Wyniki pomiarów.
a) Wyznaczanie ogniskowej soczewki skupiającej metodą bezpośrednią:
L.p. |
l [m] |
x [m] |
y [m] |
f [m] |
1 |
1,4 |
1,272 |
0,128 |
0,116 |
2 |
1,3 |
1,172 |
0,128 |
0,115 |
3 |
1,2 |
1,071 |
0,129 |
0,115 |
4 |
1,1 |
0,969 |
0,131 |
0,115 |
5 |
1,0 |
0,866 |
0,134 |
0,116 |
6 |
0,9 |
0,765 |
0,135 |
0,115 |
7 |
0,8 |
0,660 |
0,140 |
0,116 |
b) Wyznaczanie ogniskowej soczewki skupiającej metodą Bessela:
L.p. |
l [m] |
xA [m] |
xB [m] |
d [m] |
f [m] |
1 |
1,4 |
1,272 |
0,125 |
1,147 |
0,115 |
2 |
1,3 |
1,172 |
0,123 |
1,049 |
0,113 |
3 |
1,2 |
1,071 |
0,129 |
0,942 |
0,115 |
4 |
1,1 |
0,969 |
0,130 |
0,839 |
0,115 |
5 |
1,0 |
0,866 |
0,132 |
0,734 |
0,115 |
6 |
0,9 |
0,765 |
0,137 |
0,628 |
0,115 |
7 |
0,8 |
0,660 |
0,138 |
0,522 |
0,115 |
c) Wyznaczanie ogniskowej układu soczewek metodą Bessela:
L.p. |
l [m] |
xA [m] |
xB [m] |
d [m] |
f [m] |
1 |
1,4 |
1,235 |
0,225 |
1,010 |
0,168 |
2 |
1,3 |
1,136 |
0,225 |
0,911 |
0,165 |
3 |
1,2 |
1,034 |
0,229 |
0,805 |
0,165 |
4 |
1,1 |
0,929 |
0,232 |
0,697 |
0,165 |
5 |
1 |
0,829 |
0,244 |
0,585 |
0,164 |
6 |
0,9 |
0,715 |
0,246 |
0,469 |
0,164 |
7 |
1,4 |
1,235 |
0,225 |
1,010 |
0,168 |
d) Wyznaczanie aberracji sferycznej podłużnej:
- promienie brzegowe:
L.p. |
l [m] |
x [m] |
y [m] |
f [m] |
1 |
1,2 |
0,215 |
0,985 |
0,176 |
2 |
1,1 |
0,220 |
0,880 |
0,176 |
3 |
1,0 |
0,223 |
0,777 |
0,173 |
4 |
0,9 |
0,250 |
0,650 |
0,181 |
5 |
0,8 |
0,295 |
0,505 |
0,186 |
- promienie środkowe:
L.p. |
l [m] |
x [m] |
y [m] |
f [m] |
1 |
1,2 |
0,220 |
0,980 |
0,180 |
2 |
1,1 |
0,230 |
0,870 |
0,182 |
3 |
1,0 |
0,248 |
0,752 |
0,186 |
4 |
0,9 |
0,265 |
0,635 |
0,187 |
5 |
0,8 |
0,317 |
0,483 |
0,191 |
d) Wyznaczanie aberracji chromatycznej podłużnej:
- promienie czerwone:
L.p. |
l [m] |
x [m] |
y [m] |
f [m] |
1 |
1,2 |
0,220 |
0,980 |
0,180 |
2 |
1,1 |
0,225 |
0,875 |
0,179 |
3 |
1,0 |
0,243 |
0,757 |
0,184 |
4 |
0,9 |
0,265 |
0,635 |
0,187 |
5 |
0,8 |
0,327 |
0,473 |
0,193 |
- promienie fioletowe:
L.p. |
l [m] |
x [m] |
y [m] |
f [m] |
1 |
1,2 |
0,210 |
0,990 |
0,173 |
2 |
1,1 |
0,222 |
0,878 |
0,177 |
3 |
1,0 |
0,230 |
0,770 |
0,177 |
4 |
0,9 |
0,242 |
0,658 |
0,177 |
5 |
0,8 |
0,287 |
0,513 |
0,184 |
Opracowanie wyników pomiarów.
a) Z zależności
, gdzie
jest odległością między obrazem a przedmiotem, a
- odległością przedmiotu od soczewki, wyznaczyłam odległość obrazu od soczewki. Wyniki moich obliczeń zamieściłam w odpowiedniej kolumnie pierwszej tabeli.
b) Korzystając z równania soczewki
, gdzie
jest jej ogniskową,
- odległością przedmiotu od soczewki , a
- odległością obrazu, wyznaczyłam ogniskową badanej soczewki skupiającej. Dany wzór po przekształceniu przybrał postać
, a otrzymane przy jego pomocy wartości ogniskowej zamieściłam w pierwszej tabeli.
c) Na podstawie wzorów na wartość średnią
i na odchylenie standardowe
, dla liczby pomiarów równej
, obliczyłam średnią wartość ogniskowej badanej soczewki oraz niepewność tej wartości. Są one odpowiednio równe
oraz
.
d) W kolejnej części ćwiczenia wyznaczałam ogniskową tej samej soczewki posługując się metoda Bessela. Na początku wyznaczyłam odległość między dwoma położeniami soczewki
i
, przy których na ekranie możemy uzyskać ostry obraz przedmiotu. Jest ona równa
, a wyniki obliczeń zamieściłam w tabeli drugiej.
e) Z wzoru
, gdzie
jest ogniskową,
- odległością między obrazem a przedmiotem, a
- odległością wyliczoną poprzednio, wyznaczyłam wartość ogniskowej badanej soczewki. Wyniki rachunków zamieściłam w tabeli drugiej.
f) Podobnie jak w poprzedniej metodzie obliczyłam średnią wartość ogniskowej badanej soczewki oraz jej niepewność, korzystając z takich samych wzorów jak wcześniej. Otrzymałam wartości
oraz
. Widać, że metoda Bessela dała nam podobny wynik jak metoda bezpośrednia.
g) Analogiczne obliczenia metodą Bessela przeprowadziłam dla układu dwóch soczewek. Szukane wielkości były odpowiednio równe
i
.
h) W kolejnej części doświadczenia wyznaczałam aberracje sferyczną podłużną badanej soczewki. W tym celu zmierzyłam średnią ogniskową tej soczewki dla promieni brzegowych i środkowych. Odległość obrazu od soczewki otrzymałam z zależności
, gdzie
jest odległością między obrazem a przedmiotem, a
- odległością przedmiotu od soczewki. Wyniki moich obliczeń przedstawiłam w tabelach.
i) Podobnie jak na początku ćwiczenia posłużyłam się metodą bezpośrednią. Ogniskową badanej soczewki obliczyłam z wzoru
, po przekształceniu przyjmującym postać
. Wyniki zostały przedstawione w dwóch ostatnich tabelach. Średnią wartość ogniskowej wyznaczyłam zaś z zależności
, gdzie
było liczbą pomiarów. Ostatecznie średnia ogniskowa dla promieni brzegowych była równa
, a dla promieni środkowych
.
k) Szukana aberracja sferyczna podłużna jest różnicą obliczonych w poprzednim punkcie ogniskowych - opisuje ja zależność
. Po podstawieniu wartości liczbowych otrzymałam wartość
.
l) W ostatniej części doświadczenia wyznaczałam aberracje chromatyczną podłużną badanej soczewki. W tym celu zmierzyłam średnią ogniskową tej soczewki dla promieni czerwonych i fioletowych. Odległość obrazu od soczewki otrzymałam tak samo jak poprzednio z zależności
, gdzie
jest odległością między obrazem a przedmiotem, a
- odległością przedmiotu od soczewki. Wyniki moich obliczeń przedstawiłam w dwóch ostatnich tabelach.
i) Podobnie jak na początku ćwiczenia posłużyłam się metodą bezpośrednią. Ogniskową badanej soczewki obliczyłam z wzoru
, po przekształceniu przyjmującym postać
. Wyniki zostały przedstawione w dwóch ostatnich tabelach. Średnią wartość ogniskowej wyznaczyłam zaś z zależności
, gdzie
było liczbą pomiarów. Ostatecznie średnia ogniskowa dla promieni czerwonych była równa
, a dla promieni fioletowych
.
k) Szukana aberracja sferyczna podłużna jest różnicą obliczonych w poprzednim punkcie ogniskowych - opisuje ja zależność
. Po podstawieniu wartości liczbowych otrzymałam wartość
.
Wnioski.
W moim doświadczeniu wyznaczałam ogniskowe soczewki skupiającej i układu soczewek metodą bezpośrednią i metodą Bessela, a także mierzyłam wadę soczewki skupiającej, jaką jest aberracja sferyczna podłużna. W pierwszej części ćwiczenia mierzyłam nieznaną ogniskową soczewki skupiającej obiema metodami; w obu przypadkach otrzymałam podobne wyniki - odpowiednio
oraz
, przy takich samych niepewnościach wynoszących
. Następnie posłużyłam się tą dokładniejszą metodą do badania układu soczewek - zmierzonej wcześniej i nieznanej. Otrzymałam wartość ogniskowej badanego układu równą
przy niepewności
. Ostatnia część doświadczenia miała na celu zapoznanie się z aberracjami sferyczną i chromatyczną podłużną - jednymi z wad występujących w soczewkach. W tym celu mierzyłam osobno ogniskowe soczewki dla promieni brzegowych i sferycznych (tak samo dla czerwonych i fioletowych). Szukane aberracje były różnicą tych wartości i obie wyniosły
. Na wynik moich pomiarów pewny miały wpływ niepewności pomiaru odległości między przedmiotem, soczewka i obrazem
, a także niedokładność oka ludzkiego, które mogło źle ocenić właściwą ostrość obrazu na ekranie.