Wklęsłość i wypukłość wykresu funkcji
Warunek wystarczający wypukłości i wklęskości:
Jeśli
f ′′ (x) > 0 dla ∀x ∈(a,b), to f(x) jest wypukła na tym przedziale;
f ′′ (x) < 0 dla ∀x ∈(a,b), to f(x) jest wklęsła na tym przedziale.
Przykład
Wyznaczyć przedziały wypukłości i wklęsłości funkcji:
f(x) = x4 - 6x2
Df =R
f ′(x) = 4x3 - 12x
f ′′(x) = 12x2 -12 = 12(x2 - 1) = 12 (x-1)(x+1)
f ′′(x) > 0 dla x ∈ (- ∝, -1) ∪ (1, ∝)
f ′′(x) < 0 dla x ∈ (-1, 1)
X |
(- ∝, -1) |
(-1, 1) |
(1, ∝) |
f ′′(x) |
+ |
- |
+ |
f(x) |
∪ |
∩ |
∪ |
Odp. Funkcja jest wypukła dla x ∈ (- ∝, -1) ∪ (1, ∝)
i jest wklęsła dla x ∈ (-1, 1).
Przykład 8.
Wyznaczyć przedziały wypukłości i wklęsłości funkcji:
f(x) = x lnx
Df =R+ = {x ∈R : x>0}
f ′(x) = lnx +x ⋅1/x= 1 + lnx
Df ′ =R+ = {x ∈R : x>0}
f ′′(x) = 1/x
f ′′(x) > 0 dla ∀x (x ∈ Df )
Odp. Funkcja jest wypukła dla ∀x (x ∈ Df ).
Warunek konieczny istnienia punktu przegięcia krzywej o równaniu y=f(x), jest
f ′′(x0) =0
Warunek wystarczający istnienia punktu przegięcia
krzywej o równaniu y=f(x):
Punkt P(x0, f(x0)) jest punktem przegięcia krzywej o równaniu y=f(x), gdy
f ′′(x0) =0
oraz druga pochodna funkcji f(x) zmienia znak przy przejściu przez x0
Przykład 9.
Wyznaczyć punkty przegięcia funkcji
f(x) = x4e-x
f ′(x) = 4x3e-x -x4e-x = (4x3 -x4 )e-x
f ′′ (x) = (12x2-4x3)e-x - (4x3 -x4 )e-x = (x4- 8x3+ 12x2)e-x = x2(x2 - 8x + 12)e-x
f ′′ (x) = 0 dla x=0, x=2, x=6.
f ′′ (x) < 0 dla (x2 - 8x + 12) < 0 ⇒ x ∈ (2,6)
f ′′ (x) > 0 dla (x2 - 8x + 12) > 0 ⇒
x ∈ (- ∝, 2) ∪ (6, ∝), x ≠0
x |
(- ∝, 0) |
0 |
(0, 2) |
2 |
(2,6) |
6 |
(6, ∝) |
f ′′ (x) |
+ |
0 |
+ |
0 |
- |
0 |
+ |
f (x) |
∪ |
0 |
∪ |
p.p. |
∩ |
p.p. |
∪ |
f(2)= 16e-2, f(6) = 64e-6.
Odp. Punkty P1(2, 16e-2) oraz P2(6, 64e-6 ) są punktami przegięcia funkcji f(x).
2. Warunek wystarczający istnienia punktu przegięcia
krzywej o równaniu y=f(x):
f(x) ma w pewnym sąsiedztwie punktu x0 pochodne do rzędu n (n ≥ 3) włącznie;
f(n)(x) jest ciągła w punkcie x0;
f ′′ (x0) = f ′′′ (x0) = … = f (n-1)(x0)= 0;
f(n)(x0) ≠ 0;
n jest liczbą nieparzystą,
to punkt P(x0, f(x0)) jest punktem przegięcia krzywej o równaniu y=f(x).
Ogólny schemat badania przebiegu funkcji
I. Analiza funkcji.
Dziedzina funkcji.
Szczególne własności funkcji: parzystość, nieparzystość, okresowość itp.
Punkty przycięcia wykresu funkcji z osiami układu współrzędnych.
Ustalenie znaku funkcji.
Granice funkcji na końcach przedziałów określoności.
Punkty nieciągłości funkcji.
Asymptoty funkcji.
II. Analiza pierwszej pochodnej.
Obliczamy pierwszą pochodną.
Dziedzina pierwszej pochodnej i jej punkty nieciągłości.
Przedziały monotoniczności.
Ekstrema lokalne funkcji.
III. Analiza drugiej pochodnej.
Obliczamy drugą pochodną.
Dziedzina drugiej pochodnej i jej punkty nieciągłości.
Przedziały wklęsłości i wypukłości funkcji.
Punkty przegięcia wykresu funkcji.
IV. Ostateczny szkic wykresu funkcji.
Przykład 13.
f(x) = xex
Df=R - funkcja jest ciąłga
f(-x) = -xe-x ≠ f(x) - funkcja nie jest parzystą
f(-x) = -xe-x ≠ - f(x) = -xex - funkcja nie jest nieparzystą
f(x)=0 ⇒ xex = 0 ⇒ x=0 ⇒ (0,0) - punkt przecięcia funkcji z osiami układu współrzędnych.
Obliczamy pierwszą pochodną:
f ′(x) = ex + xex = (1+x)ex.
Ponieważ ex > 0 dla ∀x,
a) f ′(x) = 0 ⇔ 1 +x=0 ⇔ x = -1;
b) f ′(x) > 0 ⇔ 1+x >0 ⇔ x ∈(-1, ∝)
c) f ′(x) < 0 ⇔ 1+x <0 ⇔ x ∈(- ∝, -1)
funkcja rośnie dla x ∈(-1, ∝)
funkcja maleje dla x ∈(- ∝, -1)
x=-1 - punkt minimum lokalnego
fmin = f(-1) = -e-1.
Obliczamy drugą pochodną:
f ′′ (x) = ex + (1+x)ex = (2+x)ex.
a) f ′′ (x) = 0 ⇔ 2 +x=0 ⇔ x = -2;
b) f ′′ (x) > 0 ⇔ 2+x >0 ⇔ x ∈(-2, ∝)
c) f ′′ (x) < 0 ⇔ 2+x <0 ⇔ x ∈(- ∝, -2)
funkcja f(x) jest wypukła dla x ∈(-2, ∝)
funkcja f(x) jest wklęsła dla x ∈(- ∝, -2)
x=-2 - jest punktem przegięcia