Teraz na poważnie - Advanced Menu

Rys.5 Jedna z bardziej rozbudowanych kategorii w BIOS-ie - część z opcji ukryto w kilku podgrupach.

Jeżeli jesteście zainteresowani przetaktowaniem komputera bądź samodzielnym skonfigurowaniem przerwań czy też parametrów złącz PCI, powyższa sekcja może odgrywać ważną rolę.

Uwaga: Jest ona przeznaczona dla doświadczonych użytkowników - nieostrożne manipulowanie ustawieniami w jej ramach może spowodować nieprawidłową pracę komputera bądź, w skrajnych przypadkach, grozi uszkodzeniem naszej maszyny!

• CPU Internal Frequency - ustawienie częstotliwości procesora zainstalowanego na płycie. Po przełączeniu w ręczny tryb pracy możemy samodzielnie zdefiniować opcje opisane poniżej.

• CPU Frequency Multiple, FSB:SDRAM:PCI Freq. Ratio, FSB/SDRAM/PCI Freq - kategorie bardzo istotne z punktu widzenia "overcloakera". To tutaj określamy mnożnik procesora (tylko dla "niezablokowanych" kości jest możliwa jego zmiana), częstotliwość magistrali danych, pamięci oraz złącz PCI.

• CPU Vcore Setting - definiowanie napięcia zasilającego jądro procesora. Odpowiednie informacje są obecne w dokumentacji chipa. W przypadku przetaktowywania może okazać się konieczne zwiększenie tej wartości.

Uwaga: O ile nieprawidłowe ustawienie innych opcji w opisywanej kategorii w najgorszym razie spowoduje nieprawidłowości w pracy komputera, o tyle ustawienie zbyt wysokiego napięcia zasilania procesora może spowodować jego fizyczne uszkodzenie!

• CPU Level 1 Cache, CPU Level 2 Cache, CPU Level 2 ECC Check - aktywacja cache pierwszego i drugiego poziomu procesora oraz kontrola ECC dla cache poziomu drugiego.

• BIOS Update - odświeżenie informacji o wszystkich procesorach obecnych w systemie w trakcie startu maszyny.

• PS/2 Mouse Function Control, USB Legacy Support - wykrycie myszy PS/2 z poziomu BIOS-u oraz obsługa urządzeń USB (w przypadku płyt zawierających odpowiedni kontroler).

• OS/2 Onboard Memory > 64 MB - umożliwia prawidłową obsługę pamięci 64 Mb pod kontrolą systemu OS/2 (w chwili obecnej opcja ta nie jest stosowana) .

Rys.6 Próby samodzielnego konfigurowania pamięci to sposób na potencjalne problemy.

W ramach konfiguracji "kości" (Chip Configuration) określamy parametry pamięci (opcje SDRAM...), uaktywniamy obsługę PCI 2.1 (PCI 2.1 Support) oraz umożliwiamy pracę kontrolerów dysków zainstalowanych na płycie (Onboard PCI IDE Enable). Bądźcie ostrożni przy zmianach dotyczących czasów dostępu do pamięci - "wyżyłowane" parametry przyczynią się do kilkuprocentowego zwiększenia prędkości komputera, mogą być jednak również źródłem trudno identyfikowalnych problemów w pracy naszej maszyny. Co gorsza, ewentualne kłopoty mogą występować w sposób nieregularny i mieć niepowtarzalny charakter.

Peryferia naszego komputera to domena sekcji I/O Device Configuration (rysunek 8). W jej ramach możemy ustalić kolejność stacji dysków elastycznych obecnych w systemie (Onboard FDC Swap A & B) oraz określić sposób dostępu (Floppy Disk Access Control). Oznacza to możliwość pełnego dostepu do nośnika bądź pracę wyłącznie w trybie odczytu. W ramach powyższej kategorii ustawiamy również parametry portów zewnętrznych - równoległego oraz obu portów szeregowych.

Konfigurację złącz PCI określamy w ramach osobnej kategorii (rysunek 7). Każde z nich wymaga przydzielenia przerwania wyłącznie do własnej dyspozycji. Możemy pod tym względem zdać się na system i pozwolić na automatyczne określenie wartości (parametr Auto dla wybranego slotu) bądź też samodzielnie podać odpowiednią liczbę. Posiadacze komputerów wyposażonych w kilka kart graficznych jednocześnie pracujących w systemie docenią opcję VGA BIOS Sequence, umożliwiającą określenie "głównej" karty, z pomocą której startuje nasza maszyna. Dzięki opcjom PCI/PNP ISA IRQ/DMA/UMB Resource Exclusion możemy zarezerwować wybrane zasoby komputera na potrzeby starszych bądź też nietypowych kart, wymagających do prawidłowej pracy ściśle określonych przerwań.

Rys.7 W przypadku kart ISA może okazać się konieczne przedefiniowanie przerwań przez nie wykorzystywanych oraz zarezerwowanie ściśle ustalonych zasobów systemowych.

Ostatnia kategoria obecna w ramach menu Advanced dotyczy ustawień "cieniowania" pamięci (Shadow Configuration). Dzięki skopiowaniu zawartości ROM do RAM możemy osiągnąć efekt przyspieszenia pracy systemu - spowodowane jest to lepszą wydajnością pamięci RAM w stosunku do jej trwałego "brata".

Moc w BIOS-ie

Zarządzanie energią to element, na który we współczesnych komputerach zwraca się coraz większą uwagę. Nie powinien więc zaskakiwać fakt obecności odpowiednich mechanizmów także w ramach BIOS-u. Użytkownicy niezainteresowani wykorzystaniem udogodnień związanych z zastosowaniem powyższych opcji mogą całkowicie z nich zrezygnować po ustawieniu odpowiedniej opcji w Power Management. W trybie User Define mamy możliwość samodzielnego określenia reakcji poszczególnych komponentów komputera na sygnał "uśpienia" maszyny.

Rys.8 W nieco starszych komputerach duża część prezentowanych opcji może być niedostępna.

Sposób, w jaki zostanie wyłączony monitor (Video Off Option), oraz uaktywnienie zatrzymywania dysku twardego po upływie określonego czasu bezczynności (HDD Power Down) to metody na zmniejszenie zużycia energii. Suspend-to-RAM jest szansą na szybkie wyłączenie maszyny z podtrzymaniem zawartości pamięci RAM. W takim stanie komputer zużywa około pięć watów energii, natomiast jego ponowne uruchomienie jest kwestią kilku, maksymalnie kilkunastu sekund. Co istotniejsze, nasz pecet jest dokładnie w tym samym stanie, w jakim była chwilę przed wyłączeniem - wszystkie aplikacje aktywne w czasie zamykania są dostępne.

Kategoria Power Up Control zapewnia możliwość określenia warunków, których spełnienie powinno spowodować samoczynne uruchomienie komputera. Dzięki opcjom "budzenia" modemem ( PWR Up on External Modem Act) oraz za pomocą innego komputera ( Wake On LAN or PCI Modem) możemy zdalnie zarządzać komputerem. Ciekawą możliwością jest opcjonalne uruchamianie maszyny o określonej przez użytkownika godzinie ( Automatic Power Up).

Menu Hardware Monitor udostępnia informacje o wynikach pomiarów wykonanych za pomocą sensorów obecnych na płycie głównej. Zainstalowane czujniki mierzą zarówno temperaturę dla elementów komputera szczególnie zagrożonych pod tym względem jak i prędkość zamontowanych wentylatorów. Monitoringiem objęte są również wszystkie napięcia zasilające.

Startujemy!

Rys.9 Parametry dotyczące startu komputera - to tutaj określamy, które urządzenie umożliwia uruchomienie naszego systemu.

Sekcja Boot umożliwia określenie urządzenia, za pomocą którego zostanie uruchomiony nasz komputer. Algorytm postępowania jest prosty. Spójrzcie na rysunek 9 - komputer poszukuje w napędzie opisanym numerem pierwszym (w naszym przypadku stacji dysków elastycznych) plików systemowych. Jeśli ich nie odnajdzie, cały proces jest powtarzany dla kolejnego urządzenia (w przykładzie jest to dysk twardy ST310210A). Aby powyższy mechanizm miał sens, musimy mieć możliwość zmiany kolejności napędów - odpowiednich modyfikacji dokonujemy z pomocą klawiszy "+" (przesunięcie "do góry") oraz "-". Opcja Boot Virus Detection zapewnia nam podstawową ochronę antywirusową - pamiętajmy jednak, że protekcji podlega wyłącznie bootsektor.

Uwaga: Komunikat o zmianie bootsektora nie oznacza automatycznie, że komputer został zarażony wirusem. W pewnych sytuacjach modyfikacja taka jest uzasadniona (na przykład w trakcie instalacji systemu) i nie ma żadnego związku z "mikrobowym" zagrożeniem.

Opcje Quick Power On Self Test oraz Boot Up Floppy Seek to sposób na niewielkie skrócenie czasu startu komputera. Uaktywnienie pierwszej z nich zapewnia pominięcie procedur inicjalizacyjnych POST przy "miękkim" resecie, natomiast wyłączenie drugiej powoduje rezygnację z testu liczby ścieżek stacji dysków elastycznych.

Ostatnią sekcją dostępną dla użytkowników jest Exit - to dzięki niej finalizujemy naszą pracę. Aby zatwierdzić wprowadzone przez nas zmiany, korzystamy z opcji Exit Saving Changes, jeśli z nich rezygnujemy, wybieramy Exit Discarding

---