncie ustaw) uprawnienia wobec wojewody wykonują również Ministrowie, a nie tylko Prezes RM. Np. art. 8 ust. 3 Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością wojewody na podstawie kryterium zgodności jego działania z powszechnie obowiązującym prawem, a także pod względem rzetelności i gospodarności. A zatem Minister, a nie tylko Prezes RM sprawuje nadzór.
Kolejne uprawnienie względem wojewody mają inni ministrowie i centralne organy administracji publicznej, są one różne i wynikają zarówno z ustawy o wojewodzie jak i z innych ustaw szczegółowych w tym zwłaszcza z KPA. To jest ogólna zasada -Art. 9. 1. Właściwy minister wykonuje swoje uprawnienia wobec wojewody w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.
Kolejnym uprawnieniem wobec wojewody jest prawo żądania informacji zawartym w art. 9 ust. 2 ust. o wojewodzie
2. Wojewoda jest obowiązany do udzielania właściwemu ministrowi lub centralnemu organowi administracji rządowej, w wyznaczonym terminie, żądanych przez niego informacji i wyjaśnień.
Kolejne uprawnienie przysługujące właściwemu ministrowi w sprawie -właściwy minister może wstrzymać wykonanie polecenia wydanego przez wojewodę art. 25 ust. 3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom niezespolonej administracji rządowej i wystąpić z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu, przedstawiając jednocześnie stanowisko w sprawie.
Samo wstrzymanie nie powoduje, ze to polecenie utraci skuteczność, ale oznacza, że powstaje spór miedzy właściwym ministrem a wojewodą i spór ten rozstrzygnie Prezes RM (art. 10 ust o wojewodzie).
Art. 11 ust o wojewodzie -Prezes Rady Ministrów może upoważnić ministra właściwego do spraw administracji publicznej do wykonywania, w jego imieniu, przysługujących mu wobec wojewody uprawnień, z wyjątkiem powoływania i odwoływania wojewody oraz rozstrzygania sporów między wojewodą a członkiem Rady Ministrów lub centralnym organem administracji rządowej. Czyli może nastąpić sytuacja taka, że wszystkie uprawnienia PRM w stosunku do wojewody zostaną na mocy decyzji PRM przekazane ministrowi ds. administracji publicznej. Przy ograniczeniu takim, że z pomięciem kompetencji z art. 10 i 6 ust. 1 Ust o wojewodzie.
Funkcje wojewody określa art. 3 Ust o wojewodzie
Art. 3. 1. Wojewoda jest:
1) przedstawicielem Rady Ministrów w województwie;
2) zwierzchnikiem rządowej administracji zespolonej w województwie;
3) organem rządowej administracji zespolonej w województwie; (on sam wchodzi w zakres zespolenia)
4) organem nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego i ich związków pod względem legalności, z zastrzeżeniem ust. 2;
5) organem administracji rządowej w województwie, do którego właściwości należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie niezastrzeżone w odrębnych ustawach do właściwości innych organów tej administracji; (bardzo ważny punkt -na gruncie poprzedniej ustawy mówiło się, że wojewoda jest organem ogólnej administracji rządowej w województwie, czyli do niego należały wszystkie sprawy dotyczące administracji rządowe poza tymi które były powierzone konkretnym organom. Będzie jeszcze będzie o tym mowa.)
6) reprezentantem Skarbu Państwa, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach;
7) organem wyższego stopnia w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.
2. Wojewoda kontroluje pod względem legalności, gospodarności i rzetelności wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej.
3. Zadania i kompetencje wojewody w stanach nadzwyczajnych określają odrębne ustawy.
Polecenia wojewody kierowane do administracji zespolonej i niezespolonej różnią się tym, ze polecenia w stosunku do administracji niezespolonej mogą być wstrzymane przez ministra (art. 25 ust. 3 Ust o wojewodzie).
Organy pomocnicze wojewody
Jest to przede wszystkim wicewojewoda
Art. 7. 1. Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy wicewojewody albo I i II wicewojewody. Wice wojewoda nie ma własnych kompetencji on wykonuje tylko kompetencje wojewody
2. Wicewojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. Na stanowisko wicewojewody może być powołana osoba spełniająca wymogi określone w art. 6 ust. 2. Wojewoda jest powoływany na wniosek ministra ds. administracji publicznej wice na wniosek już powołanego wojewody, ale też przez PRM. Te same wymagania co dotyczą wojewody dotyczą również wice. Wicewojewoda jest również objęty obowiązkiem z art. 38 Ust o RM i składa dymisję w razie dymisji rządu.
3. Wojewoda określa, w formie zarządzenia, zakres kompetencji i zadań wykonywanych przez wicewojewodów.
4. Jeżeli wojewoda nie pełni obowiązków służbowych, zakres zastępstwa wicewojewody, a w przypadku powołania dwóch wicewojewodów - I wicewojewody, rozciąga się na wszystkie kompetencje wojewody. -jest to reguła zastępstwa -wice staje się organem administrującym, -jest to powielenie relacji PRM i wice prezesa RM. I jest to zastępstwo, a nie pełnomocnictwo.
Innym organem pomocniczym wojewody jest Urząd Wojewódzki. Urząd nie jest i nigdy nie będzie organem administracyjnym, jest organem pomocniczym. Art. 13. 1. Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy urzędu wojewódzkiego oraz organów rządowej administracji zespolonej w województwie. W Urzędzie Wojewódzkim jest Dyrektor Generalny, który zapewnia prawidłowe funkcjonowanie Urzędu wojewódzkiego. (art. 13 ust. 2)
Wojewoda prócz tego, że jest powoływany przez Prezesa RM nadaje (to już jest kompetencja) statut Urzędowi Wojewódzkiemu, nie dzieje się to jednak bez współdziałania z Prezesem RM i to współdziałanie jest szczególnie mocne, bo w grę wchodzi zatwierdzenie tego statutu (Art. 15. 1. Wojewoda nadaje urzędowi wojewódzkiemu statut podlegający zatwierdzeniu przez Prezesa Rady Ministrów). Statut ogłaszany jest w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym.
Szczegółową organizację Urzędu Wojewódzkiego określa regulamin, który jest wydawany przez samego wojewodę (Art. 16. Szczegółową organizację oraz tryb pracy urzędu wojewódzkiego określa regulamin ustalony przez wojewodę w drodze zarządzenia.).
Wojewoda może tworzyć delegatury Urzędu Wojewódzkiego (art. 14 W celu usprawnienia działania organów rządowej administracji zespolonej w województwie wojewoda może tworzyć delegatury urzędu wojewódzkiego.)
Podobnie jak Rada Ministrów wojewoda może ustanowić pełnomocnika wojewody (art. 1. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami wojewoda może ustanowić, na czas oznaczony, swojego pełnomocnika do prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie.).
Innym organem wojewody są zespoły doradcze art. 18 ust. 2 Wojewoda może tworzyć zespoły doradcze.
Art. 19. Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego, niezatrudnionych w urzędach obsługujących inne organy rządowej administracji zespolonej w województwie, do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń, z tym że upoważnienie nie może dotyczyć wstrzymania egzekucji administracyjnej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Art. 20. 1. Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości jednostkom samorządu terytorialnego lub organom innych samorządów działających na obszarze województwa, kierownikom państwowych i samorządowych osób prawnych oraz innych państwowych jednostek organizacyjnych funkcjonujących w województwie.
2. Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody odpowiednio z organem wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego, właściwym organem innego samorządu lub kierownikiem państwowej i samorządowej osoby prawnej albo innej państwowej jednostki organizacyjnej, o których mowa w ust. 1. Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
3. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się zasady sprawowania przez wojewodę kontroli nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań.
Ten przepis umożliwia zawieranie porozumień przez wojewodę, porozumień, które stanowią podstawę do wykonywanie kompetencji wojewody przez inne organy administracji publicznej, które od tego wojewody nie są zależne. Np. przez jednostki samorządu terytorialnego i ich organy. Jest to przepis bardzo znaczący dla ustroju administracji rządowej w województwie ponieważ umożliwia on zewnętrzna dekoncentrację zadań spoczywających na wojewodzie. W doktrynie mówi się wręcz, że porozumienia zawierane na podstawie art. 20 Ustawy o wojewodzie są same w sobie, mają naturę bardzo zbliżoną do aktów prawa powszechnie obowiązującego. Art. 20 wyraźnie stanowi, ze te porozumienia są publikowane w dzienniku urzędowym województwa.
Art. 21 Ustawy o wojewodzie (Art. 21. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla rządowej administracji zespolonej w województwie, określającą tryb i sposób wykonywania czynności kancelaryjnych przez wojewodę oraz organy rządowej administracji zespolonej, w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ich ochrony przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, biorąc pod uwagę sprawne funkcjonowanie obiegu dokumentów.) stanowi podstawę do wydania przez Prezesa RM rozporządzenia wykonawczego z tym, że o szczególnej treści. To jest rozporządzenie określające instrukcję kancelaryjną czyli taki podręcznik działania dla urzędów administracji zespolonej w województwie. Instrukcja określa tryb i sposób wykonywania czynności kancelaryjnych przez wojewodę oraz organy administracji rządowej zespolonej itd. Ta instrukcja jest bardzo szczegółowa i dotyczy bardzo detalicznych zagadnień związanych z trybem pracy publicznej w zasadzie dotyczy ona najważniejszych podmiotów funkcjonujących w imieniu rządu na terenie województwa.