Autorem obraz pt.Bitwa pod grunwaldem jest Jan Matejko. Opis i uczestnicy walki : na srodku widzimy rycerza na koni jest on ubrany w czerwony zupan i korone na glowie. Trzyma on miecz i tarcze.Jest to litewski Ksiaze Witold. Po lewej stronie obrazu znajduje sie krzyzacki mistrz Ulrich von Jungingen. Jest ubrany w bialy plaszcz z czerwonym krzyzem na piersi. Po lewej stronie stronie spieszy mu z pomoca Ksiaze Szczecinski. Jedzie on na czarnym koniu, w helmie z pawimi piorami. Na srodku w dole obrazu lezy martwy rycerz Lichtenstein. Po lewej stronie u gory , za Ksieciem Witoldem toczy sie walka o choragiew , ktora Polak wydziera Niemciwi. Po prawej stronie obrazu jest rudobrody olbrzym w zbroi. Jego kon ma przezroczyste oczy gdyz pada pod olbrzymem. Nie mozna pominac Zawiszy Czarnego.Jest w fioletowym ubraniu , bez helmu.

Bitwa pod Grunwaldem - obraz Jana Matejki namalowany na płótnie w 1878 roku, w Krakowie. Malarz podczas pracy korzystał głównie z Roczników Jana Długosza - polskiego kronikarza, który na podstawie ustnych relacji swojego ojca, opisał bitwę. Jan Matejko malował go przez około 6 lat.
Przedstawia największe zwycięstwo wojsk Polski i Litwy nad Krzyżakami - tytułową bitwę pod Grunwaldem, która miała miejsce 15 lipca 1410 roku.

Obraz jest pełen aluzji i znaków. W centrum widoczne są dwie charakterystyczne postacie: wielki książę litewski Witold w orientalnym kołpaku i ze wzniesionym do góry mieczem, szykujący się do zadania decydującego ciosu - to symbol wschodnich ambicji rodzącej się unii polsko-litewskiej. W centrum obrazu, na lewo od postaci Witolda, znajduje się również postać wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego, Ulricha von Jungingena, walczącego z piechotą. Scena wokół wielkiego mistrza ma również wymiar symboliczny, gdyż przedstawia jego śmierć z rąk zwykłego żołnierza, trzymającego w ręku Włócznię Świętego Maurycego. Król Polski Władysław Jagiełło, znajduje się w prawym górnym rogu obrazu - siedząc na koniu i przyglądając się trwającej bitwie ze wzgórza.

Poza tym na obrazie przedstawieni zostali m.in.: Zawisza Czarny, Zyndram z Maszkowic oraz Jan Żiżka, Matejko pokazał swoją twarz. Nad polem bitwy unosi się na chmurze święty Stanisław, który według przekazu Długosza miał się ukazać walczącym.^[1] Po prawej stronie, wśród uchodzących Krzyżaków, znajduje się Henryk von Plauen, który później obronił Malbork (W rzeczywistości wcale go nie było pod Grunwaldem). To również nawiązanie do szansy ostatecznego pokonania zakonu, której Polacy nie wykorzystali przez opieszałość i wewnętrzne niesnaski.

---