Turystyka - ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych, nie dłużej niż 1 rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa wynagradzana w odwiedzanej miejscowości.

Organizacja i funkcjonowanie rynku turystycznego:

Sektor bazy noclegowej - obejmuje funkcjonowanie wszystkich rodzajów bazy noclegowej wykorzystywanej dla potrzeb przemysłu podróży i turystyki w tym : hotele, motele, pensjonaty, sanatoria, schroniska itp.

BIURA PODRÓŻY I ICH ZADANIA W TURYSTYCE

Biuro podróży - to nazwa przypisywana przedsiębiorstwu ( firmie) , w której załatwia się wszystkie sprawy związane z wycieczką, a właściwie z wyjazdem poza miejsce stałego zamieszkania najczęściej kojarząca się z wyjazdami zagranicznymi.

Możemy powiedzieć, że biuro podróży jest to podmiot gospodarczy prowadzący działalność w zakresie:

• organizowania

• realizowania

• sprzedawania

• usług niezbędnych dla podróżującego jak i sprzedaży usług towarzyszących i komplementarnych.

Działalność biura podróży - polegająca na organizowaniu różnego rodzaju usług tworzących wspólnie „pakiet podróży” ( często nazywana - „inclusive tour” lub podróż zryczałtowana) i sprzedaż go klientom, musi podlegać unormowaniom prawnym.

Biuro podróży tworzące „ pakiet podróży” występuje w stosunku do „ pakietu” nie jako pośrednim pomiędzy poszczególnymi usługodawcami ( hotelami, liniami lotniczymi, restauracjami) lecz jako twórca nowej usługi, którą sprzedaje za nową cenę obejmującą koszt wszystkich połączonych usług oraz koszt własny. Jego odpowiedzialność sprawdza się do odpowiedzialności za nowo wytworzony produkt.

Unia Europejska w dyrektywie 314 z dnia 3. 06.1990 Sformułowała obowiązek biura podróży zawierającego umowy z klientami:

Sejm ustalił o tę dyrektywę Ustawę o Usługach Turystycznych, która weszła w życie 1.07.1998r.

Ustawa o usługach turystycznych dzieli biura, sfery usług turystycznych na 3 rodzaje:

• organizatorzy turystyczni

• pośrednicy turystyczni

• agenci turystyczni

Organizator turystyki - przedsiębiorca organizujący imprezy turystyczne. Przez branże turystyczną używana jest nazwa touroperator, czyli biuro podróży, którego działalność polega na tworzeniu masowego produktu.

Obowiązek touroperatora:

• tworzenie programów

• zamawianie świadczeń

• zatrudnianie pilotów

• zabezpieczenie transportu zgodnego z programem

• analizowanie i rozliczanie zamawianych usług.

Pośrednik turystyczny - biuro podróży, którego działalność polega na stałym pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, czynności te wykonuje na zlecenie klienta.

Agent turystyczny - biuro podróży, którego działalność polega na stałym pośredniczeniu w zawieraniu umów na rzecz ( touroperatora) organizatorów z tytułu pośredniczenia w zawieraniu umów. Dostaje za to prowizje od touroperatora lub usługodawcy, która wliczona jest w cenę wycieczki.

Aby utworzyć biuro podróży, należy spełniać następujące wymagania:

1. Rejestracja działalności gospodarczej -> wpis do ewidencji, w urzędzie właściwym dla miejsca zamieszkania, należy wypełnić odpowiedni formularz . Po 14 dniach otrzymuje się zawiadomienie o wpisie do ewidencji.

1a) regon

1b) Nadanie numeru NIP ( we właściwym urzędzie skarbowym) i zgłoszenie VAT, po 14 dniach w tym samym urzędzie należy zarejestrować się jako płatnik podatku VAT.

2. Uzyskanie licencji - podstawa prawna: ustawa o usługach turystycznych Dz.U.nr 55 z 2001r poz.578

Przynajmniej jedna osoba z kierownictwa firmy musi spełniać wymogi:

• posiadać wyższe wykształcenie w tym wypadku wymagany minimum rok doświadczenia w branży turystycznej ( np. działalność jako agent turystyczny lub pracownik biura podróży) Dokument należy złożyć w odpowiednim urzędzie wojewódzkim miasta, w którym prowadzona jest działalność.

• Można też zatrudniać na umowę o pracę na czas nieokreślony dodatkową, która spełnia w/w wymogi i formalnie będzie na stanowisku kierowniczym.

Posiadanie licencji pozwala organizować imprezy turystyczne, opracować pełne pakiet usług i podpisywać umowy bezpośrednio z kontrahentami, zwiększa to jednak koszty i odpowiedzialność biura.

PODZIAŁ NA ADMINISTRATORA, POŚREDNIKA I AGENTA decyduje o tym kto jest za co odpowiedzialny w całym procesie obsługi turystów.

Touroperator i pośrednik turystyczny odpowiadają za organizacje imprezy, jakość i

standard usług, za realizowanie świadczeń zgodnie z zawartą z klientem umową.

Agent jako pośrednik w sprzedaży odpowiada za należyte i zgodne z programem turoperatora sprzedanie imprezy.

Taki podział uprawnień nakłada tylko i wyłącznie obowiązek zawarcia umowy z klientem zgodnie z programem. Kodeks cywilny określa to jako należytą staranność w pośredniczeniu . Odpowiedzialność agenta sprowadza się tylko do prawidłowego poinformowania klienta o wymogach związanych z wyjazdem.

Proces powstawania produktu turystycznego .

Produkt w biurze podróży - produkty można podzielić na materialne i niematerialne

( usługi). Usługi określa się jako „czynności, których skutkiem jest ulotny produkt”, którego nie można magazynować, a tworzą go producenci i zazwyczaj przy współudziale klienta.

Definiując produkt turystyczny w biurze podróży, należy znać specjalizację biur, podział na agentów i touroperatorów oraz na to, że w biurze podróży odbywa się sprzedaż usług komplementarnych bądź towarzyszących [podaży] Czyli to wszystko co jest sprzed w biurze jest własnością tego biura.

Można uznać, że produktem biura podróży będzie impreza własna lub zlecona, bez względu na to czy będzie dotyczyć klienta indywidualnego bądź grupowego i czy będzie to impreza krajowa czy zagraniczna.

Produkt obcy - z produktem obcym w biurze podróży mamy do czynienia w turystyce krajowej i zagranicznej wyjazdowej. Biuro podróży korzysta z ofert innych organizacji.

Współpraca opiera się na zasadzie umowy kupna - sprzedaży. Przy tej umowie biuro podróży sprzedaje pod swoim znakiem firmowym produkt doliczając odpowiednią marżę.

Produkt własny - z produktem własnym w biurze podróży mamy do czynienia wtedy gdy biuro podróży tworzy swój własny produkt turystyczny od początku do końca. Określa, tworzy, planuje ilość i standard świadczeń, rodzaj transportu. Po stworzeniu programu dokonuje kalkulacji imprezy i w dalszej kolejności zamawia świadczenia..

Wyróżnia się kilka kategorii produktu turystycznego:

Produkt turystyczny -impreza- składa się z kilku usług lub usług dóbr materialnych ( rzeczy) oferowanych przez organizatorów turystyki ( touroperatorów lub agentów) np. wycieczki, wczasy, rajdy itp.

Produkt turystyczny - miejsce - region, powiat, miejscowość, park narodowy, jest szczególnie zdeterminowanym geograficznie rodzajem produktu turystycznego.

Produkt turystyczny - obiekt - miejsce charakteryzuje się jednej konkretnej wiodącej

( usługi) i dodatkowo kilku usług tworzących, skupionych w jednym miejscu (obiekcie) mające charakter punktowy ( muzeum, zabytek, hala widowiskowo- sportowa, centrum rekreacyjne, hotel, jaskinia, pomnik przyrody)

Produkt turystyczny - szlak - składa się z szeregu „miejsc” lub „obiektów” związanych z nadrzędną ideą, połączonych ze sobą zwykle oznakowaną trasą ( pieszą, wodną, samochodowa)

Produkt turystyczny - wydarzenia - charakteryzują się dużą spójnością tematyczną, organizacyjną oraz konkretnym umiejscowieniem w czasie i, przestrzeni. Produkt ten może egzystować oddzielnie lub być częścią składową produktu turystycznego np.: Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej i Jarmark Dominikański.

Produkt turystyczny - rzecz - może funkcjonować samodzielnie, zazwyczaj jest tylko dodatkiem do wymienionych produktów. Jest to dobro materialne np. przewodniki, mapy turystyczne, sprzęt turystyczny, pamiątki. Mogą to być multimedialne plany miast przewodniki po miastach czy zabytkowych obiektach CD-ROM lub strony internetowej.

ORGANIZACJA IMPREZ TURYSTYCZNYCH

Wszystkie działania biur podróży, które .z produktem turystycznym (czyli imprezą) możemy podzielić na kilka etapów:

1. Organizowanie imprezy, obejmuje:

1. programowanie

2. kalkulowanie

3. zamawianie świadczeń

2. sprzedaż, obejmuje:

1. opracowanie koncepcji reklamy

2. przygotowanie komunikatów wprowadzających imprezę do sprzedaży.

3. Prowadzenie tej sprzedaży

3. Realizacja, obejmuje:

1. odprawę i wyjazd uczestników

2. realizacja świadczeń zgodnie z prawem

3. powrót uczestników

4. Rozliczanie i imprezy, obejmuje:

PROGRAMOWANIE IMPREZY TURYSTYCZNEJ

Jest to najważniejsze zadanie które stoi przed biurem podróży w całym procesie tworzenia produktu:

1. cel imprezy

2. program

3. termin imprezy

4. rodzaj transportu

Cel imprezy - Zadajemy sobie pytanie czy to będzie impreza objazdowa, pobytowa,

Pobytowo - objazdowa.

W przypadku imprezy objazdowej należy określić cel i czy to będzie np. Krajoznawstwo, nastawiona na zwiedzanie czy podstawowe świadczenia czyli noclegi trzy posiłki itp.

Dla kogo impreza jest przeznaczona np. czy dla określonej grupy wiekowej, czy jako pobyty rodzinne.

Decyzje czy będzie kierowana do osób bardzo zamożnych czy średni zamożnych.

Program imprezy - przy układaniu programu imprezy należy pamiętać o:

• program nie powinien być przeładowany

• uczestnik wycieczki jest w stanie 5 -6 godzin koncentrować się na zwiedzaniu, pop tym okresie należy uwzględnić przerwę na posiłek, latem czas zwiedzania powinien być skrócony.

• Poszczególne obiekty maja różne godziny otwarcia i wejścia na ostatnie zwiedzanie.

• W trakcie zwiedzania należy uwzględnić czas na zdjęcia i zakup pamiątek.

• Przeciętne zwiedzanie miasta trwa 3-4 godziny

• Uwzględnić przerwę na posiłek.

• Przerwa podczas jazdy autokarem nie powinna trwać krócej niż 20 - 30 minut

• Racjonalnie zaplanowany dzień wycieczki objazdowej nie powinien trwać dłużej niż 10 godzin.

• Klient przy podejmowaniu decyzji o wycieczce kieruje się ceną, w dalszej kolejności pozostałymi zaletami wycieczki.

• Włączenie do programu tylko najatrakcyjniejszego zwiedzania zmobilizuje klienta do podjęcia decyzji o uczestnictwie, natomiast w trakcie pobytu podejmie decyzje o poszerzeniu programu zwiedzania.

• Wskazane jest korzystanie z doświadczeń i wiedzy pilotów

• Przy programowaniu imprez specjalistycznych dane jest korzystanie z wiedzy specjalistów w danej dziedzinie.

Termin imprezy - przy jego ustalania należy kierować się zasadami:

• Imprezy pobytowe organizowane w cyklu tygodniowym powinny zaczynać się w soboty, umożliwia to łączenie kilku turnusów dla klientów zainteresowanych dłuższym pobytem.

Ustawa o usługach turystycznych określa minimalny zakres informacji, podawanych przez organizującego.

Broszury i ulotki, które jeśli podają cenę imprezy należy traktować jako ofertę organizatora. Dla tego w katalogach i folderach, które są udostępniane klientom powinny być podane dane proponowanej imprezy w sposób dokładny i zrozumiały.

1. Cena imprezy turystycznej lub sposób jej ustalania

2. Miejsce pobytu lub trasa imprezy

3. Rodzaj, klasa i kategoria.

4. Charakterystyka środka transportu

5. Położenie rodzaj i kategoria obiektu zakwaterowania

6. Ilość i rodzaj posiłków

7. Program zwiedzania

8. Atrakcje turystyczne

9. Kwota lub udział zaliczki oraz termin zapłaty całej ceny.

10. Termin powiadomienia klienta o ewentualnym odwołaniu imprezy turystycznej z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń.

11. Konsekwencje prawne

Zgodnie z ustawa organizatorzy zobowiązani są umieszczać w katalogach, ulotkach folderach informacje, które umożliwiają klientom uzyskanie pełnego rozeznania co do wszystkich istotnych cech umowy o imprezie turystycznej.

Stronami umowy są:

• przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną.

• Klient - osoba, które ma zamiar zawrzeć umowę o organizację imprezy turystycznej na swoją rzecz lub na rzecz innej osoby.

Klientem jest również osoba, której przekazano prawo do korzystania z usług turystycznych.

Podmiotem świadczenia w tej umowie jest zapewnieni klientowi wszystkich świadczeń wchodzących w skład imprezy turystycznej oraz zapłata zryczałtowanej ceny.

Organizator lub osoba działająca w jego imieniu ma obowiązek podać klientowi przed zawarciem umowy:

• Ogólne informacje o obowiązujących promocjach paszportowych i wizowych, przeciw wskazaniach zdrowotne do udziału w imprezie.

• Informacje o możliwości ubezpieczenia od kosztów rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej od wypadków i kosztów leczenia.

Umowa o imprezę turystyczną wymaga formy pisemnej. Umowa ta powinna określać:

1. Organizatora turystyki i numer koncesji, lub imię i nazwisko osoby, które w jego imieniu umowę podpisała.

2. Miejsce pobytu i trasa wycieczki.

3. Czas trwania imprezy turystycznej

4. Program imprezy rodzaj, jakość, terminy oferowanych usług w tym:

1. rodzaj, charakter, kategorię środka transportu oraz datę, godzinę, miejsce wyjazdu i plan powrotu.

2. Położenie, rodzaj, kategorię obiektu hotelarskiego, zgodnie z przepisami kraju pobytu lub opis wyposażenia obiektu nie zaliczanych do rodzaju i kategorii.

3. Ilość i rodzaj posiłków

4. Program zwiedzania i inne usługi wliczone w cenę imprezy.

5. Cenę imprezy turystycznej z uwzględnieniem wszelkich koniecznych należności, podatków, opłat jeżeli nie są one zawarte w cenie oraz wyraźne sformułowanie okoliczności, które mogą spowodować podwyższenie ceny.

6. Sposób zapłaty

7. Rodzaj i zakres ubezpieczenia

8. Sposób zapłaty reklamacji związanych z wykonywaniem usług przez organizatora turystyki lub osoby z nim współpracujące wraz z podaniem terminu zgłaszania takich reklamacji.

9. Wymagania specjalne o których klient powiadamia organizatora lub pośrednika i na które strony wyraziły zgodę.

10. Podstawy prawne i konsekwencje wynikające z umowy.

Przed rozpoczęciem imprezy organizator obowiązany jest podać klientowi:

1. Nazwisko lub nazwę lokalnego przedstawiciela czyli organizatora turystyki lub innej instytucji do, której klient może się zwrócić. Adres , numer tel ...

2. W odniesieniu do imprezy dla dzieci przed rozpoczęciem należy podać: informacje o możliwości bezpośredniego kontaktu z dzieckiem lub osobom która jest odpowiedzialna za dziecko w miejscu jego pobytu.

3. Planowany czas przyjazdu, miejsce i czas trwania postoju.

CENY W TURYSTYCE - KALKULACJA IMPREZ

Kalkulacja określa ceny imprez z uwzględnieniem wszystkich jej elementów do, których zaliczamy:

• Koszt zamówionych świadczeń

• Marżę biura

• Stawkę akwizycyjną

• Podatek

Koszt świadczeń - jest to kwota netto, ale musimy zapłacić dostawcy usług lub usługi. Oznacza to, że jeżeli cena usługi jest podana łącznie z podatkiem, czyli brutto do ceny kalkulacji przyjmujemy kwotę pieniężną o podatek. Przy imprezach zagranicznych wyjazdowych , cena tych świadczeń podana jest w dewizach, bez względu na to czy jest tam wliczony podatek czy nie. Zawsze jest cenną netto.

W przypadku imprez jednostkowych, indywidualnych lub grupowych koszt świadczenia od odpowiedzialności faktycznej równa się cenie jaką płacą usługodawcy.

W przypadku imprezy kupowanej w czarterze, gdzie w zależności od pobytu uwarunkowaniem jest termin wyjazdu, koszt świadczeń jest zróżnicowany i nie jest on odpowiedni cenie płaconej usługodawcy.

Koszt świadczeń czyli cenę jaką płacimy za usługę w zależności od imprezy może być:

• podany w złotówkach ( imprezy krajowe)

• podany w dewizach i płatny w dewizach ( imprezy zagraniczne)

• Podany w dewizach i płatny w złotówkach ( imprezy zagraniczne przyjazdowe)

Przy kalkulacji imprezy należy brać pod uwagę fakt, że część kosztów jest związana w sposób bezpośredni z liczbą uczestników, natomiast są też koszty niezależne od liczby uczestników. Istnieją koszty stałe i zmienne:

Koszty stałe - związane z samym faktem organizacji imprezy. Nie zależne od liczby uczestników. Zaliczamy do nich:

• koszt pilota

• koszt przewodnika

• opłata rezerwacyjna

• usługi wykupione w czarterze, zarówno dotyczące zakwaterowania i transferu

• koszt wynajmu autokaru.

Koszty zmienne - zależne od liczby osób biorących udział w imprezie. Zaliczamy do nich:

• koszt noclegów

• koszt biletów

• koszt biletów wstępu

• koszt biletów komunikacyjnych.

Koszty te są zmienne przy zastrzeżeniu, że w przypadku wyjazdu mniejszej liczby uczestników niż planowaliśmy dokonamy zmniejszenia świadczeń w terminach, które umożliwiają dokonanie tych zmniejszeń bez ponoszenia kosztów. Terminy powinny być określone w umowie.

Marża biura - jest to narzut do kosztów świadczeń występujących w imprezie, doliczany przez biuro podróży. Jest to przychód biura.

Marża powinna :

• pokryć koszty związane z organizowaniem imprezy, promocja, reklama itp.

• Pokryć część kosztów związanych z prowadzeniem biura.

• Zapewnić zyski

Marża jest też elementem ceny, dla tego jej wielkość podlega wielu ograniczeniom.:

• o wysokości marży decyduje popyt, który waha się w zależności od sezonu.

• Innym ograniczeniem dowolności naliczania marży jest duża konkurencja na rynku szczególnie w turystyce krajowej i zagranicznej wyjazdowej.

• Ograniczeniem jest również, że klient oczekuje, że ceny z zeszłego roku nie powinny się zwiększać więcej niż o wzrost inflacji w turystyce krajowej oraz zmianę kursu dewiz w turystyce zagranicznej wyjazdowej.

Wszystkie te elementy powodują, że marża naliczana przez biuro waha się w granicach

15-20%. Natomiast w skrajnym przypadku impreza wyjątkowa, nawet przy naliczeniu 100% marży, może stać się szlagierem handlowym.

Stawka akwizycyjna dla agenta - jest to kwota doliczana do ceny jaką płaci klient, przeznaczona dla agenta. Jej wysokość nie jest stała. Naliczana tylko w imprezach przeznaczonych do sprzedaży poprzez sieć agentów.

W przypadku sprzedaży wycieczki przez samego organizatora, stawka akwizycyjna zwiększa się o jego marże.

Jeżeli impreza jest organizowana na zlecenie klienta lub sprzedawana w ramach wolnej akwizycji tylko w punkcie sprzedaży organizator wówczas nie nalicza stawki akwizycyjnej.

Podatki - jednym podatkiem wliczanym w cenę imprezy jest obowiązujący od 5 lipca 1993r podatek od towarów i usług VAT. Ustalany jest w ustawie o podatkach.

W TURYSTYCE GENERALNIE USTALANY JEST 7% PODATEK.

Inna kolejność jest błędem w przypadku kontroli gałęzi sankcjami określonymi w ustawie z tytułu nieprawidłowego naliczenia podatku

1. Podobnymi konsekwencjami grozi też nieprawidłowe zastosowanie stawki podatku VAT.

2. Zobowiązanie podatkowe następuje 7 dni po zakończeniu imprezy lub jeżeli zaliczka wpłacona na rzecz danej imprezy przekroczy 50% ceny.

3. Dokumentację finansową dotyczącą rozliczenia podatku VAT należy przetrzymać prze 5 lat, w tym okresie urząd skarbowy może sprawdzić prawidłowość rozliczenia z podatku.

Często ceny towarów i usług podawane są jako ceny brutto, czyli wraz z naliczonym podatkiem. Natomiast my do kalkulacji bierzemy cenę netto.

KLAKULACJA IMPREZ

Dla prawidłowego dokonania kalkulacji imprezy należy posiadać niezbędne założenie i dane dotyczące kalkulowanej imprezy zależnie od rodzaju imprezy.

Szczególnie ważne przy kalkulacji imprez zagranicznych jest określenie kursu walut w okresie kiedy będzie rozliczona impreza.

Zasada prawidłowego sporządzania kalkulacji jest:

• program imprezy

• Umowy z dostawcami usług bądź potwierdzenia cen.

• Przy imprezach zagranicznych dodatkowo tabela kursów walut w okresie kiedy będzie dokonywane rozliczenie.

Kalkulację można przeprowadzić w przeliczeniu na jednego uczestnika, można również kalkulować koszt całej grupy, można też podać koszt poszczególnych świadczeń określając koszt na osobę i koszt związany z grupą. Każdy z tych sposobów może być stosowany do

ściśle określonego rodzaju imprezy.

Imprezy zlecone można kalkulować jako:

• koszt jednego uczestnika

• jako koszt całej grupy

• poszczególnych świadczeń i zamawiający w zależności od liczby osób biorących udział w imprezie sam dokona kalkulacji kosztów.

Imprezy przeznaczone do wolnej akwizycji czyli imprezy oferowane w katalogach muszą być skalkulowane w przeliczeniu na 1 osobę gdyż kupującego interesuje cena jednostkowa.

Podział imprez na :

• krajowe

• zagraniczne

• wyjazdowe

• przyjazdowe

Na wpływ ma sposób przeprowadzenia kalkulacji mimo, że zasada jest taka sama.

Wynika to z faktu ze:

• koszty świadczeń w turystyce krajowej podawane są w złotych i cena imprezy podawana jest w zł.

• Koszty świadczeń w turystyce zagranicznej wyjazdowej są podawane w dewizach w zło a cena imprezy jest podawana w zł lub w dewizach często nie występuje cena mieszana.

• Koszt świadczeń w turystyce zagranicznej przyjazdowej są podawane w dewizach i w zł a cena imprezy podawana w dewizach.

Kalkulacja imprezy powinna być przejrzysta i czytelna, łatwa do zrozumienia przez innego pracownika biura.

PILOT WYCIECZEK - to osoba, która w ramach umowy zawartej z biurem podróży ( organizator imprezy) uczestniczy w imprezie turystycznej by jako przedstawiciel tego biura zapewnić klientom właściwą realizację usług objętych programem.

Zadaniem pilota jest:

• kierowanie wycieczką oraz zapewnienie realizacji wszystkich świadczeń określonych w programie wycieczki

• wszechstronna opieka uczestników wycieczki oraz zapewnienie im informacji o przepisach obowiązujących w danym miejscu.

• Przekazywanie zagranicznym turystom wiedzy o Polsce w tym o jej dziedzictwie kulturowym i cywilizacyjnym

• Pełnić funkcje ANIMATORA imprezy turystycznej wzbogacanie programu o atrakcje nie przewidziane programowo ani nie zawarte w cenie, a mogące uatrakcyjnić pobyt.

Pilot powinien posiadać pełnomocnictwo biura podróży do reprezentowania go wobec instytucji świadczących usługi na rzecz uczestników wycieczki oraz wobec władz polskich i zagranicznych w sprawach wynikających bezpośrednio z prowadzenia wycieczki.

Pilot ma prawo do:

• Prowadzenia wycieczek oraz imprez specjalistycznych ( igrzyska, zjazdy) na zlecenie biura podróży.

• Podejmowanie decyzji w sprawach wychodzących z realizacji imprez zagranicznych w zakresie określonym przez biuro.

• Prawo do wynagrodzenia

• Prawo do korzystania ze świadczeń na równi z turystami

• Prawo do zwrotów kosztów poniesionych w związku z pełnionymi obowiązkami.

Biuro podróży szczegółowo określają w umowach prawa i obowiązki pilotów.

Przewodnik spełnia różne role i funkcje. Winien on:

• Być światowcem, nauczycielem, prelegentem, reprezentantem swojego Kraju wobec cudzoziemców, wychowawcą i opiekunem powierzonej mu grupy, informatorem turystycznym

• Przestrzegać i popularyzować zasady kultury turystycznej i ochrony przyrody i opieki nad zabytkami.

• Być Kwalifikowanym turystą oraz miłośnikiem krajoznawstwa, odznaczającym się szeregiem cech osobistych , które wraz z posiadaną wiedzą i umiejętnościami pozwala mu w pełni wykonywać powierzone zadanie.

Przewodnik ma prawo:

• Noszenia odznaki regionalnego koła przewodnickiego, posługiwać się legitymacją przewodnika.

• Do wynagrodzenia zgodnego z umową z organizatorem turystycznym.

• Występowanie do służb porządkowych i administracji terenowej w imieniu organizatora turystycznego

• Uzyskanie pomocy od wszystkich władz i służb w kwestiach dotyczących prowadzenia grupy turystów ( policja, straż miejska)

• Zrzeszenia się w kołach przewodnickich lub innych organizacjach zawodowych.

Przewodnicy otrzymują uprawnienia następujących rodzajów:

1. przewodników górskich dla określonych obszarów górskich.

2. Przewodników miejskich dla poszczególnych miast

3. Przewodników terenowych dla poszczególnych województw lub regionów.

Odstąpiono od dzielenia przewodników miejskich i terenowych na klasy. Natomiast uprawnienia przewodników górskich dzielą się na 3 klasy, w zależności od stopnia trudności tras i wycieczek.

Uprawnienia przewodników terenowych obejmują również miasta położone w obrębie województwa i regionów.

Uprawnienia przewodnika turystycznego i pilota wycieczek otrzymuje osoba:

1. ukończone 18 lat

2. ukończona szkoła średnia

3. posiada stan zdrowia umożliwiający wykonywanie zadań przewodnika lub pilota.

4. Nie była karana za przestępstwa umyślne i inne popełnione w związku z wykonywaniem zadań przewodnika lub pilota.

5. Odbyła szkolenie lub praktykę oraz dała egzamin na przewodnika lub pilota.

Rozliczenie imprezy:

Rozliczenie powinno nastąpić w terminie wyznaczonym przez biuro, jednak nie później niż 3 dni po zakończeniu imprezy. Najważniejsze dokumenty, które pilot przedstawia referentowi ( ich ilość i występowanie uzależnione są od rodzaju imprezy)

1. VOUCHER podpisany przez obu pilotów

2. Sprawozdanie i notatki służbowe

3. Wykonanie kwot, rachunków i limitów

4. Rachunki płacone przez pilota

5. Uaktualniona lista uczestników

6. Rachunek za pracę pilota

7. Rachunek za przejazdy służbowe i diety

8. Oświadczenie podatkowe

9. Rozliczenie zaliczki

Ubezpieczenie w turystyce jest ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej, posiadaczy pojazdów mechanicznych. Za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów, zgodnym z artykułem 4 o ubezpieczeniach obowiązkowych.

Ubezpieczenie dobrowolne

Obejmują min ubezpieczenia takie jak:

1. od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia

2. ubezpieczenie rzeczy osoby i bagażu podręcznego

3. ubezpieczenie kosztów odstąpienia od umowy

4. ubezpieczenie pomocy prawnej ASISTANS

5. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej

6. Ubezpieczenie obligatoryjne ( nie są obowiązkowe) zawarcie ich jest wymuszane przez obowiązujące prawo. Uzależniające np. uzyskanie zezwolenia na działalność gospodarczą od zawarcia umowy ubezpieczenia

W turystyce podobny charakter maja ubezpieczenia zawierane przez biura podróży jako zabezpieczenie finansowe na rzecz klientów, których posiadanie ( zamienne z gwarancją bankową lub ubezpieczeniową) jest warunkiem uzyskania zezwolenia na działalność organizatora turystyki lub pośredników turystycznych oraz ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków, kosztów leczenia, które organizator jest zobowiązany zawrzeć na rzecz uczestników, organizowanych przez siebie imprez turystyki zagranicznej wyjazdowej.

1

11

---