Demokracja jako system sprawowania władzy narodził się w Grecji w VI w p.n.e. Za twórcę demokracji uważa się Solona. Suwerenna władza należała do obywateli, czyli mężczyźni powyżej 21 raku życia, będącymi rdzennymi i wolnym Ateńczykami.
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe w skład, którego wchodzili wszyscy obywatele,
-rada 500-set,
-trybunał ludowy -organ, który gwaranto. ochronę praw politycznych.
Republika Rzymska 509-527 p.n.e. [była państwem, gdzie najważniejszą rolę odgrywali patrycjusze (starym rodem Arystokratycznym)]
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe -patrycjusze i plebs (lud)
-senat -patrycjusze
-trybunał ludowy -wybierany przez zgromadzenie ludowe
Demokracja szlachecka wykształciła się w XV wieku. Podlegała ona tylko jednej grupie społecznej (szlachcie) pełnej praw politycznych i ekonomicznych. Przywilej szlachty zostały zabrane w 1573r. tzw. Artykułach Kardynalskich. Artykuły te mówiły o tym, że tylko szlachta miała prawo do sprawowania władzy. Zasiadała w sejmie, sejmikach ziemskich oraz sprawowała urzędy państwowe.
Bardzo ważną regulacją było Nobili Novi (nic nowego) z 1505r., która ograniczyła władzę króla, gdyż bez zgody sejmu i senatu nie można było wprowadzić żadnych zmian.
Demokracja burżuazyjna ukształtowała się w Anglii w XVII wieku i w XVIII w Francji. Twórcami demokracji burżuazyjnej są:
-Karol Montecjusz -wprowadził zasadę trójpodziału władzy,
-Jan Jakub Ronsseon (czyt Russo) zwolennik teorii umowy społecznej.
Pierwszym państwem na świecie, które opierało swoją demokracją na konstytucji 1787 było USA. Pierwowzorem konstytucji USA była karta Praw Virgini 1776r.
Demokracja, czyli Demos- lud, Kratos- władza
Władza może być sprawowana bezpośrednio (np. referendum) lub pośrednio poprzez przekazanie jej wybranym reprezentantom np.(wybory).
Z systemem demograficznym wiążą się:
a)suwerenność -niezależność władzy w stosunkach zewnętrznych i najwyższą władzą w stosunkach wewnętrznych z niewielkim ograniczeniem.
Suwerenność państwa określa się poprzez niezależność decyzji w zakresie potrzeb i interesów samego państwa. Odnosi do wszelkich regulacji w zakresie stanowienia prawa wewnętrznego ustroju i organizacji życia społecznego.
b)suweren- w państwach demokratycznych tym pojęciem określa się lud (naród), który sprawuje władze bezpośrednia lub poprzez swych przedstawicieli (król).
Współcześnie rozumiana demokracja zaczęła rozwijać się na przełomie lat 20 i 30 wieku XIX. Największą w wkład demokracji współczesnej miał prezydent USA Andreu Jaekson.
Demokracja XIX w. wprowadziła powszechność praw wyborczych, ale ograniczoną różnymi cenzusami (płeć,wiek,majątek,wykształcenie, domicyl-obowiązek zamieszkiwania na danym terenie przez dany okres czasu). Cenzusy były znoszone stopniowo w pierwszej połowie XIX wieku np. Anglia lub jednorazowo np. Francja 1848.
Kryzys demokracji nastąpił po I Wojnie Światowej, gdy pojawiły się pierwsze systemy totalitarne (Niemcy, Włochy, ZSRR) i Autorytarne (Polska, Portugalia).
W przeciągu 20-lecia między wojennego ilość państw demokracji spadła z 30 do 12.
W II Wojnie Światowej państwa o charakterze demokratycznym stały się gwarantem pokoju na świecie. Ostracyzm (odrzucenie) w stosunku do państw niedemokratycznych spowodował m.in., że państwa wchodzące w skład wpływów ZSRR określały się jako demokracje ludowe.
Po II Wojnie Światowej przypadki odchodzenia od demokracji były bardzo rzadko (Grecja 1967-74) rządy Czarnych Pułkowników.
Innym państwem europejskim, którym udało się wprowadzić demokrację stosunkowo późno była Portugalia 1974 (rewolucja Goździkowa) i Hiszpania 1975 po śmierci generała Franko.
Trzecia fala demokracji nastąpiła w latach 80-tych w Ameryce Łacińskiej i na przełomie 80 i 90-tych w Europie Środkowej Wschodniej np. Aksamitna rewolucja w Czechosłowacji. W ramach trzeciej fali mieści się rewolucja róż w Gruzji w 2004 i Pomarańczowa rewolucja na Ukrainie 2005.
Współcześnie za zasadę demokracji uznaje się: -suwerenność, -zachowanie praw mniejszości, -trój podział władzy, -konstytucjonalizm i praworządność, -pluralizm
Zasada suwerenności narodu.
Współcześnie zasadę suwerenności przyjmuję się w zaproponowanym przez Jana Jakuba Russo w jego koncepcji umowy społecznej. Zgodnie z tą koncepcją suwerenność narodu polega na sprawowaniu przez niego najwyższej władzy, której przejawem jest podejmowanie ostatecznej decyzji. (Władza może być sprawowana bezpośrednio - referendum, wybory i pośrednio).
3.Zachowanie praw mniejszości.
Polega na zapewnianiu ochrony praw mniejszości np.(prawo do zachowania odrębności kulturowej, religijnej oraz prawo do uczestnictwa w życiu publicznym). Zasada ta wynika z ryzyka występowania sytuacji, kiedy demokracja rozumiana wyłącznie jako wola mających przewagę liczebną może doprowadzić do dyktatury większości.
4.Podział i równowaga władzy
Najstarszą koncepcją jest zasada trójpodziału władzy opracowana przez Monteskiusza (Ustawodawcza, Wykonawcza, Sądownicza). Te 3 elementy władzy powinny być od siebie niezależne. Współcześnie zasadę podziału władzy pojmuje się nie jako rozdzielenie władzy prawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, ale także zapewnienie warunków działania niezależnych mediów oraz opozycji parlamentarnej i poza parlamentarnej.
5.Konstytucjonalizm i praworządność.
Konstytucjonalizm jest powszechnie rozumiany jako ustrój oparty na konstytucji (ustawa zasadnicza), a także jako określenie sprawowania władzy zgodnie z ustawa zasadniczą. W tym znaczeniu konstytucjonalizm jest ściśle związany z pojęciem praworządności, czyli rządzeniem zgodnie z obowiązującym prawem.
6.Pluralizm polityczny.
W państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujacych różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej.
System demokratyczny opiera się na relacji partnerskiej między obywatelem, a państwem.
Obywatele mają realny wpływ na skład poszczególnych elementów władzy, a jednocześnie sprawują kontrole nad władzą powierzoną reprezentantom.
W systemie demokratycznym, władza musi respektować zagwarantowanie prawa wolności obywatelskiej.
Pomimo decyzji, które są wynikiem zasady większości prawa zabezpiecza również działalność mniejszości (opozycja polityczna mniejszości narodowej)
System totalitarny cechy:
-państwo wyznacza standardy i normy zachowania,
-określa obszary i granice aktywności publicznej,
-kształtuje wzorce życia osobistego,
-wpływa na świadomość społeczną poprzez propagandę i indoktrynację,
-zakaz Pluralizmu politycznego,
-obywatel jest traktowany instrumentalnie
-brak wolnych wyborów,
-całkowita kontrola gospodarki.
System autorytarny cechy:
-władza jest skoncentrowana w rękach jednej osoby lub instytucji, które rządzą nie uwzględniając politycznych preferencji obywateli,
-przejawy opozycji i niezadowolenia społecznego są tłumione w sposób siłowy,
-ograniczony pluralizm polityczny(pluralizm koncesjonowany).
Demokracja jako system sprawowania władzy narodził się w Grecji w VI w p.n.e. Za twórcę demokracji uważa się Solona. Suwerenna władza należała do obywateli, czyli mężczyźni powyżej 21 raku życia, będącymi rdzennymi i wolnym Ateńczykami.
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe w skład, którego wchodzili wszyscy obywatele,
-rada 500-set,
-trybunał ludowy -organ, który gwaranto. ochronę praw politycznych.
Republika Rzymska 509-527 p.n.e. [była państwem, gdzie najważniejszą rolę odgrywali patrycjusze (starym rodem Arystokratycznym)]
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe -patrycjusze i plebs (lud)
-senat -patrycjusze
-trybunał ludowy -wybierany przez zgromadzenie ludowe
Demokracja szlachecka wykształciła się w XV wieku. Podlegała ona tylko jednej grupie społecznej (szlachcie) pełnej praw politycznych i ekonomicznych. Przywilej szlachty zostały zabrane w 1573r. tzw. Artykułach Kardynalskich. Artykuły te mówiły o tym, że tylko szlachta miała prawo do sprawowania władzy. Zasiadała w sejmie, sejmikach ziemskich oraz sprawowała urzędy państwowe.
Bardzo ważną regulacją było Nobili Novi (nic nowego) z 1505r., która ograniczyła władzę króla, gdyż bez zgody sejmu i senatu nie można było wprowadzić żadnych zmian.
Demokracja burżuazyjna ukształtowała się w Anglii w XVII wieku i w XVIII w Francji. Twórcami demokracji burżuazyjnej są:
-Karol Montecjusz -wprowadził zasadę trójpodziału władzy,
-Jan Jakub Ronsseon (czyt Russo) zwolennik teorii umowy społecznej.
Pierwszym państwem na świecie, które opierało swoją demokracją na konstytucji 1787 było USA. Pierwowzorem konstytucji USA była karta Praw Virgini 1776r.
Demokracja, czyli Demos- lud, Kratos- władza
Władza może być sprawowana bezpośrednio (np. referendum) lub pośrednio poprzez przekazanie jej wybranym reprezentantom np.(wybory).
Z systemem demograficznym wiążą się:
a)suwerenność -niezależność władzy w stosunkach zewnętrznych i najwyższą władzą w stosunkach wewnętrznych z niewielkim ograniczeniem.
Suwerenność państwa określa się poprzez niezależność decyzji w zakresie potrzeb i interesów samego państwa. Odnosi do wszelkich regulacji w zakresie stanowienia prawa wewnętrznego ustroju i organizacji życia społecznego.
b)suweren- w państwach demokratycznych tym pojęciem określa się lud (naród), który sprawuje władze bezpośrednia lub poprzez swych przedstawicieli (król).
Współcześnie rozumiana demokracja zaczęła rozwijać się na przełomie lat 20 i 30 wieku XIX. Największą w wkład demokracji współczesnej miał prezydent USA Andreu Jaekson.
Demokracja XIX w. wprowadziła powszechność praw wyborczych, ale ograniczoną różnymi cenzusami (płeć,wiek,majątek,wykształcenie, domicyl-obowiązek zamieszkiwania na danym terenie przez dany okres czasu). Cenzusy były znoszone stopniowo w pierwszej połowie XIX wieku np. Anglia lub jednorazowo np. Francja 1848.
Kryzys demokracji nastąpił po I Wojnie Światowej, gdy pojawiły się pierwsze systemy totalitarne (Niemcy, Włochy, ZSRR) i Autorytarne (Polska, Portugalia).
W przeciągu 20-lecia między wojennego ilość państw demokracji spadła z 30 do 12.
W II Wojnie Światowej państwa o charakterze demokratycznym stały się gwarantem pokoju na świecie. Ostracyzm (odrzucenie) w stosunku do państw niedemokratycznych spowodował m.in., że państwa wchodzące w skład wpływów ZSRR określały się jako demokracje ludowe.
Po II Wojnie Światowej przypadki odchodzenia od demokracji były bardzo rzadko (Grecja 1967-74) rządy Czarnych Pułkowników.
Innym państwem europejskim, którym udało się wprowadzić demokrację stosunkowo późno była Portugalia 1974 (rewolucja Goździkowa) i Hiszpania 1975 po śmierci generała Franko.
Trzecia fala demokracji nastąpiła w latach 80-tych w Ameryce Łacińskiej i na przełomie 80 i 90-tych w Europie Środkowej Wschodniej np. Aksamitna rewolucja w Czechosłowacji. W ramach trzeciej fali mieści się rewolucja róż w Gruzji w 2004 i Pomarańczowa rewolucja na Ukrainie 2005.
Współcześnie za zasadę demokracji uznaje się: -suwerenność, -zachowanie praw mniejszości, -trój podział władzy, -konstytucjonalizm i praworządność, -pluralizm
Zasada suwerenności narodu.
Współcześnie zasadę suwerenności przyjmuję się w zaproponowanym przez Jana Jakuba Russo w jego koncepcji umowy społecznej. Zgodnie z tą koncepcją suwerenność narodu polega na sprawowaniu przez niego najwyższej władzy, której przejawem jest podejmowanie ostatecznej decyzji. (Władza może być sprawowana bezpośrednio - referendum, wybory i pośrednio).
3.Zachowanie praw mniejszości.
Polega na zapewnianiu ochrony praw mniejszości np.(prawo do zachowania odrębności kulturowej, religijnej oraz prawo do uczestnictwa w życiu publicznym). Zasada ta wynika z ryzyka występowania sytuacji, kiedy demokracja rozumiana wyłącznie jako wola mających przewagę liczebną może doprowadzić do dyktatury większości.
4.Podział i równowaga władzy
Najstarszą koncepcją jest zasada trójpodziału władzy opracowana przez Monteskiusza (Ustawodawcza, Wykonawcza, Sądownicza). Te 3 elementy władzy powinny być od siebie niezależne. Współcześnie zasadę podziału władzy pojmuje się nie jako rozdzielenie władzy prawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, ale także zapewnienie warunków działania niezależnych mediów oraz opozycji parlamentarnej i poza parlamentarnej.
5.Konstytucjonalizm i praworządność.
Konstytucjonalizm jest powszechnie rozumiany jako ustrój oparty na konstytucji (ustawa zasadnicza), a także jako określenie sprawowania władzy zgodnie z ustawa zasadniczą. W tym znaczeniu konstytucjonalizm jest ściśle związany z pojęciem praworządności, czyli rządzeniem zgodnie z obowiązującym prawem.
6.Pluralizm polityczny.
W państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujacych różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej.
System demokratyczny opiera się na relacji partnerskiej między obywatelem, a państwem.
Obywatele mają realny wpływ na skład poszczególnych elementów władzy, a jednocześnie sprawują kontrole nad władzą powierzoną reprezentantom.
W systemie demokratycznym, władza musi respektować zagwarantowanie prawa wolności obywatelskiej.
Pomimo decyzji, które są wynikiem zasady większości prawa zabezpiecza również działalność mniejszości (opozycja polityczna mniejszości narodowej)
System totalitarny cechy:
-państwo wyznacza standardy i normy zachowania,
-określa obszary i granice aktywności publicznej,
-kształtuje wzorce życia osobistego,
-wpływa na świadomość społeczną poprzez propagandę i indoktrynację,
-zakaz Pluralizmu politycznego,
-obywatel jest traktowany instrumentalnie
-brak wolnych wyborów,
-całkowita kontrola gospodarki.
System autorytarny cechy:
-władza jest skoncentrowana w rękach jednej osoby lub instytucji, które rządzą nie uwzględniając politycznych preferencji obywateli,
-przejawy opozycji i niezadowolenia społecznego są tłumione w sposób siłowy,
-ograniczony pluralizm polityczny(pluralizm koncesjonowany).
Demokracja jako system sprawowania władzy narodził się w Grecji w VI w p.n.e. Za twórcę demokracji uważa się Solona. Suwerenna władza należała do obywateli, czyli mężczyźni powyżej 21 raku życia, będącymi rdzennymi i wolnym Ateńczykami.
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe w skład, którego wchodzili wszyscy obywatele,
-rada 500-set,
-trybunał ludowy -organ, który gwaranto. ochronę praw politycznych.
Republika Rzymska 509-527 p.n.e. [była państwem, gdzie najważniejszą rolę odgrywali patrycjusze (starym rodem Arystokratycznym)]
Podział władzy:
-zgromadzenie ludowe -patrycjusze i plebs (lud)
-senat -patrycjusze
-trybunał ludowy -wybierany przez zgromadzenie ludowe
Demokracja szlachecka wykształciła się w XV wieku. Podlegała ona tylko jednej grupie społecznej (szlachcie) pełnej praw politycznych i ekonomicznych. Przywilej szlachty zostały zabrane w 1573r. tzw. Artykułach Kardynalskich. Artykuły te mówiły o tym, że tylko szlachta miała prawo do sprawowania władzy. Zasiadała w sejmie, sejmikach ziemskich oraz sprawowała urzędy państwowe.
Bardzo ważną regulacją było Nobili Novi (nic nowego) z 1505r., która ograniczyła władzę króla, gdyż bez zgody sejmu i senatu nie można było wprowadzić żadnych zmian.
Demokracja burżuazyjna ukształtowała się w Anglii w XVII wieku i w XVIII w Francji. Twórcami demokracji burżuazyjnej są:
-Karol Montecjusz -wprowadził zasadę trójpodziału władzy,
-Jan Jakub Ronsseon (czyt Russo) zwolennik teorii umowy społecznej.
Pierwszym państwem na świecie, które opierało swoją demokracją na konstytucji 1787 było USA. Pierwowzorem konstytucji USA była karta Praw Virgini 1776r.
Demokracja, czyli Demos- lud, Kratos- władza
Władza może być sprawowana bezpośrednio (np. referendum) lub pośrednio poprzez przekazanie jej wybranym reprezentantom np.(wybory).
Z systemem demograficznym wiążą się:
a)suwerenność -niezależność władzy w stosunkach zewnętrznych i najwyższą władzą w stosunkach wewnętrznych z niewielkim ograniczeniem.
Suwerenność państwa określa się poprzez niezależność decyzji w zakresie potrzeb i interesów samego państwa. Odnosi do wszelkich regulacji w zakresie stanowienia prawa wewnętrznego ustroju i organizacji życia społecznego.
b)suweren- w państwach demokratycznych tym pojęciem określa się lud (naród), który sprawuje władze bezpośrednia lub poprzez swych przedstawicieli (król).
Współcześnie rozumiana demokracja zaczęła rozwijać się na przełomie lat 20 i 30 wieku XIX. Największą w wkład demokracji współczesnej miał prezydent USA Andreu Jaekson.
Demokracja XIX w. wprowadziła powszechność praw wyborczych, ale ograniczoną różnymi cenzusami (płeć,wiek,majątek,wykształcenie, domicyl-obowiązek zamieszkiwania na danym terenie przez dany okres czasu). Cenzusy były znoszone stopniowo w pierwszej połowie XIX wieku np. Anglia lub jednorazowo np. Francja 1848.
Kryzys demokracji nastąpił po I Wojnie Światowej, gdy pojawiły się pierwsze systemy totalitarne (Niemcy, Włochy, ZSRR) i Autorytarne (Polska, Portugalia).
W przeciągu 20-lecia między wojennego ilość państw demokracji spadła z 30 do 12.
W II Wojnie Światowej państwa o charakterze demokratycznym stały się gwarantem pokoju na świecie. Ostracyzm (odrzucenie) w stosunku do państw niedemokratycznych spowodował m.in., że państwa wchodzące w skład wpływów ZSRR określały się jako demokracje ludowe.
Po II Wojnie Światowej przypadki odchodzenia od demokracji były bardzo rzadko (Grecja 1967-74) rządy Czarnych Pułkowników.
Innym państwem europejskim, którym udało się wprowadzić demokrację stosunkowo późno była Portugalia 1974 (rewolucja Goździkowa) i Hiszpania 1975 po śmierci generała Franko.
Trzecia fala demokracji nastąpiła w latach 80-tych w Ameryce Łacińskiej i na przełomie 80 i 90-tych w Europie Środkowej Wschodniej np. Aksamitna rewolucja w Czechosłowacji. W ramach trzeciej fali mieści się rewolucja róż w Gruzji w 2004 i Pomarańczowa rewolucja na Ukrainie 2005.
Współcześnie za zasadę demokracji uznaje się: -suwerenność, -zachowanie praw mniejszości, -trój podział władzy, -konstytucjonalizm i praworządność, -pluralizm
Zasada suwerenności narodu.
Współcześnie zasadę suwerenności przyjmuję się w zaproponowanym przez Jana Jakuba Russo w jego koncepcji umowy społecznej. Zgodnie z tą koncepcją suwerenność narodu polega na sprawowaniu przez niego najwyższej władzy, której przejawem jest podejmowanie ostatecznej decyzji. (Władza może być sprawowana bezpośrednio - referendum, wybory i pośrednio).
3.Zachowanie praw mniejszości.
Polega na zapewnianiu ochrony praw mniejszości np.(prawo do zachowania odrębności kulturowej, religijnej oraz prawo do uczestnictwa w życiu publicznym). Zasada ta wynika z ryzyka występowania sytuacji, kiedy demokracja rozumiana wyłącznie jako wola mających przewagę liczebną może doprowadzić do dyktatury większości.
4.Podział i równowaga władzy
Najstarszą koncepcją jest zasada trójpodziału władzy opracowana przez Monteskiusza (Ustawodawcza, Wykonawcza, Sądownicza). Te 3 elementy władzy powinny być od siebie niezależne. Współcześnie zasadę podziału władzy pojmuje się nie jako rozdzielenie władzy prawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, ale także zapewnienie warunków działania niezależnych mediów oraz opozycji parlamentarnej i poza parlamentarnej.
5.Konstytucjonalizm i praworządność.
Konstytucjonalizm jest powszechnie rozumiany jako ustrój oparty na konstytucji (ustawa zasadnicza), a także jako określenie sprawowania władzy zgodnie z ustawa zasadniczą. W tym znaczeniu konstytucjonalizm jest ściśle związany z pojęciem praworządności, czyli rządzeniem zgodnie z obowiązującym prawem.
6.Pluralizm polityczny.
W państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujacych różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej.
System demokratyczny opiera się na relacji partnerskiej między obywatelem, a państwem.
Obywatele mają realny wpływ na skład poszczególnych elementów władzy, a jednocześnie sprawują kontrole nad władzą powierzoną reprezentantom.
W systemie demokratycznym, władza musi respektować zagwarantowanie prawa wolności obywatelskiej.
Pomimo decyzji, które są wynikiem zasady większości prawa zabezpiecza również działalność mniejszości (opozycja polityczna mniejszości narodowej)
System totalitarny cechy:
-państwo wyznacza standardy i normy zachowania,
-określa obszary i granice aktywności publicznej,
-kształtuje wzorce życia osobistego,
-wpływa na świadomość społeczną poprzez propagandę i indoktrynację,
-zakaz Pluralizmu politycznego,
-obywatel jest traktowany instrumentalnie
-brak wolnych wyborów,
-całkowita kontrola gospodarki.
System autorytarny cechy:
-władza jest skoncentrowana w rękach jednej osoby lub instytucji, które rządzą nie uwzględniając politycznych preferencji obywateli,
-przejawy opozycji i niezadowolenia społecznego są tłumione w sposób siłowy,
-ograniczony pluralizm polityczny(pluralizm koncesjonowany).
Z referatu z wikipedii:
form demokracji:
Bezpośredniej jest referendum, inicjatywa ludowa, weto ludowe
Pośrednie formy demokracji jest system przedstawicielski (sejm itp.)
Referendum (głosowanie ludowe) - forma głosowania o charakterze powszechnym, najbliższe ideałowi demokracji bezpośredniej,
Wybory - proces, w którym obywatele wybierają spośród zgłoszonych kandydatów swoich przedstawicieli do organów władzy. Jest to podstawowy mechanizm demokracji.
Weto ludowe, instytucja ustrojowa stosowana w niektórych konstytucjach, prawny instrument demokracji bezpośredniej. Polega na tym, że określona liczba obywateli może wystąpić z wnioskiem o poddanie obowiązującej ustawy lub umowy międzynarodowej pod głosowanie ludowe
Inicjatywa ludowa - jeden z elementów demokracji bezpośredniej umożliwiający ściśle określonej przez prawo grupie obywateli, posiadających pełnię praw wyborczych (w Polsce co najmniej 100 tys.), wnieść projekt ustawy do laski marszałkowskiej, skąd będzie przechodził kolejne etapy trybu ustawodawczego. Jadnak po pierwszym czytaniu, które następuje po 3 miesiącach, od wniesienia projektu do Marszałka Sejmu, nie jest określony żaden termin w którym Sejm powinien poddać projekt pod głosowanie, stąd w Polsce żaden projekt inicjatywy ustawodawczej nie został wprowadzony w życie.
Aktywność polityczna - ogół działań polegających na formułowaniu i realizacji celów politycznych, związanych z rolami społecznymi przez jednostki bądź grupy w ramach systemu politycznego. Aktywność polityczna określa stopień uczestnictwa w procesie podejmowania decyzji oraz poziom zaangażowania w życie polityczne.
Demonstracja, manifestacja - wystąpienie zbiorowe, zgromadzenie (zwykle pochód), mające na celu wyrażenie protestującej przeciw czemuś opinii publicznej; publiczne okazywanie uczuć, postawy wobec czegoś lub kogoś przez jednostkę lub grupę. Demonstrując pokazujemy swoje poglądy i opinie. Można demonstrować w grupie lub samemu demonstracja
Samorząd terytorialny jest to specyficzna organizacja społeczności lokalnej (gmina, powiat) lub regionalnej (województwo samorządowe) i zarazem - forma administracji publicznej, w której mieszkańcy tworzą z mocy prawa wspólnotę i względnie samodzielnie decydują o realizacji zadań administracyjnych, wynikających z potrzeb tej wspólnoty na danym terytorium i dozwolonych samorządowi przez ustawy, pod określonym ustawowo nadzorem administracji rządowej.
Z referatu z wikipedii:
form demokracji:
Bezpośredniej jest referendum, inicjatywa ludowa, weto ludowe
Pośrednie formy demokracji jest system przedstawicielski (sejm itp.)
Referendum (głosowanie ludowe) - forma głosowania o charakterze powszechnym, najbliższe ideałowi demokracji bezpośredniej,
Wybory - proces, w którym obywatele wybierają spośród zgłoszonych kandydatów swoich przedstawicieli do organów władzy. Jest to podstawowy mechanizm demokracji.
Weto ludowe, instytucja ustrojowa stosowana w niektórych konstytucjach, prawny instrument demokracji bezpośredniej. Polega na tym, że określona liczba obywateli może wystąpić z wnioskiem o poddanie obowiązującej ustawy lub umowy międzynarodowej pod głosowanie ludowe
Inicjatywa ludowa - jeden z elementów demokracji bezpośredniej umożliwiający ściśle określonej przez prawo grupie obywateli, posiadających pełnię praw wyborczych (w Polsce co najmniej 100 tys.), wnieść projekt ustawy do laski marszałkowskiej, skąd będzie przechodził kolejne etapy trybu ustawodawczego. Jadnak po pierwszym czytaniu, które następuje po 3 miesiącach, od wniesienia projektu do Marszałka Sejmu, nie jest określony żaden termin w którym Sejm powinien poddać projekt pod głosowanie, stąd w Polsce żaden projekt inicjatywy ustawodawczej nie został wprowadzony w życie.
Aktywność polityczna - ogół działań polegających na formułowaniu i realizacji celów politycznych, związanych z rolami społecznymi przez jednostki bądź grupy w ramach systemu politycznego. Aktywność polityczna określa stopień uczestnictwa w procesie podejmowania decyzji oraz poziom zaangażowania w życie polityczne.
Demonstracja, manifestacja - wystąpienie zbiorowe, zgromadzenie (zwykle pochód), mające na celu wyrażenie protestującej przeciw czemuś opinii publicznej; publiczne okazywanie uczuć, postawy wobec czegoś lub kogoś przez jednostkę lub grupę. Demonstrując pokazujemy swoje poglądy i opinie. Można demonstrować w grupie lub samemu demonstracja
Samorząd terytorialny jest to specyficzna organizacja społeczności lokalnej (gmina, powiat) lub regionalnej (województwo samorządowe) i zarazem - forma administracji publicznej, w której mieszkańcy tworzą z mocy prawa wspólnotę i względnie samodzielnie decydują o realizacji zadań administracyjnych, wynikających z potrzeb tej wspólnoty na danym terytorium i dozwolonych samorządowi przez ustawy, pod określonym ustawowo nadzorem administracji rządowej.
Z referatu z wikipedii:
form demokracji:
Bezpośredniej jest referendum, inicjatywa ludowa, weto ludowe
Pośrednie formy demokracji jest system przedstawicielski (sejm itp.)
Referendum (głosowanie ludowe) - forma głosowania o charakterze powszechnym, najbliższe ideałowi demokracji bezpośredniej,
Wybory - proces, w którym obywatele wybierają spośród zgłoszonych kandydatów swoich przedstawicieli do organów władzy. Jest to podstawowy mechanizm demokracji.
Weto ludowe, instytucja ustrojowa stosowana w niektórych konstytucjach, prawny instrument demokracji bezpośredniej. Polega na tym, że określona liczba obywateli może wystąpić z wnioskiem o poddanie obowiązującej ustawy lub umowy międzynarodowej pod głosowanie ludowe
Inicjatywa ludowa - jeden z elementów demokracji bezpośredniej umożliwiający ściśle określonej przez prawo grupie obywateli, posiadających pełnię praw wyborczych (w Polsce co najmniej 100 tys.), wnieść projekt ustawy do laski marszałkowskiej, skąd będzie przechodził kolejne etapy trybu ustawodawczego. Jadnak po pierwszym czytaniu, które następuje po 3 miesiącach, od wniesienia projektu do Marszałka Sejmu, nie jest określony żaden termin w którym Sejm powinien poddać projekt pod głosowanie, stąd w Polsce żaden projekt inicjatywy ustawodawczej nie został wprowadzony w życie.
Aktywność polityczna - ogół działań polegających na formułowaniu i realizacji celów politycznych, związanych z rolami społecznymi przez jednostki bądź grupy w ramach systemu politycznego. Aktywność polityczna określa stopień uczestnictwa w procesie podejmowania decyzji oraz poziom zaangażowania w życie polityczne.
Demonstracja, manifestacja - wystąpienie zbiorowe, zgromadzenie (zwykle pochód), mające na celu wyrażenie protestującej przeciw czemuś opinii publicznej; publiczne okazywanie uczuć, postawy wobec czegoś lub kogoś przez jednostkę lub grupę. Demonstrując pokazujemy swoje poglądy i opinie. Można demonstrować w grupie lub samemu demonstracja
Samorząd terytorialny jest to specyficzna organizacja społeczności lokalnej (gmina, powiat) lub regionalnej (województwo samorządowe) i zarazem - forma administracji publicznej, w której mieszkańcy tworzą z mocy prawa wspólnotę i względnie samodzielnie decydują o realizacji zadań administracyjnych, wynikających z potrzeb tej wspólnoty na danym terytorium i dozwolonych samorządowi przez ustawy, pod określonym ustawowo nadzorem administracji rządowej.
