Pojęcie ryzyka
ryzyko jest to:
- możliwość, że coś się nie uda;
- przedsięwzięcie, którego wynik nie jest znany.
Ryzyko rozumiane negatywnie (ryzyko jako zagrożenie).
Ryzyko oznacza możliwość nie osiągnięcia oczekiwanego efektu.
Ryzyko rozumiane neutralnie (ryzyko jako zagrożenie i szansa).
Ryzyko oznacza możliwość uzyskania efektu różniącego się od oczekiwanego efektu.
Szczegółowe określenia ryzyka odnoszące się do dochodu bądź wartości:
Ryzyko rozumiane negatywnie (ryzyko jako zagrożenie).
Ryzyko oznacza możliwość nie zrealizowania oczekiwanego dochodu.
Ryzyko oznacza możliwość nie osiągnięcia oczekiwanej wartości.
Ryzyko rozumiane neutralnie (ryzyko jako zagrożenie i szansa)
Ryzyko oznacza możliwość zrealizowania dochodu różniącego się od oczekiwanego dochodu.
Ryzyko oznacza możliwość osiągnięcia wartości różniącej się od oczekiwanej wartości.
Rysunek 7.1. Rozkład stopy dochodu inwestycji.
Ryzyko finansowe i jego rodzaje
Rodzaje ryzyka finansowego:
Ryzyko rynkowe.
Ryzyko kredytowe.
Ryzyko operacyjne.
Ryzyko płynności.
Ryzyko prawne.
Ryzyko biznesu.
Cztery podstawowe rodzaje ryzyka rynkowego:
- ryzyko cen akcji;
- ryzyko kursu walutowego;
- ryzyko stopy procentowej;
- ryzyko cen towarów.
Ryzyko kursu walutowego
Do wyznaczenia stopy dochodu stosowany jest następujący wzór:
Gdzie:
R - stopa dochodu wyrażona w walucie krajowej;
RF - stopa dochodu wyrażona w walucie zagranicznej;
S - względna zmiana kursu walutowego.
Dwie podstawowe zasady, które tu występują, są następujące:
- Wzrost kursu walutowego (kwotowanie obcej waluty w jednostkach waluty krajowej) zwiększa stopę dochodu mierzoną w krajowej walucie.
- Spadek kursu walutowego (kwotowanie obcej waluty w jednostkach waluty krajowej) zmniejsza stopę dochodu mierzoną w krajowej walucie.
Dwie ogólne zasady, które tu występują, są następujące:
- Wzrost kursu walutowego (kwotowanie obcej waluty w jednostkach waluty krajowej) zwiększa koszt kapitału mierzony w krajowej walucie.
- Spadek kursu walutowego (kwotowanie obcej waluty w jednostkach waluty krajowej) zmniejsza koszt kapitału mierzony w krajowej walucie.
Ryzyko stopy procentowej
Z powyższego przykładu wynikają dwie oczywiste zasady dotyczące ryzyka stopy procentowej:
- W przypadku otrzymywania płatności zależnych od zmiennej stopy procentowej, negatywny efekt ryzyka rośnie w miarę spadku tej stopy procentowej.
- W przypadku dokonywania płatności zależnych od zmiennej stopy procentowej, negatywny efekt ryzyka rośnie w miarę wzrostu tej stopy procentowej.
Przykład.
Inwestor dokonał inwestycji trzyletniej, w której przepływy pieniężne są stałe i znane i w kolejnych trzech latach wynoszą kolejno: 10, 10 i 110. wymagana stopa dochodu wynosi 10%. Określona na tej podstawie wartość inwestycji wynosi:
Scenariusz 1.
Scenariusz 2.
Scenariusz 3.
Prawidłowości dotyczące ryzyka stopy procentowej inwestycji, w której znane są przepływy pieniężne:
- Wzrost stopy procentowej powoduje spadek wartości inwestycji z określonymi przepływami pieniężnymi.
- Spadek stopy procentowej powoduje wzrost wartości inwestycji z określonymi przepływami pieniężnymi.
Przykład.
Inwestor dokonał inwestycji czteroletniej, w której przepływy pieniężne są stałe i znane i w kolejnych trzech latach wynoszą kolejno: 10, 10, 10 i 110. Nakład początkowy w tej inwestycji wynosi 100.
Scenariusz 1.
Z tego wynika, że:
Łatwo sprawdzić, że przy założeniu tej stopy reinwestowania otrzymujemy tę samą wartość zewnętrznej stopy zwrotu:
Scenariusz 2.
Scenariusz 3.
Zasady dotyczące ryzyka stopy procentowej inwestycji, w której znane są przepływy pieniężne:
- Wzrost stopy procentowej powoduje wzrost zrealizowanej stopy dochodu inwestycji z określonymi przepływami pieniężnymi.
- Spadek stopy procentowej powoduje spadek zrealizowanej stopy dochodu inwestycji z określonymi przepływami pieniężnymi.
Płynność oznacza możliwość zamiany aktywów na gotówkę w KRÓTKIM CZASIE PO SPODZIEWANEJ CENIE
Dwie podstawowe zasady są tu następujące:
- Im wyższe ryzyko, tym wyższa stopa dochodu inwestycji.
- Im niższa płynność, tym wyższa stopa dochodu inwestycji.
POMIAR RYZYKA
Pomiar ryzyka stanowi podstawowy element zarządzania ryzykiem.
Zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwie lub instytucji polega na zaprojektowaniu i wdrożeniu struktury czasowej przepływów pieniężnych otrzymywanych i płaconych przez tę instytucję w celu osiągnięcia akceptowalnego przez zarząd tej instytucji poziomu ryzyka.
Przykładowe punkty odniesienia (normalny, oczekiwany stan) to:
Wartość określona na podstawie pewnego modelu (przeciętna, prognozowana);
Wartość dzisiejsza;
Wartość planowana.
Najczęściej analizowane zmienne losowe - neutralne podejście do ryzyka:
- wartość;
- stopa zwrotu.
Najczęściej analizowane zmienne losowe - negatywne podejście do ryzyka:
- strata;
- „stopa straty”, określona jako iloraz straty i wielkości narażonej na ryzyko.
Miary ryzyka mające u podstaw rozkład stopy zwrotu (lub rozkład wartości czy też straty) mogą być podzielone na trzy grupy:
- miary zmienności;
- kwantyle rozkładu;
- wartości dystrybuanty rozkładu.
MIARY ZMIENNOŚCI
im większa zmienność stopy zwrotu, tym większe ryzyko
MIARA - odchylenie standardowe stopy zwrotu (standard deviation of returns), określone (dla rozkładu skokowego stopy zwrotu) jako:
gdzie:
- odchylenie standardowe stopy zwrotu,
- oczekiwana stopa zwrotu.
KWANTYLE ROZKŁADU STOPY ZWROTU
MIARA - poziom bezpieczeństwa (safety level), określony następującym wzorem:
gdzie:
r - stopa zwrotu;
- poziom bezpieczeństwa;
P - prawdopodobieństwo;
- liczba bliska 0, na przykład 0,05.
MIARA - wartość zagrożona (Value at Risk - VaR).
Value at Risk to strata wartości, jaka może być zrealizowana, przy czym prawdopodobieństwo przekroczenia tej straty jest niewielkie.
Gdzie:
V - wartość na koniec okresu, jest to zmienna losowa;
- wartość na początku okresu, jest to znana wielkość;
- wartość zagrożona.
Można wykazać, że:
Wynika z tego, że wartość zagrożona jest liniową funkcją poziomu bezpieczeństwa.
WARTOŚCI DYSTRYBUANTY ROZKŁADU
MIARA - prawdopodobieństwo nie osiągnięcia stopy zwrotu, zwane również prawdopodobieństwem nie osiągnięcia poziomu aspiracji.
gdzie:
- stopa zwrotu, oznaczająca poziom aspiracji.
MIARY WRAŻLIWOŚCI
Miary wrażliwości mają u podstaw następujący ogólny model:
Gdzie:
P - wartość (lub stopa zwrotu);
- czynniki ryzyka;
- składnik losowy.
Miara wrażliwości zdefiniowana jest jako pochodna cząstkowa funkcji g względem jednego czynnika ryzyka, tzn.
Wskazuje ona, o ile (w przybliżeniu) zmieni się wartość, gdy dany czynnik ryzyka wzrośnie o jednostkę, zaś pozostałe czynniki ryzyka nie zmienią się. Im wyższa wartość bezwzględna miary wrażliwości, tym większe ryzyko.
Subiektywne ujęcie ryzyka
Rysunek 7.2. Ilustracja problemu awersji do ryzyka - wklęsła funkcja użyteczności.
Rysunek 7.3. Liniowa funkcja użyteczności.
Rysunek 7.4. Wypukła funkcja użyteczności
Rysunek 7.5. Wypukło-wklęsła funkcja użyteczności
9
W
U(W)
r
W0-D
W0
W0+D
W
U(W)
U(W0-D)
U(W0+D)
C
U(W0)
W
U(W)
20%
W
U(W)
f(r)