Temat: Modele prakseologiczne eksploatacji środków transportu
Prakseologia - inaczej teoria sprawnego działania. Jest dziedziną badań naukowych dotyczących wszelkiego celowego działania ludzkiego.
Każde celowe działanie człowieka z urządzeniem realizuje się w łańcuchu działania określonym trójką uporządkowaną:
Ł = <x,y,z>
gdzie: x - podmiot działania (człowiek)
y - pośrednik działania (narzędzie)
z - przedmiot działania (na którym zlokalizowany jest cel działania)
Środek transportowy może być pośrednikiem lub celem działania.
W procesie użytkowania środek transportu jest pośrednikiem.
Łu = <xu,śt,m>
gdzie: xu - podmiot działania (człowiek - nawigator, kierowca, pilot)
Śt - pośrednik działania (środek transportu - statek, samochód, samolot)
m - przedmiot działania (materia - nieożywiona, ożywiona)
W procesie użytkowania następuje zużycie materiałów eksploatacyjnych zapewniających zasilanie energetyczne środka transportu a także zużycie jego elementów, co pogarsza własności użytkowe lub uniemożliwia dalsze użytkowanie. Celem przywrócenia własności użytkowych środek transportu jest obsługiwany.
Ło = <xo,no,śt>
gdzie: xo - podmiot działania (człowiek - pracownik obsługi)
no - pośrednik działania (narzędzia, urządzenia, dystrybutor paliwa itp.)
śt - przedmiot działania (środek transportu)
Każde urządzenie - a w tym i środek transportu przechodzi następujące fazy:
Projektowanie, wytwarzanie, eksploatowanie, kasacja (złomowanie, utylizacja)
Środek transportu jest eksploatowany wtedy, i tylko wtedy, gdy jest użytkowany lub obsługiwany:
Łe = Łu ∪ Ło
Łańcuchy użytkowania i obsługiwania wraz z otoczeniem tworzą układ eksploatacji.
gdzie: Xe - kierownik eksploatacji
Xu - użytkownik
Xo - „obsługownik”
Śt - środek transportu
m - masa transportowana
no - narzędzie obsługi
Zbiór układów działanie w których środki transportu są użytkowane tworzą system użytkowania Su a zbir układów działania w których środki transportu są obsługiwane tworzą system obsługiwania So. Jeśli uwzględnimy system zarządzania eksploatacją Sze oraz relacje między tymi systemami R - otrzymamy system eksploatacji (składający się wtedy z trzech podsystemów).
Se = (Su, So, Sze, R)
gdzie:
- przepływ energio-materii (środków transportu, materiałów eksploatacyjnych itp.)
- przepływ informacji (zadania, wyniki realizacji zadań itp.)
Sze - podsystem zarządzania eksploatacją
Su - podsystem użytkowania
So - podsystem obsługi
Temat: Aspekty techniczne i ekonomiczne eksploatacji środków transportu
Graf dwustanowego procesu eksploatacji środków transportu, gdzie:
- strumień pojazdów do eksploatacji
- strumień pojazdów z eksploatacji
- strumień pojazdów użytkowanych
- strumień pojazdów obsługiwanych
- strumień środków transportu kierowanych z obsługi do użytkowania
- strumień środków transportu kierowanych do obsługi
Krok dyskretyzacji - przedział czasu którym badamy stan systemu
Przykładowy przebieg czasowy dwustanowego procesu eksploatacji
Dążenie do maksymalizacji zysku przedsiębiorstwa transportowego wymaga realizacji permanentnego procesu optymalizacji eksploatacji środków transportu.
Kryteriami optymalizacji mogą być: dochód, koszt, czas, jakość realizacji zadań itp.
Problemy optymalizacji użytkowania
Jako przykłady konkretnych (uzupełnić)
Problemy optymalizacji obsługiwania:
Jako przykłady konkretnych problemów można wymienić:
Jakich przedsięwzięć wymaga odtwarzanie resursu eksploatacyjnego środka transportu?;
Jakich przedsięwzięć wymaga odtwarzanie stanu zdatności i potencjału eksploatacyjnego środka transportu?;
Jak ustalać zakresy prac obsługowych i normy między-obsługowe?;
Jaka powinna być struktura terytorialna systemu obsługi?;
Jakie powinno być wyposażenie techniczne jednostek obsługi?;
Jak powinna przebiegać optymalna realizacja procesu obsługi?;
Jak organizować przechowywanie i transport środków transportu?;
Problemy optymalizacji zarządzania:
(uzupełnić)
Resurs eksploatacyjny - zdolność środku transportu do pokonywania drogi
Śt
Śt
Śt
S Y S T E M E K S P L O A T A C J I
stan procesu
t