Opracowanie Wyników

Otrzymane wyniki przedstawiam w poniższej tabeli.

Przed przystąpieniem do miareczkowania należy sprawdzić przewodnictwo roztworu .

CH3COOH		HCL		CH3COOH + HCL		Cu(NO3)2
VNaOH [cm^3]	L [mS]	VNaOH [cm^3]	L [mS]	VNaOH [cm^3]	L [mS]	VNaOH [cm^3]	L [mS]
0	0,15982	0	1,7564	0	0,8658	0	0,9
0,2	0,1366	0,2	1,4527	0,2	0,7012	0,2	0,885
0,4	0,2127	0,4	1,303	0,4	0,4012	0,4	0,876
0,6	0,2741	0,6	1,0803	0,6	0,3422	0,6	0,8671
0,8	0,3517	0,8	0,885	0,8	0,4105	0,8	0,8587
1	0,4357	1	0,6439	1	0,4779	1	0,8526
1,2	0,5146	1,2	0,6894	1,2	0,5652	1,2	0,8481
1,4	0,5345	1,4	0,9528	1,4	0,6352	1,4	0,8419
1,6	0,657	1,6	1,2155	1,6	0,8657	1,6	0,906
1,8	0,7367	1,8	1,4717	1,8	1,0607	1,8	1,0861
2	0,8487	2	1,663	2	1,311	2	1,264
2,2	1,0983	2,2	1,9722	2,2	1,557	2,2	1,4411
2,4	1,3332	2,4	2,149	2,4	1,807	2,4	1,7202
2,6	1,5623	2,6	2,386	2,6	2,002	2,6	1,8971
2,8	1,7332	2,8	2,62	2,8	2,245	2,8	2,124
3	1,9475	3	2,795	3	2,426	3	2,289
3,2	2,169	3,2	2,958	3,2	2,666	3,2	2,455
3,4	2,385	3,4	3,184	3,4	2,896	3,4	2,727
3,6	2,552	3,6	3,468	3,6	3,131	3,6	2,947
3,8	2,722	3,8	3,64	3,8	3,296	3,8	3,043
4	2,932	4	3,807	4	3,471	4	3,246

Dane miareczkowania konduktometrycznego otrzymane dla Kwasu Octowego

y = 0,3573x + 0,0847

y = 1,0106x - 1,0895

x=1,797

PK=1,797 cm³

Dane miareczkowania konduktometrycznego otrzymane dla Kwasu solnego

y = -1,0698x + 1,7218

y = 1,1082x - 0,5499

x=1,043

PK=1,043 cm³

Dane miareczkowania konduktometrycznego otrzymane dla mieszaniny HCl i CH3COOH

y = -0,9354x + 0,8582

y = 0,3807x + 0,1034

x=0,57

PK1=0,57cm³

y = 0,3807x + 0,1034

y = 1,1057x - 0,8856

x=1,4

PK2=1,4cm³

Dane miareczkowania konduktometrycznego otrzymane Cu(NO₃)₂

y = -0,0146x + 0,8823

y = 0,9997x - 0,7126

x=1,572

PK=1,572 cm3

• Kwas octowy CH₃COOH

CH₃COOH + NaOH =CH₃COONa + H₂O

• Kwas solny HCl

Reakcja przebiega następująco:

HCl + NaOH = NaCl + H₂O

CH₃COOH + HCl + NaOH = CH₃COONa + 2 NaCl + H₂O

- stężenie HCl

stężenie CH₃COOH

• Azotan (V) miedzi Cu(NO₃)₂

Cu(NO₃)₂ + 2NaOH = Cu(OH)­₂ + 2NaNO₃

Ponieważ na miareczkowanie Cu(NO₃)₂ przypada 2 mole zasady sodowej.

Dyskusja Wyników

Poszczególne reakcje miareczkowań.

CH₃COOH + NaOH =CH₃COONa + H₂O

HCl + NaOH = NaCl + H₂O

CH₃COOH + HCl + 2 NaOH = CH₃COONa + NaCl + 2H₂O

Cu(NO₃)₂ + 2NaOH = Cu(OH)­₂ + 2NaNO₃

Interpretacja przebiegu krzywych.

Przy miareczkowaniu słabych kwasów (pierwszy pomiar) nie zauważa się wyraźnego (można zauważyć przy odpowiedniej ilości punktów pomiarowych) początkowego spadku przewodnictwa gdyż powstaje mocny elektrolit. Słabo zdysocjowany kwas jest zastępowany przez powstającą w reakcji, całkowicie zdysocjowaną sól w wyniku czego przewodnictwo wzrasta (nieznaczny początkowy spadek przewodnictwa spowodowany jest cofaniem się dysocjacji słabego elektrolitu pod wpływem jonów pochodzących z dysocjacji soli). Pomimo tego po osiągnięciu punktu równoważnikowego, stężenie jonów OH^— i ciągłe zwiększanie się sumy wszystkich jonów, powoduje powstanie załamania w punkcie zobojętnienia na krzywej miareczkowania, co można zauważyć obserwując wykres miareczkowania konduktometrycznego dla kwasu octowego.

Bardzo ruchliwe jony wodorowe są zastępowane przez mniej ruchliwe kationy sodowe Powoduje to spadek przewodnictwa. Po osiągnięciu punktu zobojętnienia, rośnie stężenie jonów hydroksylowych, które także są bardzo ruchliwe. Przewodnictwo zwiększa też jednocześnie coraz większa ilość jonów w roztworze.

Podczas miareczkowania mieszaniny mocny kwas - słaby kwas, w pierwszej kolejności zobojętniany jest kwas solny. Równowagę dla reakcji zobojętniania HCl przedstawia punkt PK₁. Spadek przewodnictwa jest charakterystyczny dla miareczkowania mocnego kwasu mocna zasada. Otóż jak wspomniano wcześniej powodem spadku przewodnictwa jest zastępowanie ruchliwych jonów przez mniej ruchliwe kationy Na⁺. Następnie po osiągnięciu równowagi wzrasta stężenie przez utworzenie mocnego elektrolitu (zasada wraz z kwasem octowym). Trzeba zauważyć, iż po zobojętnieniu kwasu roztwór będzie się wzbogacał w mało ruchliwe Kationy Na⁺ oraz OH^- . Jony te będą reagować z kwasem octowym.

Podczas miareczkowania azotanu (V) miedzi nie obserwuje się znaczących spadków przewodnictwa, jednak można zauważyć analizując wykres oraz otrzymane przewodnictwa, iż minimalnie spada on liniowo

Podobieństwa i różnice miareczkowania potencjometrycznego, oraz ich zalety i wady

Konduktometryczne

Potencjometryczne

Punkt końcowy miareczkowania wyznaczamy na podstawie krzywych (nie trzeba znać charakterystyki elektrody, bądź też stałej naczyńka) W trakcie miareczkowania mierzy się przewodnictwo elektryczne wniosą swój wkład, do przewodnictwa r-ru) Możliwość uzyskania dokładnych wyników przy dużych rozcieńczeniach Brak selektywności (jeśli występują inne jony w roztworze, to one także Możliwość oznaczania słabych kwasów Zastosowanie: miareczkowanie alkacymetryczne i strąceniowe

Punkt końcowy wyznacza się na kilka sposobów( metoda środkowej, metoda pierwszej pochodnej, metoda drugiej pochodnej, metoda linearyzacji grana) Polega na pomiarze siły elektromotorycznej ogniwa zanurzonego w badanej próbce ( wiąże się z tym pobranie niewielkiej ilość prądu z ogniwa, co zmniejsza dokładność) Może również polegać na badaniu zmian pH roztworu, pod wpływem dodawania titranta Stosunkowo duża dokładność (zależna od stężenia Titranta) Selektywność jonów Dość czasochłonna Możliwość badania nie tylko w alkacymetrii, ale również w miareczkowaniach redoksymetrycznych, strąceniowych i kompleksometrycznych.

---