Uznanie i kontynuacja prawna państwa w prawie międzynarodowym
6.1. Uznanie w prawie międzynarodowym
Uznanie w prawie międzynarodowym jest działaniem materialno-prawnym podmiotu prawa międzynarodowego, w którym konstatuje on istnienie prawnie doniosłego wydarzenia, faktu lub zachowania innego podmiotu prawa międzynarodowego.
Uznanie oznacza, że państwo uznaje istnienie nowego państwa lub rządu jako podmiotu prawnego ze wszystkimi jego prawami i obowiązkami wynikającymi z prawa międzynarodowego.
6.2. Formy uznania w prawie międzynarodowym
.
Uznanie de iure - przewiduje nawiązanie miedzy podmiotami prawa międzynarodowego stosunków międzynarodowych w pełnym zakresie i nawiązanie stosunków dyplomatycznych.
Uznanie de facto - oficjalne uznanie, ale niepełne. Z formy tej korzysta się dla przygotowania gruntu do nawiązania stosunków miedzy państwami, lub też, gdy państwa zastosowanie uznania de iure uważa za przedwczesne. Oznacza w praktyce nawiązanie półoficjalnych stosunków bez prawnego potwierdzenia.
Jako szczególna formę uznania można traktować uznanie ad hoc (w danej sytuacji), tzn. uznanie dla potrzeb określonej sytuacji lub działania, które nie tworzy dla uznającego państwa obowiązku pełnego uznania. Ma to miejsce przy wejściu państw lub rządów w jednorazowy stosunek prawny.
6.3. Uznanie państw
Uznanie państwa jest jednostronnym aktem, w którym państwo uznaje fakt istnienia nowego państwa i tym samym jego podmiotowość międzynarodowo-prawną. Stosunki prawne są możliwe tylko w tej sytuacji, gdy uczestnicy uznają siebie wzajemnie jako podmioty prawa.
W dniu dzisiejszym istnieją dwie teorie uznania (konstytucyjna i deklaracyjna) i w konsekwencji dwie formy zachowania się państw na arenie międzynarodowej.
6.4. Uznanie rządów i inne formy uznania
Uznanie powstałego państwa oznacza uznanie jego rządu. Jest jednak możliwe oddzielne uznanie rządu bez uznania państwa. Może tak być np. w sytuacji utworzenia rządu w niekonstytucyjny sposób, w wyniku rewolucji, przewrotu. Uznające państwo rozpatruje dany rząd jako prawnego przedstawiciela państwa w stosunkach międzynarodowych.
Podstawowym kryterium przy uznaniu nowego rządu jest jego efektywność, tzn. rzeczywiste, faktyczne posiadanie władzy państwowej na określonym terytorium i niezależne jej sprawowanie. W tej sytuacji rząd jest uznawany za wyłącznego przedstawiciela danego państwa w stosunkach międzynarodowych.
6.5. Ciągłość prawna państwa
Ciągłość prawna państwa (państwo jako spadkobierca) - przejście praw i obowiązków w wyniku zastąpienia jednego państwa innym w ponoszeniu odpowiedzialności za stosunki międzynarodowe jakiegokolwiek terytorium.
6.6. Przedmioty ciągłości
Przedmiotami ciągłości mogą być: 1) umowy międzynarodowe, 2) własność państwowa, 3) długi państwowe, 4) członkostwo w organizacjach międzynarodowych.
Uznanie w prawie międzynarodowym
Akt na podstawie którego istniejące organizacje międzynarodowe nawiązują oficjalne lub nieoficjalne, pełne lub niepełne stosunki z powstającymi podmiotami prawa międzynarodowego
Uznanie państw
государств
Uznanie rządów
Inne formy uznania
Formy uznania
De iure
De facto
Ad hoc
Teorie uznania państw w prawie międzynarodowym
Konstytucyjna nadająca aktowi uznania państwa decydującą rolę w sprawie powstania nowego podmiotu prawa międzynarodowego
Deklaratywna, zgodnie z którą uznanie konstatuje fakt powstania nowego podmiotu prawa międzynarodowego i ułatwia podejmowanie z nim kontaktów
Uznanie rządów
Uznanie nowopowstałego państwa oznacza równoległe uznanie jego rządu
Możliwe jest uznanie rządu bez uznania państwa
Inne rodzaje uznania
Uznanie wyników wyborów parlamentarnych jako formy kontroli wspólnoty międzynarodowej nad systemem politycznym państwa
Uznanie rządów emigracyjnych lub rządów na wygnaniu
Uznanie organów nieposłuszeństwa lub ruchów narodowo-wyzwoleńczych
Inne formy uznania
Ciągłość prawna
Podmioty
Państwo-poprzednik
Państwo, które zostało zastąpione innym państwem
Państwo-następca
Państwo, które zastąpiło poprzednika w kontynuacji (ciąglości prawnej
Ciągłość prawna powstaje:
Gdy jedno państwo dzieli się na dwa lub więcej państw
Dwa lub więcej państw łączy się w jedno
Na części terytorium jednego państwa powstaje inne
Część terytorium jednego państwa przyłącza się do drugiego
W wyniku rewolucji społecznej, itp.
Sposoby kontynuacji
Bezwarunkowa kontynuacja (ciągłość)
Przejecie wszelkich praw i obowiązków poprzednika bez jakichkolwiek wykluczeń
Kontynuacja na zasadzie tabula rasa (czysta tablica)
Całkowita rewizja wszystkich praw i obowiązków poprzednika
Przedmiot ciągłości państwowej
Umowy międzynarodowe
Porozumienia państw z podmiotami prawa międzynarodowego w sprawie ustanowienia, zmiany lub zaprzestania wzajemnych praw i obowiązków
Własność państwowa
Mienie, a także prawa i interesy, które w chwili przejścia ciągłości należały, zgodnie z prawem wewnętrznym do państwa poprzednika
Archiwa państwowe
Całokształt dokumentów dowolnego rodzaju i dowolnej dawności, które powstały lub zostały nabyte przez państwo-poprzednika w procesie jego aktywności i były w jego władaniu w chwili przejścia ciągłości, w charakterze jego archiwum o różnym przeznaczeniu.
Długi państwowe
Dowolne zobowiązania finansowe państwa w stosunku do innego państwa , organizacji międzynarodowej lub jakiegokolwiek podmiotu prawa międzynarodowego zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym
Członkostwo w organizacjach międzynarodowych
Członkostwo państwa we wcześniej powstałym ugrupowaniu dla osiągnięcia określonych celów