Mówimy wyraźnie
„Śpij misiu, śpij laleczko”.
Każde dziecko wybiera sobie pluszową zabawkę, nauczycielka trzyma misia. Mówi: popatrzcie, Misio jest strasznie zmęczony, chciałby zasnąć, ale nie może i cichutko płacze. ( Wymawia cicho ale wyraźnie głoskę u-u-u-u-u-u ). Czy wasze misie też nie mogą zasnąć i płaczą? Dzieci cicho wymawiają głoskę u-u-u-u-u-u. Może uśpimy je wszystkie razem, to szybciej zasną. Dzieci naśladują usypianie zabawki wymawiając głoskę a-a-a-a-a-a.
„Ćwiczenia logopedyczne”.
Otwieranie szeroko buzi i udawanie ziewania. Dołączanie przeciągania się.
Wyobrażanie sobie, że jest zimno, zmarzły nam ręce, musimy je rozgrzać - pocieranie dłońmi o siebie, a następnie chuchanie na nie.
Bawienie się w śpiewaków, którzy ćwiczą przed występem - powtarzanie, przeciągając: aaa… eee… ooo… uuu… iii…
Udawanie krówek, które żują trawę - poruszanie ściśniętymi ustami w różnych kierunkach.
Udawanie połykania pożywienia przez krówki - naśladowanie przełykania.
„Ćwiczenia logopedyczne”.
Leciutkie kręcenie głową w jedną, a potem w drugą stronę ( na boki ).
Wyobrażanie sobie swoich urodzin i zdmuchiwanie świeczek na torcie ( długie dmuchanie ).
Zamienianie języka w szczotkę i szorowanie zębów ( pocieranie językiem o górne i dolne zęby od strony wewnętrznej i zewnętrznej ).
Udawanie spania i cichutkiego chrapania ( na wdechu i na wydechu ).
Mówienie, jak nazywa się przedmiot pokazywany przez nauczyciela.
„Zabawy z lusterkiem”.
Powitanie
Dzieci chodzą po Sali, stają jedno naprzeciw drugiego i witają się, klaszcząc w swoje dłonie. Każdy wita się z każdym.
Zabawa Moja twarz.
Każde dziecko dostaje lusterko, w którym się przegląda. Dzieci opowiadają, jaki mają kolor oczu, jaki nos: duży czy mały, czy mają na twarzy jakieś znaki szczególne. Następnie powtarzają za nauczycielem ćwiczenia kontrolując je w lusterku: wysuwają i chowają język, oblizują usta raz w prawą, raz w lewą stronę, szorują językiem po górnych i dolnych zębach od wewnątrz i od środka, robią z policzków balonik i wypuszczają powietrze, wysuwają do przodu szczękę i cofają ją.
Zabawa Usta pracują
Nadal trzymając lusterko przed twarzą, każde dziecko kontroluje układ ust podczas wymawiania samogłosek i powtarza za nauczycielem: a, e, o, u, i, y. ( Nauczyciel informuje dzieci, jak zmienia się układ ust podczas wymawiania poszczególnych głosek: Teraz buzia otwarta szeroko, bo mówimy a. Teraz rozciągamy usta, bo chcemy, żeby ładnie zabrzmiało e. Teraz robimy dzióbek, bo chcemy powiedzieć u ).
Zabawa Żarówki.
Dzieci otwierają buzię, wdychają powietrze i podnoszą ręce do góry. Udają, że wkręcają żarówki ( ruchy dłoni ). Następnie opuszczają ręce i głośno wydychają powietrze.
„Ćwiczenia logopedyczne - Moja rodzinka”.
Powitanie
Wszystkie dzieci chodzą po sal i udają członków licznej rodziny, którzy właśnie się spotkali. Każdy wita się ( machanie dłonią ) z każdym i przesyła całusy ( ściśnięte, wysunięte usta, dzióbki ).
Zapoznanie.
Dzieci siadają w kręgu i każde po kolei mówi, jak ma na imię ( na jednym wydechu ). Mówimy dzieciom, że mogą wymyślać, np.: Mam na imię Zenobia. Jestem ciocia Basia…
Posiłek
Wszyscy udają, że jedzą obiad i deser: dmuchają na gorąca zupę fff…fff…fff…, jedzą kotlet ( okrężne ruchy żujące przy złączonych wargach, najpierw w prawą, a potem w lewą stronę ), liżą lody ( przy otwartej buzi, wysuwanie języka, zwijanie go do góry i chowanie do buzi ).
Usypianie maluchów
Po posiłku pora położyć spać małe dzieci. Część dzieci ( udających maluchy ) kładzie się na podłodze ( dywanie, matach ), a pozostałe dzieci nucą kołysankę: Aaa, aaa, były sobie kotki dwa… Do śpiewu dołączają się leżące dzieci.
Pożegnanie
Dzieci siedzą w kręgu z podniesionymi rękami i machają do siebie, miarowo oddychając.
„Ćwiczenia logopedyczne - Kolory”.
Powitanie.
Dzieci biegają po Sali na palcach w rytm muzyki (podkład muzyczny).
Wyciszenie
Dzieci siadają w kręgu, kołyszą się i wyciszają, powtarzając: ciii… ciii… ciii…
Mieszanie farb
Dzieci otwierają buzie i poruszają językami od jednego kącika ust do drugiego. Języki udają pędzelki, które mieszają farbki.
Wybieranie kolorów
Wszyscy głośno przypominają sobie, jakie znają kolory. Następnie każde z dzieci ma za zadanie wybrać sobie jakim będzie kolorem.
Przedstawianie się kolorów
Dzieci pojedynczo, z pomocą nauczyciela, przedstawiają się, starając się wypowiedzieć tekst na jednym wydechu, np.: Jestem kolor żółty, taki jak słoneczko albo Jestem kolor zielony taki, jak trawka.
Mieszanie kolorów
Dzieci wstają z miejsc i wolno spacerują w dowolnych kierunkach. Na sygnał nauczyciela tworzą krąg, trzymając się za ręce i schodząc się jak najciaśniej do środka. Potem rozchodzą się po sali.
„Ćwiczenia logopedyczne - Zabawy kotków”.
Pobudka
Dzieci kładą się na podłodze (skulone), a następnie, na sygnał nauczyciela, budzą się: przeciągają, rozprostowują kończyny, robią kocie grzbiety, wstają.
Śniadanie
Dzieci - kociaki siadają i zabierają się do jedzenia: udają, że piją mleko z miseczki (ruch języka do przodu i do tyłu), a potem oblizują się (okrężne ruchy językiem po wargach w prawą i lewą stronę, przy otwartych ustach).
Kocia muzyka
Najedzone i zadowolone dzieci - kotki przeciągle miauczą i mruczą: miauu… miauu… mmmm…
Zabawy kotków
Połowa dzieci z grupy pozostaje siedząc w kręgu, a druga połowa, udając kotki, spaceruje na czworakach w środku okręgu. Dzieci, które siedzą śpiewają: Wlazł kotek… Potem następuje zamiana ról.
Układanie do snu.
Dzieci - kotki kładą się i słuchają bajki do snu O kocie w butach, czytanej przez nauczyciela.
„Ćwiczenia logopedyczne - Orkiestra”.
Powitanie.
Dzieci chodzą i biegają na palcach po całej Sali w rytm muzyki (tamburyn). Gdy nauczyciel przestaje grać, podchodzą do siebie i witają się, dotykając prawymi łokciami (prawe ręce ugięte).
Rozgrzewka.
Wszyscy siadają po turecku i udają, że są grupą muzyków na próbie. Przed graniem na swoich instrumentach rozluźniają buzie. Najpierw ruszają ściśniętymi ustami, tak jakby coś żuli, potem otwierają buzie i ruszają językiem we wszystkie strony (góra - dół, przód - tył). Na koniec nadmuchują policzki, po czym gwałtownie wypuszczają z nich powietrze,
Wybór instrumentów.
Następuje podział na trzy grupy (np. na zasadzie wyliczanki) w celu ustalenia, na jakim instrumencie będzie grała dana grupa (trąbki, bębenki, trójkąty).
Próba.
Dzieci wstają. Poszczególne grupki przedstawiają swoje brzmienie: trąbki śpiewają: tram - ta - ra - ram… (wdech) tram - ta - ra - ram (niektóre dzieci mogą jeszcze nie wymawiać r, tylko l - jest to norma; jeśli będą wymawiały r jak j, wtedy trzeba nauczyć je by wypowiadały l), bębenki: bum, bum, bum (wdech), bum, bum, bum… a trójkąty: dzyń, dzyń, dzyń (wdech), dzyń, dzyń, dzyń…
Orkiestra.
Teraz wszystkie grupy łączą się we wspólnym występie, dyrygowane przez nauczyciela.
(należy kontrolować prawidłowe oddychanie).
Wyciszenie
Wszyscy siadają, kołyszą się na boki i powtarzają: ciii… ciii… ciii…
„Ćwiczenia logopedyczne - Urodziny”.
Powitanie
Wszystkie dzieci chodzą po sal i witają się ze sobą, przesyłając całusy ( cmokanie ściśniętymi i wysuniętymi ustami, dzióbki ) i szeroko się uśmiechając (wargi złączone, rozciągnięte na boki).
Tort urodzinowy.
Dzieci siadają wokół złączonych stolików. Na zasadzie wyliczanki albo dat urodzin zostaje wybrane jedno spośród dzieci, które będzie solenizantem. Na początek musi ono zdmuchnąć świeczki na torcie. Wszyscy mu pomagają, wykonując wdech ustami i płynny, jak najdłuższy wydech. (By uwiarygodnić zabawę, dobrze jest, zachowując środki ostrożności, zapalić na środku stołu kilka świeczek).
Sto lat
Następnie wszystkie dzieci śpiewają solenizantowi Sto lat…, wyklaskując rytm piosenki. (Zwracamy uwagę, by dzieci robiły wdechy w odpowiednich momentach).
Zabawa taneczna.
Teraz kolej na tańce. Wszystkie dzieci wstają i ruszają się, tańczą w rytm muzyki (podkład muzyczny) wymyślając różne figury.
Pożegnanie
Dzieci chodzą po sali i prawymi dłońmi machają sobie na pożegnanie.
„Ćwiczenia logopedyczne - Jesteśmy aktorami”
Rozgrzewka.
Dzieci staja w rozsypce i powtarzają za nauczycielem różne ruchy (potrząsanie kończynami, wymachy kończyn, podskoki i marsz w miejscu) po to, by rozluźnić mięśnie.
Pantomima.
Wszyscy siadają. Następnie dzieci rozluźniają mięśnie twarzy, naśladując nauczyciela robiącego różne miny, np.: Teraz udajemy, że nam jest wesoło ( rozciągnięte, ściśnięte usta), a teraz, że smutno (usta złożone w tak zwaną podkówkę). Teraz jesteśmy zdenerwowani (mocno ściśnięte wargi), a teraz nam gorąco (lekkie dmuchanie wysuniętą dolną wargą).
Przygotowanie głosu.
Dzieci wstają i powtarzają za nauczycielem, śpiewając: ma, me, mo, mi, mu, na, ne, no, ni, nu…
Miś z laleczką
Nauczyciel bierze do jednej ręki misia, a do drugiej lalkę i odgrywa krótkie przedstawienie - dialog między zabawkami. (Powtarza dwa razy).
Scenki teatralne
Dzieci dobierają się parami (jedno gra misia, a drugie lalkę) i po kolei próbują odtworzyć scenkę przedstawioną przez nauczyciela, po swojemu ją zmieniając.
Zejście ze sceny
Dzieci siadają i spokojnie oddychają: wdech nosem, wydech ustami.
„Ćwiczenia logopedyczne - Bob budowniczy”.
Przygotowanie do pracy.
Dzieci, które są bobami budowniczymi, przygotowują się do pracy: stają w rozsypce, w rozkroku, wdychając powietrze, unoszą ręce bokiem do góry, wydychając wolno je opuszczają. Następnie pokazują jakimi są siłaczami, prezentując muskuły na ugiętych rękach.
Kopanie fundamentów
Dzieci dalej stoją w rozkroku, w rozsypce i wykonują ruchy podobne do tych, jak przy kopaniu łopatą dołów (ze swojej prawej i lewej strony).
Sprzęty budowlane
Dzieci siadają po turecku i słuchają opowiadania nauczyciela. Uzupełniają je, powtarzając wyrazy dźwiękonaśladowcze: Jednego dnia Bob budowniczy wiercił dziury wiertarką… - www… www… www…, następnego dnia jeździł koparką - dwww… dwww… dwww…, a kiedy indziej pracował młotem pneumatycznym - tttt… ddddd… tdtdtd…tdntdntdn… tltltl… (To ćwiczenie przygotowuje język do wymawiania głoski r).
Budowle
Wszystkie dzieci, jak przystało na prawdziwych budowniczych, układają z klocków swoje własne budowle.
Oglądanie budowli
Cała grupa po kolei ogląda prace i je podziwia.
„Ćwiczenia logopedyczne - Roboty”.
Powitanie robotów
Dzieci udają roboty - poruszają się powoli, na wyprostowanych nogach, mają wyprężone ręce - chodzą po całej Sali, powoli podnoszą prawą rękę w geście pozdrowienia.
Zapoznanie
Dzieci - roboty powoli siadają w kręgu i po kolei, sylabizując, przedstawiają się (na jednym wydechu): Jes - tem ro - bot nu - mer sto dwa…
Taniec robotów
Dzieci wstają i dobierają się w pary (chłopcy z dziewczynkami). Roboty tańczą a takt muzyki (rytmiczny podkład muzyczny), pamiętając o wykonywaniu charakterystycznych ruchów.
Wyścigi
Dzieci stają w dwóch rzędach. Przed nimi leżą woreczki. Chodem robotów, slalomem między woreczkami, pokonują zaznaczony dystans.
Pożegnanie
Dzieci siedzą w kręgu. skandując i wyklaskując tekst, każde po kolei żegna się z pozostałymi: Ro - bot nu - mer sto dwa żeg - na po - zos - ta - łe ro - bo - ty.
„Zabawy logopedyczne - Wiatr”.
Zefirek
Dzieci biegają na palcach po sali, poruszając rękami w górę i na boki, i cichutko wołają; fffuuu…szuuuu…fffuuu…
Bańki mydlane
Dzieci siadają w kręgu. Nauczyciel rozdaje potrzebne przyrządy i demonstruje, jak tworzą się bańki. Dzieci starają się zrobić to samo, panując nad swoim wydechem. Podziwiają bańki, które wyglądają jak niesione wiatrem.
Chwytanie kropel
Wiatr przywiał chmurkę, z której zaczyna padać drobny deszczyk. Dzieci udają, że chwytają krople do buzi (głowy podniesione, usta otwierają się i zamykają) i je połykają (ćwiczenie podniebienia miękkiego).
Wiatr
Wszyscy wstają i chodzą po sali, wiatr się wzmaga, coraz ciężej się poruszać - dzieci trzymają się jedno drugiego, ciężko powłóczą nogami. Na sygnał nauczyciela (wiatr ustaje) dzieci znów poruszają się normalnie. I tak na zmianę.
Piosenka
Dzieci siadają i żeby udobruchać silny wiatr, śpiewają mu piosenkę.
„Ćwiczenia logopedyczne - Moje ciało”.
Rozgrzewka
Dzieci staja w rozsypce i udają wiatraczki: wykonywa 2 - 3 obroty w jedna stronę, 2 - 3 w drugą, następnie podskakują po okręgu, jedno za drugim, raz na jednej, raz na drugiej nodze.
Gimnastyka buzi
Wszyscy siadają w kręgu i powtarzają za nauczycielem następujące ruchy naśladujące: żucie, nakładanie górnej wargi na dolną i odwrotnie, jedzącego królika (ruchliwa górna warga), wysuwanie szerokiego języka i podciąganie go w kierunku nosa.
Buzia mówi
Dzieci powtarzają za nauczycielem przesadnie układając usta: aaa… ( szerokie otwarcie buzi), uuu… (dzióbek), fff…(górne żeby dotykają dolnej wargi), śśś… (dzióbek), sss… (wargi rozciągnięte).
Buzia i paluszki
Dzieci powtarzają za nauczycielem zabawę paluszkową, np. Tańcowały dwa Michały.
Wyciszenie.
Dzieci siadają w kręgu i kołyszą się na boki, mrucząc.
„Ćwiczenia logopedyczne - Moje ciało”.
Rozgrzewka.
Dzieci bardzo powoli chodzą do tyłu po okręgu. Na sygnał nauczyciela kucają, na kolejny sygnał wykonują trzy podskoki do przodu.
Buzia
Wszyscy siadają przy stolikach. Dzieci wymieniają, co składa się na buzię oraz które jej narządy są pojedyncze, a które podwójne. Następnie na kartkach z bloków rysunkowych rysują dowolne buzie, pamiętając o wszystkich wymienionych szczegółach.
Przerywnik
Dzieci wyklaskują recytowany przez nauczyciela wierszyk, np.: J. Tuwima Idzie Grześ.
Ręce i nogi
Dzieci utrwalają sobie, które to są prawe kończyny, a które lewe, odpowiadając na pytania nauczyciela: np.: Którą ręką jesz? Którą nogą kopiesz piłkę? Następnie dzieci wykonują polecenia: Poskacz na lewej nodze. Podnieś lewą rękę do góry. Dotknij lewą ręką do prawe nogi itp. analogicznie można wymieniać i różnicować inne części ciała.
Wyciszenie
Kołysanie się w rytm jakiejś melodii. Swobodne oddychanie.
„Ćwiczenia logopedyczne - Toaleta poranna”.
Pobudka
Dzieci stoją w odstępach. Nauczyciel demonstruje ćwiczenie na 4: 1 - ręce wzdłuż tułowia, 2 - na boki, 3 - do góry, 4 - na dół.
Mycie buzi
Dzieci udają, że myją buzie: najpierw lekko pocierają twarze całymi dłońmi, następnie masują sobie małżowiny uszne, potem lekko przecierają oczy.
Mycie zębów
Przyszła pora na szczotkowanie zębów. Szczoteczkę udaje język: najpierw dokładnie szoruje po wszystkich górnych zębach od zewnątrz, potem od wewnątrz, następnie analogicznie po dolnych. Potem dzieci udają, że płuczą zęby (nabierają w policzki powietrze i przepychają je od jednego do drugiego policzka).
Lalka i ja
Dziewczynki wybierają sobie lalki a chłopcy misie. Dzieci głośno wymieniają poszczególne części swojego ciała i zauważają analogie między własną budową a budową zabawek.
Piosenka
Na zakończenie dzieci śpiewają dowolną piosenkę.
„Ćwiczenia logopedyczne - Zakupy”.
Powitanie
Dzieci chodzą po sali w dowolnych kierunkach, przyglądając się różnym przedmiotom, udają, że oglądają towary w sklepie: kiwają głowami, dotykają (ruchy palców), udają, że próbują owoców ( mlaskanie i przełykanie).
Wprawki
Dzieci, siedząc w kręgu, uczą się roli sprzedawcy. Naśladują nauczyciela, odpowiednio modulując głos i wołając: Świeeeeże warzywa, taaaanie owoce!
Stragany
Poszczególne stoliki to stragany, za którymi stoją dzieci - sprzedawcy. Każdy ma inne produkty ( owoce i warzywa, mięso, buty, ubrania itp.) i nawołuje, by u niego robić zakupy. Pozostałe dzieci chodzą i kupują. Ile kosztuje ta sałata? (Wyraźnie wypowiadają zdania na jednym wydechu). Dwa złote ( sprzedawcy też dbają o poprawne wysławianie się. Czy są czapki zimowe? Nie, niestety nie ma. Nauczyciel kieruje zabawą i podpowiada.
Spożywanie
Dzieci siedzą w kręgu i udają że jedzą kupione produkty: gryzą (otwieranie i zamykanie buzi), żują, mlaskają, oblizują usta, liżą, ssą, przełykają.
Pomidor
Na koniec dzieci bawią się w pomidora
„Ćwiczenia logopedyczne - Zbieranie kwiatów na łące”.
Rosa
Dzieci udają, że biegają po łące. Ponieważ jest jeszcze rosa, biegają na palcach przeskakując z nogi na nogę.
Wąchanie kwiatów
Dzieci chodzą po sali - łące i wąchają kwiaty (można rozłożyć na podłodze sztuczne kwiaty, doniczkowe albo inne imitujące je przedmioty) - głęboki wdech nosem, przytrzymywanie powietrza (upajanie się zapachem) i wydech ustami.
Dmuchawce
Nauczyciel rozdaje dzieciom wiatraczki albo waciki zawieszone na nitkach. Dzieci udają, że zdmuchują dmuchawce: długie, równomierne dmuchanie.
Pszczółki
Dzieci biegają na palcach po sali i udają fruwające nad kwiatami owady (pszczoły, bąki, osy): ruszają palcami (ręce zgięte) i przeciągając głos powtarzają: Bzz… bzz… bzz…
Picie nektaru
Pszczółki siadają na kwiatkach (dzieci przykucają) i piją nektar (wargi ściśnięte w dzióbek, lekko zaokrąglone, wykonują takie ruchy, jakby chciały coś chwycić - naśladowanie przełykania).
„Ćwiczenia logopedyczne - Ptaki”.
Pobudka
Dzieci - ptaszki budzą się ze snu, fruwają (bieganie na palcach po sali, ręce zgięte, udające skrzydełka, szybkie ruchy palcami dłoni). Na sygnał nauczyciela ptaszki siadają w gniazdkach (przykucanie w środku szarf rozłożonych w kształcie okręgu)na kolejny sygnał - fruwają.
Ćwierkanie
Ptaszki siadają w gniazdkach i stroją głosy do śpiewania: ruszają dzióbkami (usta ściągnięte, wysunięte do przodu, następnie opuszczanie żuchwy i unoszenie jej), płuczą wodą gardziołka (dźwięk podobny go głoski g). Następnie śpiewają ćwir, ćwir, ćwir…
Zabawy ptaszków
Dzieci zgadują kogo udaje nauczyciel. Naśladuje on odgłosy wydawane przez różne przedmioty, pojazdy, zwierzęta, np.:zegar (cyk, cyk), pociąg (cz, cz, cz…), samochód (wżżż…), zwierzęta (hau, hau, miau… itd.).
Turlanie jajeczek
Dzieci - ptaszki ustawiają się w dwóch rzędach. Każdy z nich ma jedną gumową piłeczkę, czyli jajeczko. Nauczyciel organizuje zawody w slalomie (biegając między krzesełkami dzieci trzymają piłeczkę w obu dłoniach
Układanie się do snu
Ptaszki znów siadają w gniazdkach i cichutko śpiewają jakąś kołysankę.
„Ćwiczenia logopedyczne - Konik”.
Poranne biegi
Dzieci koniki wybiegają na łąkę (sala) i biegają w koło jedno za drugim (cwał). Na sygnał nauczyciela staja i grzebią kopytkiem - najpierw jedną nogą, a przy kolejnym zatrzymaniu się - drugą
Śniadanie
Koniki staja w miejscu i udają, że przeżuwają owies (okrężne ruchy złączonymi wargami w jedną i drugą stronę).
Opowiadanie
Nauczyciel opowiada o koniku, który wybrał się na wycieczkę, a dzieci, naprowadzane, uzupełniają opowieść słowami dźwiękonaśladowczymi. Konik szedł i szedł (miarowe kląskanie), aż był bardzo zmęczony (ciężkie wzdychanie). Zobaczył gospodę, więc postanowił w niej odpocząć. Usiadł za stołem i zamówił talerz owsa. Zjadł go ze smakiem (mlaskanie i głośne przełykanie). Siedział tam dosyć długo i obserwował występ królika - komika. Królik mówił śmieszne dowcipy i stroił zabawne miny (robienie różnych śmiesznych min). Konik śmiał się tak głośno i długo (ihaha, ihaha, ihaha…), aż całkiem zapomniał o zmęczeniu. Mógł ruszyć dalej w drogę, wesoło parskając (prr…). Pomyślał, że rzeczywiście śmiech jest najlepszym lekarstwem na różne dolegliwości, także zmęczenie.
Różne koniki
Nauczyciel, omawiając pokazuje dzieciom plansze z konikami: źrebakiem, konikiem polnym, konikiem morskim i konikiem na biegunach. Dzieci, oglądając plansze, omawiają różnice i opowiadają, co wiedzą na temat przedstawionych koników.
Odpoczynek
Dzieci siedzą w kręgu. Podnoszą ręce do góry, robiąc wdech, opuszczają ręce - wydech.
„Ćwiczenia logopedyczne - Zabawa z balonikami”.
Dmuchanie balonów
Dzieci dostają po jednym balonie do nadmuchania. Starają się wykonywać tę czynność długimi mocnymi dmuchnięciami (pomaga nauczyciel).
Podrzucanie balonów
Każde dziecko podrzuca nadmuchany balon, powtarzając: raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa…
Turlanie balonów
Dzieci ustawiają się w szeregu i na sygnał turlają swoje balony na metę.
Malowanie balonów
Każde dziecko zaznacza swój balon jakimś niewielkim znaczkiem (flamaster).
Czyj to balon?
Dzieci siedzą w kręgu a wszystkie balony leżą w środku. Dzieci pojedynczo wstają, podnoszą jeden z balonów i mówią, np.: Chcę, żeby osoba, której balon wylosuję, powiedziała wierszyk albo Chcę aby osoba, której balon wylosuje skakała na jednej nodze. Następnie właściciele balonów spełniają prośby.
„Ćwiczenia logopedyczne - Wiewiórki”.
Pobudka wiewiórek
Dzieci - wiewiórki budzą się: przecierają oczka, przeciągają się, myją ząbki (buzie otwarte, szorowanie językiem po górnych i dolnych zębach), płuczą zęby po ich umyciu (wargi złączone, powietrze w policzkach, przesuwanie powietrza kolejno od prawego do lewego policzka, potem pod górną i dolna wargę).
Biegi po łące
Przy dźwiękach bębenka lub tamburynu wiewiórki biegają rytmicznie po sali, która jest łąką, omijając rosnące tam grzybki (porozkładane na podłodze przedmioty imitujące grzybki, np. woreczki).
Posiłek wiewiórek
Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach, przed którymi nauczyciel kładzie rozciągnięte skakanki. Dzieci - wiewiórki maja za zadanie przejść, stopa przed stopą, po gałązkach (obok skakanek) i zerwać dla siebie orzeszek (z pojemnika znajdującego się na końcu skakanki dzieci zabierają po jednym woreczku). Następnie udają, że gryzą orzechy ( ruchy ustami, najaktywniej pracuje dolna warga).
Zabawy wiewiórek
Dzieci chwytają się za ręce i staja w kole. Powtarzają za nauczycielem śpiewane okrzyki: La, la, la! Ma, ma, ma! Na, na, na! Pa, pa, pa! Da, da, da! Fa, fa, fa! Wa, wa, wa!
Odpoczynek
Dzieci ze stania poprzez siad przechodzą do leżenia na plecach z rękami pod głową. Cicho mruczą: Mmm… mmm. mmm…
„Ćwiczenia logopedyczne - Misie, pszczoły i miód”.
Spacerek
Połowa grupy udaje misie, które wybrały się na spacer - chodzą ciężko, miarowo, na rozstawionych nogach, kołysząc się na boki, pomrukując: Mmmrru… mmmrruu… Pozostałe dzieci siedzą z boku i wyklaskują im rytm.
Obiadek
Podczas spacerowania misie szukają miodku do jedzenia (chodzenie po sali, zaglądanie za różne przedmioty). Nagle znajdują beczkę miodu (wszystkie misie zbierają się w jednym miejscu, np. wokół wiaderka), nabierają go sobie łapkami (ruch zgiętą dłonią w kierunku buzi) i smacznie zajadają (mlaskanie językami, oblizywanie się przy otwartych ustach raz w prawą, raz w lewą stronę). Dzieci, które siedzą powtarzają te same ćwiczenia.
Drzemka
Po obiedzie połowa grupy, czyli dzieci - misie, kładzie się - zapada w drzemkę i cicho pochrapuje: Chrrr… chrrr… chrrr…
Atak pszczół
Nagle nad śpiącymi misiami zaczynają fruwać pszczoły (druga połowa dzieci biega i wydaje odgłosy: Bzz… bzz… bzz…). Dzieci misie zrywają się z miejsc i biegają po sali machając rękami.
Wyciszenie
Wszyscy siadają na podłodze i śpiewają wraz z nauczycielem piosenkę o misiu Uszatku: Jestem sobie mały miś…
„Ćwiczenia logopedyczne - Rowery”.
Rozgrzewka
Dzieci leżą na plecach, podnoszą nogi do gór i naśladują jazdę na rowerze.
Co widzę?
Dzieci siedzą na podłodze, ale wyobrażają sobie, że jadą na rowerach i mijają różne okolice, budynki, ludzi… Nauczyciel pyta: Aniu, co widzisz? Ania odpowiada: Widzę las i jezioro. Nauczyciel pyta dalej: Tomku, a co Ty widzisz? Tomek odpowiada: Widzę sklep spożywczy itd.
Przerwa
Dzieci odpoczywają od jazdy i bawią się w robienie min. Dobierają się w pary i są lusterkami jedno dla drugiego. Najpierw jedno dziecko robi dziwne miny, a drugie udaje lusterko, w którym te miny się odbijają, potem następuje zmiana.
Jazda
Dzieci wstają, biegają na palcach w koło, udając, ze trzymają kierownicę.
Odpoczynek
Wszyscy rytmicznie wymawiają wierszyk Siała baba mak… (wyklaskiwanie lub wystukiwanie sylab).
„Ćwiczenia logopedyczne - W lesie”.
Zbiórka
Dzieci stoją jak na zbiórce, co druga osoba wykonuje krok do przodu. Następnie wszyscy powoli robią wiatraczki, by każdy mógł stać swobodnie, nie przeszkadzając innej osobie podczas wykonywania ćwiczeń. W takt rytmu wyklaskiwanego przez nauczyciela, dzieci maszerują w miejscu, stopniowo dołączają się z wyklaskiwaniem rytmu.
Cisza
Dzieci udając, że maszerują po lesie, przestają klaskać, natomiast na jak najdłuższym wydechu wzajemnie się uciszają: Ciii… ciii… ciii…
Kto mieszka w lesie?
Nauczyciel przygotowuje plansze lub obrazki z podobiznami leśnych zwierząt (wilka, sarny, dzika, sowy, dzięcioła itd.). wspólnie z dziećmi omawia, jakie zwierzęta żyją w lesie. Potem słucha swobodnych wypowiedzi dzieci. Omawia plansze.
Zgadywanki
Nauczyciel naśladuje odgłosy, jakie wydają niektóre zwierzęta. Dzieci odgadują. Stuk, puk, stuk, puk. Kto tak stuka dziobkiem w drzewa? (Dzięcioł) Auuu, auuu. Kto tak wyje? (Wilk). Uhu, uhu, uhu, mądra głowa to… (Sowa). A kto lubi żołędzie i chrumka? (Dzik).
Głosy zwierząt
Nauczyciel mówi: Wydaje mi się, że słyszę stukanie dzięcioła (pokazuje planszę (obrazek) z podobizna ptaka). Kto potrafi naśladować jego głos? Dzieci udają, mówiąc: stuk, puk, stuk, puk…A teraz słyszę dzika! (pokazuje planszę). Dzieci: Chrum, chrum… Szkoda, że to nie noc, bo może usłyszelibyśmy sowę (plansza). Dzieci: Uhu, uhu, uhu… Chyba młody wilczek szuka mamy? (plansza). Dzieci: Auuu… auuu… auuu…
Rymowanka
Nauczyciel uczy dzieci wierszyka J. Brzechwy Dzik. Dzieci powtarzają tekst wyraźnie, lekko skandując.
Odpoczynek
Dzieci kładą się na zielonej łączce i odpoczywają - wdech nosem, wydech ustami (długi).
„Ćwiczenia logopedyczne - Samoloty”.
Lot
Dzieci udają, że lecą samolotem: biegają na palcach po sali (ręce wyprostowane na boki) i naśladują warkot silników: dżżż, dżżż, dżżż…
Posiłek
Dzieci siedzą i udają, że jedzą w samolocie posiłek: żują, ssą, przełykają.
Zabawa
Ponieważ lot trochę się przedłuża, dzieci postanawiają umilić sobie czas zabawą: siedząc w parach, uderzają dłońmi w dłonie koleżanki lub kolegi (nauczyciel nadaje rytm) i powtarzają, np. znany wierszyk Idzie Grześ przez wieś…
Trzaski
Nagle dzieci słyszą w samolocie jakieś trzaski: tsz, tsz, tsz… Szybko okazuje się, że to chwilowe turbulencje (należy wyjaśnić termin) i dzieci trochę podskakują (ruchy we wszystkie strony).
Piosenka
Zadowolone dzieci śpiewają panu pilotowi piosenkę.
„Ćwiczenia logopedyczne - Jeże na spacerze”.
Poranna gimnastyka
Dzieci - jeże wstały i ćwiczą: najpierw stoją wyprostowane, potem unoszą ramiona (wdech), następnie zginają kolana i pochylają się do przodu (wydech). Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Śniadanko
Jeże siadają w kręgu i jedzą posiłek: wysuwają języki, mlaskają, oblizują się w jedną i drugą stronę, przełykają.
Wyprawa po jabłka
Dzieci - jeże chodzą po sali na czworakach i zbierają rozrzucone woreczki - jabłka. Kładą je na plecy i wędrują dalej. Wygra to dziecko, które nazbiera jak najwięcej woreczków i żaden mu nie spadnie.
Zabawy paluszkowe
Wszyscy siadają, naśladują odpowiednie ruchy palców i mówią: I - dą je - że po dra - bi - nie…
Odpoczynek
Dzieci - jeże kładą się na plecach, chwytają za kolana i wykonują kołyskę.
„Ćwiczenia logopedyczne - Statki”.
Szum morza
Dzieci naśladują szum fal: szszszuuu… szszszuuu… szszszuuu…
Rybki
Dzieci chodzą po statku, wyglądają za burtę i przyglądają się rybom pływającym w wodzie. Naśladują ruchy ich pyszczków (otwieranie i zamykanie ściśniętych ust) oraz płetw (maczanie palcami, ręce zgięte w łokciach, przylegające do ciała).
Marynarskie okrzyki.
Dzieci naśladują marynarzy, wołając: ahoj! Ahoj! Ahoj! Naśladują również odgłos mew i rybitwy: Piii, piii, piii…
Morskie opowieści
Nauczyciel opowiada dzieciom o statkach pasażerskich, okrętach, kutrach rybackich (pokazuje obrazki). Mówi, czym się różnią, jakie są ich zadania. Potem, zadając im pytania, sprawdza, czy dzieci zrozumiały jego wypowiedź.
Złota rybka
Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z dzieci siada w środku - jest złotą rybką, która spełnia życzenia. Dzieci opowiadają o swoich marzeniach. Po każdej wypowiedzi złota rybka powtarza, odpowiednio modulując głos: Spełnię Twoje marzenie…