Grupa: 23 Zespół:9	Ćwiczenie: 9	Data: 07.03.2000
Więcaszek Towek Lugowska Barbara Sypula Marcin	Temat: Ebulioskopia.	Ocena:

I. Część teoretyczna.

Prężność pary P nad mieszaniną cieczy o całkowitej wzajemnej rozpuszczalności w przypadku doskonałego zachowania się tych cieczy w roztworze równa jest sumie prężności par poszczególnych składników.

gdzie:

P - ciśnienie całkowite;

P_A - ciśnienie składnika A;

P_B - ciśnienie składnika B.

Prężność pary nad roztworem jest proporcjonalna do ułamka molowego składnika. Współczynnikiem proporcjonalności jest prężność pary nad czystym składnikiem.

gdzie:

P - prężność pary nad roztworem;

X₀ - ułamek molowy składnika;

P₀ - prężność pary nad czystym składnikiem

W związku z obniżeniem prężności pary nad roztworem podwyższa się temperatura wrzenia cieczy.

P

P_c

T₀ T_r

Podwyższenie temperatury wrzenia roztworu jest wprost proporcjonalne do stężenia molarnego substancji rozpuszczonej.

gdzie:

T_wrz - zmiana temperatury wrzenia

K_E - stała ebulioskopowa

m - molalność roztworu

m_s - masa substancji rozpuszczonej

m_r - masa rozpuszczalnika

n - liczba moli substancji

Stała ebulioskopowa ma wymiar temperatury i oznacza przyrost temperatury wrzenia roztworu w stosunku do temperatury wrzenia rozpuszczalnika zawierającego jeden mol substancji w tysiącu gramach rozpuszczalnika.

Przyrządy służące do dokładnego oznaczania temperatury wrzenia cieczy nazywamy ebuliometrami np: ebuliometr Świętosławskiego.

Rys. Schemat ebuliometru Świętosławskiego

II. Część obliczeniowa.

Wyznaczanie masy molowej doświadczalnej:

K_b=1,48 - wyznaczany doświadczalnie

Wyznaczanie masy molowej obliczeniowej:

K_b=1,762

III.Wyznaczanie stałej ebulioskopowej dla acetonu.

W celu wyznaczenia stałej ebulioskopowej dla acetonu wlewamy odmierzoną wcześniej ilościowo próbkę acetonu (55 ml) do aparatu i doprowadzamy do wrzenia.

Podczas, gdy słupek rtęci podnosił się notujemy wskazania termometru co 10 sekund,

Aż do ustabilizowania wahań słupka rtęci. Następnie proces wrzenia prowadzimy jeszcze przez kilka minut i odczytujemy wskazania termometru. Z kolei odważamy na wadze (z dokładnością do 0,001 g) 0,3 g substancji, rozpuszczamy ją w próbce acetonu (55 ml). Roztwór wlewamy do ebuliometru i doprowadzamy do wrzenia. Kiedy słupek rtęci przestaje się wahać odczytujemy jego wartość.

IV.Wykres wrzenia acetonu.

Lp.	Temp. acetonu T [K]	Czas t [s]	Lp.	Temp. acet.+subst. T [K]	Czas t [s]
1	2,90	15	1	3,15	15
2	2,92	30	2	3,16	30
3	2,96	45	3	3,18	45
4	2,97	60	4	3,20	60
5	3,00	75	5	3,27	75
6	3,05	90	6	3,30	90
7	3,06	105	7	3,34	105
8	3,10	120	8	3,33	120
9	3,10	135	9	3,33	135
10	3,11	150	10	3,37	150
11	3,11	165	11	3,38	165
12	3,12	180	12	3,39	180
13	3,15	195	13	3,39	195
14	3,20	210	14	3,41	210
15	3,20	225	15	3,41	225
16	3,20	240	16	3,42	240
17	3,21	255	17	3,42	255
18	3,21	270	18	3,42	270
19	3,21	285	19	3,42	285

Ebulioskopia

-

---