Nr ćwiczenia 104 |
Data: 10.06.2002 |
Dominik Hoffmann |
Wydział Elektryczny |
Semestr II |
Grupa E1 nr lab. 3 |
Prowadzący: dr Ewa Mykowska
|
Przygotowanie: |
Wykonanie: |
Ocena ostateczna : |
Temat: Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą badania przesunięcia fazowego
Wstęp teoretyczny
Rozchodzenie się dźwięku odbywa się w postaci fali mechanicznej i może mieć miejsce tylko w ośrodku sprężystym. Jeżeli pewien element ośrodka, którego cząsteczki są ze sobą wzajemnie związane, pobudzimy do drgań, wówczas energia drgań tego elementu będzie przekazywana do punktów sąsiednich i wywoływała ich drgania. Proces rozchodzenia się drgań w ośrodku nazywamy falą .Zauważmy, że w ruchu falowym cząsteczki ośrodka nie podążają za rozchodzącą się falą, lecz drgają wokół ustalonych położeń równowagi. Jeżeli kierunek drgań cząsteczek i kierunek rozchodzenia się fali są zgodne, falę nazywamy podłużną , jeżeli natomiast drgania cząsteczek odbywają się w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali, falę nazywamy poprzeczną .
Charakter fali rozchodzącej się w ośrodku zależy od jego własności sprężystych. Jeżeli wskutek przesunięcia jednej warstwy ośrodka względem drugiej powstają siły sprężyste dążące do przywrócenia warstwy przesuniętej do położenia równowagi, to w ośrodku mogą się rozchodzić fale poprzeczne i podłużne (na ogół ośrodkiem takim jest ciało stałe). Gdy między przesuniętymi warstwami ośrodka siły sprężyste nie występują, to w ośrodku takim mogą się rozchodzić tylko fale podłużne (tak dzieje się w cieczach i gazach).
Najczęściej spotykanym ruchem drgającym jest ruch harmoniczny , w którym wychylenie „y” zmienia się w czasie „t” według równania:
gdzie: A - amplituda, ω - częstość kołowa, ϕo - faza początkowa
Faza początkowa ϕo określa stan ruchu w chwili t = 0 i jest obrany w sposób dowolny. Obierając np. ϕo = 0 przyjmujemy, że w chwili t = 0 punkt drgający przechodzi przez położenie równowagi na stronę wychyleń dodatnich. Fazę wyrażamy w jednostkach kątowych (stopniach lub radianach). Przykładowy wykres ruchu harmonicznego z zaznaczeniem niektórych faz przedstawia rysunek.
Jeżeli fala biegnie w kierunku osi „x” wówczas kolejne punkty ośrodka pobudzane są do drgań i osiągają tę sama fazę z pewnym opóźnieniem. Prędkość przesuwania się wychylenia o stałej fazie jest prędkością rozchodzenia się fali .
Wychylenie „y” dowolnej chwili „t”, w odległości „x” od źródła drgań opisane jest funkcją falową
gdzie: ω - częstość kołowa ,
- liczba falowa , λ - długość fali , ϕo - faza w punkcie x = 0 i w chwili t = 0.
Równanie fali jest podwójnie okresowe : względem czasu i przestrzeni. Przy ustalonej wartości „x” opisuje ono drgania cząsteczki wokół położenia równowagi - drgania te są periodyczne z okresem „T”. Ustalając w równaniu czas otrzymujemy zależność wychylenia cząsteczek od ich położenia w określonej chwili - zależność ta przedstawia kształt fali . Odległości między najbliższymi punktami posiadającymi tę samą fazę nazywamy długością fali . Związek między okresem i długością fali znajdziemy rozpatrując ruch wychylenia o stałej fazie. Stałość fazy opisujemy równaniem
Aby obliczyć prędkość przesuwania się stałej fazy znajdujemy pochodną położenia względem czasu
Wstawiając definicyjne określenie w miejsce ω i k oraz oznaczając
otrzymujemy związek między prędkością v , okresem T i długością fali
Zatem długość fali jest drogą przebywaną przez falę w czasie jednego okresu.
Fale akustyczne mogą się rozchodzić w ciałach stałych, cieczach i gazach. Fale akustyczne, których częstotliwość zawarta jest w przedziale 20 Hz do 20 000 Hz nazywamy falami słyszalnymi, gdyż wywołują one w mózgu człowieka wrażenia słuchowe.
Źródłem fali słyszalnych są drgające struny (np. skrzypce, ludzkie struny głosowe), drgające słupy powietrza (np. piszczałki, organy, klarnet) oraz drgające płyty i membrany (np. bęben, głośnik). Te drgające przedmioty na przemian zagęszczają i rozrzedzają otaczające powietrze powodując ruch cząsteczek do przodu i do tyłu. Powietrze przenosi to zaburzenie od źródła w przestrzeń.Wrażenie odbieranego dźwięku określone jest przez jego natężenie, wysokość i barwę . Wymienione cechy dźwięku zależą od odpowiednich parametrów falowych - amplitudy, częstotliwości, oraz zawartości drgań harmonicznych.
Prędkość rozchodzenia się fal podłużnych w ośrodku ciągłym :
E - jest modułem Younga ośrodka , jego gęstością .
Przekształcając prawo Hooke'a można napisać :
Drgania dźwiękowe rozchodzą się tak szybko , że ściskanie i rozrzedzanie gazu można uznać za przemiany adiabatyczne , wobec czego zmiana stanu gazu zachodzi zgodnie ze wzorem Poissona :
- stosunek ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu do ciepła właściwego przy stałej objętości . Różniczkując wzór Poissona otrzymujemy :
Stosując równanie stanu gazu we wzorze na gęstość otrzymujemy :
gdzie n - ilość moli gazu
R - stała gazowa ,
T - temperatura .
Ilość moli n można wyrazić jako stosunek całej masy gazu do masy 1 mola : n=m/.
Uwzględniając to w powyższych równaniach otrzymujemy wzór na prędkość dźwięku :
Przebieg ćwiczenia .
1. Połączyć układ elektryczny wg schematu .
2. Posługując się instrukcją uruchomić generator akustyczny , nastawić wybraną częstotliwość .
3. Uruchomić oscyloskop .
4. Potencjometrami wzmocnienia ustawić obraz o wielkości ok. 1/2 ekranu .
5. Zmieniając odległość mikrofonu od głośnika znaleźć położenia , w których obraz na ekranie jest linią prostą o takim samym znaku współczynnika nachylenia .
6. Obliczyć długość fali i wartość średnią przynajmniej pięciu pomiarów .
7. Dla obliczonej długości fali obliczyć prędkość dźwięku.
8. Obliczyć prędkość dźwięku dla 4 innych częstotliwości .
9. Obliczyć średnią prędkość dźwięku oraz odchylenie standardowe średniej .
10. Obliczyć prędkość dźwięku na podstawie równania teoretycznego . Porównać wyniki.
Tabela pomiarów
Częstotliwość [Hz] |
Odległość x [m] |
Długość fali m] |
Średnia długość fali [m] |
Prędkość dźwięku [m/s] |
Średnia prędkość dźwięku [m/s] |
Błąd dla prędkości dźwięku |
Błąd dla średniej wartości dźwięku |
2500 |
0,73 |
0,21 |
0,22 |
525 |
550 |
4,6 |
4,7 |
2500 |
0,52 |
0,23 |
- |
7575 |
- |
4,8 |
|
2500 |
0,29 |
- |
- |
- |
- |
- |
|
4000 |
0,89 |
0,11 |
0,105 |
440 |
420 |
5,1 |
5,05 |
4000 |
0,78 |
0,11 |
- |
440 |
- |
5,1 |
- |
4000 |
0,67 |
0,1 |
- |
400 |
- |
5 |
- |
4000 |
0,57 |
0,1 |
- |
400 |
- |
5 |
- |
4000 |
0,47 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
3000 |
0,88 |
0,16 |
0,163 |
480 |
489 |
4,6 |
4,63 |
3000 |
0,72 |
0,17 |
- |
510 |
- |
4,7 |
- |
3000 |
0,55 |
0,16 |
- |
480 |
- |
4,6 |
- |
3000 |
0,39 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
3500 |
0,84 |
0,13 |
0,125 |
455 |
437,5 |
4,8 |
4,75 |
3500 |
0,71 |
0,13 |
- |
455 |
- |
4,8 |
- |
3500 |
0,58 |
0,12 |
- |
420 |
- |
4,7 |
- |
3500 |
0,46 |
0,12 |
- |
420 |
- |
4,7 |
- |
3500 |
0,34 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
3700 |
0,88 |
0,13 |
0,1175 |
481 |
434,7 |
5 |
4,875 |
3700 |
0,75 |
0,12 |
- |
444 |
- |
4,9 |
- |
3700 |
0,63 |
0,11 |
- |
407 |
- |
4,8 |
- |
3700 |
0,52 |
0,11 |
- |
407 |
- |
4,8 |
- |
3700 |
0,41 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Δλ=0,001[m]
Δf=10[Hz]
ΔV=Δλ•f+Δf•λ
Później zrobić tabelkę dla V=
Błąd drugiego pomiaru ΔV=ΔT/pierwiastek dla ΔT=0,5˚
faza(ωt+ϕo) [rad]
A
T/2