Finanse - notatki
22.02.2008
Katedra: 517D
Egzamin: test
Literatura:
„podstawy finansów i bankowości” Flejterski, Świecka
Federowicz: „podstawy finansów”
Owsiak, Majchrzycka, Guzowska
Temat: Organizacja emisji i obiegu pieniądza
Formy obiegu pieniądza:
Gotówkowa
Bezgotówkowa
Prawa emisji pieniądza gotówkowego ma tylko bank Centralny!
Zasady jego emisji pieniądza zawarte są w:
Ustawie o Narodowym Banku Polskim
Prawie bankowym
Pieniądz gotówkowy występuje w postaci:
Banknotów - pieniądz papierowy drukowany na papierze, niewymienialny na kruszec, który na mocy decyzji władzy państwowej ma na określonym terytorium charakter prawnego środka płatniczego
Bilonu - drobne znaki pieniężne, bite z metali pospolitych, posiadające pełną lub ograniczoną moc zwalniania od zobowiązań, przeznaczone do obsługi drobnego obrotu płatniczego
Monet - znak pieniężny mający wartość numizmatyczną o określonych wymiarach, kształcie, ciężarze i próbie.
Moneta posiada
Wartość nominalna - liczba jednostek pieniężnych, na jaką pieniądz opiewa
Parytet - przypadająca na jednostkę pieniądza ustawowego ustalona liczba jednostek wagowych kruszcu z którego monetę wykonano
Próba - zawartość czystego kruszcu w monecie
Pieniądze metalowe maja swój kształt i ciężar.
Opatrzone są najczęściej symbolem władzy państwowej, napisem i wzorem plastycznym.
Awers - strona główna monety z jej treścią (reszka)
Rewers - strona odwrotna monety (godło)
Emisja gotówki nakłada na bank centralny obowiązek ustalenia:
Wzorów i wartości nominalnej banknotów
Wzorów i wartości nominalnej bilonu
Wzorów i wartości nominalnej i parytetu monet
Sposobów zabezpieczenia banknotów, bilonu i monet przed fałszerstwem
Proporcji między nominałami banknotów, bilonu i ewentualnie monet
Wielkości emisji niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania gospodarki
Zasad regulowania (kontroli) obiegu pieniężnego z uwzględnieniem całkowitej podaży pieniądza, łącznie z pieniądzem bezgotówkowym
Pieniądz bezgotówkowy zwany jest pieniądzem:
Żyrowym
Wkładowym
Księgowym
Bankowym
Elektronicznym
Na pieniądz bezgotówkowy składają się:
Depozyty bankowe a vista (na każde żądanie)
Lokaty terminowe
Pieniądz bezgotówkowy nie jest prawnym środkiem płatniczym, ze względu na wygodę i bezpieczeństwo powszechne, wykorzystywane są w obrocie za pomocą instrumentów rozliczeń bezgotówkowych.
Ze względu na pochodzenie wyróżnia się pieniądz:
Banku centralnego
Emitowany przez pozostałe banki
Pieniądz banku centralnego pochodzi z:
Wkładów lokowanych przez instytucje publiczne i banki
Obniżania stopy rezerw obowiązkowych banków komercyjnych
Udzielanie kredytów lombardowych
Operacji otwartego rynku.
Pieniądz banków komercyjnych stanowią depozyty:
Gospodarstw bankowych
Przedsiębiorstw
Instytucji publicznych
Instytucji finansowych
Które pomniejszone o wartość rezerwy obowiązkowej i powiększone o mnożnik kreacji depozytów stanowi podstawę kreacji kredytów.
Pieniądz w wąskim znaczeniu - baza monetarna
Gotówka i rezerwy banków komercyjnych w banku centralnym w postaci depozytów, które w każdej chwili mogą być wymienione na gotówkę.
Pieniądz w szerokim znaczeniu - dodatkowo obejmuje surogaty pieniądza (lokaty bankowe, sztabki złota, monety, weksle i obligacje) czyli wszelkiego rodzaju udokumentowane lub nieudokumentowane wierzytelności pieniężne.
Jakość surogatów pieniądza wyznaczają:
Stopień płynności - możliwość i czas przekształcenia na pieniądz
Ryzyko utraty wartości w czasie przekształcania w pieniądz
Wysokość oprocentowania
Emisja pieniądza bezgotówkowego odbywa się przez jego wprowadzenie i wycofanie z obiegu za pomocą kredytu bankowego.
Emisja polega na:
Przekraczaniu salda na rachunku klientów
Tworzenie wkładów na żądanie o wartości przewyższającej poziom rezerw gotówkowych zgromadzonych w skarbcach banków.
Ograniczenia w zakresie swobodnej emisji pieniądza bankowego:
Stopa rezerw obowiązkowych
Utrzymanie części pieniężnych w gotówce. Relacja gotówki (G) do kredytu (K) jest określana jako stopa preferencji gotówki (b) i odzwierciedla sposoby regulowania zobowiązań przez podmioty spoza sektora bankowego.
W warunkach gospodarki otwartej dodatkowym źródłem wprowadzania pieniądza do obiegu jest:
Monetyzacja - zamiana zagranicznych środków płatniczych na krajowe po obowiązującym kursie
Demonetyzacja - zamiana krajowych środków płatniczych na zagraniczne po obowiązującym kursie.
29.03.2008
Podaż pieniądza w danym czasie determinują:
Saldo bilansu obrotów bieżących - wartościowe ujęcie przepływu dóbr i usług pomiędzy danym krajem a zagranicą oraz pozostałych płatności netto z zagranicy (saldo dodatnie - źródło podaży pieniądza)
Saldo bilansu długoterminowych obrotów kapitałowych - wielkość transakcji dotyczących inwestycji (aktywów) danego kraju z zagranicą - inwestycje netto danego kraju
Saldo bilansu krótkoterminowych obrotów kapitałowych - wielkość krótkoterminowych należności i zobowiązań różnych inwestycji wobec ich partnerów zagranicznych z tytułu inwestycji krótkoterminowych
Spekulacyjne przepływy pieniądza - podobnie jak wyżej
Nominalna podaż pieniądza - całkowity zasób środków pieniężnych.
Prędkość obiegu pieniądza mierzoną stosunkiem produktu społecznego brutto (PNB) do podaży pieniądza (M) nazywa się dochodową prędkością obiegu pieniądza i mierzy się ilorazem
.
Polityka pieniężna banku centralnego (monetaryzm) w szerszym znaczeniu - przedsięwzięcia mające na celu kształtowanie ustroju (systemu) monetarnego kraju.
Podmiotami systemowej polityki pieniężnej są:
Parlament
Bank centralny
Rząd
Inne organy (np.: Rada Polityki Pieniężnej)
Polityka pieniężna w węższym znaczeniu:
Sterowanie procesem gospodarowania pieniądzem
Charakteryzuje się zmianami podaży pieniądza i popytu na pieniądz w czasie
Realizacja jej polega na utrzymywaniu równowagi bieżącej za pomocą instrumentów finansowych
Cele polityki pieniężnej:
Strategiczne - kształtowanie ogólnych warunków gospodarowania kraju
Pośrednie - skonkretyzowanie celów strategicznych
Podaż pieniądza (mierzona agregatami pieniężnymi)
Poziom i struktura stóp procentowych
Limity kredytowe itp.
Operacyjne - uszczegółowienie celów pośrednich w postaci wyznaczenia jednego celu pośredniego jako wiodącego w polityce banku centralnego, np.:
Baza monetarna
Kształtowanie poziomu stopy procentowej
Poziom inflacji (w Polsce - max 2,5; +/- 1 punkt procentowy)
Istota i zakres finansów
Definicja finansów - ogół zjawisk pieniężnych powstających w związku z działalnością gospodarczą i społeczną człowieka.
Finanse zajmują się opisywaniem obrotu środkami pieniężnymi, który powstaje w postaci wyniku kreacji, gromadzenia i wymiany pieniądza.
Finanse są to pieniężne stosunki, formy, metody, instrumenty i mechanizmy podziału pieniądza.
Finanse można określić jako naukę zajmującą się badaniem zjawisk tworzenia, gromadzenia, podziału i wymiany produktu społecznego za pomocą pieniądza
Zjawiska finansowe są zawsze zjawiskami pieniężnymi ale nie wszystkie zjawiska pieniężne są zjawiskami finansowymi:
Muszą bowiem pozostać w ruchu, czyli w obiegu
Dotyczą więc wyłącznie pieniądza w postaci realnej
Pieniądz w postaci idealnej
Spełnia jedynie funkcję miernika wartości
Wyraża się w cenie
Nie należy do kategorii finansowych
Ma zasadniczy wpływ na kształtowanie się zjawisk finansowych
Funkcje finansów - ujęcie klasyczne
Redystrybucyjna - wynika z samej definicji finansów, która wyraźnie podkreśla, że podział i wymiana dóbr i usług odbywa się za pomocą pieniądza
Bodźcowa - polega na wykorzystaniu instrumentów i strumieni pieniężnych do sterowania gospodarką. Funkcja ta rozwija się w pełni tylko w gospodarce rynkowej, gdzie jedynym warunkiem przejmowania produktu społecznego jest pieniądz
Kontrolna (informacyjna) - pozwala na uzyskanie informacji o przebiegu zjawisk gospodarczych na podstawie obserwacji strumieni pieniężnych. Funkcja kontrolna ma wadę taką że informacja jest ogólna, informuje nas o skutkach a nie o przyczynach zjawisk, zaletą jest to że jest bezpośrednia, szybka i tania.
Funkcje finansów - nowoczesne ujęcie
Alokacyjna - polega na przemieszczaniu się strumieni pieniężnych między podmiotami, będącymi stronami stosunku ekonomicznego; w szerszym rozumieniu alokacji za pomocą pieniądza podlega produkt społeczny
Regulacyjna - polega na możliwości regulowania rynku przez zastosowanie odpowiednio dobranych instrumentów finansowych, takich jak: podatki, kredyty, kursy walutowe itp.
Stabilizacyjna - wynika z funkcji poprzedniej i polega na utrzymaniu równowagi rynkowej, w tym przede wszystkim pieniężnej przez kształtowanie popytu i podaży na pieniądz.
Zasoby finansowe i fundusze
Zasoby finansowe są to środki zgromadzone przez określony podmiot bez konkretnego przeznaczenia.
Fundusze stanowią zasoby pieniężne konkretnego podmiotu, zgromadzone w określonym celu.
Klasyfikacja funduszy
Własności
Publiczne
Prywatne
Zasięg
Makroekonomiczne
Mikroekonomiczne
Funkcje ekonomiczne podmiotów
Państwa (rządowe, samorządowe)
Banków, przedsiębiorstw
Zakładów ubezpieczeń
Funduszów inwestycyjnych i emerytalnych
Przeznaczenie
Ogólnym
Specjalnym, celowy
Klasyfikacja zjawisk finansowych
Przedmiotem finansów jest pieniądz w ruchu czyli strumienie pieniężne
Przyjmują one postać przychodów i wydatków
Mają one różny charakter i pełnią w gospodarce różnorodne funkcje
Klasyfikacja przedmiotowa zjawisk finansowych
Materialne (pierwotne)
Redystrybucyjne
Emisyjne (kredytowe)
Cechy przychodów i wydatków
Cechy strumieni pieniężnych |
Przychody i wydatki |
||
|
Materialne |
Redystrybucyjne |
Emisyjne |
Związek z ruchem dóbr i usług materialnych |
Istnieje |
Nie istnieje |
Nie istnieje |
Miejsce występowania strumieni |
Po obu stronach transakcji |
Po obu stronach transakcji |
Tylko po stronie kredytobiorcy |
Zmiany w funduszu nabywanym podmiotu |
Trwałe |
Trwałe |
Czasowe |
Odpłatność |
Odpłatne |
Nieodpłatne* |
Odpłatne |
Zwrotność |
Bezzwrotne |
Bezzwrotne* |
Zwrotne |
07.03.2008r
Klasyfikacja podmiotowa zjawisk finansowych - ogniwa finansów
Władzy państwowej (publiczne)
Banków i instytucji rynku kapitałowego
Przedsiębiorstw
Ubezpieczeń
Ludności
Siła nabywcza pieniądza - ilość dóbr i usług jaką można nabyć za jednostkę pieniądza (np. za 1zł).
Siła nabywcza ludności - ilość dóbr i usług, jaką poszczególne osoby lub społeczeństwa mogą nabyć za posiadane przez siebie środki pieniężne.
Fundusz nabywczy ludności - środki przeznaczone przez osoby fizyczne na wydatki materialne.
Wzór na fundusz nabywczy:
WM=FN=PM+PR+PE-WR-WE-ΔO
FN - fundusz nabywczy
PM - przychody materialne
PR - przychody redystrybucyjne
PE - przychody emisyjne (kredytowe)
WM -wydatki materialne
WR - wydatki redystrybucyjne
WE - wydatki emisyjne (kredytowe)
ΔO - saldo oszczędności
System finansowy
Mechanizm współtworzenia i przepływu siły nabywczej między nie finansowymi podmiotami gospodarczymi, w skład którego wchodzą systemy finansowe, rynki finansowe, instytucje finansowe oraz zasady określające sposób ich finansowania
Jest to zespół logicznie ze sobą powiązanych form organizacyjnych, aktów prawnych, instytucji finansowych i innych elementów umożliwiającym podmiotom nawiązanie stosunków gospodarczych.
Funkcje systemu finansowego:
Płatnicza - umożliwienie wzajemnych rozliczeń podmiotów
Płynności - ułatwienie zamiany formy kapitału z rzeczowej na pieniężną i odwrotnie
Oszczędności i akumulacji - umożliwienie dokonania odroczenia konsumpcji bieżącej i gromadzenie zasobów pieniężnych
Kredytowa - umożliwienie skorzystania z kapitału obcego w przypadku zwiększonego zapotrzebowania na pieniądz
Ogniwa systemu finansowego
System finansowy władzy państwowej
System bankowy i instytucji rynku kapitałowego
System finansowy przedsiębiorstw
System ubezpieczeń majątkowych osobowych
Finanse jako dziedzina nauk finansowych
Finanse przedstawiają relacje, jakie zachodzą w obrębie poszczególnych podmiotów gospodarczych i pomiędzy nimi, a wynikające z przepływu strumieni pieniężnych.
Podstawę dla rozwoju finansów sanowi
Teoria ekonomii (w tym mikro i makroekonomia)
Teoria pieniądza i polityki pieniężnej
Ścisłe zależności zachodzą między finansami a:
Ekonomikami branżowymi
Teorią zarządzania
Wprowadzenie nowych skomplikowanych instrumentów finansowych wymaga zastosowania:
Statystyki
Ekonometrii
Najbardziej zbliżone dyscypliny ekonomiczne:
Rachunkowość
Rachunkowość zarządcza
Pozaekonomiczne dyscypliny naukowe wykorzystywane w nauce finansów:
Matematyka - obliczanie wartości pieniądza w czasie
Socjologia - oznaczenie zachowań i potrzeb społecznych umożliwiających tworzenie odpowiednich związków i operacji finansowych
Psychologia - analizowanie zachowań rynku kapitałowego
Etyka - uwzględnienie społecznych skutków decyzji ekonomicznych
Dyscypliny finansowe
Podstawy finansów
Finanse publiczne
Bankowość
Finanse przedsiębiorstw
Finanse ubezpieczeń
Rynek pieniężny i kapitałowy
Finanse międzynarodowe
Analiza finansowa
Matematyka finansowa
Informatyka finansowa
Inżynieria finansowa
14.03.2008
Temat: System bankowy
Istota i rodzaje systemów bankowych
W gospodarce znane są 2 sposoby organizacji systemów bankowych:
Jednoszczeblowy
Charakterystyczny jest dla gospodarki centralnie planowanej
Uprawnienia banku centralnego są znacznie ograniczone
Może mieć charakter systemu:
Monobankowego - w państwie przyjmującym takie rozwiązanie, istnieje tylko 1 bank, wypełniający zarówno funkcje banku centralnego jak i banków operacyjnych
Wielobankowego - dopuszcza się istnienie oprócz banku centralnego, banków operacyjnych podporządkowanych bankowi centralnemu, który oprócz zadań specjalnych dla tej instytucji wykonuje także normalne czynności operacyjne polegające na obsłudze klientów
Dwuszczeblowy - istnieje wyraźne oddzielnie zadań banku centralnego, który pełni tylko określone funkcje zgodnie z opracowaną polityką pieniężną, od zadań niezależnych banków operacyjnych działających na zasadach komercyjnych
Zmiany w polskim systemie bankowym po 1989r
Przed 1989r
System jednoszczeblowy wielobankowy
Wszystkie formy własności banku
Brak swobody wyboru banku
Sztywne, niemodyfikowane stopy procentowe
Po 1989r
Oddzielenie NBP od reszty banków
Banki komercyjne niezależne od NBP
Wszystkie formy banków początkowo uniwersalne
Pełna swoboda wyboru banku
Stopy procentowe ustalane samodzielnie
Banki w Polsce przed 1989r
NBP
Bank Gospodarki Żywnościowej (BGŻ)
Bank Handlowy S.A.
Bank Polska Kasa Opieki (PeKaO S.A.)
Bank Rozwoju Eksportu S.A. (BRE)
Konsolidacja i globalizacja banków - rozszerzenie zakresu działania lub siły ekonomicznej banku przez łączenie się z innymi bankami w tzw. grupy kapitałowe w celu zajęcia lepszej pozycji w stosunku do konkurencji.
Banki zglobalizowane charakteryzują się:
Bardzo dużym rozmiarem
Wysokim stopniem umiędzynarodowienia struktur i prowadzonej działalności
Dużą złożonością struktury organizacyjnej i zarządzania (grupy kapitałowe złożone nawet z kilkuset spółek o różnym systemach zarządzania)
Różnym, nieraz bardzo złożonymi stosunkami własności
Przyczyną połączeń polskich banków była konieczność obrony przed dużymi bankami zagranicznymi, stanowiącymi zbyt silną konkurencję dla rodzimego systemu bankowego.
Powstanie dużych banków komercyjnych pozwoliło na:
Zmniejszenie ryzyka upadłości
Zróżnicowanie źródeł dochodów
Lepszą analizę rynku
Możliwość opłacenia wysokokwalifikowanych kadr
Korzystanie z profesjonalnego doradztwa zewnętrznego
Podejmowanie się kredytowania dużych przedsięwzięć gospodarczych
Zwiększenie efektywności działania
Rozszerzenie oferty produktów
Lepsza obsługa klienta
W systemie dwuszczeblowym bank centralny pełni specyficzną rolę polegającą na tworzeniu polityki pieniężnej.
Podstawowy cel Narodowego Banku Polskiego - utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej Rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP.
Pozostałe cele MBP:
Wyłączne prawo emitowania pieniędzy
Organizowanie rozliczeń pieniężnych
Prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi
Prowadzenie działalności dewizowej, w granicach określonych ustawami
Prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa
Regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie
Kształtowanie warunków niezbędnych dla rozwoju systemu bankowego
Opracowanie sprawozdawczego bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa
Funkcje NBP
Do egzaminu można przystąpić bez wpisu z zaliczenia ale po wpis z egzaminu tylko z pozytywnym wpisem z zaliczenia