1) Recykling odpadów — rozumie się taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii.
Unieszkodliwianie odpadów — polega na poddawaniu ich procesom przekształcania biologicznego, fizycznego lub chemicznego w celu doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska. Odzysk energetyczny odpadów — wszelkie działania, nie stwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania. Pojęcie odzysku jest zatem szersze od pojęcia recyklingu, obejmuje np. także spalanie odpadów w spalarniach odpadów komunalnych.
2)
Zbieranie
Transport
Odzysk
Uniszkodliwianie odpadów
Nadzór nad tymi działaniami oraz miejscami uniszkodliwania odpadów
3) Najpierw następuje przyjęcie samochodu dostarczonego przez właściciela do demontażu. Odbywa się to w dziale, który spełnia takie zadania jak: wydawanie zaświadczeń o złomowaniu pojazdu, sprawdzanie przyjmowanego pojazdu na stanowisku, ocenianie stanu technicznego zespołu napędowego z wyraźnym określeniem przydatności do regeneracji i sprzedaży lub jako odpadu do dalszego recyklingu oraz prowadzenie sprzedaży części zamiennych z odzysku i po regeneracji. Kolejno zachodzi osuszanie i wstępny demontaż. Pojazd jest wtedy poddany procesowi osuszania z oleju silnikowego, płynu hamulcowego, chłodniczego, paliwa oraz innych płynów. Wymontowany zostaje kompletny zespół napędowy, akumulator oraz są usuwane drzwi, klapa silnika i bagażnika, przednie i tylne zawieszenie. Podczas demontażu głębokiego zdemontowane zostają szyby, tapicerka, wiązki elektryczne, pompy hamulcowe z serwomechanizmem i układy kierownicze, pozostałości w komorze silnika i nadwoziu. Dalej przeprowadzana jest diagnostyka „elektryki”, czyli diagnoza i regeneracja podzespołów i elementów elektrycznych przeznaczonych do dalszego wykorzystania poprzez sprzedaż indywidualnym klientom lub firmom. Po odłączeniu skrzyń biegów pozostają same silniki (wcześniej zdiagnozowane) i teraz następuje ich recykling. Po zakwalifikowaniu jako złom są one demontowane ze szczególną segregacją złomu metali. Diagnostyka skrzyń biegów i elementów zawieszenia ma na celu określenie tego, które z nich nie nadają się do regeneracji i trafią na złom. Następnie przeprowadzana jest segregacja materiałów, części oraz gromadzenie odpadów - szkła, tworzyw sztucznych, gumy, pianki i innych. Odpady posegregowane umieszczane są w kontenerach znajdujących się w magazynie. Ostatnim z etapów jest przechowywanie w magazynie, który wyposażono w utwardzoną nawierzchnię, dzięki czemu możliwe jest składowanie blokowe zregenerowanych silników i skrzyń biegów. Znajdujące się w magazynie regały mogą służyć do przechowywania skrzynek z drobnymi częściami.
4) Recykling materiałowy PET ze zużytych butelek z przeznaczeniem do ponownego użytku w przemyśle spożywczym jest trudny i kosztowny, ale możliwy. Materiał należy dokładnie oczyścić od zanieczyszczeń: resztek napoju, papierowych etykiet, kleju akrylowego do etykiet, zakrętki z PP lub PE, uszczelki (w zakrętce) z folii aluminiowej lub zmiękczonego PVC i innych przypadkowych zanieczyszczeń. Po wstępnej, ręcznej segregacji następuje rozdrobnienie materiału na płatki, a podczas mycia w gorącej wodzie odmywane są resztki napojów i etykiety wraz z klejem. Obecność poliolefin w recyklacie powoduje zmniejszenie wytrzymałości PET i jego odporności na zgniatanie, a PVC w podwyższonej temperaturze (podczas stapiania) rozkłada się z wydzieleniem HCl, który jest przyczyną hydrolizy wiązań estrowych i innych reakcji powodujących degradację polimeru. Dlatego PE PP i PVC oddziela się od PET.
Na taśmę podajnika wprowadza się ręcznie posegregowany surowy odpad PET. Na tym etapie następuje oddzielenie ok. 20% odpadów, najczęściej towarzyszących butelkom PET, np.:
- nakrętek z polietylenu dużej gęstości i polipropylenu
- obrączek do nakrętek
- etykiet z folii polietylenowej, polipropylenowej, poliestrowej i papieru, przyklejonych klejami rozpuszczalnymi w wodzie.
Następnie odpad PET wprowadzany jest w sposób ciągły do młyna, a po zmieleniu do wanny myjącej, a następnie kierowany do wirówki. Oczyszczony PET wprowadzany jest do drugiego młyna, gdzie następuje mielenie do określonej frakcji, z równoczesnym suszeniem.
5) Bieżnikowanie — polega na usunięciu resztek bieżnika przez szorstkowanie i nałożeniu nowego przez wulkanizacę. Stosowane są dwie metody bieżnikowania:
- metoda `na ciepło'
- metoda `na zimno'
Metoda Berstorffa — jest udoskonaleniem procesu rozdrabniania mechanicznego, polegającym na wprowadzeniu dodatkowego rozcierania wstępnie rozdrobnionej gumy: w walcarce o walcach ryglowych i w wytłaczarce dwuślimakowej.
Miał otrzymywany tą metodą zawiera cząstki charakteryzujące się rozwiniętą powierzchnią, o wielkości 100÷600 μm.
Odzysk energetyczny
Sposób wykorzystania rozdrobnionego materiału gumowego zależy od stopnia jego rozdrobnienia:
strzępy i chipsy stosowane są głównie jako tzw. Lekkie wypełnienie - w konstrukcji tuneli, przejść podziemnych oraz warstw podłoża nawierzchni drogowych, w budowie mostów oraz w wyrobach dla rolnictwa.
Zaletą tych materiałów jest pełnienie funkcji izolacji termicznej i akustycznej oraz przepuszczalność dla wód deszczowych. Stosowane są one również jako warstwy bieżne torów wyścigów konnych,
granulat znajduje zastosowanie jako dolne warstwy i wypełnienia nawierzchni sportowych - przede wszystkim boisk piłkarskich i boisk do hokeja na trawie, pokrywanych sztuczną darnią. Dobierając odpowiednie lepiszcze, z granulatu można wykonywać nawierzchnie placów zabaw i boisk sportowych (np.: do siatkówki, koszykówki i tenisa) oraz ekrany tłumiące hałas i podkłady amortyzujące uderzenia,
miał gumowy można wprowadzać do mieszanek gumowych przeznaczonych do wyrobu: dywaników samochodowych, wycieraczek, mat podłogowych dla bydła, płyt podeszwowych, wykładzin podłogowych, pokryć dachowych oraz sprzętu sportowego. Stosuje się go również do budowy nawierzchni drogowych jako modyfikator asfaltu.
Pochodzący ze zużytych opon miał gumowy - wprowadzony do asfaltu - zwiększa jego elastyczność i trwałość, zmniejsza odbijanie światła oraz zapewnia dobrą adhezję i kohezję. Inne zalety lepiszcza asfaltowego zawierającego miał gumowy to:
zmniejszenie hałasu pojazdów na drogach i autostradach,
zwiększenie szorstkości nawierzchni i jej odporności na ścieranie,
poprawa właściwości nawierzchni w warunkach opadów i niskich temperatur