Zasłony powietrzne Zadaniem zasłony powietrznej jest lokalne podniesienie temperatury i zmiana kierunku napływu powietrza wnikającego do pomieszczenia . Zasłony powietrzne są to płaskie strugi powietrza nawiewanego ze szczelin umieszczonych u dołu , u góry lub z boków bram i drzwi, pod kątem do płaszczyzny otworu wejściowego, w kierunku przeciwnym do przenikającego do wewnątrz strumienia powietrza . Wybór sposobu nawiewania powietrza zależy od warunków miejscowych. Otwór wejściowy można sobie wyobrazić jako otwór nawiewny, przez który przepływa do wewnątrz budynku strumień powietrza, wynikający z różnicy ciśnień w płaszczyźnie bramy, spowodowanej czynnikami naturalnymi oraz działaniem wentylacji mechanicznej. Oddziaływanie zasłony powietrznej można potraktować jako dodatkowy opór wstawiony w otwór nawiewny, stanowiący pewną przeszkodę dla przepływu powietrza zewnętrznego. Zalety: -szybka i łatwa instalacja kurtyny, -cicha praca, dzięki zabezpieczeniu wewnętrznej przestrzeni urządzenia warstwą tłumiącą hałas, -sterownik przewodowy i elementy montażowe w zestawie z urządzeniem, -bardzo duże prędkości wylotowe, -regulowane żaluzje nadmuchowe, -termostat bezpieczeństwa - po wyłączeniu trybu grzania wentylator pracuje przez chwilę w celu wystudzenia prętów grzejnych, -chroni przed zimowym chłodem i letnim upałem -chroni przed kurzem, spalinami, dymem, owadami - Wysoki komfort -Wysoka sprawność - Bezpieczna i łatwa obsługa -Zastosowanie dla każdej szerokości drzwi -Duża żywotność. Zastosowanie: Sklepy, biura, urzędy, banki, szpitale ,centra handlowe, magazyny, warsztaty, hale, hale sportowe, pływalnie. Rozwiązania organizacji nawiewu przez zasłony powietrzne: a) nawiew z góry (opcjonalny wywiew w dolnej części bramy), b) nawiew z dołu, c) nawiew z góry z wywiewem z boku w dole bramy, d) nawiew boczny jednostronny (z opcjonalnym wywiewem z przeciwległego boku bramy), e) nawiew boczny dwustronny (z opcjonalnym wywiewem u góry i/lub u dołu bramy), f) nawiew boczny dwustronny z wywiewem bocznym Rozwiązanie przedstawione na rysunku 10.81 jest rozwiązaniem zapobiegającym ucieczce części powietrza nawiewanego (ogrzanego) na zewnątrz. Z drugiej strony, powietrze Kolektory słoneczne: Na przedstawionym schemacie gorąca woda z kolektora słonecznego jest pompowana do zbiornika, w którym następuje podgrzanie wody użytkowej. Jest to system aktywny, możliwe jest też zbudowanie systemu pasywnego, który nie będzie wymagać obecności pompy. Jest to możliwe, bo gorąca woda ma mniejszą gęstość i dlatego może ona być usuwana z kolektora samoczynnie. W tym celu kolektor słoneczny musi znajdować się niżej niż zasobnik ciepła, a więc raczej na trawniku niż na dachu. To znacznie ogranicza możliwość stosowania kolektorów słonecznych, bo nie każdy chce mieć zajęty kawał trawnika. Podział kolektorów słonecznych: Istnieje wiele różnych odmian kolektorów słonecznych różniących się między sobą budową i przeznaczeniem. Ze względu na konstrukcję rozróżnia się dwa podstawowe typy kolektorów: a) skupiające b) płaskie Kolektory słoneczne skupiające W kolektorach skupiających stosuje się różne układy luster lub soczewki do zwiększenia gęstości strumienia promieniowania słonecznego, padającego na powierzchnię pochłaniającą promieniowanie, wykonana w formie płaskich lub rurkowych pochłaniaczy. Oprócz zwierciadeł parabolicznych stosuje się zwierciadła płaskie lub cylindryczne. Kolektory skupiające charakteryzują się małymi wymiarami gabarytowymi. Muszą być ustawiane prostopadle do kierunku padania promieni słonecznych, w związku z tym muszą być wyposażone w urządzenia umożliwiające ich obrót wraz z ruchem słońca. Kolektory skupiające umożliwiają uzyskanie mocy od kilkudziesięciu do kilkuset W. Energia ta może być przekształcana w energię mechaniczną lub elektryczną, wykorzystywaną do pompowania wody, nawadniania, chłodzenia, oświetlania lub jako kuchnie słoneczne. Kolektory słoneczne płaskie  Płaskie kolektory słoneczne traktuje się jako specjalne wymienniki ciepła, w którym następuje przetwarzanie energii promieniowania słonecznego w ciepło (konwersja termiczna) wykorzystywane do celów grzewczych w szerokim zakresie. Jako medium pośredniczące w przekazywaniu energii stosuje się strumień powietrza (kolektory słoneczne powietrzne) lub wody, ewentualnie płynu niezamarzającego (kolektory słoneczne cieczowe). Z kolei podział ze względu na zastosowany czynnik roboczy obejmuje kolektory: a) cieczowe Pośród kolektorów cieczowych największe znaczenie mają: - kolektory płaskie (płaskopłytowe) - próżniowe - magazynujące - elastyczne (wykonane z tworzyw sztucznych) b) powietrzne Do posiadających największe znaczenie pośród kolektorów powietrznych zaliczyć należy: kolektory z absorberami płaskimi (w tym z absorberami żebrowanymi) z absorberami o powierzchni rozwiniętej z absorberami o powierzchni porowatej nadciśnieniowe (foliowe) Zasada działania kolektora słonecznego: Zasada działania kolektora słonecznego jest całkiem prosta. Metalowa powierzchnia kolektora nagrzewa się od promieni słonecznych. Przez rurki przepływa płyn, który chłodzi metal jednocześnie się nagrzewając. Najczęściej stosowany jest płyn niezamarzający, w przeciwnym wypadku konieczne temperatura zasilania układu tym wyższy będzie współczynnik efektywności pompy (COP bliskie 5). Z tego względu wybierając górne źródło do pompy ciepła, trzeba zdecydować się na urządzenia o niskiej temperaturze zasilania. Podział ze względu na metodę pozyskiwania ciepła ze środowiska: Rozróżniamy cztery podstawowe typy pomp ciepła: Powietrze/woda (P/W), Woda/woda (W/W), Solanka/woda (S/W), Bezpośrednie parowanie/woda (BP/W), Pompy typu powietrze - woda: Powietrzna pompa ciepła zwykle wykorzystuje powietrz atmosferyczne , dobre efekty daje wykorzystanie jako źródła ciepła zużytego powietrza z urządzeń wentylacyjnych. W pompach typu P/W powietrze doprowadzone jest do parownika za pomocą wentylatora. Istnieją trzy podstawowe wersje pomp ciepła typu P/W Zewnętrzne - monoblokowe Wewnętrzne - monoblokowe Rozdzielone - tzw. split ( z zewnętrznym parownikiem Pompy typu woda-woda: Odzysk ciepła następuje z kolektora gruntowego zamontowanego poniżej strefy przemarzania, poziomo lub pionowo w gruncie. W celu dostarczenia wody gruntowej do parownika pompy ciepła niezbędna jest budowa dwóch studni. Woda pobierana jest ze studni zasilającej i po ochłodzeniu w parowniku i odprowadzona jest do studni spustowej. Pompy ciepła typu W/W maja bardzo wysoki współczynnik efektywnosci (COP dochodzi do 5,5) Pompy typu solanka - woda: Pompa ciepła typu solanka/woda współpracuje z kolektorem gruntowym przez który przepływa czynnik roboczy (solanka) odbierający ciepło z dolnego źródła (gruntu). Obieg solanki jest zamknięty .Zastosowanie niezamarzającego płynu jest bardzo istotne, ponieważ solanka ochłodzona zanim ponownie odbierze ciepło z gruntu może osiągać temperaturę niższą od 0 stopni. Podział kolektorów: Efektywność systemu grzewczego z pompą ciepła typu S/W zależy od wydajności cieplnej gruntu , prawidłowo dobranej wielkości wymiennika i poprawnie wykonanych prac ziemnych. W pompach ciepła typu S/W stosowane są trzy różne wersje wymiennika gruntowego: Kolektor gruntowy poziomy. Kolektor gruntowy pionowy ,(sondy głębinowe). Kolektor gruntowy spiralny. Kolektor gruntowy poziomy: Tworzą go rury ułożone na głębokości od 1,5 do 2 m, którymi przepływa czynnik grzewczy. Kolektor taki jest względnie tani. Wymaga jednak dość dużej powierzchni gruntu (powinna być 1,5-2 razy większa od powierzchni ogrzewanej przez pompę ciepła). Kolektor poziomy jest też podatny na zmiany temperatury zewnętrznej, co podczas długotrwałych mrozów może powodować spadek efektywności pracy pompy ciepła. Kolektor gruntowy pionowy: Są to kolumny rur zapuszczone w grunt na głębokość do 20 m, chociaż zdarzają się i głębsze. Liczba odwiertów zależy od zapotrzebowania budynku na ciepło. Zaletami takiego kolektora są: wysoka efektywność i mała podatność na zmiany temperatury zewnętrznej (na głębokości 10 m i poniżej temperatura jest stała przez cały rok i wynosi 10°C), a także stosunkowo niewielka powierzchnia gruntu, jaką zajmuje. Niestety, wadą jest wysoki koszt instalacji Kolektor gruntowy spiralny: Kolektor spiralny działa na podobnej zasadzie jak kolektor płaski. Sekcje akustycznego. Aby zapewnić komfort akustyczny pomieszczenia, poziom hałasu nie powinien przekraczać 60 dB. W celu zmniejszenia natężenia dźwięku docierającego z zewnątrz do budynków mieszkalnych stosuje się odpowiednią izolację akustyczną wewnątrz pomieszczenia np. szczelne okna, wygłuszające maty, itp. Drgania mechaniczne: To jaką wartość poziomu drgań w pomieszczeniach uzna się za dopuszczalna zależy od: rodzaju pomieszczenia; rodzaju drgań; przeznaczenia pomieszczenia; charakterystyki drgań. Oświetlenie: Idealne źródło światła użyte w domu powinno mieć następujące cechy: Niewielkie wymiary; Prostą budowę decydującą o łatwości obsługi; Ciepłą barwę światła; Wysoką skuteczność cieplną decydującą o zużyciu energii elektrycznej; Stabilność strumienia świetlnego w czasie; Dużą trwałość. idealne źródło światła użyte w domu powinno mieć następujące cechy: Niewielkie wymiary; Prostą budowę decydującą o łatwości obsługi; Ciepłą barwę światła; Wysoką skuteczność cieplną decydującą o zużyciu energii elektrycznej; Stabilność strumienia świetlnego w czasie; Dużą trwałość. Jakość energetyczna budynku: Budynki energooszczędne to takie, na których eksploatację wystarcza mała ilość energii, a równocześnie ich mieszkańcy i użytkownicy mają zapewnione komfortowe warunki. Zapewniony jest on nie tylko przez: Ściany zewnętrzne o jak najmniejszym współczynniku przewodzenia ciepła, a także wentylację czy instalacje grzewczą wpływające na całkowity bilans cieplny, To ile ciepła bezpowrotnie ucieka przez ścianę nie zależy jedynie od grubości ściany, ale także od materiału z którego ściana jest zbudowana i jej konstrukcji. Do zapewnienia komfortu cieplnego stosowane są różnego rodzaju materiały izolacyjn.Wsród nich możemy znaleźć min.: * Wełna mineralna, *Styropian, Świadectwa energetyczne budynku: Świadectwo energetyczne co to jest? Świadectwo energetyczne budynku, jest to dokument opisujący budynek pod względem jego energochłonności. Może ono zawierać: ilość energii potrzebną do użytkowania budynku jego klasę energetyczną szczegółową charakterystykę cieplną ścian, dachu, okien, wentylacji, czyli tych elementów, które decydują o wielkości strat ciepła. opis systemu grzewczego, jego sprawność, rodzaj paliwa emisje CO2 towarzyszące wytwarzaniu energii zużywanej przez budynek podpowiedzi, jak poprawić standard energetyczny budynku Kto sporządzi? Świadectwo energetyczne budynku (lokalu mieszkalnego)- sporządzane będzie przez audytorów energetycznych

zasysane przez dolną kratę jest mieszaniną powietrza zewnętrznego i nawiewanego, co obniża temperaturę powietrza napływającego do nagrzewnicy. Aby zmniejszyć zużycie energii najlepiej czerpać powietrze do urządzenia zasłony powietrznej z górnej części pomieszczenia, gdzie temperatura powietrza jest najwyższa. Temperatura powietrza nawiewanego zależy od kierunku nawiewu i strumienia powietrza. W zasłonach małych zaleca się utrzymywać temperaturę powietrza nawiewanego w granicach 25-30 °C; w zasłonach dużych - 20-25 °C. Temperatura powietrza nawiewanego powinna być regulowana w zależności od temperatury powietrza zewnętrznego. Prędkość powietrza nawiewanego zależy od kierunku nawiewania i wielkości bramy. Przy nawiewaniu z góry i z boków przyjmuje się prędkość wypływu z nawiewników około 10-15 m/s; przy nawiewaniu z dołu 2,5-4 m/s . GRUNTOWE WYMIENNIKI CIEPŁA GWC- Jest to urządzenie uzupełniające system wentylacyjny gdyż nie zapewnia ono ogrzania budynku jednak powoduje duży zysk energetyczny - zyskać możemy nawet 20 stopni zimą oraz zabezpiecza system wentylacyjny przed zamarzaniem w zimie. Jak działa GWC? Gruntowy wymiennik ciepła wykorzystuje energię zgromadzoną w gruncie - poniżej głębokości przemarzania gruntu (zazwyczaj ok. 1,5m) temperatura gruntu jest stała. GWC jest urządzeniem umożliwiającym kontakt powietrza przezeń przepływającego z gruntem o stałej temperaturze. Dobór GWC Dobierając wielkość gruntowego wymiennika ciepła do systemu wentylacyjnego jako parametr końcowy określamy temperaturową wydajność powietrza opuszczającego wymiennik. gdzie: Q - zyski ciepła w [ kW ] ΔT - różnica temperatur V - ilość powietrza w m3/s 1,26 - współczynnik ( ciepło wł. * ciężar wł. ) Typy GWC: *Rurowy-Rura z tworzywa sztucznego o długości 40-60 metrów ułożona pod ziemią i zakończona czerpnią. Jej minimalna średnica powinna być równa lub większa średnicy króćca montażowego centrali wentylacyjnej Zalety: niski koszt wymiennika niskie opory własne wymiennika bezproblemowa możliwość wyczyszczenia w przypadku zanieczyszczenia lub zalania wymiennika Wady: konieczna jest stosunkowo duża działka umożliwiająca ułożenie ok. 40 m rury w linii prostej wyższy koszt niż przy wersji prostej (dodatkowy koszt kolan) wyższe opory własne wymiennika w przypadku konieczności stosowania kolan 90 stopni, ryzyko zwiększenia oporów przepływu powietrza. *GWC wielorurowy: Rury równoległe powinny znajdować się w odległości minimum 80 cm jedna od drugiej, co zapewni równomierną wymianę ciepła. Nie należy zmniejszać średnic rur w momencie ich rozdzielenia. *GWC-żwirowy: Jedno ze starszych rozwiązań GWC Rozwiązanie to jest trudne w montażu Wysokość wód gruntowych Oddzielenie od powierzchni ziemi izolatorem Tryb pracy - 12 godzinny i regeneracja Możliwość generowania zapachów Radon Opory i dodatkowe zużycie energii byłoby opróżnianie instalacji z wody przed nadejściem zimy. Gorąca woda płynie do zbiornika, w którym magazynowane jest ciepło (zasobnika ciepła). Wewnątrz zbiornika znajduje się wężownica służąca do podgrzania wody użytkowej. Wody nie podgrzewa się bezpośrednio w kolektorze, żeby nie zanieczyszczać przewodów kamieniem i uniknąć opróżniania instalacji zimą. Magazynowanie ciepła w zbiorniku umożliwia jednocześnie produkcję ciepłej wody użytkowej w pochmurny dzień. Ten sam zasobnik ciepła może być wykorzystany również do podgrzania wody w obiegu centralnego ogrzewania. Kwestia ta jest mniej istotna z tego względu, że zimą i jesienią, gdy potrzebne jest ogrzewanie, nasłonecznienie jest znacznie mniejsze niż latem. Można śmiało powiedzieć, że właśnie ten zasobnik ciepła jest najważniejszym elementem całego układu. Musi być on doskonale zaizolowany, by temperatura wody wewnątrz się nie obniżała. Dobra izolacja cieplna zbiornika (np. próżniowa, podobna do tej z termosów ze szklaną wkładką) pozwala na zastosowanie kolektorów o mniejszej powierzchni.   Jak zbudowany jest kolektor słoneczny? przeźroczysta pokrywa absorber izolacja obudowa Głównym elementem kolektora słonecznego jest absorber. Najczęściej wykonany jest z blachy miedzianej pokrytej warstwą pochłaniającą promienie słoneczne (warstwa absorpcyjna) z czarnego chromu (np. kolektor VITOSOL 100-F) lub na bazie tlenkówtytanu (VITOSOL 200-F). Pod blachą absorbera znajdują się przewody, którymi przepływa czynnik grzewczy - płyn na bazie glikolu. Czynnik grzewczy odbiera ciepło z absorbera i transportuje do np. podgrzewacza pojemnościowego (zbiornika), gdzie oddaje ciepło ze słońca wodzie użytkowej. Sposób montażu kolektora słonecznego: Kolektory słoneczne można instalować praktycznie wszędzie, w dowolnej konfiguracji. Mogą być instalowane zarówno na dachu, na ścianie budynku lub na ziemi - na stojak Aby jednak otrzymać najlepsze efekty, warto trzymać się następujących wskazówek: Kolektory słoneczne powinny być zwrócone stroną szklaną na południe. Kolektory słoneczne powinny być pochylone o około 45 stopni względem poziomu – jest to kąt idealny przy wykorzystywaniu kolektora słonecznego od lutego do listopada. Jeżeli kolektory słoneczne mają być używane tylko w miesiącach letnich (np. do ogrzewania wody w basenie lub w domku letniskowym), należy je zainstalować pod kątem 30 stopni. Kolektory słoneczne należy instalować w miejscu, które nie jest zacienione przez drzewa, krzaki, trawę, itp. Pompy ciepła: Pompa ciepła - jest urządzeniem umożliwiającym przemianę ciepła o niskiej temperaturze w ciepło o wysokiej temperaturze. Przemiana ta dokonuje się w zamkniętym obiegu, poprzez zmiany stanu fizycznego czynnika roboczego. Pompy ciepła umożliwiają wykorzystanie zasobów energii naturalnej, której źródłem może być powietrze atmosferyczne, grunt, woda powierzchniowa lub podziemna. Podział pomp ciepła ze względu na rodzaj napędu i zasadę działania: Pompy absorpcyjne (z napędem cieplnym)- zastosowanie w dużych zakładach przemysłowych. Pompy termoelektryczne, ogniwa Peltiera (z napędem elektrycznym)- zastosowanie w elektronice do chłodzenia półprzewodników. Pompy sprężarkowe (z napędem mechanicznym, silnik sprężarki zasilany jest najczęściej prądem elektrycznym) - zastosowanie w technice grzewczej i chłodniczej. kolektora mają postać spiralnych zwojów ułożonych w rowach o długości 10-15mb. Kolektory spiralne stanowią alternatywę do kolektorów płaskich. Wykopanie szerokich rowów o długości kilkunastu metrów jest mniej kłopotliwe niż kopanie wąskich rowków. Pompy typu bezpośrednie parowanie - woda: Płaski kolektor gruntowy wykonany z rur miedzianych może służyć jako bardzo wydajny parownik pompy ciepła. W jego wnętrzu znajduje się czynnik termodynamiczny, który w zetknięciu z poprzez ścianki rur z gruntem paruje. Wyeliminowanie pośredniego nośnika ciepła np. solanki powoduje wzrost wydajności grzewczej. Pompy ciepła typu BP/W charakteryzują się wysokim współczynnikiem efektywności Dobór pomp ciepła: W celu dokonania prawidłowego doboru odpowiedniej pompy ciepła należy ustalić możliwie dokładnie: zapotrzebowanie budynku na ciepło (kW). Moc pompy powinna pokrywać całkowite zapotrzebowanie na moc cieplną przy maksymalnej temperaturze zasilania. maksymalną temperaturę zasilania instalacji grzewczej (°C). temperaturę źródła ( grunt, studnia, itp.) (°C) Zalety pompy ciepła : Dostarcza prawie darmową energię, pobierając ją z nie wyczerpywalnego źródła - środowiska. Jest wygodna i czysta - nie wymaga instalowania komina czy dodatkowego systemu wentylacji, nie wydziela zapachów; jest w pełni zautomatyzowana, nie potrzebuje konserwacji ani okresowych przeglądów, pracuje cicho - nie jest dokuczliwa dla otoczenia, jest bezpieczna dla środowiska - nie emituje sadzy ani spalin nie zanieczyszcza, otoczenia. pozwala uniezależnić się od wzrostu cen paliw (gazu, oleju opałowego) sprawność pompy ciepła w miarę upływu czasu nie spada - jest stała w całym okresie jej eksploatacji, posiada wysoką trwałość 30 lat i więcej, ma możliwość współpracy z innymi odnawialnymi źródłami ciepła, latem proces może zostać odwrócony, pompa ciepła schładza wówczas obiekt i ogrzewa "dolne źródło". Wady pomp ciepła : sprężarka będąca częścią urządzenia wykorzystuje energię elektryczną - brak zasilania i instalacji wspomagającej (agregat prądotwórczy, baterie słoneczne) powoduje przerwanie pracy układu, jest droga - ponad 30% droższa od tradycyjnego układu kotłowego (do tego dochodzi koszt wykonania instalacji dolnego źródła, w przypadku kolektora pionowego może być wyższy od samej pompy), Komfort pomieszczeń, koszty życia budynku, jakość energetyczna budynków: Komfort cieplny - stan, w którym człowiek czuje, że jego organizm znajduje się w stanie zrównoważonego bilansu cieplnego, tzn. nie odczuwa ani uczucia ciepła, ani zimna. Podstawowe parametry wpływajace na komfort cieplny człowieka Temperatura: Aby człowiek znajdował się w stanie komfortu cieplnego średnia temperatura promieniowania otoczenia powinna różnić się od temperatury powietrza nie więcej niż 30C. Jak uzyskać? Sprawdź czy budynek, mieszkanie lokal, które posiadasz podlegają obowiązkowi certyfikacji energetycznej.  Znajdź osobę uprawnioną do sporządzenia świadectwa energetycznego Przygotuj komplet dokumentów niezbędnych do wykonana świadectwa energetycznego (zakres dokumentacji uzgodnij z osobą sporządzającą świadectwo). Podpisz umowę z osobą certyfikującą (będzie to gwarancja i podstawa prawna w przypadku ewentualnych roszczeń). Weź czynny udział w pracy audytora energetycznego - odpowiadaj na jego pytania ale i jednocześnie zadawaj pytania W przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości, co do poprawności wykonania świadectwa energetycznego zgłoś wątpliwości do departamentu odpowiedzialnego za nadzór nad wdrożeniem systemu certyfikacji w Ministerstwie Budownictwa.    Centrale wentylacyjne: Centrala- jest sercem układu instalacji wentylacyjnej a jej zadaniem jest nie tylko odświeżać powietrze w pomieszczeniu, lecz także wpływać na jego temperaturę i wilgotność. To zbiór aparatów i urządzeń niezbędnych do przygotowania powietrza które umieszczone są w jednym pomieszczeniu - maszynowni. Powietrze trafia do pomieszczeń za pomocą odpowiedniej sieci rurociągów i kanałów. Centrale modułowe: -montowane z elementów i podzespołów w jedną całość na miejscu ich przeznaczenia Wykonane całkowicie u producenta: zawierają we wspólnej obudowie wszystkie elementy potrzebne do obróbki cieplnej powietrza (wraz z automatyką i wentylatorem) Centrale montowane u producenta Kanałowe-> wewnętrzne i zewnętrzne, Bez kanałowe Można również dokonać podziału central ze względu na możliwości ich wykorzystania: począwszy od budynków mieszkalnych, teatrów, kin, hoteli, biur, restauracji, szpitali, klinik poprzez obiekty sportowe i widowiskowe, baseny a skończywszy na supermarketach, halach produkcyjnych i magazynowych. Istnieją też urządzenia znajdujące zastosowanie w instalacjach o szczególnie zaostrzonych reżimach pracy: w przemyśle spożywczym, w pomieszczeniach czystych oraz w strefach zagrożonych wybuchem. System Wentylacji firmy HOVAL wykonuje wiele zadań Nawiew świeżego powietrza / odprowadzanie powietrza zużytego 2. Ogrzewanie Chłodzenie Filtrowanie Rozprowadzanie powietrza Podstawowe funkcje central wentylacyjnych: Zapewnienie przepływu gazu (układy nawiewne i wywiewne powietrza) Filtracja powietrza nawiewanego do pomieszczenia Recyrkulacja Ogrzewanie oraz chłodzenie powietrza

Izolacja oraz odpowiednia czerpnia z filtrem. GWC-bezprzeponowy Jego konstrukcja polega na umieszczeniu na przygotowanym, równym złożu żwirowym warstwy płyt z tworzywa ustawionych na „stopkach” opartych o powierzchnię złoża żwirowego (podsypki żwirowej). Rozwiązanie to zastrzeżone jest w urzędzie patentowym i nie może być stosowane bez wiedzy i zgody właściciela patentu Bardzo długa praca bez konieczności regeneracji GWC bezprzeponowy musi zostać wykonany bardzo starannie Zalety: znaczne ograniczenie kosztów ogrzewania, praktycznie 100% wymiana cieplna z gruntem możliwość posadowienia wymiennika na niewielkiej głębokości wydajne chłodzenie i osuszanie powietrza latem ogrzewanie i dowilżanie powietrza zimą niewielkie opory możliwość pracy ciągłej, bez potrzeby "regeneracji" złoża Podstawowe własności GWC: Prosta budowa GWC, z łatwo dostępnych i tanich materiałów Wykorzystanie w tani sposób naturalnej energii gruntu Użytkowanie Gruntowego Wymiennika Ciepła ma wybitne cechy pozyskiwania energii odnawialnej Przy zastosowaniu GWC można dodatkowo zaoszczędzić na kosztach automatyzacji urządzeń klimatyzacyjnych. Parametry powietrza opuszczającego złoże charakteryzują się bardzo powolnymi zmianami w czasie Duża wydajność i niskie koszty eksploatacji GWC w okresie letnim pozwalają na wykorzystywanie do wentylacji tylko powietrza zewnętrznego Niezamarzanie instalacji Zastosowanie GWC w okresie zimowym pozwala na pozyskiwanie z gruntu w szczytach do 50% ciepła wentylacyjnego. Recyrkulacja lub zastosowanie rekuperatora pozwala na dalsze pozyskanie ciepła w granicach 20÷30%. Najlepsze efekty energetyczne uzyskuje się w okresach występowania ekstremalnych warunków pogodowych Po przejściu przez GWC następuje obniżenie wilgotności powietrza latem i nawilżenie w okresie zimowym. Antybakteryjna warstwa wewnętrzna rur oraz oddziaływanie flory bakteryjnej zawartej w gruncie gwarantuje wysoką higienę powietrza. Zasady prawidłowego montażu GWC: SZCZELNOŚĆ LOKALIZACJA GWC ODPOWIEDNI REKUPERATOR CZERPNIA ŚCIENNA POWIETRZA PRAWIDŁOWE WYKONANIE SYSTEMU WENTYLACJI MECHANICZNEJ W BUDYNKU OBECNOŚĆ WENTYLATORA REGENERACJA WYMIENNIKA (ODPOCZYNEK) KONTROLA SKROPLIN W WYMIENNIKU KONTROLA CZERPNI POWIETRZA CZYSZCZENIE FILTRA ANTYOWADOWEGO W CZERPNI SKUTECZNE CZYSZCZENIE (ASPEKT ZDROWOTNY) Podział pomp ciepła ze względu na rodzaj źródła Pierwotne - źródła energii odnawialnej (powietrze, wody, grunt, etc.). Wtórne - źródła odpadowe (ciepło wód odpadowych, ścieki, spaliny, powietrze usuwane z pomieszczeń klimatyzowanych, etc.). Budowa i zasada działania Głównymi częściami składowymi pompy ciepła są: 1-sprężarka, 2-skraplacz, 3-parownik, 4-zawór rozprężny, 5-dolne źródło ciepła, 6-górne źródło ciepła Zasada działania pompy ciepła podobna jest do działania chłodziarki tyle, że wykorzystanie energii jest odwrotne. Parownik, który w lodówce zapewnia zimno, w pompie ciepła odpowiada za pobieranie energii ze źródła. Pompa ciepła wykorzystuje dolne źródło ciepła (w tym przypadku grunt lub wodę) do wygenerowania energii cieplnej w górnym źródle ciepła. Płyn przepływając przez parownik (3) pobiera ciepło z gruntu lub wody (są to tzw. dolne źródło ciepła (5) i paruje zamieniając się w gaz. Ogrzany gaz spręża znacznie podnosząc tym samym jego temperaturę sprężarka pompy (1) napędzana silnikiem elektrycznym. Przegrzana para ochładza się, a następnie skrapla w skraplaczu (2) . Właśnie wtedy następuje oddanie ciepła wodzie, która wypełnia grzejniki nazywane górnym źródłem ciepła (6). Następnie ochłodzony płyn przepływając przez zawór rozprężny (4) , gdzie następuje redukcja wysokiego ciśnienia, wraca do parownika i cały proces rozpoczyna się ponownie. Zastosowanie pomp ciepła: Typowe zadania pomp ciepła: ogrzewanie pomieszczeń przygotowanie ciepłej wody użytkowej ogrzewanie pomieszczeń ciepłym powietrzem odzysk ciepła odpadowego podgrzewanie wody w basenie podgrzewanie wody technologicznej chłodzenie pomieszczeń Dolnym źródłem ciepła - nazywamy ciepło które jest zakumulowane w środowisku naturalnym, niezależnie od rodzaju i stanu skupienia substancji w którym jest. Parametry, które określają ilościowo dolne źródło ciepła to: temperatura źródła, zawartość ciepła, i jej zmiany w czasie. Natomiast od strony technicznej istotne są: możliwość ujęcia pewność eksploatacji Dolne źródło ciepła powinno charakteryzować się: dużą pojemnością cieplną, możliwie stałą i wysoką temperaturą, brakami zanieczyszczeń mogących powodować korozję elementów łatwą eksploatacją Wśród źródeł naturalnych można wymienić:   Wody powierzchniowe.   Wody podziemne.   Grunt. Powietrze atmosferyczne. Odpadowe ciepło technologiczne i komunalne (np. chłodnie kominowe i wentylatorowe, układy wentylacyjne itp.) Górne źródło ciepła-Pompy ciepła są tak zwanym niskotemperaturowym źródłem ciepła - maksymalna temperatura wody uzyskiwana na wyjściu z pompy ciepła nie przekracza 55°C. Im niższa jest W sezonie grzewczym średnia T promieniowania otoczenia powinna być wyższa od T powietrza, w przeciwnym razie może to prowadzić do pojawienia się uczucia duszności. Przy ocenie odczuć cieplnych bierze się pod uwagę rozkład temperatur w pionie i poziomi Różnica T w pionie nie powinna przekraczać 3-40C/m, zależy ona od rodzaju ogrzewania, umiejscowienia, wielkości i temperatury grzejników. Różnica T w poziomie ma jedynie większe znaczenie w okresie zimowym i nie powinna przekraczać 1,5-20C/m. Wilgotność: Wilgotność względna powietrza obok temperatury wywiera wpływ na odprowadzanie ciepła przez organizm. Najkorzystniejsze warunki panujące w pomieszczeniu, w których człowiek nie odczuwa dyskomfortu występują przy parametrach 20-22C (T otoczenia) i 30-65% wilgotności względnej. ROZKŁAD TEMPERATUR W POMIESZCZENIU: W pokoju dziennym temperatura powinna wynosić 20-21°C. W tym miejscu spędzamy na ogół najwięcej czasu, tak więc powinniśmy mieć zapewniony komfort cieplny. W sypialni wystarczy gdy jest 16 - 18°C. Dzięki obniżonej temperaturze będziemy lepiej spali, nie będzie też duszno. W pokoju dla dzieci temperatura powinna utrzymywać się na poziomie 20-21°C, tak samo jak w pokoju dziennym. Łazienka powinna być dobrze ogrzewana - temperatura powinna utrzymywać się na poziomie 22-24°C. W tym pomieszczeniu istnieje także zwiększone ryzyko przeziębienia, więc temperatura powinna być wyższa. W kuchni wystarczy, gdy temperatura będzie utrzymywać się na poziomie 18°C, a dodatkowe ciepło i tak jest wytwarzane podczas gotowania. Świeżość i ruch powietrza: Mają na nią wpływ: Ilość tlenu w powietrzu; Stężenie CO2; Usuwanie zapachów Ruch powietrza jest niezbędnym elementem prawidłowego mikroklimatu i jednym z parametrów efektywnej wentylacji. Nie powinien on być zbyt duży- ze względu na wzmożone uczucie zimna i możliwość wychłodzenia organizmu, ani zbyt mały- szczególnie latem gdy pomaga w termoregulacji organizmu. Przyjmuje się, że dla Temp powietrza 20-220C zalecana prędkość powietrza nie powinna przekraczać 0,15-0,20 m/s. Klimatyzacja komfortu: Instalacja powinna być tak zaprojektowana, aby temperatura wewnątrz pomieszczenia utrzymywała się latem na poziomie 220C i wilgotności względnej 50%, przy temperaturze powietrza zewnętrznego 280C (wg termometru suchego) i 200C (wg termometru mokrego). W pozostałych okresach temperatura wewnątrz powinna wynosić 200C, bez określenia wilgotności względnej, przy temperaturze powietrza zewnętrznego -20C i wilgotności względnej 100%. Hałas Polskie normy uzależniają ocenę hałasu przenikającego do pomieszczeń, od: 1. Wszystkich źródeł hałasu łącznie, mierzony jest wówczas równoważny poziom dźwięku A [dB]; 2. Wyposażenia technicznego budynków oraz innych urządzeń w budynku i poza nim, mierzony jest wówczas: Średni lub równoważny poziom dźwięku A [dB]; Max poziom dźwięku A [dB]. W przypadku oceny hałasu przenikającego od wybranego źródła (np. wyposażenia technicznego budynku) konieczna jest znajomość tła Sposoby odzysku ciepła: Układ bez medium pośredniczącego: powietrze - powietrze A) recyrkulacja Część powietrza usuwanego z pomieszczenia jest mieszana z powietrzem zewnętrznym B) rekuperacja Proces wymiany ciepła odbywa się przez przeponę oddzielającą oba płyny regeneracja Dwa strumienie na przemian obmywają tą samą powierzchnię Układ z medium pośredniczącym: Powietrze - czynnik pośredni - powietrze A) rurka ciepła B) układ z cieczą pośrednią C) pompa ciepła Układy bez medium pośredniczącego A) recyrkulacja Polega na skierowaniu pewnej ilości powietrza wywiewanego z pomieszczenia (powietrza recyrkulowanego) ponownie do instalacji nawiewnej Mieszanie strumieni odbywa się w komorze mieszania w której zamontowane są przepustnice za pomocą który można uzyskać stałe parametry powietrza nawiewanego niezależnie od warunków powietrza zewnętrznego. Sterowanie przepustnicami polega na dławieniu jednego ze strumieni i zwiększeniu drugiego. Pewna ilość powietrza zewnętrznego musi zostać dostarczona Zalety: niski koszt prosta konstrukcja niewielka ilość energii elekt do napędu siłowników przepustnic Wady: niska jakość powietrza nawiewanego (tylko: rozcieńczenie zanieczyszczeń) objawiająca się przenikaniem zanieczyszczeń oraz zapachów b)Rekuperacja Rekuperatorem jest KRZYZOWO-PŁYTOWY wymiennik ciepła w którym wymiana ciepła odbywa się za pośrednictwem przepony oddzielającej powietrze zimne od ciepłego Stosowany jest przepływ krzyżowy (strumienie płynom do siebie prostopadle) Przepony wykonane są najczęściej z blachy stalowej lub aluminiowej W przypadku pracy w agresywnych warunkach są one oksydowane Zalety: prosta konstrukcja nie ma konieczności doprowadzać energii z poza układu -pewność działania (brak części ruchomych) Wady: możliwość występowania szronienia (-5C) duże wymiary central zużywanie się uszczelek (możliwość rozszczelnienia) c)Regeneracja Dwa strumienie obmywają na przemian tę samą powierzchnię wymiennika Może być realizowana wymiana ciepła oraz masy (odzysk wilgoci) Procesy takie realizowane są w OBROTOWYM WYMIENNIKU CIEPŁA ze zwykły wirnikiem aluminiowym lub wirnikiem pokrytym powłoka higroskopijną. Ciepło jest przekazywane dzięki wprawianiu wirnika w ruch obrotowy Okres zimowy: - wypełnienie wirnika odbiera ciepło od powietrza wywiewanego i przekazuje je do powietrza nawiewanego Okres letni: - wypełnienie wirnika ochładza się od powietrza wywiewanego i przekazuje chłód do powietrza nawiewanego

---