Krzysztof Olechnicki PawełZałęcki

„Słownik csocjologiczny”

Toruń 1198 wyd. Graffiti BC

Tożsamość okazywanie innym jednostkom i samemu sobie ->identyfikacji (utożsa­miania się) z jakimiś elementami rzeczy­wistości społecznej, także umożliwienie innym zidentyfikowania, zdefiniowania i rozpoznania danego obiektu przez pew­ne cechy charakterystyczne dla danego obiektu; w logice: stosunek zachodzący między danym przedmiotem a nim sa­mym.

Tożsamość kulturowa ->tożsamość społeczna zbiorowości, ujmowana w katego­riach „inności" (czy też „swojskości") danej ->kultury w stosunku do innych kul­tur; przejawia się w kulturowo zdefinio­wanym sposobie działania, w material­nych i niematerialnych wytworach pow­stałych w obrębie danego obszaru kulturo­wego, w tym także dziedziczonych po przodkach. Jak każda tożsamość społecz­na uświadamiana jest przez członków zbiorowości szczególnie w kontekście kontaktów odmiennych tożsamości kultu­rowych (np. w ->zderzeniu kultur), zarów­no teraźniejszych, jak i historycznych.

Tożsamość płci forma tożsamości społecz­nej; kulturowo i społecznie zdetermino­wane wyobrażenie własnej osoby (kon­cepcja samego siebie) jako mężczyzny (chłopca) lub kobiety (dziewczyny). Jest ona właściwie tożsamością jednej z ->ról płci, która zaczyna kształtować się w ok­resie wczesnodziecięcym, kiedy jednostka uczy się dostrzegać i odpowiadać na kie­rowane pod jej adresem społeczne oczeki­wania.

Tożsamość społeczna ujmowana najczęś­ciej w kategoriach psychologicznych, soc­jologicznych i kulturowych ->tożsamość jednostki, grupy społecznej lub zbioro­wości, dzięki której i poprzez którą umiej­scawia ona samą siebie w jakimś obszarze rzeczywistości społecznej bądź też sama jest osadzana w tej rzeczywistości przez zewnętrznego obserwatora (inną jednost­kę, grupę, zbiorowość).

---