1. Nie jest decyzją administracyjną:
- odmowa organu administracji państwowej zawarcia umowy dzierżawy gruntów Państwowego Funduszu ziemi, mimo że zasady wydzierżawienia tych gruntów zostały uregulowane przez Ministra Rolnictwa.
2. NSA jest właściwy w rozstrzyganiu skarg na decyzje dotyczące:
- praw i obowiązków pracowników mianowanych oraz roszczeń wynikających z tego stosunku.
3. Pisma zawierające rozstrzygnięcia w sprawie załatwianej w drodze decyzji są:
decyzjami, pomimo nieposiadania w pełni formy przewidzianej a art. 107§ 1 KPA jeśli tylko zawierają minimum elementów niezbędnych do zakwalifikowania ich jako decyzji.
4. NSA jest niewłaściwy w sprawach:
o zwrot od Polskiego Związku Łowieckiego kwot wypłaconych przez przedsiębiorstwa lasów państwowych tytułem odszkodowania za wyrządzone szkody w uprawach i plonach rolnych przez dziki. Między stronami istnieje stosunek cywilnoprawny.
5. NSA nie jest właściwy do rozstrzygania sporów:
- co do ustalenia wysokości odszkodowania za nakłady dokonane przez użytkownika wieczystego.
6. KPA ma zastosowanie:
- uchwała Rady Adwokackiej w sprawie wpisu na listę adwokatów jest decyzją w rozumieniu KPA.
7. Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich:
- nie jest decyzją w rozumieniu przepisów KPA, pomimo użycia tu słowa decyzja; chodzi tu tylko o akt korygujący terenowy akt normatywny sprawie utworzenia obwodów łowieckich, co wyłącza możliwość zaskarżenia do NSA.
8. Postępowanie kwalifikacyjne w sprawie przyjęć na 1 rok studiów jest postępowaniem administracyjnym:
- rozstrzygnięcie w sprawie włączenia w poczet użytkowników zakładu administracyjnego jakim jest szkoła wyższa należy uznać za decyzję administracyjną- może być zaskarżona do NSA.
9. Nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu KPA:
wystąpienie pokontrolne właściwego organu i zawarte tam wnioski, a także wyrażone w pismach poglądy organu kontroli stopnia niższego.
10. Kpa ma zastosowanie:
- w postępowaniu przed organami organizacji spółdzielczych -tylko wówczas, gdy organy te rozstrzygają w drodze decyzji sprawy z zakresu administracji państwowej, spełniając funkcje zlecone.
11. Nie jest decyzją w rozumieniu KPA:
-wystąpienie kierownika urzędu stanu cywilnego do sądu o rozstrzygnięcie czy małżeństwo może być zawarte.
12. Orzeczenie właściwych organów o cofnięciu danej osobie zezwolenia na przekraczanie granicy Państwa, na podstawie którego Urząd Morski jest obowiązany unieważnić książeczkę żeglarską:
- ma wszelkie cechy decyzji administracyjnej i powinno być wydane w formie decyzji.
13. Zarządzenia czy inne akty dokonywane w stosunku do przedsiębiorstwa państwowego przez organ założycielski:
nie mają charakteru decyzji administracyjnych i nie stosuje się przepisy KPA.
14. Aczkolwiek stowarzyszenie ZBoWiD jest z istoty organizacja społeczną, a nie organem adm. państw:
- to jednak z mocy art.1§ 2 pkt. 2 KPA do jego aktów w sprawach indywidualnych orzekających o uprawnieniach kombatanckich mają zastosowanie przepisy KPA.
15. Odmowa zwrotu prawa jazdy po jego zatrzymaniu powinna nastąpić:
- w formie decyzji administracyjnej.
16. Ta sama nieruchomość nie może być jednocześnie przedmiotem własności osoby fizycznej i przedmiotem prawa użytkownika wieczystego.
17. Orzeczenia kolegiów do spraw wykroczeń nie są
- decyzjami w rozumieniu KPA, albowiem postępowanie w sprawach o wykroczenia toczy się według przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
18. Orzeczenia (opinie) o jakości towaru, wydawane przez rzeczoznawców do spraw jakości mięsa i wędlin: - nie są przedmiotem skargi do NSA.
19. Obliczanie należności za wodę pobraną przez osobę fizyczną z wodociągu wiejskiego dla celów gospodarczych:
- nie następuje w formie decyzji administracyjnej, nawet wówczas gdy ilość zużytej wody jest ustalona szacunkowo.
20. Sprawy dotyczące ustawiania znaków drogowych:
- nie są sprawami indywidualnymi z zakresu administracji państwowej i nie są rozstrzygane w drodze decyzji administracyjnej.
21. Pozbawienie studenta uprawnień do zamieszkiwania w domu studenckim:
- nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu KPA.
22. Uchwała okręgowej rady adwokackiej w przedmiocie wyrażenia zgody na przeniesienie przez adwokata siedziby do okręgu innej izby:
- ma charakter decyzji administracyjnej w rozumieniu KPA.
23. Czynność przekazania nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi do sprzedaży:
nie jest decyzją administracyjną.
24. W zakresie ustawy o policji i przepisach wydanych na tej podstawie, do postępowania w sprawach zwolnienia funkcjonariuszy - policjantów ze służby:
- ma zastosowanie KPA.
25. Okresowe sprawdzanie narzędzi pomiarowych jako czynność o charakterze administracyjnym:
- kończy się wydaniem decyzji adm., na mocy której badane narzędzie jest - albo nie jest dopuszczone do stosowania.
26. Wpis w dowodzie tożsamości o zameldowaniu lub wymeldowaniu nie jest:
- decyzją administracyjną, chyba że dane na podstawie którego dokonano zameldowania lub wymeld. budzą wątpliwości, to rozstrzygnięcie powinno nastąpić w drodze decyzji wydanej na podst. ustawy o Ewid. Lud. i DO
27. Akty założenia przekształcenia lub likwidacji szkół i tym podobnych placówek publicznych:
- nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu KPA, lecz aktami organizacyjnymi o charakterze ogólnym.
28. Rejestracja bezrobotnego jest czynnością materialno-techniczną:
- nie decyzją . Dopiero gdy organ ustali, że strona nie spełnia warunków do uznania za bezrobotnego, wydaje decyzję administracyjną.
29. Uchwała organu samorządu adwokackiego ustalającego wysokość składki na potrzeby izby adwokac.
- nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu KPA.
30. Zarząd gminy do czasu sprzedaży wszystkich lokali w domu stanowiącym własność gminy, decyduje o przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie domu przez osoby fizyczne polegające na powiększeniu liczby lokali:
- decyduje przez wydanie decyzji administracyjnej.
31. Kary pieniężne przewidziane w art.40 ust.4 ustawy o drogach publicznych za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia:
- ustala się przez wydanie decyzji administracyjnej.
32. Odmowa umieszczenia oznaczonej osoby na ostatecznej liście przydziału zastępczych pomieszczeń mieszkalnych w danym roku kalendarzowym, o której mowa:
- następuje w drodze decyzji administracyjnej.
33. O istocie aktu prawnego powinna przesądzić jego treść, a nie forma.
- pismo nie mające formy decyzji jest decyzją administracyjną, jeżeli pochodzi od organu administracji skierowane na zewnątrz i w sposób władczy rozstrzyga o prawach lub obowiązkach prawnych osób (fizycznych lub prawnych) w sprawie indywidualnej, choćby dla rozstrzygnięcia takiego brak było podstawy prawnej.
34. Pobranie opłaty za wykonanie badania i inne czynności na podstawie ustawy o Pań. Insp. Sanit.:
- następuje w drodze decyzji administracyjnej.
35. Do wydania przez zarząd gminy opinii (wójt , burmistrz, prezydent) o jakiej mowa w art. 18 ust.1 ustawy z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
- stosuje się przepisy art. 106 KPA, 107 KPA.
36. Orzeczenia wojskowych komisji lekarskich w sprawach zdolności i niezdolności do czynnej służby wojskowej, a także uszczerbku na zdrowiu, choroby podczas pełnienia służy wojskowej:
- są decyzjami administracyjnymi i podlegają zaskarżeniu do NSA, art. 196 § 1 KPA.
60. Ustalenie godzin otwierania i zamykania placówek handlowych jest:
- aktem generalnym, który musi być wyrażony w postaci przepisów powszechnie obowiązujących tylko przez taki organ, który w ogóle jest upoważniony do wydawania przepisów gminnych. Jeżeli obowiązujące przepisy prawa nie przewidują funkcji prawotwórczej organów jednoosobowych gminy, nie można na te organy przenosić takiej funkcji.
61. Uchwała podjęta przez organ gminy w sprawie "z zakresu administracji publicznej":
- może mieć zarówno cechy decyzji w indywidualnej sprawie, jak i aktu generalnego.
62. Uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) nie jest:
- wystarczającą podstawą do orzekania w drodze decyzji administracyjnej o likwidacji obiektów lub działalności, która - prowadzona dotychczas zgodnie z prawem- może być uznana za sprzeczną z ustaleniami nowego planu.
63. Powołanie niewłaściwego przepisu jako podstawy prawnej, w sytuacji kiedy istnieje unormowanie uprawniające do wydania rozstrzygnięcia:
- nie stanowi takiej wady, która uzasadniałaby uchylenie decyzji.
64. Wyjaśnienia, instrukcje lub pisma resortowe, nie wydane na podstawie delegacji ustawowej:
- nie mogą stanowić podstawy prawnej rozstrzygnięć organów administracyjnych.
65. Zaniechanie przez organ administracji państwowej podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności:
- jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, skutkującym wadliwość decyzji.
66. Organ administracji państwowej, rozpatrując wniosek strony, ma obowiązek wziąć pod uwagę całokształt przepisów regulujących dane zagadnienie:
- a nie tylko przepis wskazany we wniosku.
67. Dopóki sprawa nie została zakończona decyzja ostateczną, strona może zmodyfikować swoje żądanie, a organ administracji państwowej ma obowiązek na nowo ocenić je w świetle przepisów prawa materialnego po wyczerpującym ustaleniu stanu faktycznego.
68. Przy istnieniu okoliczności wymienionych w art. 2 ustawy o zmianie imion i nazwisk wniosek o zmianę nazwiska :
- " podlega uwzględnieniu", a więc organ administracji nie może odmówić uwzględnienia wniosku bez naruszenia prawa.
69. Art.. 7 KPA nie uzasadnia żądania przez stronę, aby organ nadzoru zaniechał:
- stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
70. Załatwienie sprawy administracyjnej przez wydanie decyzji opartej na błędnie ustalonym stanie faktycznym:
- jest sprzeczne z obowiązującą w postępowaniu administracyjnym zasadą prawdy obiektywnej, naruszając w ten sposób przepisy postępowania administracyjnego, przede wszystkim art.. 7.
71. Nieprawidłowe ustalenie podstawy faktycznej decyzji jest naruszeniem przepisów postępowania mającym wpływ na wynik sprawy:
- będzie więc skutkowało uchyleniem decyzji na podstawie art. 207§2 pkt 3 KPA.
72. Powinność wyjaśnienia treści żądania strony, w sytuacji widocznej nieumiejętności formułowania przez nią wniosków wynika :
- z ciążącego na organie administracji państwowej obowiązku wszechstronnego wyjaśnienia sprawy.
73. Jeśli strona bez własnej winy nie uczestniczyła w postępowaniu administracyjnym dotyczącym jej nieruchomości, co oznaczało, że:
- z naruszeniem art.. 7 KPA nie rozważano jej słusznego interesu, to we wznowionym postępowaniu organ nie może zastosować art. 146 § 2 KPA.
74. Jeżeli w sprawie są bezpośrednie dowody i nie ma przeszkód do przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, zastąpienie ich dowodami pośrednimi stanowi naruszenie przepisów postępowania (art. 7,75, 77§1 , 80 KPA).
75. W postępowaniu administracyjnym ogólnym obowiązuje zasada, że :
- decyzja administracyjna wywiera skutki prawne od daty jej doręczenia lub ogłoszenia.
76. Organ administracji rozpoznający sprawę o udzielenie pozwolenia na budowę, nie ma podstaw do wydania:
-decyzji odmownej tylko z tego powodu, że wykazane przez inwestora w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością jest kwestionowane w postępowaniu przed sądem powszechnym.
77. Każda decyzja ostateczna korzysta z domniemania prawidłowości, a zatem organ administracji, który w znanych sobie okolicznościach sprawy wydał wadliwą decyzję uprawniającą :
- jest tą decyzją związany do czasu jej zmiany w sposób przewidziany prawem.
78. W każdym przypadku podniesienia przez stronę zarzutu naruszenia zasady równości wobec prawa
- organ administracji powinien przeprowadzić wnikliwe postępowanie wyjaśniające i ustosunkować się do zarzutu w uzasadnieniu decyzji. art. 8 KPA.
79. Polski Kodeks Postępowania Administracyjnego, odrzucając zasadę ignorantia iuris nocet, :
- nakazuje pouczać stronę o przysługujących jej prawach, a zatem niedopełnienie przez organ obowiązku pouczenia strony, należy traktować jako takie naruszenie prawa, które miało wpływ na wynik sprawy.
80. Nie złożenie pełnomocnictwa w terminie określonym w wezwaniu do jego złożenia, zawierającym pouczenie o skutkach nie złożenia:
- prowadzi do wydania na podstawie art. 64§2 KPA decyzji o pozostawieniu podania bez rozpoznania.
81. Niedokonanie przez organ administracji wezwania wnoszącego podanie do złożenia pełnomocnictwa na piśmie lub zgłoszenia do protokołu w terminie 7 dni z pouczeniem, że niedopełnienie tej czynności spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania i wydanie decyzji odmawiającej uwzględnienia zgłoszonego w podaniu żądania z powodu umocowania, jest :
- nie tylko istotnym naruszeniem przepisu 64 § 2 KPA, lecz stanowi także naruszenie zasady informowania określonej w art. 9 KPA.
82. Za zapewnienie stronom czynnego udziału w każdym stadium postępowania, w rozumieniu art. 10 KPA,
- nie można uznać rozmowy telefonicznej, przeprowadzonej przez bliżej nie określonego pracownika urzędu ze stroną, w trakcie której m.in. zażądano dostarczenia umowy najmu lokalu.
83. Zgodnie z art. 10 § 1 KPA, który gwarantuje stronie udział w każdym stadium postępowania, organ administracji I instancji nie może wydać ponownej decyzji w sprawie uchylonej przez organ odwoławczy przed doręczeniem stronie decyzji organu odwoławczego i upływem czasu niezbędnego do wypowiedzenia się jej przed wydaniem ponownej decyzji.
84. Jeżeli organ odwoławczy uchylił decyzje organu I instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia :
- nie można wydać ponownej decyzji przed doręczeniem stronie decyzji organu odwoławczego i upływem czasu niezbędnego dla wypowiedzenia strony w postępowaniu ponownym (art. 10§ 1 KPA).
85. Brak zapewnienia stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania administracyjnego:
- jest naruszeniem art. 10§ 1 KPA.
86. Każdy właściciel (posiadacz) nieruchomości, na której przewiduje się wykonywanie czynności budowlanych, jest stroną postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 i na zasadzie art. 10 KPA.
87. Pismo zatytułowane "wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji", ale wniesione do organu odwoławczego przed upływem terminu do złożenia odwołania, podlega rozpatrzeniu jako odwołanie.
88. Na decyzje wojskowego komendanta uzupełnień w sprawie odroczenia zasadniczej służby wojskowej:
- służy bezpośrednio skarga do NSA. Przepis ten stanowi bowiem wyjątek od zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.
89. Postępowanie w sprawach zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej:
- jest zgodne z art. 15 KPA dwuinstancyjne. Oznacza to, że strona może odwołać się do wyższej instancji, a właściwym do rozpatrzenia jest organ administracji wyższego stopnia art. 127 §2 KPA.
90. Organ odwoławczy może umorzyć postępowanie co do istoty tylko wówczas, gdy w wyniku rozpoznania odwołania uchylił decyzje I instancji i stwierdził, że postępowanie przed tym organem jest bezprzedmiotowe art. 16 §2 i 196§1 KPA.
91. Odmowa wpisu na listę adwokacką jest decyzja, w rozumieniu KPA i może być przedmiotem skargi do NSA.
92. Decyzja wojewody - jako organu administracji państwowej II instancji:
- zmieniająca decyzję organu administracji I instancji, wydana w trybie nadzoru art.155 KPA jest ostateczna w rozumieniu art. 16 KPA i wyczerpuje tok instancji.
93. Zmiana treści decyzji ostatecznej może być dokonana jedynie w wypadkach przewidzianych w art. 16§1 KPA i wymaga to wydania nowej decyzji lub - w razie oczywistej omyłki - postanowienia o jej sprostowaniu, na które służy stronie zażalenia art. 113 KPA.
94. Od decyzji organu administracji państwowej uchylającej decyzję organu I instancji i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia art. 138§2 KPA:
- nie przysługuje skarga do NSA.
95. Decyzji administracyjnej przysługuje domniemanie legalności, a to oznacza, że:
- do chwili jej uchylenia lub stwierdzenia jej nieważności, decyzja może być przez stronę uprawnioną wykonywana.
96. Skarga do NSA na uzasadnienie decyzji jest dopuszczalna.
97. Zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlegają wyłącznie te uchwały samorządu adwokackiego, które mają znamiona decyzji administracyjnych.
- uchwała okręgowej rady adwokackiej, odmawiająca przyznania adwokatowi dopłat do biletu kolejowego z miejsca zamieszkania do siedziby zespołu, nie jest decyzją administracyjną.
98. Odwołanie pracownika naukowo-dydaktycznego uczelni z funkcji kierownika jednostki organizacyjnej tej uczelni oraz pozbawienie go dodatku funkcyjnego związanego z tą funkcją:
- nie należy do właściwości NSA.
99. Rada Gminy nie jest uprawniona do podejmowania uchwał powodujących w swym efekcie uchylanie ostatecznych decyzji administracyjnych. Takie uprawnienia rady gminy nie wynikają z dyspozycji art.40 ustawy o samorządzie terytorialnym ani też z przepisów innych ustaw.
100. Zdawanie egzaminów w szkole ( i będące wynikiem pomyślnego jego zdania świadectwo czy tytuł):
- nie ma charakteru sprawy z zakresu prawa administracyjnego i nie stosuje się do niego przepisów KPA, a Państwowa Komisja Egzaminacyjna nie jest organem uprawnionym do wydawania decyzji administracyjnych.
Postanowienie NSA z 11.03. 1994 r.
101. Skarga do NSA na bezczynność wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) :
- przysługuje po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w art. 37 § 2 KPA.
102. Odwołania od decyzji zarządu gminy w sprawach należących do ich zadań własnych:
rozpatrują SKO.
103. Do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji- aktu własności ziemi:
- organu stopnia podstawowego właściwy jest wojewoda w I instancji i minister w II instancji na mocy art. 53 ust. 1 ustawy o terenowych organach rządowej administracji ogólnej.
104. O istocie aktu prawnego powinna przesądzać jego treść, a nie forma.
Pismo nie mające formy decyzji jest decyzją administracyjną, jeżeli pochodzi od organu administracji, skierowane jest na zewnątrz i w sposób władczy rozstrzyga o prawach lub obowiązkach prawnych osób (fizycznych lub prawnych) w sprawie indywidualnej, choćby dla rozstrzygnięcia takiego brak było podstawy prawnej. Wyrok NSA 21.02. 1994.
105. Organem wyższego stopnia w rozumieniu KPA nad dyrektorem Poczty Polskiej jest Minister Łączności.
106. Organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 KPA w stosunku do rady izby notarialnej jest Krajowa Rada Notarialna.
107. Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami:
- nie stosuje się przepisów KPA.
108. Orzeczenie o rozstrzygnięciu sporu między organami, o których mowa w art. 22 §1 KPA :
- nie stanowi decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 KPA i nie podlega zaskarżeniu do NSA.
109. Pracownik izby skarbowej, który brał udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania:
- nie może wchodzić w skład podatkowej komisji odwoławczej, która ma rozpatrzyć odwołanie w tej samej sprawie.
110. Pracownik organu administracji państwowej podlega, z mocy prawa, wyłączeniu od rozpoznawania sprawy osoby prawnej, jeżeli w skład organu tej osoby, będącej stroną w postępowaniu administracyjnym, wchodzi powinowaty w drugim stopniu pracownika organu administracji art. 24§1 pkt 2 KPA.
111. Wyłączenie pracownika lub odmowa jego wyłączenia od udziału w postępowaniu administracyjnym:
- na podstawie art. 24§3 KPA powinny nastąpić w formie postanowienia.
112. Żona, której mąż utrzymuje stosunki intymne z pomocą domową zameldowaną i zatrudnioną u osoby trzeciej nie jest legitymowana do wniesienia skargi do NSA na decyzje w sprawie ustalenia charakteru pobytu pomocy domowej u osoby trzeciej. (strona 194 w książce)
113. Strażnik ochrony przyrody, którego informacja o ścięciu drzewa skutkowała wszczęciem postępowania administracyjnego z urzędu:
- nie jest uprawniony do zaskarżenia decyzji organu administracji państwowej do NSA, gdyż nie jest stroną w rozumieniu art. 28 KPA i nie odpowiada warunkom przewidzianym w art. 197 pkt 1 kodeksu.
114. Właściciel nieruchomości, na której ma być realizowana inwestycja państwowa:
- jest stroną w rozumieniu art. 28 KPA, ma więc interes prawny w uczestniczeniu w postępowaniu dotyczącym jego nieruchomości.
115. Stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który w sprawie został powołany na mocy przepisów prawa do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wtedy, gdy organem tym nie jest organ administracji państwowej (art. 1§2 pkt 1 KPA) , postanowienie NSA z 26.05.1982 r.
116. Prawa i obowiązki mają charakter osobisty, nie mogą więc być nabywane na rzecz innej osoby.
117. Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Skarbu Państwa w zamian za rentę:
- nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczania osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie przysługuje mu zatem - zgodnie z art. 197 KPA - prawo skargi do NSA na decyzje wydane w tej sprawie.
118. Właściciel nieruchomości jest stroną w postępowaniu o ustalenie miejsca i warunków realizacji inwestycji na jego nieruchomości oraz o zatwierdzenie planu realizacyjnego tej inwestycji, niezależnie od tego, kto jest wnioskodawcą w sprawie wydania takich decyzji.
119. Właściciele nieruchomości, których dotyczy przebieg projektowanej linii energetycznej są w świetle art. 28 KPA stroną i odnoszą się do nich uprawnienia wynikające z art. 10§1 i art. 81KPA.
120. Mimo orzeczonego rozwodu i określenia przez Sąd sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego, rozwiedzeni małżonkowie, zajmujący nadal ten lokal, są jego współnajemcami i nie mogą być traktowani jako najemcy wyodrębnionych do używania jego części. Wyrok NSA z 10.07. 1985 r. (199 strona w książce)
121. Strona, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu przed wydaniem decyzji I instancji, może wnieść odwołanie od tej decyzji tylko, zanim decyzja ta stanie się ostateczna, to jest do czasu rozpatrzenia przez organ II instancji odwołania wniesionego - przed upływem 14 dni. Po upływie tych terminów osoba, która nie brała udziału w postępowaniu, może wnosić o wznowienie postępowania z przyczyny wymienionej w art. 145§1 pkt 4 KPA.
122. Pominiecie przez organ administracji pełnomocnika strony jest:
- równoznaczne z pominięciem strony w postępowaniu administracyjnym i uzasadnia wznowienie postępowania na podstawie art. 145§1 pkt 4 KPA.
123. Właściciel działki, który zgłasza swój udział w postępowaniu dotyczącym robót budowlanych, prowadzonych na działce sąsiedniej, przedstawiając organowi swoje wnioski i zastrzeżenia związane z ochroną jego interesów:
- staje się stroną tego postępowania.
124. Samorząd radców prawnych nie jest stroną w rozumieniu art. 24 KPA w sprawach o wpis na listę radców prawnych.
125. W sprawie przekazania abonamentu telefonicznego na podstawie § 12 ust 1 pkt. 2 roz. Ministra Łączności z 23.06.1986 r. stroną postępowania w rozumieniu art. 28 KPA jest:
- nie tylko wnioskujący abonent, lecz także osoba, na której rzecz ma nastąpić przekazanie abonamentu.
126. W postępowaniu administracyjnym nie mogą uczestniczyć - jako strony - bliżej nieokreśleni "mieszkańcy wsi" , czy inne grupy osób, lecz :
- powinny to być ściśle określone - z imienia i nazwiska - osoby.
127. Złożenie wniosku przez osobę, która w sprawie nie jest stroną, ani nie działa jako pełnomocnik lub przedstawiciel strony, powinno spowodować:
- wydanie odmownej decyzji z przyczyn formalnych, tj. z powodu braku legitymacji procesowej wnioskodawcy.
128. Nakaz rozbiórki okratowania balkonu, wykonanego bez pozwolenia budowlanego, zawarty w decyzji administracyjnej, powinien:
- być skierowany do inwestora. Uchwała SN 26.03.1993 r.
129. Mieszkańcy, w tym poszczególni członkowie spółdzielni mieszkaniowych bądź ich bardziej lub mniej zorganizowane grupy:
- nie są stronami, lecz "osobami trzecimi" w procesie inwestycyjnym.
130. Decyzja dotycząca obojga małżonków, którzy - stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy z 1991 r. o podatku od osób fizycznych, podlegali, na swój wniosek, łącznemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym, musi być:
- doręczona każdemu z małżonków. Każdy jest stroną postępowania.
131. Jeśli spółka z o.o. jako strona w postępowaniu administracyjnym, nie jest reprezentowana przez organ oznaczony w rejestrze handlowym, to :
- skutkuje to nieważnością decyzji administracyjnych wydanych w takim postępowaniu.
132. W sytuacji gdy decyzja administracyjna została skierowana do obojga małżonków, a jedno z nich
-rozwiedziony-przebywa za granicą, organ:
- ma obowiązek wystąpić do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej.
133. Nierozpoznanie wniosku o wznowienie postępowania w terminie określonym w art. 35 KPA, jest równoznaczne z niewydaniem decyzji w rozumieniu art. 216 § 1 KPA.
134. Na nierozpoznanie przez organ administracji państwowej zażalenia wniesionego przez stronę w trybie art. 37 § 1 KPA:
- nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Postanowienie NSA z 28.06. 1995 r.(strona 248 w książce) - ważne
135. Warunkiem wniesienia do sądu administracyjnego skargi na bezczynność naczelnego organu administracji państwowej (art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA ) :
- jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 KPA. Niezłożenie takiego zażalenia stanowi brak formalny skargi, skutkujący jej odrzucenie. Postanowienie NSA z 17.10. 1997 r.
136. Przesłanie decyzji faksem nie spełnia wymogu doręczenia w rozumieniu art. 9 i 49 KPA.
137. Pracownik organu I instancji doręczył adresowaną do skarżącego korespondencję w jego mieszkaniu do rąk jego żony, co ta potwierdziła podpisem. Wedle art. 39 , 42 § 1 i 43 KPA doręczenie to jest prawnie skuteczne. Nie jest później lansowana teza o separacji z żoną i o rozłączonym zamieszkaniu, organ może zaznaczyć, że wcześniej i później skarżący osobiście odbierał pisma w tym samym miejscu zameldowania.
138. Okoliczność, iż dorosły domownik nie doręczył w stosownym czasie przyjętego pisma do rąk adresata
- nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia odwołania. Wyrok NSA z 12.02.1997 r.
139. Art. 44 KPA nie może mieć zastosowania do pism, których adresatem jest osoba prawna. wyrok NSA.
140. Nieumieszczenie na drzwiach mieszkania adresata albo biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe (bądź w miejscu widocznym na nieruchomości, której postępowanie dotyczy) zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej (urzędzie gminy) oznacza, iż wezwanie skierowane do strony postępowania przed NSA nie zostało prawidłowo doręczone (art. 44 KPA w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
141. Spółce Z O.O. jako jednostce organizacyjnej w rozumieniu art. 45 KPA, pismo może być doręczone:
- w lokalu jej siedziby do rąk osób uprawnionych do obioru pism, to jest członkowi organu spółki uprawnionemu do jej reprezentowania lub pełnomocnikowi procesowemu spółki, ustanowionemu w postępowaniu administracyjnym w sprawie albo pracownikowi uprawnionemu do odbioru pism .
142. Fakt zgubienia przesyłki na terenie Przedsiębiorstwa, na który powołuje się skarżący:
- nie może mieć znaczenia dla ustalenia daty doręczenia decyzji, ponieważ zdarzenie to nie nastąpiło bez winy pracownicy odbierającej przesyłkę, jak również -pośrednio - bez winy skarżących, którzy dokonali wyboru pracownicy i powierzyli jej pełnienie określonych funkcji - m. in. odbiór korespondencji wpływającej do Przedsiębiorstwa. Postanowienie NSA z 17.10. 1995 r.
143. Przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia doręczenia a dzień następny. Zatem upływ terminu do wniesienia odwołania od decyzji doręczonej dnia 9 maja 1995 r. miał miejsce 23 maja 1995 r.
144. Stosownie do art. 129 § 2 KPA odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Przy obliczeniu terminu nie uwzględnia się dnia doręczenia, a zatem upływ terminu do wniesienia odwołania od decyzji doręczonej w dniu 25 maja 1995 r. miał miejsce 9 czerwca 1995 r. Wyrok NSA.
145. Dla zachowania terminu do wniesienia odwołania niezbędna jest nadanie odwołania wyłącznie w polskim urzędzie pocztowym lub polskiej placówce konsularnej.
- natomiast nadanie odwołania w terminie w jakimkolwiek urzędzie pocztowym za granicą nie ma wpływu na zachowanie terminu do wniesienia odwołania. Wyrok NSA z dnia 27.11. 1997 r.
146. O dacie wniesienia odwołania w drodze zwykłej przesyłki pocztowej decyduje data ze stempla pocztowego na kopercie zawierającej przesyłkę. Wyrok NSA z dnia 29.05. 1998 r.
147. Po zmianie ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. - o zmianie ustawy - kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 24 poz. 110) dodatkowe dni wolne od pracy, w tym soboty, nie są - w rozumieniu art. 57 § 4 KPA w związku z art. 59 ustawy o NSA - dniami uznanymi ustawowo za wolne od pracy. Postanowienie NSA z dnia 31.03. 1999r.
148. Nie może ktoś, kto odmówił przyjęcia przesyłki zawierającej decyzję, wnosić po prawie 1,5 roku o przywrócenie terminu do złożenia od niej odwołania, uzasadniając swój wniosek tym, że przesyłki nie otrzymał. Wyrok NSA z 11.06 1999 r.
149. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Wyrok NSA z dnia 14. 01. 2000 r.
150. Postępowanie odwoławcze kończy wydanie postanowienia o niedopuszczalności odwołania art. 134 KPA albo decyzji ostatecznej art. 138 KPA.
- zaniechanie przez organ wydania takich aktów uniemożliwia orzekanie w przedmiocie wznowienia postępowania. Wyrok NSA z dnia 23.11. 1984 r.
151. Z postanowień art. 61§1KPA w zw. z art. 63§2 i 3 oraz art. 14§1 KPA wynika, że żądanie wszczęcia postępowania powinno przybrać formę pisemną sprowadzającą się do ujawnienia istoty żądania i potwierdzenia tego własnoręcznym podpisem.
152. Organ administracji nie może odmówić wszczęcia postępowania na wniosek strony, mimo oceny, że żądanie strony jest bezzasadne z przyczyn formalnych lub merytorycznych. Wyrok NSA z 18.01.1989 r.
153. Postępowanie zmierzające do wzruszenia ostatecznej decyzji administracyjnej może być prowadzone tylko po wydaniu przez organ i doręczeniu wszystkim stronom wymaganego postanowienia o wznowieniu postępowania (art. 149§1 KPA) lub też zawiadomienia (art. 61§4 i art.186 KPA).
154. Żądanie o charakterze cywilnoprawnym, skierowanym do organu administracji rządowej lub samorządowej:
- nie wszczyna postępowania administracyjnego na podstawie art. 61§ 3 KPA.
155. Za datę wszczęcia postępowania z urzędu należy uznać:
- dzień pierwszej czynności procesowej, jaką podjął organ wobec strony, jeżeli brak było zawiadomienia o wszczęciu postępowania w myśl art. 61 § 4 KPA. Wyrok NSA z 08.12. 1999 r.
156. Załatwiając sprawę, w której w charakterze stron występuje kilka osób o rozbieżnych interesach, organ administracji państwowej powinien stosować art. 62 KPA, a w szczególności :
- wydać jedną decyzje, w której rozstrzyga o istocie sprawy w stosunku do wszystkich zainteresowanych. Wydanie decyzji odrębnie dla strony, której przyznano uprawnienie i odrębnie dla strony, której odmówiono przyznania tego samego uprawnienia, nie dając przy tym stronom decyzji wzajemnie do wiadomości, jest wadą postępowania ograniczającą prawa stron do złożenia odwołania i może skutkować uchylenie decyzji.
157. Art. 62 KPA nie daje organowi podstaw do rozstrzygnięcia jedną decyzją administracyjną wniosków stron o sprzecznych interesach, dotyczących wprawdzie tego samego przedmiotu jednakże opartych na odrębnych podstawach materialno-prawnych. W takim przypadku bowiem organ ma do czynienia z dwoma odrębnymi stosunkami materialno-prawnymi, co do których powinny być wydane odrębne decyzje administracyjne.
158. Postępowanie administracyjne toczy się w tej samej sprawie, gdy:
- istnieje tożsamość podmiotów, przedmiotu i treści stosunku administracyjnego.
159. W przypadku gdy o udzielenie zezwolenia na prowadzenie sprzedaży alkoholu w jednym wolnym punkcie sprzedaży ubiegają się dwie lub więcej osób, obowiązkiem organu wydającego jest sięgnięcie do art. 62 KPA i prowadzenie:
- jednego postępowania dotyczącego wniosków tych stron, a zwłaszcza doręczenie stronom wszystkich wydanych w takim postępowaniu rozstrzygnięć. Wyrok NSA z 14.01. 1993 r.
160. Art. 64 Jeżeli w podaniu nie wskazano adresu wnoszącego i nie ma możności ustalenia tego adresu na podstawie posiadanych danych:
- podanie pozostawia się bez rozpoznania.
§ 2 . Jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy:
- wezwać wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni z pouczeniem, że nie usunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.
161. Nie ma podstaw do wydania w trybie art. 154 KPA decyzji uchylającej lub zmieniającej rozstrzygnięcie, które wydano na podstawie art. 64 § 2 KPA tego kodeksu. Wyrok NSA z 03.02. 1992 r.
162. Nie dołączenie pełnomocnictwa przy podaniu o wszczęcie postępowania administracyjnego jest jednym z braków podania na podstawie art. 64 § 2 KPA tego kodeksu.
163. Nie złożenie pełnomocnictwa w terminie 7 dni zakreślonym w wezwaniu do jego złożenia, zawierającym pouczenie o skutkach nie złożenia, prowadzi do wydania:
- na podstawie art. 64 § 2 KPA decyzji o pozostawieniu podania bez rozpoznania. Wyrok NSA z 14.01. 1993 r.
164. Organ administracji niewłaściwy w sprawie, stosownie do art. 65 § 1 KPA ma obowiązek przekazać wniosek strony właściwemu organowi. Nie przekazanie wniosku strony innemu, właściwemu w sprawie organowi administracji uprawnia stronę do złożenia skargi do NSA na bezczynność organu. NSA 1998 r.
165. Wniesienie do wojewody podania o unieważnienie uchwały rady gminy, z powodu jej niezgodności z prawem jest skierowaniem żądania do organu właściwego w sprawie. W takiej sytuacji:
- art. 65 i 66 KPA, a także art. 231 i 243 KPA nie mają zastosowania. Postanowienie NSA z 24.04.1995 r.
166. Zarząd gminy, do którego wpłynął wniosek spółdzielni o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu dotąd przez nią używanego, powinien - w razie odmowy zaspokojenia takiego żądania - zawiadomić pisemnie wnioskodawcę o zajętym stanowisku i pouczyć, że :
- do rozstrzygnięcia ewentualnego sporu właściwy jest sąd powszechny. Wyrok NSA z 21.07.1992 r.
167. Artykuł 73 § 1 KPA nie przewiduje możliwości wydania dokumentów z akt sprawy:
- lecz umożliwia stronie sporządzenie notatek i odpisów.
168. Wystąpienie pokontrolne właściwego organu i zawarte tam wnioski nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu KPA. Nie są również decyzjami administracyjnymi wyrażone w pismach poglądy organu kontroli wyższego stopnia, potwierdzające trafność wniosków pokontrolnych zawartych w wystąpieniu organu kontroli stopnia niższego.
169. Organ administracji państwowej może traktować wystąpienie pokontrolne innego organu, jako materiał w postępowaniu wyjaśniającym, zmierzającym do wydania decyzji administracyjnej.
170. Realizacja zasady prawdy obiektywnej wymaga, aby dopuścić jako dowód w sprawie wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia stanu faktycznego, a nie jest sprzeczne z prawem (art. 75 KPA)
171. Odmowa przeprowadzenia przez organ odwoławczy dowodu dla wyjaśnienia okoliczności już bezspornie wyjaśnionych przez organ I instancji nie jest :
- naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, które miało wpływ na wynik sprawy a tym samym nie uzasadnia uwzględnienia skargi przez NSA i uchylenie zaskarżonej decyzji.
172. Art. 82 Świadkami nie mogą być:
-1) osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń
-2) osoby obowiązane do zachowania tajemnicy służbowej na okoliczności objęte tajemnicą, jeżeli nie zostały w trybie określonym obowiązującymi przepisami zwolnione od obowiązku zachowania tej tajemnicy.
-3) duchowni co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi
173. Odbywanie kary pozbawienia wolności przez osobę, wobec której prowadzone jest postępowanie o cofnięcie przydziału lokalu, nie zwalnia organu prowadzącego to postępowanie od obowiązku stosowania podstawowych przepisów KPA o udziale strony, w tym przepisów o rozprawie.
174. Sięgnięcie po drastyczny środek w postaci pozbawienia praw nabytych, jakim jest utrata zasiłku dla bezrobotnych powinno nastąpić:
- po jednoznacznym i wnikliwym wyjaśnieniu sprawy, do czego organy administracji zobowiązane są na podstawie art. 7 i 77 KPA.
175. Od przesłuchania stron na zasadzie art. 86 KPA należy:
- odróżnić wyjaśnienia, które nie są środkiem dowodowym, strony mają prawo składać oraz przedstawiać dowody na ich poparcie art. 95 § 1 KPA.
176. Art. 97 § 1 KPA pkt. 4 reguluje kwestie możliwości zawieszenia toczącego się postępowania.
- niedopuszczalne jest zawieszenie postępowania, które już zostało zakończone ostateczną decyzją.
177. Jeżeli organ administracji nie wydaje postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania mimo oczywistego ustania przyczyny jego zawieszenia, a zażalenie strony w trybie art. 37 KPA nie odniosło skutku:
- stronie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na nie wydanie decyzji art. 216 KPA.
178. Niedopuszczalne jest rozpoznawanie przez organ wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidzianego w art. 127 § 3 KPA, jeśli :
- sprawa została zakończona decyzją ostateczną, poddaną już ocenie NSA.
179. Oczekiwanie na przewidywaną zmianę stanu prawnego w zakresie dotyczącym rozpoznawanej sprawy:
- nie jest zagadnieniem wstępnym, które mogłoby uzasadniać zawieszenie postępowania na zasadzie art. 97 § 1 pkt. 4 KPA.
180. Zaskarżenie do sądu administracyjnego postanowienie o zawieszeniu postępowania odwoławczego, należy traktować jako wydane przez organ I instancji, dlatego nie może być ono zaskarżone do sądu, lecz z art. 101 § 3 KPA w zw. z art. 141 § 1i2 KPA oraz 144 KPA przysługuje na nie zażalenie do organu wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 2 KPA.
181. Nie mogą być uznane za decyzje administracyjne:
- maszynowe wypisy urządzenia liczącego, określające liczbę rozmów i wykazujące wysokość należnej opłaty za użytkowanie aparatu telefonicznego przez abonenta.
182. Pismo organu adm. państwowej zawierające wyjaśnienie zajętego przez ten organ stanowiska:
- nie jest decyzją.
183. Opinie o pracy, przewidziane w art. 98 KP, nie są decyzjami w rozumieniu KPA.
184. Brak podpisu właściwego organu pod decyzją powoduje, że pismo takie traci charakter decyzji.
185. Wezwanie kierowcy pojazdu przez organ adm. państwowej do sprawdzenia kwalifikacji na podstawie art. 82 ust. z 01.02.1983 r. - prawo o ruchu drogowym :
- nie jest decyzją administracyjną.
186. Decyzją adm. nie jest protokół o ustalenie szkody, ale rozstrzygnięcie w rozumieniu art. 104 KPA.
187. Z art. 11 ust. 1 oraz art. 47 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych nie wynika, aby:
- zameldowanie następowało w drodze decyzji lub było równoznaczne z jej wydaniem.
188. Decyzja organu szkoły wyższej o skreśleniu z listy studentów, jako akt wywołujący zmianę statusu użytkownika tego zakładu:
- jest decyzją adm. w rozumieniu KPA i podlega - w trybie i na zasadach określonych w tym kodeksie - zaskarżeniu do sądu adm. jako dotycząca sprawy przewidzianej w art. 196 § 2 pkt. 14 KPA.
189. Zamieszczenie przez Urząd Probierczy, na przedstawionej mu do kontroli bransoletce, cechy określającej zawartość złota:
- nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 KPA.
190. Cofnięcie, przyznanie, nie przyznanie stypendium socjalnego studentowi przez szkołę wyższą :
- nie jest decyzją w rozumieniu KPA.
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl <<<>>> Zacznij zarabiać http://partner.e-sciagi.plPraca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
1
20