Antygeny-subst. O nast. Właściw -immunogenność to zdolność do indukowania swoistej opow..immnunolog.-

antygenowość to zdolność do indukowania swoistego łączenia się z przeciwciałami i TCR. Antygen nie posiadający immnogennosci to hapten który zyskuje immnogennosc po połączeniu z nośnikiem np. .białko. W obrębie antygenu może znajdować się wiele miejsc wiążących (epitopy) nawet różne przeciwciała (antygen poliwalentny) Antygeny grasiczozalezne (dominują) aktywowane limf. B wymagają pomocy Th. Antyg grasiczozal LPS scician bakteryjnych, dekstran preparat tuberkuliny bezpośrednio aktywują limf B. Zdolnosc swoistego rozpoznawania i reagowania z antygenami mają przeciwciała wolne i stanowące receptory limf.b oraz rec lif T wiążące antygen

Przeciwciała-immunoglobuliny-najważniejsze czastki ukł odpornościowego. Czasteczka immunoglobuliny zbudowana jest z 2 lekkich i 2 ciężkich łańcuchów polipeptydowych połączonych wiazaniamia dwusiarczkowymi. W zależności od róznic w budowie łancuchów ciezkich dziela się na 5 klas IgA, IgG,IgE,IgD,IgM.Łancuchy lekkie wyst w 2 wariantach : koppa i lambda. Przeciwciała w organizmie istenie olbrzymia liczba klonów limf. Prod przeciwciała gotowe fo reakcji z róznymi antygenami. Przyłaczenie komplementarne antygenu powoduje namnożenie limf B i przekształcenie w plazmocyty prod p/ciała o określonej swoistości.

W dojrzewającym LIMF B najpierw pojawiają się w cytoplazmie łancuchy ciężkie nast. Na pow IgMa nast. IgD.immunoglobuliny IgA- wyst w surowicy w wydzielinach śluzowo- wydzielniczych pot, łzy, wydzielanie gruczołów przewodu pok, dróg oddech i dróg moczowych . Wytw w najw ilości. IgE-stanowi 75% wszystkich immunoglobulin w surowicy odgrywa Głowna role w odpowiedzi p/ wirusowej i p/bakteryjnej.aktywuje dopełniacz drogą klasyczną. Jedyna immuno która przechodzi przez łożysko zapewnia bierną odporność przez pierwsze 3-6 mscy zycia. IgD- jako rec immuno na dziewiczych limf B IgE- wiazac się z rec FcR na kom tucznych wywołują po związaniu antygenu de granulację tych kom co lezy u podstaw anafilaksji.IgM- pentaner znacznie efektywniej aktywuje dopełniacz niż IgG jest główna immuno syntetyzowana przez pobudzane B w cza pierwotnej opow. Immunolog.

Wł przeciwciał wiążą antygenty na pow niektórych kom.lub mikroorg i indukuje ich zniszczenie poprzez - aktywację dopełniacza- indukcje immunofagocytozy -indukcję cytotoksyczności kom zaleznej od przeciwciał., wiążac antygen na pow mikroorg blokują wnikanie, wiązac toksyny blokuja ich działanie, IgA mogą interferowac z formowaniem się wirusów przechodzących do swiatla jelita przez erytrocyty,IgAmogą neutralizowac toksyne w kom. , wytw własnych IgG zaczyna się tuz po urodzeniu i po roku osiaga 60 % poziomu dorosłych najmn stes IGG jest w 2-3 miesiacu wczescniaki maja skrocony czas napływu matczynych IgG , IgA jest przekazywane przez mleko matki, w ciąży konfliktowej przeciwciała skierowane SA przeciw antygenom erytrocytarnym płodu mogą wywołać chorobe hemolityczna noworodków.

Percypitacja-rozp.antygen+wolne p/ciała : -immunodyfuzja radialna - immunoelektroforeza Aglutynacja nierozp antygen + przeciwciała:-hemaglutynacja -testy lateksowe
Pierwotne niedobory opow. Zaburzenia odporn humoralnej—izolowany niedobór IgA zaburzenia dojrzewania b -pospolity zmienny niedobór odporności zaburzenia przekazywania sygnału z T do B i nadmiena aktywność supresorowa T wadliwe wytwarzanie przeciwciał-agammaglobulinoemia sprzezona z X. Pierwotne niedobory odporności- kom żernych zaburzenia odporności kom nieswoistej

STRUKTURA UKŁ IMMUNOLOG
1.pierwotne(centralne) narządy limf.Wątroba płodowa, szpik kostny, grasica(miejsca różnicowania limfocytów niezależnego od antygenu)SZPIK- pod wpływem cytokin w szpiku powst w kom pnia prekursory zarówno limf T jak i B. B przekształcają się w plazmocyty, produkujące przeciwciałą.GRASICA-miejsce dojrzewania limf T. w kontakcie z antygenami MHC obecnymi na kom nabłonkowych grasicy, eliminowane są limf o wys i niskim powinowactwie do tych antygenów. Do krwi i do limfy są uwalniane limf zdolne do właściwego rozpoznawania obcych i ignorowania własnych antygenów. Zaburz funkcjigrasicy prowadzi do niedoborów odporn typu kom.

KRĄŻENIE LIMFOCYTÓW - z narządów pierwotnych dojrzałe limf migrują do wtórnych i krążą miedzy nimi naczyniami limf i krwionośnymi.2. wtórne (obwodowe) narządy limf.Węzły chłonne, tk limf błon śluzowych i skóry, śledziona(kontakt z anygenem)

WĘZŁY CHŁONNE- zawierają ośrodki rozrodcze zarówno limf B jak i T. stanowią miejsce filtracji chłonki i umożliwiają kontakt antygenów z chłonki z kom prezentującymi antygen (APC) oraz ich prezentację dziewiczym limf T. Również APC z innych tk wędruje do węzłów chłonnych gdzie prezentują antygen limf T.TK LIMF BŁ ŚLUZOWYCH I SKÓRY-w obrębie bł śluzowych obecne są skupiska tk limf(tylko czasami tworzą określone struktury jak) i pełnią funkcję obwodowych narządów limf. W zależności od narządu wyróżnia się zgrupowania tk limf jelita( GALT), oskrzeli(BALT), nosa(NALT). Odgrywają rolę w miejscowej produkcji przeciwciał klasy slg A.Skóra zawiera skupienia tk limf (SALT) w obrębie których dochodzi do pełnej odp immunol, szczególnie po kontakcie z antygenami wprowadzonymi miejscowo

ŚLEDZIONA- filtr dla przepływającej krwi i opsonizowanych bakterii lub kom krwi. Miejsce zapoczątkowania odp immunolog na antygeny krwiopochodne. Miejsce syntezy przeciwciał w odp na przepływające z krwią antyg bakteryjne.

KOM ODPOW IMMUNOLOGMONOCYTY I MAKROFAGI- monocyty stanowią ok. 5-10% leukocytów krwi. Osiadłe w tk przekształcają się w makrofagi . wykazują ekspresję CD 14, CD13, CD15, CD 68, MHCH. Mają zdolność do fagocytozy oraz prezentacji sfagocytowanych antygenów limf T. są źródłem IL-1, TNF-?, INF-g.

KOM DENDRYTYCZNE- mają charakt wypustki i dużą liczbę cząst MHC I, II, CD 1a, CD54, CD80, CD 86. Kom dendrytyczne znajdują się w narządach nie limfatycznych przede wszystkim w skórze, nazywane są kom Langerhansa. Zasadniczą f kom dendryt jest przetwarzanie i prezentacja antyg limf T

NEUTROFILE- najsilniejsze granulocyty krwi obwodowej. Ziarnistości zawierają liczne enzymy (MPO, lizosom, laktoferyna) o wł cytotoksycznych i p/bakter. Na pow wyst CD16, CD 15, CD35. Ich zasadnicza funk polega na fagocytozie, są także źródłem cytokin i mediatorów cytotoksycznych.

EOZYNOFILE- stanowia 1-3% WBC. Rola w zwalczaniu pasożytów i reakcjach alergicznych.BAZOFILE-stanowią 1% WBC.zawierają histaminę i enzymy.

KM TUCZNE(mastocyty)-wywodzą się z szeregu mieloidalnego, rozwijają się niezależnie od bazofilów tworząc subpopulację w bł śluzowychi skórze. Sa również źródłem cytokine

FUNKCJE KOM UCZESTNICZĄCYCH W ODP IMMUNOLLimf B- rozpoznaja antygen i wytwarzają przeciwciała.Plazmocyty- wyt przeciwciała.Limf Th- wspomagają wydz cytokin.Limf Treg- hamują wydz cytokin.Limf Tc- zabijają kom docelowe.Kom K-zdolne do cytotoksyczności kom zależnej od przeciwciał.Kom dendrytyczne-prezentuja antygen limf Th.Kom NK- spontanicznie zabijają kom nowotworowe i zakażone wirusem.Monocyty, makrofagi- fagocytoza i zabijanie, wydz cytokin.Neutrofile- fagocytoza i zabijanie.Kom tuczne, bazofile- nadwrażliwość.Eozynofile- fagocytoza i zabijanie pasożytów z udziałem przeciwciał.Megakariocyty-wyt płytki krwi uczestniczace w reakcji zapalnej.Erytrocyty- uczestniczą w wiązaniu i usuwaniu kompleksów immunolog poprzez receptor dla dopełniacza

ODP iMMUNOLOG- proces w którym org broni się przeciw inwazji obcych subst poprzez rozpoznawanie, neutralizacje lub eliminację: mikroorg(bakterie, wirusy, grzyby), egzogennych cząstek nieorganicznych(leki). Czynników endogennych(kom zakażone wirusem, zmienione nowotworowo). Odp immunolog oznacza uruchomienie przez org szeregu mechanizmów, które mogą prowadzić do ostrych, przewlekłych procesów chorobowych.

PODZIAŁ REAKCJI ODPORNOŚCIOWYCH NIESWOISTE( wrodzone)-siły szybkiego reagowania gotowe do obrony zanim dojdzie do inwazji drobnoustrojów. W wielu przypadkach są tak skuteczne, że nie dochodzi do zaangażowania limf B i T.-bariery fiz(skóra i nabłonki)-bariery chem(enzymy i inne czynniki na pow bł śluzowych)-białka surowicy(dopełniacz białka ostej fazy)-mediatory chem z kom zapalnych(cytokiny)-aut leukocytów(neutrofile, makrofagi, NH) kom dendrytyczne

Dendrytyczne

SWOISTE(nabyte)- powst klonów swoistych limf wymaga czasu (limf namnażają się co 6-8h, bakterie co 20min)-lim T i B-swoiste przeciwciała-cytokiny

RÓŻNICE ODP NIESWOISTA: -b szybka, nie wymaga wstępnej akt.-receptory dla antygenów dziedziczone przez miliony lat ewolucji.-selektywna-nie atakuje własnych struktur.-brak pamięci immunolog-rozwija się niezależnie od swoistej.

ODPOW

SWOISTA:-rozwija się powoli, czasem wiele dni.-receptory dla antygenów wykształcają się na nowo w czasie pierwotnej reakcji immunolog, nie dziedziczone.-pamięć niekiedy wieloletnia.-do rozwinięcia niemal zawsze niezbedne jest odp nieswoista.

ROZWÓJ NIESWOISTEJ REAKCJI OBRONNEJ:1.rozpoznanie obecności drobnoust.2..zwiekszenie przepuszczalności naczyń i utworzenia wysięku zapalnego.3.ściągniecie do miejsca inwazji kom ukł odporn. Już w kilka sek po rozpoznaniu czynnika chemiotoksycznego neutrofil wysuwa w określonym kierunku pseudopodia i zaczyna się przemieszczać.4.zachowanie odpow nieswoistej- hamowanie działania cytokin.

FAGOCYTOZA

Receptory fagocyta rozpoznają antygen bezpośr lub przez oponiny(są nimi przeciwciała, lub skł dopełniacza , białak ostej fazy)Mechanizm rozbijania-fagocytoza i niszczenie wew kom fagosomy wraz z pochłoniętymi drobnoustrojami ulegają fuzji z ziarnistościami leukocytów.-zabijanie wewn komDrobnoustroje zabijane są na drodze mech tlenowych i beztlenowych.

Pierwotne niedobry odporności- wrodzone niedbory odp 50%- dotyczy zaburzeń przeciwciał 30% zab odp kom 10% niedobór dopełniacza

nawracające zakażenia wskazanie do diagnstyki w kierunku niedoborów odp-8 i wiecej zak dróg oddechowych w ciagdu roku,2 lub wiecej zakażeń zatok w ciagu roku,2 lub więcej ciężkich zakażeń,powt się głębokie rone skórne lub wrzodwe,grzybia j ustenj lub skóry u dzieci,antybiotykoterapia twrajaca 2 m-ce lub dłużej bez wyraźnej poprawy.

wtórne niedobory odporności- występowanie objawów uposledzenia odporności,wstępne obiawy w nastepstwie chorby czy upośledzeni zdrowego człowieka wyst znacznie częściej i sprawdza się do przewlekłych nawracajacych zakażeń częst wywływanych patogennymi opartych na leczenie.Przyczyny: zakaż wirusowe,bakteryjne,pasozytnicze,wrodzone HIV1 i HIV2: immunosupersje białaczka szpikowa,chłoniaki nowotwory: choroby dzieci zespół downa i metab i cukrzyca

Upośledzenie odporności-badania pierwszego rzutu: WBC,OB,testy biochemiczne,proteinogram,poziom immunoglobulin

defekt odporności nieswoistej-morfologia +WBC,funkcje neutrofilów:chemtakcja,fagocytoza,chemiluminescencja,NBT-test dopełniacz defekt odp swoistej B cells- liczba bezwgledna miano przeciwciał stymulacjamitogenom T cells liczba bezwględna liczba subpopulacji stymulacje mitogenom i antygenom

Mechanizmu tlenowe fagocytoza wywołuje w ciągu kilku sekund pobudzenie procesów oddechowych i powstanie reaktywnych rodników tlenowych i utlenowanych halogenów 1. aktywacja oksydazyNADPH 2powst anionu ponadtlenkowego 3 powst nadtlenku wodoru w reakcji nadltelnku wodoru z jonami zelaza pwst rodniki hydroksylowe i tlen singletowy

w reakcji katalizowanej przez MPO z nadtlenku wodoru i chlorków powstaje kwas podchlrowy, który w reakcji z anionami tworzą chloraminy

mechanizmy zabijania pozatlenowe i czynniki w nich uczestniczące- fagocyty syntezują białka zdolne do zabicia drobnustrojów,mogą je magazunując w ziarnistosciach cytoplazmatycznych Promielocyty mają ziarnistości azurofilne a mielocyty-swoiste,neutrofile mają ziarna trzeciorzędowe i wydzielnicze.Dzięki niewielkiej objętości fagosomu,steż białek może być bardzo duże

lizosom wyst w ziarnistościach azurofilnych i swoistych,osoczu,łzach,śilnie wydzielinach dróg oddechowych .Niszczy strukturęścian bakteryjnych.

BPI czynnik bakteriobojczy wz przepuszczalność wyst w ziarninach azurrofilnych działóania gram - zw przepuszczalnosć błon zwe i aktywuje enzymyproteolityczne,opionizuje,hamuje oddychanie.

Defenzymy występuja w ziarnistościach azurofilnych należą do grupy peptydowych antybiotyków wykazują duża aktywność wobec szerokiego zakresu bakterii i grzybów.Mają aktywność chemotatyczną reg aktywność dpełniacza,hamuje wytw glikokortykosteroidów.Wzmagają proliferację limfocytów wiążą i neutralizują endotoksyny, pobudzają gojenie ran, działają przeciwnowotworowo.u dzieciz mukowiscydoza do nawracajacych infekcji.

Katapeksyna G wyst w ziarnistościach azurofilnych zabijaja gram + niektóre gram - i grzyby wykazuje aktywność proteolityczną wł chemotaktyczne.

Zapalenie funkcją jest eliminacja sub obcych i przwrócenie fizjologicznych funkcji narządów i tkanek.Odbywa sie to przez reakcje enzymatyczne prowadzące do wytwarzania mediatorów działających miejscowo i ogólnoustrojowo,nacieku kom odczynu zapalnego uszkodzenia tkanek,krzepniecia krwi lub aktywacji dopełniacza

wtkankach objętych zapaleniem dochodzi do:miejscowej produkcji mediatorów zapalenia,rozszerzenia naczyń krwionośnych i wzrostu ich przepuszczalności,przechodzenia prze naczynia wody soli,sli mineralnych i bałek o małej masie czasteczki. w winiku działania meiatorów zapalenia i czynników chemotaktycznych następujue pobudzenie kom wczesnej fazy zapalenia i czynne przechodzenie do ognisk zapalenia

Ostra Faza- twra od kilku sek ,godz ,przewlekła dni ,tyg.miesiace .Nastepuje bezpośrednio po zadziałaniu bodżca,uwalnianiu histaminy, uczyniuniu ukł kininotwórczego i wytwarzaniu metabolitów kw arachidowego. W końcowej cz fazy zostaje pobudzona produkcja cytokin zapalnych.W wyniku tego, w przeciągu kilku do kilkunastu sek następ szereg zmian biochemicznych i czynnościowych.-uwalnianie kininy rozszerzają naczynia krwionośne i podrażniaja receptory -w zwojach nerwow czuciowych nastepuje produkcja silnego mediatora zapalenie -subs P - równolegle biegnącce enzymy proces fibrynozy powoduje rozp złogów fibryny i udrżnienie naczyń o PDF nasilaja działanie czynnikowo relaksacyjne naczynia i zwiekszających ich przepuszczalność .ostra faza kininy: brodykinina i kalidyna uwalnianie z kininogenu prze kalikreinę kininy powodują relaksacje mięśni gładkich naczyń krwionośnych i wzrostu przepuszczalności ich środowiska, lokalnie zwiękasza sie przepływ krwi pojawjają sie obrzęki.wywołują uczucie bólu.Pobudzają synteze NO,PAF,tPA i limocytów Ti B do produkcji immunoglobulin.pobudzają produckje i wydzielanie cytokin w fagocytach i kom śoródbłonka.Zwiekszoną kininogenezę stwierdza sie bezpośrednio po urazie mechanicznym w następstwie działania wysokiej temp w także w chorobach z ogólnym odczynem zapalnym

Transformujący czynnik wzrostu beta (TGF- B) peptyd immunosupresyjny pochodzi z płytek krwi jest chemotaktyczny dla figroblastów wymaga syntezy kolagenu pobudza osteoklasty, hamuje wzrost kom nabłonkowych śródbłonka mięśni gładkich limf, hamuje kom hematopaetyczne i reakcje limfocytów.

CYTOKINY

Niskocząsteczkowe substancje białkowe Produkowane przez jedne komórki i oddziałujące na inne komórki poprzez rec.cytokinowe, których ekspresja pojawia się w trakcie reakcji. Dzialaja w sposób autokrynny, parakrynny lub endokrynny. Prod.cytokin nie ma swoistości antygenowej-powst.zarówno w czasie odp.swoistej i niesw., wpływajac na pob.wzrostu, różnicowanie i akt komórek.Wszystkie kom.bior. udzial w odp.immun.maja zdolnosc wytw.cytokin. Sa mediatorami reakcji zapalnych, immunologicznych i krwiotwórczych.

• Interleukiny(co najmniej 37)

• Cz. Krwiotwórcze(CSF, Gm-CSF, EPO)

• Interferony (wytw w odp na zak wirusowe)

• Cz martwicy nowotworów(TNF)

• Cz transformujące

INTERFERONY

Odgrywają główną role w odp p/wirosowej. Podst.rodzaje w kom.ludzkich: alfa, beta, delta, gamma. Dawniej typ I (wytw przez traktowane wirusem leuko(alfa), keratynocyty(K) Lub fibroblasty(beta))Synteze alfa i beta indukuja rozniez endoksyne, polisach, cytok 1,2,TNF. Typ II (immunoglobuliny- ITF gamma wyt przez T, NKT,makrofagi,).

Dzial p/wir.1)nie maja bezp.dzial p/wir. 2)Oddziałowuja na inne kom pobudzając w nich podst czynniki p-wir i „stan gotoosci p/wir”, 3)hamuja synteze białek wirusowych, wiązanie wirusów z kom i uwalnianie z otoczki, 4)wzmagają akt kom cytotoks( K, NK, Tc)i akt.makrofagów.

Wpływ na ukł odp:nasilają cytotoksyczność kom, aktywując makrofagi, wzmagają fagocytoze, wzmagaja ekspresję cząst gł ukł zgodności tkankowej oraz receptorów powierzchniowych i indukują ekspresję cytokin(IL, IL6 i TNF)

INF GAMMA

- aktywniejszy niż alfa i beta

- wybitnie nasila prezentację antygen limf T

- nasila synteze antygenów zw z nowotworem i wzmaga ich rozpoznawalność

- uczestniczy w różnicowaniu B w kierunku kom uwalniających przeciwciała biorące udział w ADCC

Wpływ na proliferację tk:

- hamują proliferację i indukują różnicowanie tk

- są inhibitorami krwiotworzenia

- gamma stymuluje różnicowanie monocytów

ITFy wsk.dzial p/nowotw bezp i posr.

-dzial bezposr polega na hamowaniu proliferacji i pobudz do roznicow kom nowotw. a radziej bezp dzial cytotoksycznym.

-dzial posr polega na zwiekszeniu ekspresji antyg nowotw,hamowaniu angiogenezy aktyw cytotoksycznosci

mech kom.i wzmozeniu wytw.cytokin(TNF).

ODP IMMUNO NA ZAK WIR

Wczesne nieswoiste mechanizmy:

-działanie dopełniacza,interferonu i NK

Później ist role odgryw IgA i IgG zapobiegają zak innych kom (ich fragment Fab wiaze się z antygenem wirusa a koniec Fc z odp receptorem na Nk, makrofagach itp., umozliwia to fagocytozę i ADCC a także bezpośrednie niszczenie z udziałem dopełniacza). Najwazniejsza role tu maja Limf Tc rozpoznaja antygeny wirusa na kom w powiązaniu z MHC I i niszcza je.

Nieprawidłowości odp p-wir:

- tworzenie i odkładanie się w tkankach kompleksów immuno z masywnym uwalnianiem antygen wirusa (HBV np. kłebkowate zap nerek)

- przewlekła odp cytotoksyczna bez eliminacji wirusa może doprowadzić do przewlekłego zap wątroby typu B i C

- zak kom ukł odp może powodować zaburzenia odporności lub transformacje nowotworowa

- uszkodzenie tk lub podobieństwo białek wirusa i własnych może powodować autoagresje

ODP IMMUNO NA ZAK BAKT ZEW

Po przełamaniu bariery skóry lub bł śluzowych najwcześniejsz odp p-bakteryjna obejmuje opłaszczenie i lize bakterii z udziałem przeciwciał i dopełniacza oraz fagocytozę.bakt namnazaja się w krwioobiegu.jelitach,dr.oddech,tk.tacznej. wywaluja zap.z uszkodz. Tk.w postaci ropni lub wydziel.toksyny.endotoksynami sa najczesciej skl.bakterii(np.;LPS G-)a egzotoksyny to subst.wydziel przez bakterie.

Odp nieswoista:

- akt dopełniacz drogą nieswoista bez udziału przeciwciał za pomoca LPS lub peptydoglikanów bakt gramm +

- fagocytoza i rozwój reakcji zapalnej warunkowanej przez makrofagi pobudzone antygenami bakterii

Odp swoista:

- zapobieganie wiązania bakterii z kom gospodarza przez wiazanie z rzeskami bakt

- działanie bakteriobójcze poprzez ukł dopeł droga klasyczną (gramm -)

- ułatwienie fagocytozy poprzez opsonizację (gramm +)

- hamowanie wzrostu poprzez blokowanie pobierania Fe potrzebnego do wzrostu bakterii

- hamowanie inwazji i rozprzestrzeniania się zakażenia w tk przez blokowanie enzymów proteolitycznych

- neutralizacja toksyn bakteryjnych

Zaburzenia odp immunologicznej humoralnej przeciw zak paciorkowcowym skóry i gardła może skutkować syntezą przeciwciał wywołujących zapalenie m sercowego lub kłebkowego zap nerek

ODP IMMUNO NA ZAK BAKT WEW

Zakazenia te mają tendencje do przewlekania i nawrotów ponieważ wymykaja się większości mechanizmów obronnych poprzez:

- odpornoś na enzymy lizosomalne

- zdolność do szybkiej ucieczki z fagolizosomu do cytoplazmy poprzez uszkodzona bł kom

- blokowanie tworzenia fagolizosomu

Odp nieswoista

Pierwsza linię obrony stanowia kom NK pobudzone przez makrofagi i neutrofile. Odp swoista współdziałanie limf Th i Tc oraz makrofagów.

Antygeny prezentowane na APC powoduja różnicowanie się limf do Th1, te wydzielają INF gamma pobudzający makrofagi do niszczenia bakterii przez syntezę enzymów lizosomalnych i aktywowanie zw O2. stymulowane są jednoczesnie Tc

Przewlekanie się zakazeń wraz z akt limf i makrofagów może doprowadzic do uszkodzenia tkanek i tworzenia ziarniaków w otoczeniu ogniska zakażenia. Ogranicza to rozprzestrzenianie się zak ale prowadzi też do zaburzeń funkcji tk(wloknienia) lub nawet martwicy.

ZJAWISKA AUTOIMMUNIZACYJNE:

Odp.immun.skier.przeciwko wł.tk. Skladowe:

-autoantygeny-antygeny znajd.sie na prawidl.kom.ustroju w ich cytopl lub wytw.i wydz.przez prawidl. kom(insulina)skl.sie z epitopów rozpozn.przez limt FiB

-autoreakt. limfT-rozp.epitopy autoreakt.w pol.z MHC (gł.zagroż.stanCD3+)

-autoreakt.limfB-rozpozn. autoantygeny rozpuszcz.bez pol z MHC.Prezent.dod.autoantyg.autoreakt.limfT

-auto p/ciala-wytw.przez autoreakt. limfB,wiaza autoantyg. rozp. lub pow. bez pol z wl.czast.MHC. Poprzez aktyw.mech.efekt. (dopelniacz,opsoniz,ADCC,mogą powod.niszczenie tk.i narzadow)

Limf.autoreakt. i autop/ciala stan.prawidl.skladowa”zdrowego”ukl.immunol.Zesp.mech,dzieki którym momi istnienia potencj.autoimmunol.nie doch co patolog odp.z niszczeniem strukt. org.nazywamy autotolerancja.Jej zlamanie prow do chor. autoimmuniz.w ktorej doch.do zaatak.i niszczenia strukt.org. Chor. Autoimmuniz.czł:przewl. Z okr. pogorszenia i polepszenia,prow do trwal.inwalidztwa lub smierci.

Podzial.ze wzgl na umiejscow. autoantygenu:1)wyst.autoantyg.ogranicz.do narzadu lub typu kom:

-cukrzycaI(autoreak.kom.wysp Lang)

-swtardn.rozsiane(autoreakt.oslonki mielinoweOUN)

-pecherzyca zwyk. (autor.keratynocyty)

-ch.hashimoto(tarczyca)

-niedokrwAB(IF Castle'a)

-miastemia(synapsy nerw-mieś)

2)powszech.wyst.autoantyg.w ustroju(ukladowe):

-niedokrw.autoimmunohemolit

-RZS(kolagen-stawy)

-wrzodziej.zap.j.grubego

-zap.skorno-mieśniowe

-twardzina ukl(antyg.tk lacznej-skora,bl.surowicze)

-toczeń ukl rumieniowaty (antyg. jadra kom-skora,bl,sur-stawy,nerki, OUN, krew)

Podział ze wzg.na mech efekt:

1)dominujaca.dop.kom:

-stwardn.rozsiane,ch.hashimoto, cukrzycaI,lusienie plack,bielactwo. W niszczeniu biora udzial Th1(iL2, IFN-gamma,TNF)Tc,makrof,NK.

2)z domun.odp humoralna:

-niedokrw. autoimmunohemolit. (anty-RH),maloplytk(anty gpIIb/IIIa)

-Graves-basedowa

-miasemia(p/ciala przec.rec doacetyloh.)

-toczeń ukl.

P/ciala i kompl. Immunol. ułatw. fagocytoze lub zabicie kom.z udz. dopelniacza.

TOLERANCJA IMMUNOLOG:

Mech.centr:apoptoza limfT autoreakt o duzym powinowactwie w grasicy.Przezyw.te o śr.i malym.Dojrzew.w szpiku autoreakt limfB uleg.delecji.

Mech obwodowy:

1)delecja klonalna:

-limf obwod. O wiekszym powinow do kom MHC

-brak akt.Tcprze kom.dendryt. i ich delecja(brak antyg.na kom.dendryt, rozpozn przez CD4+)

2)ignorancja:

-w grasicy tylko determinanty dominujace antyg.sa selekt. Prezentow.dojrzew.limfT prowadzac do ich eliminacji. Przezyw.wiecT rozpzn.apitopy mniej immunog.

3)anergia klonalna:

-jeżeli brak 2sygn.od kom dendryt(przez Tcr iCd28)limf dziewiczy wchodzi w stan anergii (brak wytw.IL2 i prolif.w odp.na antyg.)Mogą hamowac indukcje odp.immunol na inne antyg. prezentow.na tej APC

Aktywna supresja-kom. regulatorowe:

-przewaga Th2,Tr1 i Th3,limfT, Cd4+,cd25+

-limfTCd8_ 2 rec TCRgammadelta.

Kom NK-podtrzym.remisje i wycisz.pr.zap.w stwardn.rozsianym

CZYNN. ZNOSZACE AUTOTOLERANCJE (ENDOGENNE):

-geny gł ukl.zgodn.tkankowej; zwieksz.ryzyko RZS u os z HLA-DR4,cukrzycyHLA-DQ8.

-adprod.cytokin(iL12,15,18)

-hormony pł.

-E i PG mogą nasilac wytw.IFN-gama przez limf promujac odp.TH1

-dzial.ochronne testost. Polega na pobudz.limf Cd4+ do wytw.iL10 coz kolei hauje wytwIl12 przez APC(sprzeż.zwr.ujemne)

-zaburz.apoptozy.zwieksz.ekspresja Fas,zab.bialel antyapoptot.BCI-2,BCI-X)

-urazy,infekcje wir i bakt.

MECH.NADWRAZL.IMMUNOL:

Nadwrażliwość- stan spaczonej opow. Immunol.(Na czyn.środ. i zmienione struktury tkanek wlasnych)prowadzacy do uszkodzenia tkanek i zapoczątk. proces chorobowy).

Typy nadwrażliwości:typI: reakcje antygen(alergen) z przeciwciałami IgE związanymi z receptorami powierzch. kom tucznych i bazofilow- efekt kliniczny jest następstwem wydzielania mediatorów: histaminy, leukotrienów, aktywatorow kinin. typII- reakcja przeciwciał IgM i IgG z antygenami na pow. Komorki. Kom.jest niszczona z udzudzialem dopełniacza lub w reakcji ADCC. typ III- uszkodzenie tkanki przez kompleksy immunol. Powstale w wyniku reakcji antygen- przeciwciało, aktywujące dopełniacz. typIV- za destrukcje tk. Odpowiada mechanizm odpowiedzi komorkowej, glownie cytokiny wydzielane przez Th, Tc, makrofagi i/lub bezpośredni efekt cytotoksyczny tych kom.

Nadwrażliwość typu I. stany chorobowe:katar sienny, astma atopowa, AZS, wstrzas anafilaktyczny. Czynniki warunkujące wyst. Alergii: 1. Genetyczne(chłopcy czesciej- ryzyko wieksze gdy matka jest alergikiem)2.srodowiskowe:a) minimalny kontakt z mikroorganizmami, szczepienia(brak treningu immunologicznego)b) zanieczyszczenia. Alergeny(zdolne do prod IgE):. Roztocza kurzu domowego, pyłki roslin, antybiotyki z gr. Penicylin, kosmetyki, skł pokarmowe, srodki znieczulające, narkotyczne srodki p/bolowe. Mechanizm r. alergicznej: Komórka o niekwestionowanym znaczeniu w regolacji procesow alergicznych jest Limfocyt Th2(wpływa na synteze IgE przez limfocyt B, kom tuczne, eozynofile). Th2 dojzewaja z Th0 pod wpływem IL-4(która reguluje wytwarzanie IgE, migracje eozynofilow i wplywa na kom tuczne).

Przebieg opow.. immunol. Na alergen: 1. Reakcja natychm. (anafilaktyczna). Zachodzi po kilku, kilkunastu minutach od kontaktu z alergenem i ustepuje w ciagu godziny. Glowne mediatory to:histamina i tryptaza wydzielane w czasie degranulacji kom tucznych. Obraz kliniczny- kichanie, obfita wydzielina. Skutecne Sa leki p/histaminowe.2.Reakcja pozna:Najwieksze nasilenie osiaga 6-10 godzin od kontaktu z alergenem, ustepuje po 12-24 godzinach.Moze dotyczyc jamy nosowej(pyłkowica), niższych odc. Drog oddechowych(w astmie) i skory(po urzadleniu) Glowne mediatory: leukotrieny,PAF,cytokiny. Obraz kliniczny:zatkany nos. Skuteczne SA glikokortykosteroidy i odczulanie(powtarzane iniekcje wzrastających dawek alergenu) efekt kliniczny:Zwolnienie przyrostu IgG, zwiekszenie aktywn. Ts,wzrost liczby i aktywn. Th2, zmniejszona zdolność de granulacji kom. Tucznych, osłabienie proliferacji limfocylow i wydzielania IL-4, IL-5, GM-CSF.

Nadwrażliwość typu II. Uszkodzenie narządów związane jest z zabiciem Komorek obcych lub mających na powierzchni nowe antygeny(dominujaca role odgrywaja IgM i IgG). Stany kliniczne:1. Reakcja przetoczeniowa- po przetoczeniu krwii różnoimiennej w układzie AB0 dochodzi do wewnątrznaczyniowej hemolizy w reakcji cytotoksyczności z udzialem przeciwciał i dopełniacza(bole okol. Lędźwiowej, spadek cisnienia,krwiomocz, niewyd. Nerek, żoltaczka).2.Anemia hemolityczna zwiazana z dodatnim odczynem Coombsa, choroba hemolityczna noworodkow. Konflikt serologiczny w układzie Rh(erytrocyty plodu SA niszczone przez matczyne IgG przedostające się przez łożysko, indukcja zachodzi najcz. W okresie okoloporod). 3.Leukopochodne cytopenie- niektóre leki i ich metabolity, czy substancje stanowiace zanieczyszczenia lekow mogą się osadzic na pow. Krwinek(erytrocytow, neutrocytow, plytek)4. Miastenia

Nadwrazliwosc typu III- Osadzanie się w tkankach kompleksow zlozonych z antygenow polaczonych z przeciwciałami i ewentualnymi skl. Dopełniacza, inicjujące miejscowe procesy zapalne. Czynniki sprzyjające: 1.kompleksy sredniej wielkości łatwo precypituja w tkankach.2.kompleksy zawierające przeciwciała(IgG1, IgG3) silnie aktywuja dopełniacz. 3. Odkładanie kompleksow w tkankach sprzyja osłabieniu aktywn. Dopełniacza. 4. Naczynia z zaburzona płynnością przepływu i waszym cisnieniem. 5. Miejscowy proces zapalny. 6. Zwiekszona przepuszczalność naczyn. 7.receptory dla składnikow dopełniacza CR1. Odkladanie się kompleksow w tkankach jest wstepem do proc. Zapalnego. Aktywacja dopełniacza prowadzi do powstania anafilatoksyn i chemokin, wydzielania mediatorow z neurofilow, bazofilow, trombocytow. Destrukcja tkanki zwiazana głownie jest z dzialaniem trombocytow(powst. Mikrozakrzepow). Uwalniane SA enzymy i rodniki ponadtlenkowe. Potegowany jest rozplem fibroblastow i kom zernych, odkladanie włókniny. Przyklady r. patologicznych: 1.odczyn Artusa- obrzek, rumien, martwica skory w miejscu podania antygenu.2. Zewnątrzpochodne, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych.3.Ch.Posurowicza

(bole i obrzek stawow, bialkomocz).

Nadwrazliwosc typu IV Wyst. Po kilkunastu godzinach od kontaktu z antyg.(max 24-48h). zmiany zap. Wynikaja z dzialania cytokin, wydzielanych glownie przezTh, aktywujące miejscowo inne kom (makrof., limf. Tc, czasem bazofile). Formy nadwrazl. Typu poznego:1. Proba tuberkulinowa- zaczerwienienie i naciek kom jednojądrzastych u uczulonych. 2. Zak. Bakter.(Groblica, bruceloza) grzybicze, wirusowe(odra, swinka). 3.alergiczne kontaktowe zap. Skory. 4. Dlugotrwałe narazenie skory w pracy zawodowej na drobnocząsteczkowe związki. W indukcji uczulenia dominujaca role odgrywaja kom Langerhansa naskorka. Powstaja swoiste Limf. T. poczatkowo napływające do skory Tc niszcza ketatynocyty, przy okazji wydz cytokiny(IFN gamma). Cytokina indukuje na keratynocytach MHC II i ICAM-1 co powoduje rozpoznanie i atak przez Th1. Ponadto IFN gamma miejscowo aktywuje makrofagi. Skutek- destrukcja skory i powst, grudek zap. W Polsce najcz. Alergenem jest:1. Chrom(w skorach nim garbowanych, glowkach zapalek)2. Zywica epoksydowa.3. terpentyna.4.guma. 5.leki(neomycyna stosowana w masciach)

DOPEŁNIACZ:

Obok fagocytow najstarszy filogenet. el.mech. odpornosci niesw.ale w wielu syt.aktyw. przez r.swoiste, tworzac pomost miedzy tymi mech.Ukl.dop.skl.sie z 30bialek surowicy i tk.oznaczonych w szer.C i odp.cyfr.Wiekszosc ych bialek jest aktyw wg okresl. Kolejnosci w r.lancuchowej przez komplement antygen-p/cialo i wywiera swój efekt glownie w stos.do bl.kom. Jest również powiazany z ukl.krzep i fibrynolizy.

Efekt dopelniacza:

-rozpuszcz.i rozpad(bakterioliza i cytoliz)wplyw skl. tworzacych”kompleks ataku bl”

-chemotaksja(przemieszcz się neutof w kier wzrast steż czynnika chemotaktycznego, wplyw na rozwoj nacieku kom i ulatwiajac fagocytoze

-anafolitoksyczny (C3a,C4a,C5a)pow.degranulacje(gł.kom.tucznych i bazof),kurczy m.gladkie,zw przepl naczyn,aktyw kom.zerne zw ich wlasciw.fagocyt i batkeriob.stymuluja uwalnianie z makrof cytokin(iL1,6,TNF)

Funkcja: Skl:( )

1)obr.p/zakazna

-opsonizacja (C3,C4)

-chemotaksja i akt.leukoc. (C3a,C4a,C5a)

-zaij.bakt i zakaz.kom (kompl.atak.błC5b-9)

2)wspolpr.odp.niews ze swoista

-wzmag.odp. humor (limfB wiazaC3b i C4b pol

kompleksem antyg-p/cialo)

-rozw.pamieci immun.(kom.dend wiazaC3b i C4b pol

kompl Antyg-p/cialo)

3)usuwanie zbednych prod

-kompl.immunol. i kom.apoptot (C1q i fragm.C3 iC4)

Droga aktyw.dopelniacza:

1)klasyczna:aktyw.zapoczatk. przylaczenia się podjedn.C1q do kompleksu ant zmienione konformac p/cialo (IgG lub IgM)

2)alternatywna:inicjow.bez udzialu p/cial.uczestn.tu czynniki B,D,H,I,properdyna i skl.C3 dopelniacza.

Aktywatory:bakt,wir,zakaz przez nie kom,grzyby,pierwot,niekt kom.rakowe,kompl immunol.

Obrona przed dopelniaczem:

Niekt.miktoorg,rozw,mech.obr przed dopelniaczem:

-wir opryszczki inaktyw C3b i blok fr.Fc Ig

-bialko M sc.paciork.inaktyw selekt. Czynn H

-kw.sjalowy sc.kom dwoinki zapal.op.mozg,paleczki okręż,kretka kity wiazą H i I.Org.dysponuje mech. reg. czynn. ukl.odp.broniac przed uszk wl.bl i tk.

Ani dop.aktyw się powoli spont.ani aktyw na pow.miktoorg nie zagraza otacz.kom

Przy zakaz.kom.wirusami może dojsc do przewagi mech.aktyw.dop.nad hamuj i kom.ulegna masywnej martwicy.Brak reg.dop (npDAF,HRF)może prow.do hemolizy erytr w.w nocnej napad. hemoglobinurii.

Cytotoks.kom.zakezna o p/cial (ADCC):Do zabicia kom.docel.w aDCC konieczny jest jednocz.udzial p/cial(gl.IgG,IgE)kom.efekt. P/ciala oplaszczaja kom.docel.hamujac swoistosc r.,nat.kom.efekt,wiaza konce fr.Fc tych p/cial warunk. ef.cytotoks.Obecnosc dop.nie jest konieczna do wystADCCale mozeona nasilac to zjawisko.W ADCCmoze uczest.wiekszosc leukoc;NK.K,makrof,monoc,niekt.T,neutrof,eozynof i pl.krwi.

Poszczeg.mech mają swoje prefer:

-makrof,monoc,neutrof wywier. efADCC wobec eryt.i w pewnym stos wocec kom.nowotw.

-kom.limfoid.niszcza kom.nowotw i zakaz.wirusami

-eozynof,pl.krwi,monoc uczest.w niszczeniu pasozytow.

Niekt.cytokiny wzmagaja ef.ADCC poprzez zw.ekspresji FcR:

-IFNgamma aktyw makrof i neutof

-Gm-CSF neutrof i eozynof

-iL2 NK

Kompl.immunol:

-kompl.antyg-p/cialo mogą dodatk. wplyw.i wiazac skl.dop

-duze kompl.maja sklonnosc do precypitacji

-stym lub hamuja odp.immunol

-mogą induk wiele proc patolog.

Krazace kompl.moga odkladac się w sc.drobnych naczyn skory,stawow,nerek,indukujac podostre st.zap uszkadzajce tk(np.;klebuszk.zap.nerek w przeb WZW typu B lub C).

UKL.ODPORNOSCIOWY SKORY:

Skóra jest największym narządem ciała człowieka, immunologicznie czynnym. Jest podstawą czynnościową jest integracja organizmu ze środowiskiem zew i ochrona przed wpływem niekorzystnych czynników środowiskowych.

Podstawowe znaczenie obronne mają:-warstwa zrogowaciałego naskórka (przed czynnikami chem i fiz),-tk.łączna skóry właściwej (przed urazami mech),-naczynia krwionośne i gruczoły (regulacja temp).

W obronie immunologicznej uczestniczą:-proste mechaniczne (bariery naskórka, ph, bakteriostatyczne właściwości kom tłuszczowych,β-defensyny),-wyspecjalizowana tk.limfatyczna skóry

Wyniki badań nad SIS:-keratynocyty wpływają na różnicowanie limfocytów T, -keratynocyty produkują cytokiny oddziałujące na T i inne kom limfoidalne,-limfocyty Th wykazują epidermo tropizm (z nich najczęstszy chłoniak skóry),-szpikowe pochodzenie nabłonkowych kom Langerhansa i ich rola w prezentacji antygenów (czynniki upośledzające te kom np.UV mogą prowadzić do miejscowej lub ogólnej immunosupresji).

Kom wchodzące w skład SIS:kom naskórka i skóry właściwej, określone zbiorczo jako tk limfatyczna związana ze skórą (SALT).

Podstawa nadzoru immunologicznego: kom dendrytyczne, keratynocyty, limfocyty T, kom śródbłonka naczyniowego, inne(makrofagi, granulocyty, kom tuczne, melanocyty).

Rozpoznają i eliminują kom zakażone wirusami i kom transformowane.

Kom dendrytyczne-biora udział w prezentacji antygenom limfocytom T.

Kom Langerhansa- stanowią 3-8% kom naskórka; maja antygen CD45 (wspólny dla wszystkich leukocytów); mają CD69 (występujący we wczesnej fazie aktywacji limfocytów); mają receptory dla fragmentu FcIgG i składowej C3 dopełniacza; mają CD4 (stanowią cel dla wirusa HIV-1 i są jego rezerwuarem); mają MHC I i II. Po kontakcie z antygenem ulegają aktywacji i docieraja do regionalnego węzła chłonnego. Powstaje odczyn blastyczny (proliferacja limfocytów) oraz tworzenie klonów swoistych limf. efektorowych. W niektórych chorobach skóry (łuszczyca, trąd, alergia) zjawiska te zachodzą miejscowo w skórze. Odgrywają ważną rolę w indukcji nadwrażliwości kontaktowej (w alergicznym kontaktowym zapaleniu skóry).

Keratynocyty- stanowią 95% masy komórkowej naskórka. Pobudzone mają zdolność wytwarzania cytokin oraz ekspresję antygenów (cząstek adhezyjnych dla kom efektorowych odp immunologicznej).

IL-1α-pobudzenie proliferacji T, wytwarzanie IL-, IFN-γ, aktywacja B, mediator odpowiedzi ostrej fazy, regulacja melanogenezy (przebarwienia skóry po UV i w przebiegu procesu zapalnego).

IL-6- pobudzenie syntezy białej ostrej fazy, działanie przeciwnowotworowe.

IL-8-chemokina (gromadzenie neutrofilów w miejscu reakcji zapalnej, chemotaksja keratynocytów wpływa na gojenie ran, rola w patogenezie łuszczycy i alergicznego zapalenia skóry.

TNF-immunostymulacja i immunoregulacja.

TGF-β-immunosupresyjny, hamuje proliferacje T i B, aktywność NK i wydzielanie IL-1, TFN, IFN-γ.

IL-10-immunosupresyjny, hamuje IFN-γ, nasila wytwarzanie przeciwciał.

Leki stosowane w chorobach zapalnych skóry (glikokortykosteroidy, cyklosporyna, retinoidy, pochodne chininy) oddziałują na zjawiska prezentacji antygenu oraz modulują syntezę cytokin, ekspresję antygenów i cząstek adhezyjnych.

Wpływ promieni UV na SIS: KL są szczególnie wrażliwe na UVB (280-320 nm). W wyniku ekspozycji skóry na UVB dochodzi do zaburzenia miejscowych mechanizmów prezentacji antygenów i stanu miejscowej supresji. Jednym z mediatorów tego zjawiska jest TNF, który wykazuje hamujący wpływ na migrację KL z naskórka do regionalnego węzła chłonnego oraz zmienia kierunek prezentacji antygenów (prezentuje limf Tr). W powstaniu swoitych limf Tr po napromienianiu skóry UVB ważną rolę odgrywa kw prokainowy, główny składnik warstwy zrogowaciałej, absorbujący UV. Długotrwała ekspozycja na światło słoneczne (UVB) może odgrywać ważną rolę w rozwoju nowotworów skóry (bezpośredni, mutagenny wpływ na DNA komórki i wywołanie stanu immunosupresji).

Podatność na UVB jest uwarunkowana genetycznie i stanowi czynnik ryzyka nowotworów skóry (90% chorych na czerniaka złośliwego to fenotyp UVB-wrażliwy). Celowe i kontrolowane osłabienie czynności systemu immu skóry (SIS) stanowi podstawę racjonalnego odczulania na alergeny kontaktowe oraz w leczeniu chorób o podłożu immuno). Immunosupresjne działanie promieni UV wykorzystano w chorobach skóry o podłożu nadmiernej aktywacji T w skórze (m.in. zewnątrzustrojowa fotochemioterapia limf krwi obwodowej chorych na chłoniaka skóry typu T). podjęto próby zastosowania UV w doświadczalnej immunologii transplantacyjnej (naświetlenie UV In vitro hamuje tworzenie Tc).

AZS-choroba zapalna skóry związana z genami atopii (cecha dominujaca). Cechuje się nieprawidłową odp ukł immunolog na różnorodne czynniki prowokujące co prowadzi do przewlekłej odp zapalnej skóry. Silnie łączy się z alergicznymi chorobami dróg oddechowych.

Czynniki wywołujące i podtrzymujące AZS:alergeny pokarmowe i wziewne, bakterie, grzyby, superantygeny produkowane przez mikroorganizmy, zanieczyszczenie organizmu, czynniki mech i chem.

Powstaja alergenowi swoiste klony limf T, które wytwarzają IL-4, IL-5 i stymulują limf B do produkcji swoistych IgE. One wiążą się ze swoistymi receptorami na kom tucznych Langerhansa, monocytach i bazofilach, a kontakt z alergenem stymuluje te kom do uwolnienia mediatorów i produkcji cytokin wyzwalających objaw AZS.

Ostre zmiany skórne maja charakter sędzących,czerwonych grudek wysiękowych na podłóżu rumieniowym.

Podostre cechuja się rumieniem, zadrapaniami, łuszczącymi grudkami lub strupami (zmiany rozsiane lub zlewne).

Przewlekłe-pogrubienie i zliszajowacenie skóry, zadrapania, włókniejące grudki i guzki.

Obraz kliniczny:objawy ogólne-świąd skóry, typowa marfologia i lokalizacja zmian zależna od wieku u niemowląt i małych dzieci-policzki i kończyny później zgięcia stawów, skóra karku i stopa, przewlekły nawracający przebieg, w wywiadzie-cechy atopii. Dodatkowe:suchość skóry, rogowacenie przymieszkowe, rybia łuska, nietolerancja wełny, rumień twarzy, nietolerancja pokarmów, wczesny poczatek choroby, wzrost całkowitego IgE w surowicy, stany zapalne skóry dłoni i stóp.

Cechy zaburzenia immunol: zwiększone wytwarzanie IgE, spontaniczne uwalnianie histaminy z bazofilów, zmniejszenie liczby i osłabienie funkcji CD8, zwiększona ekspresja CD23 na kom jednojądrzastych, dodatnie testy skórne z alergenami, osłabiona odpo skóry typu opóźnionego, przewlekłe pobudzenie makrofagów i monocytów do zwiększonego wytwarzania cytokin, zwiększona liczb Th wytwarzających IL-4 i il-5, ZMNIEJSZONA LICZBA Th1 wytwarzających IFN-γ.

Diagnostyka-obecnie nie ma badań laboratoryjnych które mogą jednocześnie potwierdzić rozpoznanie AZS. 1. Badanie przedmiotowe i podmiotowe.2. badania laboratoryjne:podwyższony poziom IgE, obecność swoistych IgE alergenom inhalacyjnym i pokarmowym, eozynofila w krwi obwodowej.3. testy skórne:wynik dodatni to bąbel>3-5mm.4. testy płatkowe:alergeny naniesione na taśmę samoprzylepna.5. badania bakteriologiczne:wirusologiczne i mykologiczne.6. doustne testy prowokacyjne z alergenami pokarmowymi.

Leczenie AZS:trudne, wymaga systematyczności i indywidualnego podejścia.

Koncentruje się na: unikanie czynników nasilających zmiany skóry, zwalczanie świątu i suchości skóry, zmniejszanie nasilenia zmian zapalnych-leki antyhistaminowe drugiej generacji zyrtec, miejscowo działające sterydy, preparaty zawierające dziegcie, fototerapia.

IMMUNOMODULACJA. Wpływ wysiłku fiz

;uzależniony jest od intensywności ćw. umiarkowany wysilek fiz ma korzystny wpływ na ukł odpornościowy.w odp kom dochodzi do aktywacji w trakcie wysyłku i osłabienia po. Podwyższona też jest długotrwale spoczynkowy poziom aktywności Nk. Za mobilizację mech odporności stęż niektórych cytokin.

Wpływ karmienia naturalnego. Ochroną błon śluz ukł pokarmowego noworodka zapewniają IgA i IgM. Dostarczone w siarze i mleku matki maja swoistość wobec flory matki. Część IgA przechodzących do siary i mleka jest transportowana przez makrofagi. Są też neutrofile i limf, lizozym, laktoferyna, IFN-γ,IL-1, IL-6, TGF-β.

IMMUNOSUPRESJA-efekt transfuzji krwi.

Mechanizmy: delecja swoistych klonów limf, indukcja mech supresorowych, wytwarzanie czynników blokujących.

PLAZMAFEREZA-pobranie krwi pacjenta, odzyskanie elementów morfotycznych i przetoczenie wraz z płynami zastępczymi lub oczyszczonym osoczem. Zasięg ma charakter immunosupresji(zmniejszenie patologicznych przeciwciał w konflikcie Rh) lub stymulujący(usunięcie czynników supresyjnych w nowotworach).

---