KUKURYDZA: Możemy rozróżnić następujące kierunki uprawy kukurydzy:- na kiszonkę, CCM i ziarno paszowe - spowodowało powstanie wielu wariantów technologicznych, dostosowanych do struktury agrarnej i możliwości technicznych gospodarstw. Poza zbiorem, maszyny i urządzenia są przy uprawie kukurydzy dla różnych kierunków użytkowania są wspólne.
UPRAWKI POŻNIWNE: Przygotowanie roli do siewu kukurydzy może być wykonane w technologii tradycyjnej lub uproszczonej, czyli bezorkowej. Technologia tradycyjna ma na celu konieczność wykonania uprawek pożniwnych i orki przedzimowej. W technologii uproszczonej stosuje się albo płytkie zabiegi uprawowe, które mają na celu wymieszanie resztek pożniwnych z górną warstwą gleby, albo siew wprost w ściernisko. W celu dobrego wymieszania resztek pożniwnych z glebą, dla przyspieszenia ich rozkładu wskazane jest skrócenie zbyt wysokiego ścierniska. Podczas takiego zabiegu następuje rozdrobnienie i rozrzucenie pozostawionej na polu słomy. W przypadku uprawy kukurydzy w monokulturze, rozdrobnienie ścierniska ma dodatkową zaletę: niszczy gąsienice omacnicy prosowianki. Do ścięcia ścierniska stosujemy rozdrabniacze bijakowe. Do uprawek pożniwnych najczęściej stosowane są tzw. kultywatory podorywkowe i brony talerzowe. Tymi narzędziami uzyskuje się wystarczające wymieszanie z glebą resztek pożniwnych i przykrycie ścierniska. Kultywatory do podorywki (gruber) są zbudowane z dwu- lub trzybelkowego kultywatora z łapami sztywnymi, zakończonymi bocznymi lemieszami, sekcją brony talerzowej i wału. Do uprawy ściernisk na coraz większą skalę stosuje się brony talerzowe, o znacznej masie i regulacji kąta ustawienia talerzy. Na końcu brony mocowany wał (rurowy, Cambridge lub Crosskill). Umożliwia to wyrównanie powierzchnia pola, ogranicza się parowanie wody oraz skuteczniejsze zwalczanie chwastów, które szybciej kiełkują. Do uprawy ściernisk stosujemy kompaktowe brony talerzowe.
ORKI I UPRAWA PRZEDSIEWNA: Orka przedzimowa powinna być wykonana bardzo starannie, na jednakową głębokość, i raczej o niewielkim wyskibieniu. Do orki najlepiej stosować pług obracalny, wykonujący orkę bezzagonową. Punktowy siew kukurydzy stwarza wysokie wymagania w zakresie przygotowania roli do siewu. Głębokość uprawy powinna odpowiadać głębokości siewu. Do agregatów umieszcza się wał z przodu, który zapewnia jednakową głębokość pracy sekcji spulchniającej. Zęby spulchniające powinny być sprężynowe. W przypadku zębów sprężynowych konieczne jest ich gęste, które gwarantuje w miarę równe dno uprawy, czyli stwarza jednakowe warunki do kiełkowania nasion.
TECHNIKA SIEWU KUKURYDZY: Kukurydza wymaga równomiernego rozmieszczenia nasion w rzędach, tak aby każda roślina posiadała optymalne warunki rozwoju. Jest to możliwe tylko przez punktowy siew nasion siewnikami precyzyjnymi. Siewniki te, potocznie nazywane punktowymi. Wyposażeniem standardowym siewników punktowych do kukurydzy stał się rzędowy rozsiewacz nawozów. Głównym celem zlokalizowanego nawożenia jest przyspieszenie rozwoju kukurydzy w pierwszej, wczesnej fazie wzrostu. Nową tendencją w siewie kukurydzy na kiszonkę jest siew w wąskie rzędy. Taki siew stwarza roślinom lepsze warunki rozwoju.
ZBIÓR KUKURYDZY NA ZIARNO: Powszechną metodą zbioru kukurydzy na ziarno jest omłot kolb kukurydzy bezpośrednio na polu kombajnami zbożowymi.
ZBIÓR KUKURYDZY NA KISZONKĘ: Dla gospodarstw uprawiających kukurydzę na mniejszym areale istnieje oferta sieczkarni zawieszanych i przyczepianych 1, 2 i 3 rzędowych. Rozwiązania techniczne w samojezdnych sieczkarniach zbierających mają na celu zwiększenie ich przepustowości i niezawodności, przy jednoczesnym uproszczeniu obsługi i obniżeniu jednostkowych kosztów eksploatacji.