Biomechanika - nazwa wywodzi się od greckich słów: mechana - narzędzie. Nauka o stanach równowagi i ruchu człowieka. Przedrostek bio- wskazuje, że jest to dyscyplina mówiąca o organizmach żywych.
Biomechanika - bada właściwości mechaniczne tkanek, narządów, układów oraz ruch mechaniczny żywych organizmów - jego przyczyny i skutki. Przyczynami ruchu są siły: zewnętrzne (zwłaszcza ciężkości) i wewnętrzne (zwłaszcza mięśniowe). Skutkiem jest zmiana położenia ciała własnego lub ciał obcych.
Międzynarodowe Towarzystwo Biomechaniki ISB (International Society of Biomechanics) proponuje taki podział:
b. inżynieryjna - modele i układy człowiek-maszyna
b. medyczna - anatomia, fizjologia, ortopedia
b. ogólna - metodologia, struktury funkcjonalne, sterowanie układów biologicznych, zbieranie danych,
b. sportu i ruchów podstawowych
Przedmiotem biomechaniki jest identyfikacja potencjału ruchowego człowieka.
Przedmiotem biomechaniki jest identyfikacja i optymalizacja struktury ruchów człowieka.
Biocybernetyka - cybernetyka biologiczna, nauka zajmująca się badaniem zasad i mechanizmów celowej samoregulacji żywych organizmów oraz wzajemnego oddziaływania organizmów i otaczającego środowiska.
Samoregulacja - opiera się ona na tzw. sprzężeniu zwrotnym (biofeedback).
Biofeedback - biologiczne sprzężenie zwrotne polega na dostarczaniu człowiekowi informacji zwrotnej („feedback”) o zmianach jego stanu fizjologicznego. Zmiany fizjologiczne organizmu monitorowane są przez odpowiednie urządzenie.
Algorytm - w matematyce oraz informatyce to skończony, uporządkowany ciąg jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego zadania.
Jest to przepis postępowania oparty na schemacie blokowym. Umiejętność posługiwania się powyższym umożliwia tzw. modelowanie matematyczne lub inaczej abstrakcyjne na papierze lub w komputerze.
Algorytmy zwykle formułowane są w sposób ścisły w oparciu o język matematyki.
Informatyka - dziedzina nauki i techniki zajmująca się przetwarzaniem informacji - w tym technologiami przetwarzania informacji oraz technologiami wytwarzania systemów przetwarzających informacje.
Jest to ważny dział wykorzystywany często w biomechanice, zwłaszcza w urządzeniach pomiarowych.
Metrologia.
Nauka o pomiarach wielkości fizycznych.
Obejmuje wzorce jednostek fizycznych oraz metody i sprzęt pomiarowy.
Metrologia dostarcza informacji o świecie, które z kolei służą do charakterystyki własności ciał, zjawisk czy procesów.
Wielkość fizyczna
Mierzalna cecha ciała lub zjawiska. Wartość wielkości fizycznej uzyskujemy poprzez określenie liczby jej jednostek.
Jednostka fizyczna
Wartość wielkości fizycznej, przyjęta umownie w celu dokonywania pomiarów. Jej podstawowym wymiarem jest wartość 1,0.
W układach jednostek miar wyróżnia się następujące rodzaje jednostek miar:
jednostki podstawowe - zdefiniowane przez opis doświadczenia umożliwiającego wybór określonej wartości tej wielkości, np. metr w układzie SI.
jednostki pochodne - jednostki zdefiniowane przez odniesienie do jednostek podstawowych, np. jednostka siły niuton (N) ma wymiar kg*m/s².
jednostki wielokrotne i jednostki podwielokrotne (ułamkowe) - pomocnicze jednostki tej samej wielkości, stosowane w celu łatwiejszego wyrażania określonych przedziałów, np. jednostka długości kilometr (km), 1 km = 1000 m. Tworzone są zazwyczaj przez dodanie przedrostka do jednostki podstawowej dla danej wielkości.
Zestawienia jednostek różnych wielkości, ale powiązanych z sobą, to układy jednostek. Najważniejszym układem jest obecnie obowiązujący w większości państw świata układ jednostek fizycznych o nazwie układ SI:
7 jednostek podstawowych:
metr - m - podstawowa jednostka długości, to odległość, jaką pokonuje światło w próżni w czasie 1/299 792 458 s
kilogram - kg - podstawowa jednostka masy
sekunda - s - podstawowa jednostka czasu
amper - A - podstawowa jednostka natężenia prądu elektrycznego
kelwin - K - podstawowa jednostka temperatury
mol - mol - podstawowa jednostka liczności materii
kandela - cd - podstawowa jednostka światłości, natężenia światła
2 jednostki uzupełniające:
radian - rad - jednostka miary kąta płaskiego
steradian - sr - jednostka miary kąta bryłowego
jednostki pochodne, spójne z jednostkami podstawowymi i uzupełniającymi,
wielkość |
nazwa |
oznaczenie |
w jednostkach podstawowych |
przedrostki SI
Nazwa |
Przedrostek |
Mnożnik |
Nazwa mnożnika |
Przykład |
T |
1 000 000 000 000 = 1012 |
TB - terabajt |
||
giga (gr. gigas - olbrzymi) |
G |
1 000 000 000 = 109 |
GHz - gigaherc |
|
mega (gr. megas - wielki) |
M |
1 000 000 = 106 |
MHz - megaherc |
|
kilo (gr. khilioi - tysiąc) |
k |
1 000 = 10³ |
kcal - kilokaloria |
|
hekto (gr. hekaton - sto) |
h |
100 = 10˛ |
hl - hektolitr |
|
deka (gr. deka - dziesięć) |
da |
10 = 101 |
dag - dekagram |
|
|
|
1 = 100 |
||
d |
0,1 = 10-1 |
jedna dziesiąta |
dB - decybel |
|
centy (łac. centum - sto) |
c |
0,01 = 10-2 |
jedna setna |
cm - centymetr |
mili (łac. mille - tysiąc) |
m |
0,001 = 10-3 |
jedna tysięczna |
mm - milimetr |
mikro (gr. mikros - mały) |
µ |
0,000 001 = 10-6 |
jedna milionowa |
µm - mikrometr |
nano (gr. nanos - karzeł) |
n |
0,000 000 001 = 10-9 |
jedna miliardowa |
nF - nanofarad |
p |
0,000 000 000 001 = 10-12 |
jedna bilionowa |
pF - pikofarad |
|
f |
0,000 000 000 000 001 = 10-15 |
jedna biliardowa |
fm - femtometr |
|
atto (duń. atten - osiemnaście) |
a |
0,000 000 000 000 000 001 = 10-18 |
jedna trylionowa |
am - attometr |
z |
0,000 000 000 000 000 000 001 = 10-21 |
jedna tryliardowa |
zN - zeptoniuton |
|
y |
0,000 000 000 000 000 000 000 001 = 10-24 |
jedna kwadrylionowa |
yg - joktogram |
Inne układy jednostek miar:
Nazwa układu |
CGS |
MKS |
Techniczny |
MTS |
Angielski |
SI |
Nazwa jednostek podstawowych |
centymetr |
metr |
metr |
metr |
jard |
metr |
|
gram |
kilogram |
kilogram siła |
tona |
funt ang. |
kilogram |
|
sekunda |
sekunda |
sekunda |
sekunda |
sekunda |
sekunda |
Anglosaskie jednostki długości:
1 cal = 2,54 cm (12 linii)
1 stopa = 30,48 cm (12 cali)
1 yard = 91,44 (3 stopy)
1 mila = 1609,3 m (1760 jardów) (mila rzymska 1481,5 m)
Pomiar
Jest to przyrównanie badanej wielkości do innej wielkości, przyjętej za jednostkę miary
Metody i narzędzia pomiarowe są dostosowane do wielkości mierzonej
Narzędzia pomiarowe zostały oparte na wzorcach
Każdy pomiar jest obarczony błędem pomiarowym. Jest on tym mniejszy, im bardziej dokładnego narzędzia użyjemy do pomiaru.
Przyrządy pomiarowe
Czas - chronometr, klepsydra, stoper, zegar, zegar atomowy, zegar słoneczny
Prędkość - prędkościomierz, wariometr
Długość/odległość - liniał krawędziowy, mikromierz, suwmiarka, dalmierz
Wysokość - altymetr = wysokościomierz
Głębokość - batometr
Pole powierzchni - planimetr
Kąt - kątomierz, goniometr, kątownik
Siła - dynamometr = siłomierz
Masa - waga
Błędy pomiarowe
Błąd bezwzględny
e=xi-xp
Xi - wartość zmierzona
Xp - wartość poprawiona (wartość zmierzona przy pomocy najdokładniejszego przyrządu lub wielkość średnia pomiaru).
Błąd względny (procent popełnionego błędu)
Źródła niepewności
Błąd systematyczny:
metody
wzorcowania
Błąd przypadkowy
paralaksy
histerezy (spowodowany np. tarciem, albo luzami części ruchomych)
niestałości
dyskretyzacji (przechodzenie z funkcji ciągłej w nieciągłą)
interpolacji (przechodzenie z funkcji nieciągłej w ciągłą)
Metody pomiarowe
Sposób odczytu wyniku
bezwzględne: równania matematyczne (np. V=s/t)
porównawcze
wychyłowe
różnicowe
zerowe
Sposób prowadzenia pomiaru
mechaniczne
elektromechaniczne i elektryczne
optyczne
modelowe